ភ្នំពេញ: មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR) បានបង្ហាញក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួនថា មានស្ត្រីកម្ពុជាយ៉ាងហោចណាស់ម្នាក់ក្នុងចំណោម ៥ នាក់ ធ្លាប់បានរងនូវអំពើហិង្សាពីដៃគូស្នេហា សមាជិកគ្រួសារ សហការី អ្នកស្គាល់គ្នា មន្ត្រីសាធារណៈ និងអ្នកផ្សេងៗទៀត ខណៈចំនួននេះត្រូវបានរកឃើញកើនឡើងក្នុងអំឡុងពេលមានវិបត្តិកូវីដ ១៩។
របាយការណ៍របស់ CCHR បានចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី ៦ ខែធ្នូ ដែល ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ ទទួលបានពីម្សិលមិញថា ស្ថានភាពអំពើហិង្សាទាក់ទងយេនឌ័រនៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នគឺមានស្ត្រី ១ នាក់ក្នុងចំណោម ៥ នាក់ ធ្លាប់បានទទួលរងអំពើហិង្សាទាក់ទងនឹងយេនឌ័រ ដោយសំដៅដល់សកម្មភាពដែលប៉ះពាល់ផ្ទាល់ទៅលើបុគ្គលដោយផ្អែកលើយេនឌ័ររបស់ពួកគេជាពិសេសប្រឆាំងស្ត្រី។
របាយការណ៍បន្តថា អំពើហិង្សានេះកើតពីដៃគូស្នេហា សមាជិកគ្រួសារ សហការី អ្នកស្គាល់គ្នា មន្ត្រីសាធារណៈ និងអ្នកផ្សេងៗទៀត ដែលជាឫសគល់នៃវិសមភាពយេនឌ័រ ការរំលោភអំណាច និងបទដ្ឋានសង្គមដែលមានលក្ខណៈមិនអំណោយផល។
អំពើហិង្សាលើស្ត្រី មិនត្រូវបានកំណត់កម្រិតសកម្មភាពច្បាស់លាស់ទេ ក្នុងនោះរួមមាន អំពើហិង្សាប្រឆាំងនឹងស្ត្រីអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ អំពើហិង្សាផ្លូវភេទដូចជា ការរំលោភសេពសន្ថវៈ ការបៀតបៀនផ្លូវភេទ និងការរំលោភសេពសន្ថវៈជាក្រុម (ការរំលោភបូក) និងការជួញដូរមនុស្ស។
ការរកឃើញនេះក្នុងអំឡុងពេលដំណើរការយុទ្ធនាការរយៈពេល ១៦ ថ្ងៃ ចាប់ពីថ្ងៃទី ២៥ ខែវិច្ឆិកា ដល់ថ្ងៃទី ១០ ខែធ្នូ ដើម្បីបញ្ឈប់អំពើហិង្សាទាក់ទងនឹងយេនឌ័រនៅកម្ពុជា។ នៅចំពោះមុខបញ្ហានេះ CCHR មើលឃើញបញ្ហាដោះស្រាយហិង្សាលើស្ត្រីនៅកម្ពុជា គឺហាក់បីដូចជាគ្មានប្រសិទ្ធភាពទេ បើទោះបីកម្ពុជាមានកិច្ចការពារជាច្រើនមិនថាតាមផ្លូវច្បាប់ក៏ដោយ។
របាយការណ៍បញ្ជាក់ថា «នៅក្នុងថ្ងៃដ៏មានសារៈសំខាន់ (ថ្ងៃធ្វើយុទ្ធនាការ) ទាំងនេះ CCHR សូមជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនក្នុងការលើកកម្ពស់ ការពារ និងគោរពសិទ្ធិមនុស្សនៅទូទាំងប្រទេស ពិសេសចាត់វិធានការ ដើម្បីការពារសិទ្ធិស្រី្ត និងលើកកម្ពស់សមភាពយេនឌ័រ»។
លោកស្រី ចក់ សុភាព នាយិកាប្រតិបត្តិនៃមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR) បានឱ្យដឹងពីម្សិលមិញថា លោកស្រី ចង់ឱ្យរដ្ឋាភិបាល និងអ្នកពាក់ព័ន្ធដាក់ចេញវិធានការជាក់លាក់ណាមួយ ដើម្បីលើកកម្ពស់សិទ្ធិស្ត្រីនៅក្នុងសង្គមដោយប្រើវិធានការទាំងនេះលុបបំបាត់ការរើសអើង ការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាទៅលើស្ត្រីគ្រប់រូបភាពទាំងអស់។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា៖ «យើងដឹងហើយថា បើនិយាយពីសិទ្ធិស្ត្រីគឺម្នាក់ៗគ្មានការប្ដេជ្ញាទទួលស្គាល់គុណតម្លៃស្ត្រីទាល់តែសោះ ជាក់ស្ដែងស្ត្រីនៅតែបន្តរងគ្រោះពីអំពើហិង្សាគ្រប់ទម្រង់ ឬគ្រប់រូបភាព។ ក្នុងបរិបទកូវីដ១៩នេះ យើងឃើញថា បើទោះបីជាមិនមានការចងក្រងរបាយការណ៍អ្វីឱ្យបានច្បាស់លាស់ ប៉ុន្ដែវាហាក់ដូចជា មានរបត់មួយគឺស្រី្តបន្ថែមការប្រឈមនឹងអំពើហិង្សាកាន់តែខ្លាំងថែមទៀត ដោយសារពួកគាត់ភាគច្រើនត្រូវមកធ្វើការងារនៅផ្ទះច្រើនជាងនៅខាងក្រៅ»។
លោកស្រី ម៉ាន ចិន្តា អ្នកនាំពាក្យរបស់ក្រសួងកិច្ចការនារីពីម្សិលមិញ មិនទាន់បានឆ្លើយតបនឹងសំណួរតាមរយៈសារអេឡិចត្រូនិកទេ។
តាមរយៈការស្ទង់មតិនៅឆ្នាំ ២០១៥ របស់ក្រសួងកិច្ចការនារីបានបង្ហាញថា ស្ត្រី ២១ ភាគរយត្រូវបានរាយការណ៍ថា ពួកគេធ្លាប់រងនូវអំពើហិង្សាលើរូបរាងកាយ ឬផ្លូវភេទពីដៃគូយ៉ាងហោចម្ដង។ ២០ ភាគរយទៀតត្រូវបានរាយការណ៍ថា ការរួមភេទលើកទី ១ របស់ខ្លួនកើតចេញពីការបង្ខិតបង្ខំ និងគំរាមកំហែង។ រីឯ ៤៩ ភាគរយទៀត មិនបានប្រាប់ទៅនរណាម្នាក់អំពីហិង្សាទេដោយសារភាពភ័យខ្លាចក្នុងការរាយការណ៍ ភាពខ្មាសអៀន ឬជឿថា អំពើនេះជារឿងធម្មតា៕