នៅ​កម្ពុជា​ឲ្យ​តែ​ដល់​ខែ​វស្សា​ឡើង ទឹក​ហូរ​ពី​ទន្លេមេគង្គ​ផង ទឹក​ហូរ​ធ្លាក់​ពី​ភ្នំ​ផង ទឹក​ហូរ​ពី​ប្រទេស​ថៃ​ផង ទឹកភ្លៀង​ធ្លាក់​ជាប់ៗ​គ្នា​ផង ងាក​ទៅណា​ក៏​ទឹក​ជន់​លិច​ពេញ ហូរ​ចេញ​ទៅ​សមុទ្រ​មិនទាន់​នៅ​ចាល់​ជន់​លិច​ស្ទើរតែ​គ្រប់​ទីកន្លែង មិន​ថា តំបន់​ខ្ពង់រាប​នោះទេ​។

តាមរយៈ​របាយការណ៍​ការិយាល័យ​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​សម្របសម្រួល​កិច្ចការ​មនុស្សធម៌​ប្រចាំ​អាស៊ី​ប៉ាស៊ីហ្វិក​ (UNOCHA) ​ស្តីពី​ផលប៉ះពាល់​ដោយ​គ្រោះមហន្តរាយ​ទឹកជំនន់​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា​គិត​មក​ត្រឹម​​ថ្ងៃទី​ ២០ ខែ​កញ្ញា ឆ្នាំ​ ២០១៩ គឺ​មាន​អ្នកស្លាប់​កើន​ដល់ ១៤ ​នាក់ រីឯ​ពលរដ្ឋ​ដែល​រស់នៅ​តាម​ដង​ទន្លេមេគង្គ និង​ទន្លេសាប​ចំនួន​ ៩ ​ម៉ឺន​គ្រួសារ​ទទួលរង​ផលប៉ះពាល់ និង ១៣ ០០០ គ្រួសារ​ត្រូវ​ជម្លៀស​មក​ទីទួល​សុវត្ថិភាព ហើយ​ស្រុក​ចំនួន​ ១០ ​ទទួលរង​ការ​ជន់លិច​ដោយ​ទឹកភ្លៀង​។ ចំណែកឯ​ផលប៉ះពាល់​ផ្សេងៗ​ទៀត​គឺ​មាន​ដីស្រែ​ចម្ការ​ជាង ៤ ​ម៉ឺន​ហិកតា​មណ្ឌល​សុខភាព​ចំនួន​ ២៣ និង​សាលារៀន​ចំនួន​ ២៦៤​។

កាលពី​ថ្ងៃទី​ ២៤ ខែ​កញ្ញា​តាមរយៈ​ហ្វេសប៊ុក​លោក វេជ្ជបណ្ឌិត ម៉ក់ សំអឿន ប្រធាន​ស្រុក​ប្រតិបត្តិ​អង្គរជុំ ខេត្ត​សៀមរាប​បាន​ថតរូប​ ៣ ​សន្លឹក​បង្ហោះ​ពី​ទឹក​ជន់លិច​ចូល​ដល់​មន្ទីរពេទ្យ​បង្អែក​អង្គរជុំ ហើយ​បាន​បញ្ជូន​អ្នកជំងឺ​ទៅ​មន្ទីរពេទ្យបង្អែក​ពួក​វិញ និង​មាន​មណ្ឌល​សុខភាព​ ៤ ​ទៀត​នៅ​អង្គរជុំ​នេះ​ក៏​លិច​ដែរ​។

ផលប៉ះពាល់​ទាំងនេះ​ត្រូវ​គេ​លើក​ហេតុផល​យ៉ាង​សាមញ្ញ​ថា មកពី​ការប្រែប្រួល​អាកាសធាតុ ឬ​ក៏​នៅ​ប្រទេស​អាស៊ីអាគ្នេយ៍​លិច​ដូច​តែ​គ្នា​ទៅ​ចប់​ហើយ​។

តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ​នៅពេល​ខែ​ក្តៅ​រដូវប្រាំង​នៅ​តំបន់​ខ្លះ​គឺ​រកតែ​ទឹកស្អាត​ហូប​មិន​ទាំង​ចង់​បាន​ផង គឺ​ក្តៅ​ស្ងួត​ហួតហែង កន្លែង​ខ្លះ ជីក​អណ្តូង​ក៏​គ្មាន​ទឹក​ចេញមក​ដែរ ជួនកាល​ទៅ​មាន​ទឹកស្រះ​ ១ ឬ​ក៏ ២ ​នៅក្នុង​ភូមិ ដណ្តើម​គ្នា​ប្រើប្រាស់ ខ្លះ​លាង​ម៉ូតូ​ក៏​ទឹក​ហ្នឹង លាង​គោ​ក៏​ទឹក​ហ្នឹង​ចូលគ្នា​ធ្វើឲ្យ​ខូច​ទឹក​ក៏មាន​ដែរ​។

កាលពី​រដូវប្រាំង​កន្លង​ទៅនេះ នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ​មាន​ការស្វែងរក​ទឹកស្អាត​ទាំង​ពិបាក​រហូត​ដល់​មាន​អ្នកទិញ​ទឹកបរិសុទ្ធ​យក​ទៅ​ងូត​ក៏មាន​ដែរ តែ​ដល់​ពេល​ចូល​ខែ​វស្សា​វិញ គ្រាន់តែ​ភ្លៀង ២-៣ ថ្ងៃ​ជាប់ៗ​គ្នា ខេត្ត​ព្រះសីហនុ​ក៏​លិចលង់ ទម្រាំ​តែ​ទឹក​ស្រក​ទៅវិញ​។ នេះ​មកពី​ប្រព័ន្ធ​លូ​ចាស់​ហើយ​សំណង់​ធំៗ​ច្រើន​ការចាក់ដី​លុប​បឹង លុប​ស្រះ លុប​ឆ្នេរ​យក​ដី​លក់ អ៊ីចឹង​ទៅ​ពេល​ភ្លៀង​មក ទឹក​មិន​មាន​កន្លែង​ហូរ​ទៅ​ក៏​នៅ​ចាល់​លិចលង់​ក្នុង​ក្រុង​ទម្រាំ​តែ​ហូរ​ទៅ​សមុទ្រ​អស់​។

បើ​និយាយ​ពី​ក្រសួង​ដែល​ធ្វើការ​ផ្ទាល់​ជាមួយ​នឹង​ទឹក​វិញ​មាន​ដល់​ទៅ ៧ ​ក្រសួង ហើយ​ពេល​ខ្លះ​ធ្វើការ​ជាន់គ្នា​ក៏​មាន​ដែរ​ដូចជា​ប្រឡាយ​ទឹក​ម្តងថា ក្រសួង​ធនធាន​ទឹក​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ខ្លះ​ថា ការងារ​របស់​ក្រសួង​អភិវឌ្ឍន៍ជនបទ​។ តែ​នៅ​តែ​ការប្រើប្រាស់​ទឹក​នៅតែ​លើស​ជ្រុល និង​ខ្វះ​ជ្រុល​ទៅវិញ​។

ម្យ៉ាងវិញ​ទៀត​បើ​មើល​ទៅ​លើ​គ្រឿងចក្រ និង​សម្ភារ​បរិក្ខារ​ទំនើបៗ​សម្រាប់​ការជីក​ស្រះ ប្រឡាយ ជីក​បឹងបួ ឬ​ក៏​កាយ​ភក់ដី​ល្បប់​ពី​ទន្លេ ម៉ាក​អី​ក៏មាន​ដែរ​មិន​ខ្វះ​ទេ ថា​ឲ្យ​តែ​មាន​ផែនការ​ចង់​ធ្វើ​គឺ​ធ្វើបាន​ភ្លាម ​បើ​ប្រៀបធៀប​កាលពី​សម័យ​ខ្មែរក្រហម​វិញ គេ​ប្រើ​តែ​មនុស្ស ចប និង​បង្គី គេ​ជីក​សង់​បាន​ទំនប់​ធ្វើ​បណ្តាញ​ប្រឡាយ​ទឹកបាន​ខ្វាត់ខ្វែង​។ ហេតុអ្វី​មក​ដល់​សម័យ​គ្រឿងចក្រ​ទំនើបៗ​ហើយ​មាន​ទឹក​គ្រប់គ្រាន់​ហើយ តែ​គ្រាន់​តែ​រៀបចំ​ស្តារ​អាង​ស្តារ​ប្រឡាយ​ស្តា​របឹង​ស្តុក​ទឹក​ប្រើប្រាស់​បែរជា​ធ្វើ​មិន​បានល្អ​ទៅវិញ​?

បើ​ប្រៀបធៀប​ជាមួយ​នឹង​ប្រទេស​សិង្ហបុរី គេ​មិនមាន​ប្រព័ន្ធ​ទឹក​ហូរ​ខ្វាត់ខ្វែង​ពី​ធម្មជាតិ​ដូច​ស្រុក​ខ្មែរ​ផង​គ្រាន់តែ​យក​ទឹក​ដែល​ប្រើ​រួច និង​ទឹកភ្លៀង​យក​ទៅ​កែច្នៃ​ (Recycle) ​ឡើងវិញ គេ​ប្រើ​បាន​យ៉ាង​ស្រួល ហើយ​គេ​កាត់បន្ថយ​ការទិញ​ទឹកស្អាត​ពី​ប្រទេស​ម៉ាឡេស៊ី​បាន​ផងដែរ​។

គំរូ​ល្អៗ​បែប​នេះ​ហើយ​រាជរដ្ឋាភិបាល​គួរតែ​គិតគូរ​ឡើងវិញ រឿង​ការធ្វើ​ផែនការមេ​ជាមួយ​ប្រព័ន្ធ​បន្សាំ​ភាព​ធន់​ (Resilience) ​ទឹកស្អាត​ និង​ការកែច្នៃ​ប្រភពទឹក និង​បណ្តាញទឹក​ដែល​មាន​ពី​ធម្មជាតិ ដូចជា​ការស្តារ​ប្រឡាយ បូម​យក​ដីល្បាប់​ពី​បឹង​ទន្លេសាប និង​បឹងបួ​ស្ទឹង​ព្រែក​ផ្សេងៗ​យក​មក​ដាក់​បញ្ចូល​ស្រែ​ដែល​មាន​ជីជាតិ​។ ការជីក​ស្រះ​ជម្រៅ​ ៥ ​ម៉ែត្រ​តាម​សហគមន៍​ក៏​ជា​ផ្នែក​ ១ ​នៃ​ការសន្សំសំចៃ​ទឹក និង​ស្តុក​ទឹក​ទុក​សម្រាប់​ប្រើ​ខែប្រាំង​ដូច​នៅ​ស្រុក​កំពង់ត្រាច ខេត្ត​កំពត គេ​និយម​ជីក​ស្រះ​ដើម្បី​ស្តុក​ទឹក និង​នៅ​ទន្លេ​វ៉ៃ​គោ​ក្នុង​ក្រុង​ស្វាយរៀង​ក៏​មាន​ការទប់​ទឹក​ទុក​ដែល​មើលទៅ​ធំ​ល្វឹងល្វើយ​ដូចជា​កូន​សមុទ្រ​ផង​ដែរ​ទាំង​នៅក្នុង​រដូវប្រាំង និង​រដូវវស្សា​។

ការសាងសង់​ប្រព័ន្ធ​ធារាសាស្ត្រ​គឺជា​តម្រូវ​ការចាំបាច់​សម្រាប់​វិស័យ​​កសិកម្ម និង​កសិឧស្សាហកម្ម ដើម្បី​គ្រប់គ្រង​ប្រព័ន្ធ​ស្រោចស្រព ភាពផ្សុំា​ទប់ទល់​ទៅ​នឹង​ការប្រែប្រួល​អាកាសធាតុ និង​គ្រោះធម្មជាតិ​ដែល​កើតឡើង​ដដែលៗ​នោះ​។

ក្រៅពី​ការកែច្នៃ​ធម្មជាតិ និង​រៀបចំ​ប្រព័ន្ធ​ទឹកស្អាត​នេះ​ការចាត់​វិធានការ​ទប់ស្កាត់​ឈ្មួញ​ទុច្ចរិត កាប់​ឈើ ព្រៃកោងកាង ទិញ​ដី​បឹង​ហើយ​ចាក់​លុប លុប​ស្រះ​ក៏​ជា​ការ​ចូលរួម​ចំណែក​រក្សា​ប្រភព​ទឹក​ប្រើប្រាស់​សម្រាប់​សហគមន៍​ផងដែរ​។

ជាក់ស្តែង អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​កំពត​កាលពី​ពាក់កណ្តាល​ខែ​កញ្ញា​បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​មន្ត្រី​ជំនាញ​យក​គ្រឿងចក្រ​ទៅ​កាយ​យក​អាចម៍ដី ដែល​បាន​ចាក់​រំលោភ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ដៃ​ព្រែក​ក្បាលរមាស​ជាប់​នឹង​ផ្លូវជាតិ​លេខ ៣៣ ស្ថិត​ក្នុងភូមិ​ត្រពាំង​ធំ ឃុំ​ជុំក្រៀល ស្រុក​ទឹកឈូ​នោះ​ចេញ បន្ទាប់ពី​រកឃើញ​ថា​មាន​ការចាក់​រំលោភ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ព្រែក​នេះ​ដោយ​ខុសច្បាប់ ខណៈ​សមត្ថកិច្ច​កំពុង​បន្តធ្វើ​ការស៊ើបអង្កេត​ករណី​លួច​កាប់​រាន​ដី​ព្រៃកោងកាង​នៅក្នុង​ស្រុក​នេះ និង​បាន​ព្រមាន​ចាត់វិធានការ​តាម​ច្បាប់​ចំពោះ​ជន​ប្រព្រឹត្តល្មើស​។ នេះ​បើ​តាម​កាសែត​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​បាន​ចុះផ្សាយ​កាលពី​ថ្ងៃទី​ ២៤ ខែ​កញ្ញា​នេះ​៕

ចូលរួម​ផ្តល់​យោបល់​តាមរយៈ soprach.tong@phnompenhpost.com