ថ្ងៃនេះគឺជាទិវាស្បៀងអាហារពិភពលោក ហើយឆ្នាំនេះគឺជាឆ្នាំពិសេសដែលយើងគួរឆ្លុះបញ្ចាំងឱ្យបានស៊ីជម្រៅពីសារៈសំខាន់នៃទិវានេះ។ ខណៈដែលគ្រប់គ្នាដឹងជាទូទៅថា ជំងឺកូវីដ ១៩ បាននិងកំពុងបង្កមហន្តរាយដល់សុខភាព ប្រាក់ចំណូល និងការងារក៏ដោយ យើងពុំសូវដឹងពីផលប៉ះពាល់នៃជំងឺនេះមកលើស្ថានភាពអាហារូបត្ថម្ភរបស់កុមារឡើយ។ ផលប៉ះពាល់បង្កឡើងដោយជំងឺនេះគឺធ្ងន់ធ្ងរណាស់ ព្រោះថាគ្រួសារដែលកំពុងរងសម្ពាធហិរញ្ញវត្ថុជារឿយៗជួបការលំបាកក្នុងការផ្ដល់អាហារឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ដល់កូនចៅពួកគេ។
ក្នុងករណីប្រទេសកម្ពុជាដែលអត្រាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភកំពុងមានកម្រិតខ្ពស់ផលប៉ះពាល់ពីជំងឺកូវីដ ១៩ នេះនឹងបន្ថែមបន្ទុកកាន់តែធ្ងន់ទៅលើបញ្ហាដែលកំពុងមានស្រាប់។ ដូច្នេះទើបកម្មវិធីស្បៀងអាហារពិភពលោក និងយូនីសេហ្វបានរួមគ្នារំលេចឱ្យឃើញពីបញ្ហានេះ និងលើកឡើងពីជំហានបន្ទាប់ដែលត្រូវធ្វើ។
អាហារូបត្ថម្ភដែលល្អប្រសើរមិនត្រឹមតែសំខាន់សម្រាប់ការរស់រានប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏សំខាន់សម្រាប់ការលូតលាស់កាយសម្បទា និងការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលដែលជួយឱ្យកុមារអាចផ្ចង់អារម្មណ៍អាចរៀនសូត្រ និងក្លាយជាមនុស្សពេញវ័យដែលមានសុខភាពមាំមួន និងមានផលិតភាព។ នៅពេលអ្នកបន្ថែមបញ្ហាអាហារូបត្ថម្ភមិនល្អទៅលើបញ្ហានៃការខកខានឱកាសមិនទទួលបានការអប់រំ (ដោយសារតែសាលារៀនបិទទ្វារ) អ្នកប្រាកដជាទទួលបានការគំរាមកំហែងទ្វេដងដល់ការរៀនសូត្ររបស់កុមារជាពិសេសកុមារមកពីគ្រួសារក្រីក្រ និងងាយរងគ្រោះជាងគេ។
ការបើកដំណើរការសាលារៀនកាលពីពេលថ្មីៗនេះ គឺជាឱកាសតែម្ដងក្នុង ១ ជីវិត ដើម្បីគិតគូរជាថ្មី និងលើកកម្ពស់ការអប់រំ ស្របពេលដែលត្រូវពង្រឹងស្ថានភាពអាហារូបត្ថម្ភនៅក្នុងសាលារៀន។ នៅពេលបរិយាកាសរៀនសូត្រ និងអាហារូបត្ថម្ភត្រូវបានកែលម្អឱ្យកាន់តែប្រសើរជាងមុនយើងនឹងអាចបោះជំហានទៅរកការរីកចម្រើនដ៏សម្បើមក្នុងវិស័យអប់រំជាមិនខាន ដែលនេះគឺជាការជួយកសាងអនាគតកាន់តែត្រចះត្រចង់សម្រាប់កុមារផង និងសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជាផង។
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា កម្មវិធីស្បៀងអាហារពិភពលោក និងយូនីសេហ្វបានមើលឃើញរួចទៅហើយនូវលទ្ធផលដ៏អស្ចារ្យពីកិច្ចសហការគ្នាក្នុងការផ្ដល់អាហារដោយមិនគិតថ្លៃ និងការអប់រំអំពីអាហារូបត្ថម្ភដល់សិស្សានុសិស្សនៅក្នុងសាលារៀនចំនួន ១ ១១៣ កន្លែង។ ការសិក្សាជាច្រើនបង្ហាញថា អាហារមានជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់បង្កើននូវការផ្តោតអារម្មណ៍របស់កុមារ និងជួយឱ្យពួកគេអាចរៀនសូត្រប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពជាងមុន ដែលជាកត្តានាំឱ្យមានលទ្ធផលនៃការអប់រំប្រសើរជាងមុនផងដែរ។
ការផ្តល់នូវអាហារចម្រុះដែលមានសារជាតិចិញ្ចឹមសំខាន់ៗតាមរយៈកម្មវិធីអាហាររបស់សាលា ក៏ជាកត្តាលើកទឹកចិត្តឱ្យគ្រួសារបញ្ជូនកូនទៅសាលារៀន និងអាចឱ្យកូនបន្តរៀនផងដែរ ព្រោះថា អាហារដែលផ្តល់ដោយមិនគិតថ្លៃទាំងនេះអាចជួយសម្រាលបន្ទុកសេដ្ឋកិច្ចរបស់គ្រួសារ។ ស្របពេលជាមួយគ្នានេះដែរ ការអប់រំអំពីអាហារូបត្ថម្ភជួយឱ្យកុមារមានទម្លាប់ញ៉ាំអាហារដែលល្អសម្រាប់សុខភាពដែលជួយកសាងភាពស៊ាំរាងកាយ និងជួយឱ្យពួកគេអាចឆាប់ជាសះស្បើយពីជំងឺនានារួមទាំងមេរោគកូវីដ១៩។
ការបើកដំណើរការសាលារៀនទ្បើងវិញអាចជាចំណុចចាប់ផ្ដើមសម្រាប់ពង្រីកវិសាលភាពគំនិតផ្ដួចផ្ដើមនានាក្រោមការដឹកនាំរបស់ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា និងក្រសួងសុខាភិបាល។ យើងសូមអំពាវនាវឱ្យមានការអនុវត្តអភិក្រមដែលមានលក្ខណៈគ្រប់ជ្រុងជ្រោយសម្រាប់ការលើកកម្ពស់ស្ថានភាពអាហារូបត្ថម្ភនៅតាមសាលាចាប់ពីកម្រិតបឋមសិក្សា និងមត្តេយ្យសិក្សា។
អភិក្រមបែបនេះគួរបញ្ចូលការផ្ដល់ទ្បើងវិញ និងពង្រីកវិសាលភាពនៃកម្មវិធីផ្តល់អាហារតាមសាលារៀន ការអប់រំអំពីអាហារូបត្ថម្ភ ការផ្ដល់មីក្រូសារជាតិចិញ្ចឹមបន្ថែម ការពិនិត្យ និងការបញ្ជូនកុមារដែលមានបញ្ហាអាហារូបត្ថម្ភទៅរកសេវាចាំបាច់នានា និងការកសាងនូវបរិស្ថានអាហារក្នុងសាលារៀនដែលមានអនាម័យ និងសុខភាពប្រសើរជាងមុន។ គម្រោងទាំងនេះនឹងផ្ដល់នូវប្រយោជន៍ និងជួយលើកកម្ពស់ការរៀនសូត្រ និងសុខភាពរបស់កុមារ។
ជំហានដំបូងយើងចាំបាច់ត្រូវដាក់ចេញនូវគោលការណ៍ណែនាំឱ្យបានច្បាស់លាស់ស្តីអំពីសុវត្ថិភាពម្ហូបអាហារ និងវិធានការប្រុងប្រយ័ត្ននានាក្នុងការចម្អិន ការផ្តល់ និងការទទួលទានដែលអាចឱ្យសាលាដែលផ្តល់អាហារ មានជីវជាតិដោយឥតគិតថ្លៃ ដំណើរការជាថ្មីនូវកម្មវិធីផ្ដល់អាហាររបស់ពួកគេកាន់តែឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ សកម្មភាពនេះក៏អាចជួយឱ្យគ្រួសារកុមារបន្តទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនពីកម្មវិធីនានានេះផងដែរ។
ជំហានទី ២ សាលារៀនអាចពង្រឹងប្រព័ន្ធសុខាភិបាលដែលមានស្រាប់ តាមរយៈការផ្ដល់ព័ត៌មាន និងសេវាដល់កុមារ និងក្រុមគ្រួសារតាមរយៈគ្រូបង្រៀន ឬសាលារៀន និងយន្តការសហគមន៍ដូចជា គណៈកម្មការទ្រទ្រង់សាលារៀនជាដើម។ គ្រប់គ្នាដែលចូលរួមនៅក្នុងវិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា អាចជួយរៀបចំគោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់អន្តរាគមន៍សំខាន់ៗដូចជា ការកំណត់ និងការបញ្ជូនកុមារដែលប្រឈមនឹងបញ្ហាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភឱ្យបានទាន់ពេលវេលា ការផ្ដល់ថ្នាំទម្លាក់ព្រូន និងការផ្ដល់មីក្រូសារជាតិចិញ្ចឹមបន្ថែមជាដើម។
ជំហានទី ៣ សាលារៀនអាចជួយឱ្យកុមារមានការយល់ដឹងអំពីបញ្ហាអាហារូបត្ថម្ភ និងបណ្ដុះគំនិតពួកគេឱ្យមានឥរិយាបថវិជ្ជមានដែលអាចនៅគង់វង្សជាមួយពួកគេពេញ ១ ជីវិត។ ការលើកកម្ពស់ទម្លាប់ទទួលទានអាហារដែលទ្រទ្រង់សុខភាពរួមនឹងទម្លាប់អនាម័យខ្លួនប្រាណ និងអនាម័យបរិស្ថានល្អប្រសើរ គួរបញ្ចូលទៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សានៅកម្រិតបឋមសិក្សា និងមត្តេយ្យសិក្សា ក៏ដូចជាផ្សព្វផ្សាយដល់គ្រូបង្រៀន មាតាបិតាសិស្ស និងសហគមន៍ទាំងមូល។
ជាចុងក្រោយយើងដឹងថាបរិយាកាសនៅក្នុងសាលារៀនមានឥទ្ធិពលយ៉ាងធំធេងលើទម្លាប់ទទួលទានអាហាររបស់កុមារ។ យើងចាំបាច់ត្រូវមានការគ្រប់គ្រងឱ្យបានតឹងរ៉ឹងលើការផ្សព្វផ្សាយលក់ចំណីអាហារដែលប៉ះពាល់សុខភាពនៅជុំវិញសាលារៀនរួមនឹងបង្កើនការផ្សព្វផ្សាយឱ្យបានសកម្មពីជម្រើសអាហារដែលជួយឱ្យសុខភាពមាំមួន និងមានតម្លៃសមរម្យ។ ថ្ងៃនេះ កម្មវិធីស្បៀងអាហារពិភពលោក និងយូនីសេហ្វសូមគូសបញ្ជាក់ជាថ្មីពីការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់យើងក្នុងការគាំទ្រដល់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងលើកកម្ពស់ការអប់រំ និងអាហារូបត្ថម្ភរបស់កុមារគ្រប់រូបនៅកម្ពុជា។
យើងបានចូលរួមជាមួយនឹងយុទ្ធនាការសង្គ្រោះអនាគតរបស់យើង (SaveOurFuture) ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីគាំទ្រដល់រដ្ឋាភិបាលនៅទូទាំងសកលលោកក្នុងការបើកសាលារៀនទ្បើងវិញប្រកបដោយសុវត្ថិភាពជាមួយការលើកកម្ពស់ស្ថានភាពអាហារូបត្ថម្ភ។
ស្ថានភាពពិសេសតែ ១ គត់របស់ប្រទេសកម្ពុជា ដែលជាប្រទេសសម្បូរដោយប្រជាជនវ័យក្មេង និងមានកុមារដល់វ័យចូលរៀនក្នុងចំនួនដ៏ច្រើនគឺទាមទារឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងការវិនិយោគដ៏ពិសេសពីសំណាក់គ្រប់ដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ទាំងអស់។ កុមារទាំង ៣,២ លាននាក់ សមនឹងទទួលបានការអប់រំ និងអាហារូបត្ថម្ភដែលមានគុណភាពខ្ពស់។ នៅថ្ងៃនេះក្នុងទិវាស្បៀងអាហារពិភពលោក យើងប្ដេជ្ញាធ្វើការងាររួមគ្នា ដើម្បីកុំធ្វើឱ្យពួកគេអស់សង្ឃឹម ហើយនេះគឺជាឱកាសដែលយើងមិនត្រូវខកខានជាដាច់ខាត!
ដោយ លោកស្រី ក្លែរ ខូណាន់ នាយិកាអង្គការស្បៀងអាហារពិភពលោក និងលោកស្រី ហ្វ័រូហ្គ ហ្វយូហ្សិថ នាយិកាយូនីសេហ្វ