ការត្រួតពិនិត្យ​សំណង់​លំនៅឋាន វិហារ វត្តអារាម ឬ​អគារ​កន្លែង​ធ្វើការ ឬក៏​រោងចក្រ​គឺ​មាន​សារៈសំខាន់ ដើម្បី​បញ្ចៀស​ឱ្យបាន​នូវ​គ្រោះថ្នាក់​ដែល​អាច​កើតឡើង​ជាយថាហេតុ មិន​ថា​ជា​សំណង់​ថ្មី ឬ​ក៏​សំណង់​ចាស់​នោះទេ​។ ជួនកាល​អ្នកទិញ​យកមក​ប្រើប្រាស់​មិនបាន​ដឹង​ពី​ការសាងសង់​នោះទេ រីឯ​ការត្រួតពិនិត្យ​ភាគច្រើន​មាន​ការចន្លោះ​ប្រហោង​នៅពេល​ឈ្មួញ​សាងសង់​ផ្ទះ​មាន​ការកិបកេង​តាំងពី​ដែក ស៊ីម៉ងត៍ បេតុង ជាដើម​។

តែ​នៅពេល​មាន​គ្រោះថ្នាក់ មិនមែន​ពួកគេ​នោះទេ គឺ​អ្នក​ប្រើប្រាស់ ឬ​ក៏​កម្មករ​សាងសង់​​ឯណោះ​ទេ ដូចជា​ករណី​កន្លង​មក​មាន​ការបាក់​អគារ​នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ខេត្ត​កែប បាក់​សាលាឆាន់​នៅ​ខេត្ត​សៀមរាប​ជាដើម​។

រីឯ​សំណង់​ចាស់ៗ​ក៏​ងាយ​នឹង​បាក់​របះ​ផ្នែក​នៃ​សំណង់​មក​បណ្តើរៗ​ផងដែរ​ដូចជា អគារ​អង្គរជ័យ​ដែល​ចាស់​ទ្រុឌទ្រោម​ស្ថិត​នៅ​កាច់ជ្រុង​មហាវិថី​ព្រះមុនីវង្ស​កែង​មហាវិថី​កម្ពុជា​ក្រោម​ក្នុង​ខណ្ឌ​៧​មករា បានបង្ហាញ​ក្ដីបារម្ភ​ពី​គ្រោះថ្នាក់​ក្រោយពី​មាន​ការរបេះ​ដុំថ្ម​ធ្លាក់​មកលើ​ថ្នល់​ត្រូវចំ​រថយន្ត​ដែល​កំពុង​ចត​នៅ​លើ​ចិញ្ចើមផ្លូវ​កាលពី​ខែ​មីនា​ឆ្នាំ​ ២០២០ ​កន្លង​ទៅ​។

អគារ​នោះ​មាន​អាយុកាល​ប្រមាណ​ ៧០ ​ឆ្នាំ​ហើយ ចំណែក​ឯខាង​សាលា​រាជធានី​បាន​ប្រាប់​កាសែត​ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍​កាលពី​ថ្ងៃទី​ ២ ខែ​កញ្ញា​ កន្លង​ទៅ​នេះ​ថា សាលា​រាជធានី​មិនទាន់​មាន​ចំណាត់ការ និង​មាន​ការសម្រេចចិត្ត​នៅ​ឡើយ​ទេ​ចំពោះ​បញ្ហា​អគារ​នេះ ដោយ​គ្រាន់តែ​ផ្ដល់​យោបល់​ដល់​ពលរដ្ឋ​ថា មិនគួរ​បន្ត​ស្នាក់នៅ​ទីនោះ​ទៀត​ទេ​។ ​

បើ​និយាយ​ពី​សំណង់​ចាស់ៗ​សល់​តាំងពី​ជំនាន់​បារាំង​នៅ​ម្តុំ​ផ្សារ​ចាស់​វិញ គឺ​មួយចំនួន​កាន់តែ​ចាស់​ទ្រុឌទ្រោម​មែនទែន​ហើយ ហើយ​ក៏​ធ្លាប់​បាក់រលំ​ផងដែរ​។ ចំណែក​សំណង់​ខ្លះ​ទុកចោល​ចំហ​មិនបាន​សាងសង់​អ្វី​នោះទេ បន្ទាប់ពី​រុះរើ​រួច​។ ដូចជា​​សំណង់​នៅ​ជិត​ក្រសួង​រ៉ែ និង​ថាមពល​អ៊ីចឹង គឺ​សំណង់​ប្រៀប​ដូច​ធ្មេញ​ចំហ​អ៊ីចឹង ទី​១ ​គឺ​មិន​ស្អាត​ហើយ​ ទី​២ ​វា​អាច​ទាញ​ធ្មេញ​សងខាង​ឱ្យ​រួម​ចូលគ្នា​បន្តិច​ម្តងៗ​បាន​។

ប៉ុន្តែ​ផ្ទុយទៅវិញ​មាន​សំណង់​ខ្លះ​មាន​លក្ខណៈ​បែប​បុរាណសម័យ​អាណានិគម​បារាំង តែ​បែរជា​ម្ចាស់ផ្ទះ ឬ​ក៏​ម្ចាស់​អគារ​វាយចោល​សាងសង់​ថ្មី​បែប​សំណង់​សម័យ​ទៅវិញ ជាពិសេស​នៅ​ម្តុំ​វិមានឯករាជ្យ ដូចជា អតីត​ហាង Elsewhere នៅលើ​ផ្លូវ​ប៉ាស្ទ័រ ជា​ប្រភេទ​ផ្ទះ​វីឡា​សល់​ពី​ជំនាន់​បារាំង មាន​ប្លង់​សួនច្បារ អាងហែល​ទឹក តែ​ត្រូវ​ម្ចាស់ផ្ទះ​ឈប់​ជួល​។ ​បន្ទាប់មក​ម្ចាស់ផ្ទះ​បាន​វាយ​ផ្ទះ​បុរាណ​នោះ​ចោល​ទាំងមូល​​ដើម្បី​បើក​ក្លិប​ឌីស្កូ​ 2ND ដែល​ត្រូវ​បាន​ភ្លើង​ឆេះ​កាលពី​ថ្មីៗ​នេះ​។

រីឯ​អគារ​នៅ​អគ្គនាយកដ្ឋាន​បចេ្ចកទេស​នៃ​ក្រសួង​សង្គមកិច្ច​នៅ​ទល់មុខ​វិទ្យាល័យ​ព្រះស៊ីសុវត្ថិ​ក៏​ត្រូវ​បាន​គេ​ដោះដូរ ហើយ​វាយចោល​សង់​ជា​អគារ​ថ្មី​របស់​ក្រុមហ៊ុន​។ ​យ៉ាងណាមិញ​អគារ​បុរាណសម័យ​បារាំង ឬ​អគារ​បុរាណ​ទាំងអស់​ត្រូវ​បាន​គេ​វាយចោល តែ​​កន្លែង​ខ្លះ​បាន​សង់​ថ្មី​ឡើងវិញ​។ ​សំណួរ​សួរថា​តើ​រាល់​អគារ​បុរាណ​ ឬ​ក៏​បុរាណសម័យ​បារាំង​សុទ្ធតែ​កម្ទេចចោល​ស្រេច​តែ​នឹង​ចិត្ត​របស់​ម្ចាស់ ឬក៏​អគារ​ចាស់ៗ​ត្រូវ​ដែន​សមត្ថកិច្ច​ណា​ជា​អ្នកសម្រេច​ថា​តើ​ទុក ឬ​វាយ​ចេញ​ដើម្បី​កាត់បន្ថយ​ហានិភ័យ និង​គ្រោះថ្នាក់​ដែល​អាច​កើតឡើង​ជាយថាហេតុ​?

បើ​តាម​ប្រសាសន៍​លោក ឡុង ប៉ុណ្ណស៊ីរីវត្ថ អ្នកនាំពាក្យ​ក្រសួង​វប្បធម៌​ថា​៖ «​ចំពោះ​ករណី​អគារ ផ្ទះ វត្ត ឬក៏​ស្ពាន​បុរាណ ឬ​ក៏​បុរាណសម័យ​បារាំង​ដែល​ត្រូវបាន​ចុះ​​បញ្ជី​បេតិកភណ្ឌ​ជាតិ​រួចហើយ គឺ​ចាំបាច់​ត្រូវ​រក្សា​សំណៅ​ដើម​បើ​ទោះបី​ជា​មាន​ការខូចខាត​ពុកផុយ​យ៉ាង​ដូចម្តេច​ក៏ដោយ​គឺ​ទុក​សំណៅ​ដើម និង​ហាម​ប្រើប្រាស់​។ ប៉ុន្តែ​ក្នុង​ករណី​វាយកម្ទេច​ធ្វើ​ថ្មី លុះត្រា​តែ​ហេតុផល​សេដ្ឋកិច្ច និង​ជីវភាព​ប្រជាពលរដ្ឋ ហើយ​បើ​មិន​សូវ​សំខាន់​ណាស់ណា​ទេ គេ​ជួសជុល​ ឬ​ក៏​ទុកចោល​ទៅ​ធ្វើ​ថ្មី​ ១ ​វិញ ដើម្បី​ជំនួស​ពោល​គឺមាន​លក្ខណៈ​បត់បែន​ធ្វើ​ទៅតាម​ភាពជាក់ស្តែង​នៃ​ការស្នើសុំ​គោលការណ៍​។ ឧទាហរណ៍​ស្ពាន​សម័យ​បុរាណ​នៅ​កំពង់ក្តី ចន្លោះ​ពី​ខេត្ត​កំពង់ធំ ទៅ​ខេត្តសៀមរាប គឺ​ទុក​រក្សា​ដដែល​ប៉ុន្តែ​ឈប់​ឱ្យ​ធ្វើដំណើរ​ឆ្លងកាត់ ហើយ​សាងសង់​ស្ពាន​ថ្មី​ទំនើប​មួយ​នៅក្បែរ​គ្នា​។ ដូចគ្នា​នេះ​ដែរ​ស្ពាន​បុរាណសម័យ​បារាំង​នៅ​ខេត្ត​កំពត និង​ខេត្តបាត់ដំបង គឺ​សុទ្ធតែ​ទុក​លម្អ​គ្រាន់​បាន​ទាក់ទាញ​ភ្ញៀវទេសចរ​ជាតិ និង​អន្តរជាតិ ជាពិសេស​ខេត្ត​ទាំង​ ២ ​ហ្នឹង​សម្បូរ​ផ្ទះ និង​អគារ​សម័យបុរាណ​បារាំង មិន​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​វាយកម្ទេច​ស្រេច​តែ​ចិត្ត​នោះទេ​» ។

លោក ប៉ុណ្ណស៊ីរីវត្ថ បាន​បន្ត​ទៀត​ថា​៖ «​តែ​សម្រាប់​ករណី​អគារ​ចាស់ៗ​នៅ​សម័យ​សង្គម​រាស្ត្រនិយម​វិញ គឺ​មាន​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែនដី​ដឹកនាំ​អន្តរក្រសួង និង​អាជ្ញាធរ​ដែនដី​ចូលរួម​ជា​អ្នកសម្រេច​ថា​តើ​ត្រូវ​កម្ទេចចោល ឬក៏​ទុក​ដោយ​ហេតុផល​សេដ្ឋកិច្ច និង​រក​ដំណោះស្រាយ​ជាមួយ​ប្រជាពលរដ្ឋ​។ ​ដូច​ករណី​នៅ​អគារ​ប៊ុលឌិង​ដែល​ចាស់​ពុកផុយ​ត្រូវ​បាន​ដោះស្រាយ​ដោយ​សំណង​សមរម្យ​ជូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​»​។

កាលពី​ដើម​ខែ​នេះ​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែនដី​នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់​បានតែងតាំង​មន្ត្រី​អធិការកិច្ច​ចំនួន ៣៦២ ​នាក់ ដើម្បី​ចុះ​តាមដាន​អង្កេត​ស្រាវជ្រាវ ត្រួតពិនិត្យ ប្រមូល​ភ័ស្តុតាង និង​ជំរុញ​ការអនុវត្ត​ច្បាប់​ស្តីពី​សំណង់​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស​។ តែ​មើល​ទៅ​ការចុះ​បេសកកម្ម​នេះ​ហាក់បី​ដូចជា​ចុះ​ត្រួតពិនិត្យមើល​សំណង់​ថ្មីៗ​ទេ ហើយ​វា​ក៏​ជា​ការងារ​ស្នូល​របស់​អង្គភាព​ហ្នឹង​ដែរ​។

តែ​អ្វីដែល​សំខាន់​ចំពោះ​មុខ​នេះ គឺ​ត្រូវ​រក​ដំណោះស្រាយ​ជាបន្ទាន់​សម្រាប់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​កំពុង​រស់នៅ​ផ្ទះ ឬ​ក៏​អគារ​ដែល​ពុកផុយ​ដូច​អគារ​អង្គរជ័យ​ដែល​ចាស់​ទ្រុឌទ្រោម​ស្ថិតនៅ​លើផ្លូវ​ព្រះមុនីវង្ស កែង​ផ្លូវ​កម្ពុជា​ក្រោម​ជាដើម​។ ​សម្រាប់​អគារ​ហ្នឹង​គួរតែ​រក​យុទ្ធសាស្ត្រ​ឈ្នះ​ឈ្នះ ទាំង​រដ្ឋាភិបាល និង​ពលរដ្ឋ​ដោយ​ដាក់ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ដេញថ្លៃ ដើម្បី​វាយកម្ទេច​ចោល​សាងសង់​ថ្មី​ធ្វើជា​ផ្សារ​ទំនើប​ ឬ​ក៏​ខុនដូ​វិញ​ល្អ​ជាង​ទុក​ឱ្យ​នៅ​ទ្រុឌទ្រោម​ពុកផុយ​របេះ​ម្តង​បន្តិចៗ​រង់ចាំ​តែ​ថ្ងៃ​បាក់រលំ​នោះ​។ ​ប្រសិនបើ​មាន​ករណី​បាក់​រលំ​អគារ​នេះ​មែនរដ្ឋាភិបាល និង​សាលា​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ពិតជា​ចៀស​មិន​ផុតពី​ការរិះគន់ និង​ស្តីបន្ទោស​ថា មាន​ការយឺតយ៉ាវ​ក្នុង​ការដោះស្រាយ​ករណី​​នេះ​ជាក់​ជាមិនខាន​ឡើយ​។

សម្រាប់​ករណី​បែប​នេះ​បើ​ត្រឹមតែ​ប្រាប់​ពលរដ្ឋ​កុំឱ្យ​បន្ត​រស់នៅ​​សំណង់​ចាស់ៗ​នាំឱ្យ​គ្រោះថ្នាក់​ដល់​អាយុជីវិត​គឺ​ពិតជា​មិនបាន​ជោគជ័យ​ទេ សំណួរ​សួរថា តើ​ឱ្យ​ពួកគាត់​ទៅ​នៅឯណា​? ​ពីព្រោះ​ថាបើ​ពួកគាត់​មាន​លុយ​គឺ​មិន​ទៅ​នៅ​កន្លែង​គ្រោះថ្នាក់​បែបនេះ​ទេ​។ ​ពួកគាត់​ថា វា​គ្រោះថ្នាក់​ដែរ តែ​វា​ទ័ល​ត្រង់​អត់​មាន​ដំណោះស្រាយ ហើយ​ផ្ទះ​អគារ​ចាស់ៗ​អ៊ីចឹង បើ​គាត់​ចង់​លក់​ក៏​មិន​បាន​ថ្លៃ ឬ​ក៏​គេ​មិន​ហ៊ាន​ទិញ​តែម្តង សូម្បីតែ​ជួល​ក៏​គេ​ទៅ​​រក​ទីតាំង​មាន​សុវត្ថិភាព​ដែរ​។

សរុប​មកវិញ​ចំពោះ​សំណង់​ចាស់ៗ​ទាំង​បុរាណ ទាំង​បុរាណ​សម័យ​បារាំង និង​ទាំង​សម័យ​សង្គមរាស្ត្រនិយម គួរ​តែ​អនុវត្ត​ឱ្យបាន​ហ្មត់ចត់​ទៅតាម​ច្បាប់ និង​គោលការណ៍​ណែនាំ​របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល​ដែល​សម្រេច​ថា តើ​រក្សាទុក​បាន​កម្រិត​ប៉ុនណា​? ​បើ​រក្សាទុក​សំណង់​បុរាណ ឬ​ក៏​បុរាណសម័យ​បារាំង​គឺ​ត្រូវ​កែលម្អ​ខាងក្នុង តែ​សម្បក​ខាងក្រៅ​ឱ្យ​រក្សា​​ទម្រង់​នៅ​ដដែល​គ្រាន់តែ​ជួសជុល​លាបថ្នាំ​ថ្មី​ឡើងវិញ​បាន​ហើយ​ (Renovation)​។ ​

ដូចជាស្ថានីយ​រាជាអយស្ម័យាន រៀបចំ​ថ្មី​ស្អាត​ដូច​របស់​ដើម ដូច​អគារ​នៅ​ក្រសួង​ប្រៃសណីយ៍ និង​ទូរគមនាគមន៍ អគារ​ទីភ្នាក់ងារ​អភិវឌ្បន៍​បារាំង​ (AFD) សណ្ឋាគារ​ Le Royal និង​ផ្សារមូលបត្រ​កម្ពុជា​ (CSX) ​គឺ​គ្រាន់តែ​រៀបចំ​កែច្នៃ​ខាងក្នុង​បន្តិចបន្តួច រីឯ​ខាងក្រៅ​មើល​ទៅ​ម៉ូដ​សម័យ​បារាំង​ដដែល​។ តែ​ប្រសិន​បើ​អគារ​ហ្នឹង​ចាស់​ពេក​ដូច​នៅ​​សាលាបឋមសិក្សា​ដូនពេញ​សម្រេច​​វាយចោល​អគារ​ចាស់ៗ​សង់​ថ្មី​ព្រោះ​ខ្លាច​គ្រោះថ្នាក់​ដល់​កុមារ​។

ដូចគ្នា​នេះ​ដែរ ប្រសិន​បើ​ស្ពាន​សម័យ​បារាំង​ក៏ត្រូវ​ជួសជុល​លាប​ពណ៌​ឱ្យ​ស្អាត​ផងដែរ​ដើម្បីឱ្យ​មើលទៅ​អាច​ដើរ​បាន​មិនមាន​ការភ័យខ្លាច​។

ក៏ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​ផ្ទះ​ចាស់ៗ​មាន​លក្ខណៈ​ពុកផុយ​ខ្លាំង រាជរដ្ឋាភិបាល​គួរតែ​រក​ដំណោះស្រាយ​ជាមួយ​ពលរដ្ឋ​ថា តើ​ត្រូវ​ដាក់​ឱ្យ​​ដេញថ្លៃ​វាយចោល​សង់​ថ្មី​ភ្លាមៗ​​ដោយ​កុំ​ទុកឱ្យ​ចំហ​ចោល​ដែល​​អាច​ទាញ​សម្ពាធ​ពី​ផ្ទះ​សងខាង​​ឬមួយ​យ៉ាងណា​? ​ព្រោះ​កាលពី​ខែមករា​ឆ្នាំ​ ២០២០ សាលា​រាជធានី​បានដាក់​ផែនការ​ស្រង់​ស្ថិតិ​ផ្ទះ និង​អគារ​ចាស់ៗ​ទ្រុឌទ្រោម​ដែល​បង្ក​​ហានិភ័យ​ដល់​អាយុជីវិត​ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ផ្ទាល់ និង​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ទីសាធារណៈ​រួចហើយ​។

រីឯ​បញ្ហា​គ្រោះថ្នាក់​បាក់​ផ្ទះ និង​អគារ​ក៏​សុទ្ធតែ​ធ្លាប់បាន​ជួបប្រទះ​រួចហើយ​ផងដែរ​។ ហេតុដូចនេះ​ការអភិវឌ្ឍ​ និង​ការអភិរក្ស​សំណង់​សម័យ​​មុន​ក៏​ត្រូវតែ​ដើរ​ទន្ទឹមគ្នា​ផងដែរ ដូចជា នៅ​ទីក្រុង លីវើភូល ប្រទេស​អង់គ្លេស​កាលពី​ឆ្នាំ​ ២០០៨ គឺ​ត្រូវបាន​សហគមន៍​អឺរ៉ុប​ឱ្យ​ឈ្មោះថា​​ជា​ទីក្រុង​វប្បធម៌​បែប​ក្លាស៊ិក​នៅ​អឺរ៉ុប (European Capitals of Culture 2008) ​ដោយសារ​តែ​​នៅ​ទីនោះ​មាន​ការរៀបចំ​ចាត់ចែង​​បាន​ប្រសើរ​៕

ចូលរួម​ផ្តល់​យោបល់​តាមរយៈ soprach.tong@phnompenhpost.com