ក្រុងតូក្យូ: អ្នករត់តុបានស្រែកបន្លឺឡើងថា «សាស៊ីមិ ២ ចាន និងស្ដេក ៣ ចាន» នៅភោជនីយដ្ឋានត្រីបាឡែនពេញនិយមមួយក្នុងទីក្រុងតូក្យូ អំឡុងសេវាកម្មអាហារថ្ងៃត្រង់ដែលការបន្ដពាណិជ្ជកម្មត្រីបាឡែនឡើងវិញបានបង្កើតក្ដីសង្ឃឹមជាថ្មី។
លោក មីស៊ូតុ តានិ បានចំណាយពេល ៤៦ ឆ្នាំនៃអាយុ ៦៤ ឆ្នាំរៀបចំ និងចម្អិនសាច់បាឡែន និងផ្ដល់សេវាកម្មចម្រុះដល់អតិថិជននៅភោជនីយដ្ឋាន។ បុរសធ្វើការយកប្រាក់ខែពាក់អាវពណ៌សប្រញាប់ប្រញាល់បាយថ្ងៃត្រង់ភ្លាមៗ មុនពេលចូលការិយាល័យវិញទាំងនារីៗនៅលីវ និងចាស់ៗចូលនិវត្ដន៍។
ស្ដេកបាឡែនគឺជាអាហារពេញនិយមបំផុតមួយតម្លៃ ៩៨០ យ៉េន (៩ ដុល្លារ)។ ដុំសាច់រាងចតុកោណស្ដើងៗជាមួយបាយ ស៊ុបមីសួ បន្លែ និងតែទឹកកក សម្រាប់បម្រើអតិថិជន។ លើសពីនេះសាច់ឆៅ សាស៊ីមិ ក៏ពេញនិយមប្រចាំភោជនីយដ្ឋាន សាច់ឆៅ ស្បែកឆៅ និងសួតឆៅ។
ពាណិជ្ជកម្មបាឡែនបានជំរុញបង្កើនការនាំចូលពីបណ្ដាប្រទេសផ្សេងៗ និងក្រុមអ្នកយុទ្ធនាការដែលក្រុមសកម្មជនបាននិយាយថា ពូជបាឡែនមួយក្នុងចំណោម ៣ ប្រភេទត្រូវបានគំរាមកំហែងជិតផុតពូជ និងបាឡែនអនុក្រុម ២ ទៀតកំពុងប្រឈមខ្លាំង ។
ប៉ុន្ដែមេចុងភៅបាឡែន តានិ មានបំណងលើកស្ទួយអត្ថប្រយោជន៍សុខុមាលភាពតាមរយៈសាច់បាឡែន។
លោកបានប្រាប់ AFP ថា៖ «វាមានកាឡូរីទាបជាងសាច់គោ ៥ ដង កាឡូស្ដេរ៉ូ ១០ ដង និងខ្លាញ់ទាបជាងសាច់មាន់ ២ ដង។ វាមានទាំងជាតិដែកផងដែរ តែនៅបរទេសមនុស្សភាគច្រើនមិនដឹងទេ»។
ទោះជាយ៉ាងណាមនុស្សទាំងអស់មិនមែនសុទ្ធតែគាំទ្រការលក់សាច់បាឡែនរបស់លោក តានិ ឡើយ។ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ ពេលទីភ្នាក់ងារស៊ើបអង្កេតបរិស្ថាន បានធ្វើពិសោធកម្រិតជាតិបារ៉តលើសាច់បាឡែនលក់ក្នុងប្រទេសជប៉ុន ពួកគេក៏បានរកឃើញវាផ្ទុកសារធាតុគីមីនេះ។
កំពុងអាំងសាច់បាឡែនលោក តានិ បានពន្យល់ថាលោកត្រូវរើពីទីក្រុងសេនដៃ ភាគខាងជើង ក្រោយពីគ្រោះស៊ូណាមិក្នុងឆ្នាំ ២០១១ និងតម្លៃសាច់បាឡែនបានហក់ឡើងចំពេលការផ្គត់ផ្គង់ធ្លាក់ចុះខ្លាំង។
ក្នុងក្រុងតូក្យូ លោកមិនដែលជួបបញ្ហាចំពោះសាច់បាឡែនឡើយ។ ទោះជប៉ុននៅតែស្ថិតក្នុងក្រុមគណៈកម្មការបាឡែនអន្ដរជាតិក្ដី តែត្រីបាឡែនដែលចាប់ក្នុងដែនសមុទ្រអង់តាក់ទិកសម្រាប់ការស្រាវជ្រាវនៅតែក្លាយជាមុខម្ហូបសាស៊ីមិ និងស្ដេកនៅទូទាំងប្រទេសដដែល។
ជាទូទៅដោយជប៉ុនដើរចេញពីគណៈកម្មការ IWC និងបន្ដអាជីវកម្មបាឡែនឡើងវិញ បរិមាណសាច់ក៏បានធ្លាក់ចុះ។ ជប៉ុនគ្រោងប្រមាញ់បាឡែនជាង ៦០០ ក្បាលប្រចាំឆ្នាំហើយពេលនេះការប្រមាញ់នៅមានចំនួន ២២៧ ក្បាលរហូតដល់ដំណាច់ឆ្នាំ។
លោក តានិ បានសារភាពថា៖ «ខ្ញុំមានការបារម្ភដែលបរិមាណសាច់ត្រីបាឡែននឹងបន្ដធ្លាក់ចុះ»។
ជប៉ុនបានការពារចំពោះការប្រមាញ់បាឡែនយកសាច់ដ៏ចម្រូងចម្រាសជាផ្នែកមួយនៃប្រពៃណីកេរដំណែលអាហារដ៏សម្បូរបែបរបស់ខ្លួន។
លោក តានិ បានឯកភាពថា៖ «ប្រទេសណាដែលអត់មានការថែរក្សាកេរដំណែលអាហាររបស់ខ្លួននឹងមិនមានអនាគតល្អនោះទេ»៕ HR