.jpg)
សកម្មភាពប្រមូលសំរាមដាក់ក្នុងរថយន្តរបស់កម្មករប្រមូលសំរាមនាពេលកន្លងមក។ ហេង ជីវ័ន
កាលពីខែមុននេះ ក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈបានចេញសេចក្តីប្រកាសស្តីពីការកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រាប់កម្មករនិយោជិតវាយនភណ្ឌកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើងនៅឆ្នាំ ២០២០ ខាងមុខនេះនឹងឡើងដល់ ១៩០ ដុល្លារ។ ចុះហេតុអ្វីបានជាកម្មករប្រមូលសំរាមមិនត្រូវគិតគូរនិងដំឡើងឲ្យដូចគ្នា?
សម្រាប់លក្ខខណ្ឌការងារប្រភេទកម្មករទាំង ២ មានលក្ខណៈខុសគ្នាដោយកម្មកររោងចក្រគាត់លំបាកដូចគ្នា តែពួកគេនៅក្នុងម្លប់ដំបូល ហើយមានកង្ហារជួយបក់ដែលគ្រាន់បើជាងកម្មករប្រមូលសំរាម។ ពិតណាស់អ្នកបោសសំរាមពេលទៀបភ្លឺប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ហើយអ្នកអូសរទេះប្រមូលសំរាមពីខាងក្នុងផ្ទះកន្លុកកន្លៀតមកដាក់គរខាងក្រៅឲ្យឡានដឹកសំរាមមកដឹកក៏មានការលំបាកដែរ។
រីឯកម្មករនៅលើឡានសំរាមវិញគឺតែងហិតក្លិនស្អុយរាល់ពេល ហើយពួកគេមិនដែលបានពាក់ម៉ាស់ការពារ ឬក៏ស្រោមដៃទេ ខណៈឡានក៏កម្រនឹងលាងដែរជាហេតុធ្វើឲ្យប៉ះពាល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរជាពិសេសជំងឺសួតហើយសម្រាប់ប្រាក់ខែអប្បបរមារបស់ពួកគេវិញបានត្រឹមតែប្រមាណ ១៥០ ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។
ដោយសារប្រាក់ខែតិចអ៊ីចឹងហើយបានជាធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ការប្រមូលសំរាមរបស់ពួកគេមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដែលពេលខ្លះ ១ សប្តាហ៍ ទើបមកប្រមូលម្តង ហើយបើចំថ្ងៃបុណ្យទានវិញគឺពួកគេមិនងាយមកប្រមូលទៀងទាត់ឡើយ ហើយបើថ្ងៃចូលឆ្នាំ ភ្ជុំបិណ្ឌ បុណ្យអំទូកអកអំបុក សំពះព្រះខែផងគឺសំរាមទុកសល់ស្អុយរលួយមានដង្កូវមួយៗពេញមុខផ្ទះ ឬក៏ចាក់គរជាគំនរតាមចិញ្ចឹមថ្នល់ លើកលែងតែពេលថ្ងៃសែនចូលឆ្នាំចិនគឺពួកគេមកប្រមូលមិនឲ្យខ្វះទេ ជួនកាលមកព្រឹកផងល្ងាចផងក៏មានដែរ ព្រោះបានម្ហូបសល់ពីសែនផង និងបានលុយ [តិអៀ] ផង។
តាមរយៈការធ្វើកំណែទម្រង់វិមជ្ឈការ និងវិសហមជ្ឈការកន្លងមក ក្រសួងបរិស្ថានបានផ្ទេរមុខងារ និងថវិកាស្តីពីការគ្រប់គ្រងសំរាម និងសំណល់រឹងនៅទីប្រជុំជនមករាជធានី និងទីក្រុងនៃខេត្តទាំង ២៥ ដែលមានទឹកប្រាក់សរុប ៥ ពាន់លានរៀល។ បន្ទាប់មកសាលារាជធានីភ្នំពេញបានផ្ទេរកិច្ចការ និងថវិកាទាំងនេះតាមការធ្វើប្រតិភូកម្មមកឲ្យសាលាខណ្ឌនានាគ្រប់គ្រងសំរាម និងសំណល់រឹងនេះ (NCDD, 2015)។
ការផ្ទេរនេះទៀតក៏ត្រូវបានដាក់ឲ្យក្រុមហ៊ុនដេញថ្លៃដើម្បីងាយស្រួលគ្រប់គ្រង តែនៅតែជាប់ក្រុមហ៊ុនស៊ីនទ្រីដដែល ពោលគឺមិនឃើញមានផលវិជ្ជមានសោះដោយការប្រមូលនៅតែយឺត លុយនៅតែយកពេញដដែលនៅរាជធានីភ្នំពេញ។
ការផ្ដល់ប្រាក់ខែឲ្យកម្មកររបស់ក្រុមហ៊ុនស៊ីនទ្រីនៅតែតិចដដែល ទាល់តែកម្មករបាតុកម្មទើបដំឡើងឲ្យបានរហូតដល់សព្វថ្ងៃ តែក៏នៅមិនទាន់សមស្របនឹងការអនុវត្តជាក់ស្តែងរបស់ពួកគេដែលធ្វើការហាលក្តៅ ហាលសន្សើម ហាលភ្លៀងនោះទេ។ ការងារនេះប្រសិនបើនៅប្រទេសជឿនលឿនវិញគឺប្រាក់ខែច្រើនគួរសមដែរ បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងកម្មកររោងចក្រ ព្រោះវាគគ្រិច ហើយប្រឈមនឹងមេរោគ និងគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពទៀត។
ចំពោះការអនុវត្ត «អនុក្រឹត្យស្តីពីការគ្រប់គ្រងសំរាម និងសំណល់រឹងនៅទីប្រជុំជន» ដែលរដ្ឋបាលមូលដ្ឋានទាំងសាលាខណ្ឌ ទាំងសង្កាត់ មិនបានផាកពិន័យលើជនល្មើសចោលសំរាមតាមដងវិថីនេះទេ ដែលនៅក្នុងច្បាប់ផាកពិន័យជាប្រាក់ចាប់ពី ១ ម៉ឺនរៀលទៅ ២០ ម៉ឺនរៀលទៅតាមប្រភេទសំរាមទាំងនោះ។
ឥឡូវរាជរដ្ឋាភិបាលដកសិទ្ធិផ្តាច់មុខរបស់ក្រុមហ៊ុនស៊ីនទ្រីរឿងប្រមូលសំរាមដើម្បីដោះស្រាយវិបត្តិសំរាមនៅរាជធានីភ្នំពេញ តែនៅតែឲ្យមានសិទ្ធិចូលរួមប្រកួតប្រជែងជាមួយក្រុមហ៊ុនប្រមូលសំរាមដទៃដែរ។ ហេតុដូច្នេះហើយបន្ទាប់ពីដេញថ្លៃបានពីក្រុមហ៊ុននានាគឺកិច្ចការនេះគួរតែផ្ទេរមករដ្ឋបាលថ្នាក់ក្រោមជាតិជាជាងការគ្រប់គ្រងដោយក្រសួងបរិស្ថាន ឬក៏ក្រសួងមហាផ្ទៃ។
តែទោះបីជាក្រុមហ៊ុនណាដែលជាប់ គឺត្រូវតែមានការប្រកួតប្រជែងក្នុងការប្រមូលសំរាមទៅតាមខណ្ឌនីមួយៗនៃរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីឲ្យមាននិរន្តរភាពក្នុងការប្រមូលសំរាមឲ្យទៀងទាត់ និងជាប្រចាំនោះគឺទី ១) រដ្ឋ និងក្រុមហ៊ុនត្រូវតែដំឡើងថ្លៃប្រមូលសំរាមតាមផ្ទះឲ្យបានច្រើនជាង ១ ដុល្លារ ដើម្បីឲ្យសមស្របទៅនឹងទីផ្សារសព្វថ្ងៃ។
ទី ២) ក្រុមហ៊ុនត្រូវតែដំឡើងថ្លៃឈ្នួលឲ្យកម្មករប្រមូលសំរាមច្រើនជាង ១៥០ ដុល្លារដោយមានមន្ត្រីក្រសួងការងារចូលរួម។
ទី ៣) ការប្រមូលសំរាមតាមផ្ទះ ២ ថ្ងៃម្តង។
ទី ៤) សម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យទានគឺតម្រូវឲ្យបែងចែកគ្នាប្រចាំការ ឬក៏អ្នកដែលមិនឈប់សម្រាកគឺដំឡើងប្រាក់ឧបត្ថម្ភលើកទឹកចិត្តដល់ពួកគេឲ្យបានច្រើនជាជាងនាំគ្នាឈប់ ហើយចូលវិញដូចអ្នកធ្វើការធម្មតាគឺបរាជ័យទៀតដដែល។ រីឯការរំពឹងទៅលើអ្នកស្ម័គ្រចិត្តប្រមូលសំរាមទៅតាមព្រឹត្តិការណ៍ គឺមិនទៀងទាត់ទេ ពួកគេគ្រាន់តែជួយមួយប្រាវនៅកន្លែងមានកម្មវិធីប៉ុណ្ណោះ តែមិនមកប្រមូលនៅតាមផ្ទះ ឬក៏តាមក្រុមហ៊ុននោះទេ។
ទី ៥) រថយន្តដឹកសំរាមនីមួយៗយ៉ាងហោចណាស់ ២ ថ្ងៃលាងសម្អាតវាម្តងដែរ កុំឲ្យក្លិនស្អុយនៅលើឡានហ្នឹងយូរពេក ជិះកាត់តាមផ្លូវក៏ស្អុយដែរ ហើយទឹកស្រក់មកតាមផ្លូវសាធារណៈក៏ស្អុយដែរ។
ទី ៦) អាជ្ញាធរប្រើកាមេរ៉ាចាំចាប់អ្នកចោលសំរាមតាមទីសាធារណៈដើម្បីផាកពិន័យទៅតាមច្បាប់។
បើពុំដូច្នេះទេ សំរាមនៅតែជាក្តីកង្វល់របស់រដ្ឋដដែល ហើយធ្វើប៉ះពាល់ភ្ញៀវទេសចរផង និងសម្រស់រាជធានីដែលជាទីក្រុងគជ់ផង ព្រោះសំរាមនៅរាជធានីភ្នំពេញសព្វថ្ងៃមានយ៉ាងតិចពី ២០០០ ដល់ ៣០០០ តោនក្នុង ១ ថ្ងៃទៅហើយ៕
ចូលរួមផ្តល់យោបល់តាមរយៈ soprach.tong@phnompenhpost.com
