ភ្នំពេញៈ អង្គការសមាគមអភិរក្សសត្វព្រៃកម្ពុជា (WCS) កាលពីសប្ដាហ៍មុនបានរៀបចំវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលស្តីពីជំនាញសិប្បកម្មផលិតសម្ភារប្រើប្រាស់ដោយដៃធ្វើពីឫស្សីក្នុងស្រុកដល់ពលរដ្ឋជាជនបង្គោលនៅក្នុងសហគមន៍ចំនួន ៩ នាក់ស្ថិតនៅភូមិពូចារ និងភូមិពូគង់ ឃុំស្រែព្រះ ស្រុកកែវសីមា ខេត្តមណ្ឌលគិរី ដើម្បីកសាងសមត្ថភាពប្រជាសហគមន៍ក្នុងការបង្កបង្កើនចំណូលដោយខ្លួនឯងបន្ថែម។
លោក កែន សិរីរដ្ឋា WCS បានថ្លែងប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍កាលពីថ្ងៃអង្គារម្សិលមិញថា វគ្គបណ្តុះបណ្តាលនេះមានរយៈពេល ៥ ថ្ងៃទទួលបានការគាំទ្រពីទីភ្នាក់ងារជំនួយអាមេរិក USAID ក្រោមគម្រោងអភិរក្សដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមារយៈពេល ៣ ឆ្នាំរហូតដល់ឆ្នាំ ២០២១។
លោកថ្លែងថា៖ «ការបណ្ដុះបណ្ដាលនេះមានគោលបំណងកសាងសមត្ថភាពប្រជាសហគមន៍នៅក្នុងភូមិពូចារ និងភូមិពូគង់ដែលស្ថិតនៅក្បែរដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមា។ ក្នុងអំឡុងពេលបណ្តុះបណ្តាលអ្នកចូលរួមទាំងអស់បានអនុវត្តតាមទ្រឹស្តីដោយសាកល្បងផលិតសម្ភារប្រើប្រាស់មួយចំនួនដែលអាចយកទៅលក់នៅទីផ្សារបានដើម្បីបង្កើនចំណូលក្នុងសហគមន៍ក្នុងនោះមាន កំសៀវទឹក និងពែងតែ កែវទឹកធំមានដៃ ប្រអប់ដាក់ក្រដាសជូតមាត់ ប្រអប់ដាក់ប៊ិក និងជើងទ្រទូរស័ព្ទស្មាតហ្វូន ជាដើម»។
លោកថ្លែងថា ការលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់សហគមន៍មូលដ្ឋានប្រកបដោយចីរភាព និងការស្តារព្រៃឫស្សីឡើងវិញនៅក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមា គឺជាសមាសភាគមួយក្នុងចំណោមសមាសភាគជាច្រើនក្រោមគម្រោងអភិរក្សដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមានេះ។
លោក កែន សិរីរដ្ឋា បញ្ជាក់ថា ជំហានបឋម WCS បានបណ្ដុះបណ្ដាលពលរដ្ឋជាជនបង្គោលចំនួន ៩ នាក់ក្នុងនោះមានស្ដ្រីម្នាក់ ដើម្បីអាចឱ្យពួកគាត់យកជំនាញនេះទៅបណ្ដុះបណ្ដាល ពង្រីក ដល់ពលរដ្ឋផ្សេងទៀតនៅក្នុងសហគមន៍ដែលពួកគាត់មានចំណាប់អារម្មណ៍រៀនជំនាញនេះ។
លោកថ្លែងថា៖ «ជាប្រវត្ដិអស្ចារ្យមួយដែលមានបងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិចព្នងជាស្ដ្រីបានចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ ព្រោះជាទំនៀមទម្លាប់បងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិចព្នង ស្ដ្រីគេមិនឱ្យមានការចូលរួមជួបជុំជាមួយបុរសបែបនេះទេ។ ប៉ុន្ដែលើកនេះគាត់ចាប់អារម្មណ៍ ទោះបីជាលើកនេះទើបតែមានស្ត្រីម្នាក់ក៏ដោយ តែយើងសង្ឃឹមថា វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលលើកក្រោយៗទៀតនឹងមានស្ត្រីចូលរួមរឹតតែច្រើនជាងមុន»។
លោក សិរីរដ្ឋា បានឲ្យដឹងថាតាមរយៈគម្រោងនេះពលរដ្ឋនៅក្នុងស្រុកកែវសីមាចំនួន ២០ ភូមិនឹងទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីគម្រោង។ ក្រោយបញ្ចប់គម្រោង WCS បានជំរុញឱ្យពលរដ្ឋដែលទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាលនេះធ្វើជាសិប្បកម្មខ្នាតតូចមួយនៅសហគមន៍ ដើម្បីអាចយកផលិតផល-សិប្បកម្មដែលផលិតនោះយកទៅដាក់តាំងលក់នៅតាមកន្លែងទេសចរណ៍ ភោជនីយដ្ឋាន និងរមណីយដ្ឋានផ្សេងទៀត។
លោកបន្តថា៖ «ផលិតផលសិប្បកម្មពីឫស្សីដែលពលរដ្ឋផលិតនេះ គឺធ្វើឡើងពីឫស្សីដែលមានស្រាប់នៅក្នុងសហគមន៍។ ឥឡូវយើងបានឱ្យពួកគាត់ពង្រីកការដាំដុះឫស្សីថែមទៀត ដើម្បីកុំឱ្យពឹងផ្អែកតែលើឫស្សីធម្មជាតិមានស្រាប់។ យើងឱ្យពលរដ្ឋបង្កើតជាចម្ការឫស្សីសហគមន៍ទុកធ្វើជាវត្ថុធាតុដើមក្នុងការផលិតផលិតផលនេះ»។
លោកថា គម្រោងនេះនឹងទទួលបានជោគជ័យដោយអាចឱ្យពលរដ្ឋផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថពីការពឹងផ្អែកជីវភាពលើការប្រើប្រាស់ធនធានធម្មជាតិ ការធ្វើកសិកម្មពនេចរ ការដុតរានព្រៃឈើធ្វើចម្ការ និងការបរបាញ់សត្វព្រៃជាដើម ហើយភ្ជាប់ផលលិតផលសិប្បកម្មសហគមន៍របស់ពួកគាត់មកកាន់ទីផ្សារដែលកំពុងពេញនិយមវិញ។
លោក ងើម លូញ អនុប្រធានក្រុមឫស្សីស្រែព្រះ នៅភូមិពូចា ឃុំស្រែព្រះ បានឲ្យដឹងថា៖ «ពលរដ្ឋយើងសប្បាយចិត្ដក្រោយទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញនេះ ព្រោះកន្លងមកពលរដ្ឋយើងពឹងផ្អែកតែលើការធ្វើស្រែ ចម្ការ និងអាស្រ័យលើអនុផលព្រៃឈើប៉ុណ្ណោះ»។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានបានថ្លែងថា៖ «ការបង្កើតនូវមុខរបរ ស្វែងរកនូវទីផ្សារសម្រាប់ប្រជាសហគមន៍នេះ គឺជាកិច្ចការងារមួយគិតអំពីការអភិវឌ្ឍសហគមន៍មូលដ្ឋាន។ គោលនយោបាយរបស់ក្រសួងបរិស្ថានធ្វើយ៉ាងម៉េច គឺបង្កើតនូវមុខរបរថ្មី ចំណូលថ្មី ដោយកាត់ផ្ដាច់ពីការពឹងពាក់ទៅលើអនុផល និងផលព្រៃឈើរបស់ប្រជាសហគមន៍នាពេលកន្លងមក។ ការពង្រីកចំណូលដល់ប្រជាសហគមន៍នេះគឺជារបងដើម្បីការពារធនធានធម្មជាតិ»៕