.jpg)
អ្នកស្រីសេក សាយ កាន់រូបថតឪពុក និងម្តាយដែលត្រូវគេសម្លាប់នៅគុកទួលស្លែង។ រូបថត DC-CAM
ភ្នំពេញៈ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា (DC-Cam) កាលពីថ្ងៃចន្ទបានប្រគល់រូបថត និងឯកសារចំនួន ២២០ ទំព័រទៅឱ្យកូនស្រីរបស់មន្ត្រីខ្មែរក្រហមម្នាក់ដែលត្រូវគេសម្លាប់នៅគុកទួលស្លែងពីទោសក្បត់អង្គការ។
អ្នកស្រី សេក សាយ ដែលមានឪពុកជាអតីតមន្ត្រីខ្មែរក្រហមគឺតាំងពីរបបខ្មែរក្រហមត្រូវបានផ្ដួលរំលំមក អ្នកស្រីតែងស្វែងរកដំណឹងពីឪពុក ដោយសារតែមិនជឿថា ឪពុកបានស្លាប់ក្នុងគុកទួលស្លែងឡើយ។
លោក ឆាំង យុ ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានឲ្យដឹងនៅក្នុងអ៊ីមែលមួយថាលោក សេក សាត ហៅ នីន និងឈ្មោះក្នុងបដិវត្តន៍ហៅប្រាក់គឺជាប្ដីរបស់ស្ដ្រីពកូននៅក្នុងរូបថតដ៏ល្បីល្បាញមួយសន្លឹកនៅសារមន្ទីរគុកទួលស្លែង «ស២១»។ លោកថា គាត់គឺមានកូនចំនួន ៣ នាក់ហើយត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី ១៣ ឧសភា ១៩៧៨ ជាមួយប្រពន្ធ និងកូនម្នាក់។
លោក ឆាំង យុ សរសេរថា៖ «លោក សេក សាត គឺមានអាយុ ៣៥ ឆ្នាំ និងជាអ្នកទទួលបានការអប់រំនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងបានចូលរួមជាមួយខ្មែរក្រហមនៅដើមឆ្នាំ ១៩៧០ រហូតទទួលបានតួនាទីជាលេខាភូមិភាគ ២៥ ក្រោមការដឹកនាំដោយលោកតាម៉ុក។ គាត់ (សេក សាត) បានបន្សល់ទុកនូវឯកសារសារភាពយ៉ាងលម្អិតចំនួន ២២០ ទំព័រ»។
លោក សោម ប៊ុនថន ប្រធានក្រុមទស្សនាវដ្ដី អ្នកស្វែងរកការពិតនៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាឲ្យដឹងថា លោក សាត រួមទាំងប្រពន្ធ និងកូនគឺត្រូវបានខ្មែរក្រហមសម្លាប់នៅក្នុងគុកទួលស្លែង ដោយសារត្រូវចោទពីបទ ក្បត់អង្គការ ហើយបើតាមឯកសារសារភាពទាំង ២២០ ទំព័ររបស់លោក សេក សាត ក៏បានអះអាងថា លោកមានគម្រោងចង់រត់ទៅប្រទេសវៀតណាម។
កាលពីថ្ងៃចន្ទលោក សោម ប៊ុនថន រួមជាមួយក្រុមការងាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបាននាំយករូបថតចំនួន ១០ និងរូបថតផ្ដិតជារូបធំដាក់ក្នុងស៊ុមចំនួន ២ ដែលជារូបរបស់លោក សេក សាត និងប្រពន្ធឈ្មោះ ចាន់ គឹមស្រ៊ុន ទៅប្រគល់ឱ្យកូនស្រីឈ្មោះ សេក សាយ ដែលសព្វថ្ងៃកំពុងរស់នៅភូមិព្រៃនូក ឃុំស្ទំក្រពើ ស្រុកគងពិសី ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។
លោកថា៖ «យើងបានយក (រូបថត និងឯកសារ) ទៅជូនគាត់ដល់ផ្ទះ ដោយសារយើងគិតថា វាមានសារៈសំខាន់ ព្រោះគាត់បានស្វែងរក និងទន្ទឹងរង់ចាំយូរដោយសារគិតថា ឪពុករបស់គាត់នៅរស់។ យើងបានយកទៅឱ្យគាត់ ដើម្បីជាដំណឹងមួយសម្រាប់គាត់ដើម្បីប្រាប់ទៅកូនៗអំពីរឿងរ៉ាវរបស់ជីតា»។
លោក ប៊ុនថន បានឲ្យដឹងថា មូលហេតុដែលដឹងថា អ្នកស្រី សេក សាយ គឺជាកូនស្រីរបស់លោក សេក សាត ហៅ ប្រាក់ គឺដោយសារកាលពីអំឡុងខែកញ្ញាកន្លងទៅនេះអ្នកស្រី សេក សាយ ត្រូវបានមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាអញ្ជើញមកចូលរួមក្នុងកម្មវិធីមួយដែលជាការជួបជុំរបស់ក្រុមអ្នករស់រានមានជីវិតនៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម និងអ្នកធ្លាប់បម្រើការងារនៅក្នុងគុកទួលស្លែង ដើម្បីចែករំលែកអំពីប្រវត្តិធ្លាប់រស់នៅ និងការងារតស៊ូក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម។
លោកបន្តថា អំឡុងកម្មវិធីនោះគឺអ្នកស្រី សេក សាយ បានឡើងនិយាយអំពីប្រវត្តិគ្រួសារនៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមហើយក្រោយមកក្រុមការងាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលបានជួយអ្នកស្រី ស្វែងរកឃើញរូបថតរបស់លោក សេក សាត ហៅប្រាក់ និងឯកសារឆ្លើយសារភាពរបស់លោក សេក សាត ដែលរៀបរាប់តាំងពីប្រវត្តិការងាររហូតដល់ពេលត្រូវបានចាប់ខ្លួន។
ចំណែកអ្នកស្រី សេក សាយ អាយុ ៥២ ឆ្នាំដែលមានកូនចំនួន ៥ នាក់និយាយថា អ្នកស្រីបានអស់សង្ឃឹមទាំងស្រុងនៅពេលដឹងការពិតជុំវិញការស្លាប់របស់ឪពុកនៅក្នុងគុកទួលស្លែង ព្រោះកន្លងមកអ្នកស្រីតែងស្វែងរកដំណឹងឪពុកជានិច្ចទាំងការទៅស្វែងរកតាមខេត្តផ្សេង និងការស្វែងរកតាមរយៈផ្សព្វផ្សាយតាមវិទ្យុ និងទូរទស្សន៍ដោយសារយល់ថាឪពុកកំពុងនៅរស់ដោយគេចខ្លួននៅកន្លែងណាមួយ។
អ្នកស្រីថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍រន្ធត់ហើយមិននឹកស្មានថា ឪពុកខ្ញុំស្លាប់នៅកន្លែងហ្នឹង (គុកទួលស្លែង) សោះ»។ អ្នកស្រី សាយ គឺជាកូនច្បង ក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសស្រីចំនួន ៣ នាក់។
អ្នកស្រី សាយ ថ្លែងថា អ្នកស្រីបានបែកចេញពីឪពុកម្ដាយតាំងពីអាយុ ១១ ឆ្នាំ នៅក្នុងសម័យប៉ុលពតឆ្នាំ ១៩៧៧ ដោយទៅរស់នៅ និងធ្វើការជាមួយក្មេងៗដទៃទៀត។ អ្នកស្រីបន្ថែមថា ប្អូនស្រីទី ២ ឈ្មោះ សេក ញឹក គឺបានស្លាប់ជាមួយយាយដោយសារអត់អាហារ និងកើតជំងឺកញ្ជ្រឹល ក្រោយពីរបបប៉ុលពតត្រូវបានផ្តួលរំលំភ្លាមៗក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៩ ចំណែកប្អូនប្រុសពៅមិនចាំឈ្មោះ គឺត្រូវបានប៉ុលពតសម្លាប់នៅជាមួយម្ដាយនៅគុកទួលស្លែង។
បើតាមលោក សោម ប៊ុនថន កាលពីឆ្នាំ ២០០៥ អ្នកស្រី សាយ បានដឹងថា ម្ដាយឈ្មោះ ចាន់ គឹមស្រ៊ុន គឺត្រូវបានសម្លាប់នៅក្នុងគុកទួលស្លែង បន្ទាប់ពីដឹងដំណឹងតាមរយៈការផ្សាយរបស់ទស្សនាវដ្ដីអ្នកស្វែងរកការពិត ប៉ុន្តែមិនបានដឹងថា ឪពុករបស់អ្នកស្រីក៏ត្រូវបានសម្លាប់នៅក្នុងគុកទួលស្លែងឡើយ ដោយសារពេលនោះ អ្នកស្រីស្គាល់ឪពុកត្រឹមឈ្មោះប្រាក់ជាឈ្មោះគេហៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម និងមិនចាំឈ្មោះពេញថា សេក សាត ឡើយ៕
