ខណៈក្រសួងសុខាភិបាលនិងអង្គការដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ខំប្រឹងកែទម្រង់ប្រព័ន្ធសុខាភិបាលមានតាំងពីធនធានមនុស្ស ធនធានថវិកា អគារមូលដ្ឋានសុខាភិបាល សេវាគ្របដណ្តប់សុខភាពជាសកល និងការកែទម្រង់វិមជ្ឈការនិងវិសហមជ្ឈការវិស័យសុខាភិបាលបានធ្វើឲ្យសុខភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋបានប្រសើរឡើងបន្តិចម្តងៗ ប៉ុន្តែក៏នៅមានករណីខ្លះបានធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺជួបបញ្ហាផងដែរដោយសារគ្រូពេទ្យខ្វះជំនាញត្រឹមត្រូវ។
ជាការពិតណាស់ មានស្រុកប្រតិបតិ្តសុខាភិបាលខ្លះ បានបញ្ជាក់ថា ស្ថាប័នរបស់ខ្លួនបានរឹតបន្តឹងនិងលុបបំបាត់អស់នូវឆ្មបបុរាណ ការលក់ថ្នាំពេទ្យខុសច្បាប់ និងគ្រូពេទ្យដែលគ្មានជំនាញត្រឹមត្រូវហៅ «ពេទ្យភូមិ» ជាដើម ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យអ្នកជំងឺ និងអតិថិជនងាកមករកសេវាមូលដ្ឋានសុខាភិបាលរបស់រដ្ឋវិញ។
តែនៅមានស្រុកប្រតិបត្តិមួយចំនួនមិនទាន់បានបង្ហាញពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្លួននៅឡើយទេ អ៊ីចឹងហើយបានជានៅមានបញ្ហាមួយចំនួនទាក់ទងនឹងការផ្តល់សេវាសុខាភិបាលមិនប្រកបទៅតាមច្បាប់និងវិជ្ជាជីវៈពេទ្យដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់សុខភាពនិងអាយុជីវិតរបស់ប្រជាពលរដ្ឋបើទោះណាជាករណីបែបនេះមានតាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ៨០ ដោយសារតែគ្រូពេទ្យគ្មានវិជ្ជាជីវៈទាំងនោះខ្លះសល់ពីជំនាន់ ប៉ុល ពត និងខ្លះមកពីជំរំរៀនតៗគ្នាក៏ដោយ។
គ្រូពេទ្យភូមិខ្លះបានចាក់ឲ្យអ្នកជំងឺរួចក៏មានអាប់សែស៍នៅត្រគាក ខ្លះពិនិត្យចង្វាក់បេះដូងមិនត្រូវ ខ្លះផ្ដល់ថ្នាំមិនត្រូវ ខ្លះទៀតចាក់ថ្នាំឬព្យួរសេរ៉ូមធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់ ក៏មានដែរ។
ដូចជាថ្មីៗនេះ នៅតែមានករណីពេទ្យភូមិចាក់ថ្នាំមិនទាន់ទាំងអស់ពីស៊ីរ៉ាំងផង ក៏ស្រាប់អ្នកជំងឺប្រកាច់ស្លាប់ភ្លាមៗតែម្ដងដោយគ្រាន់តែអ្នកជំងឺឈឺត្រឹមរលាកបំពង់កសោះនោះ។ បន្ទាប់មកសមត្ថកិច្ចក៏បានចាប់ខ្លួនគ្រូពេទ្យភូមិនោះភ្លាមៗដែរដែលករណីនេះកើតឡើងនៅភូមិសំឡីខាងជើង ឃុំសំឡី ស្រុកកំពង់រោទ៍ ខេត្តស្វាយរៀង។
រីឯនៅស្រុកកំពង់ត្រឡាច ខេត្តកំពង់ឆ្នាំងកាលពីសប្តាហ៍មុនក៏មានករណីឃាត់ខ្លួនគ្រូពេទ្យភូមិដែលជំនាញពិតរបស់គាត់គឺជាគ្រូបង្រៀននៅវិទ្យាល័យទេ តែដើរចាក់ថ្នាំតាមភូមិ រហូតដល់ត្រូវតុលាការចេញដីកាចាប់ខ្លួនតាមបណ្តឹងមន្ទីរពេទ្យខេត្ត បើទោះបីជាគ្រូពេទ្យគ្មានជំនាញនេះ ដើរចាក់តាមភូមិគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកភូមិក៏ដោយ តែសកម្មភាពរបស់គាត់គឺខុសនឹងច្បាប់ការគ្រប់គ្រង ការប្រកបវិជ្ជាជីវៈឯកជនក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រ។
ការឃាត់ខ្លួននេះគឺជាការបង្ហាញការអនុវត្តច្បាប់បានល្អកុំចាំដល់ពេលមានរឿងកើតឡើងហើយទើបបាននាំគ្នាផ្អើលមួយប្រាវទៅចប់បាត់ឬក៏ការបង្កើតនូវសោកនាដកម្មថ្មីដូចករណីគ្រូពេទ្យភូមិឈ្មោះ យ៉ែម ជ្រិន នៅភូមិរកា ឃុំរកា ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបងដែលធ្វេសប្រហែសក្នុងការប្រព្រឹត្តគ្មានយល់ពីវេជ្ជសាស្រ្តសុខាភិបាលសម័យថ្មីធ្វើឲ្យឆ្លងមេរោគអេដស៍ដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងឃុំនេះប្រមាណ ៣០០ នាក់ និង ៦ នាក់ បានស្លាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៥ មក។
គ្រូពេទ្យនេះត្រូវបានតុលាការកាត់ទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារ ២៥ ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ ៥ លានរៀល។ បើផ្អែកទៅលើច្បាប់ការគ្រប់គ្រងការប្រកបវិជ្ជាជីវៈឯកជនក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រចំពោះមន្ត្រីពេទ្យវិជ្ជាជីវៈនៅមណ្ឌលសុខភាព ឬក៏នៅមន្ទីរពេទ្យរដ្ឋ ហើយទៅដើរចាក់ថ្នាំតាមផ្ទះជាលក្ខណៈឯកជនឬក៏ទៅតាមគ្លីនិកក៏មានទោសដែរ ប្រសិនបើចាក់ថ្នាំខុសធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់។
តែកន្លងមកច្រើនតែមានលក្ខណៈស៊ុមគ្រលុំគ្នាជាមួយនឹងសមត្ថកិច្ច និងមន្ត្រីបច្ចេកទេសសុខាភិបាលធំៗដែលធ្វើការគ្រប់គ្រងលើសេវាសុខាភិបាលឯកជនហ្នឹងពោល គឺនៅពេលដែលគ្រូពេទ្យនៅគ្លីនិកធ្វើខុសមិនដែលចាប់ទោសអូសដំណើរនោះទេ។
ប្រជាពលរដ្ឋខ្លះ ស្លាប់ពេលឆ្លងទន្លេក្តីឬក៏ស្លាប់ដោយសារចាក់ថ្នាំឬក៏ស្លាប់ ដោយសារវះកាត់ណាមួយគឺគ្រូពេទ្យនិងគ្លីនិកច្រើនតែរួចខ្លួនដោយ នៅក្នុងកំណត់ហេតុពីគ្លីនិកច្រើនតែដាក់ថា អ្នកជំងឺបានស្លាប់តាមផ្លូវពេលបញ្ជូនទៅសង្គ្រោះបន្ទាន់ទៅមន្ទីរពេទ្យជាតិជាដើម។
ដូចកាលពីដើមខែនេះ ក៏មានគ្រូពេទ្យនៅគ្លីនិកមួយក្នុងភូមិទួលពង្រ សង្កាត់ចោមចៅ ១ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ រាជធានីភ្នំពេញបានដាក់សេរ៉ូមឲ្យអ្នកជំងឺជាកម្មការិនីរោងចក្រដែលមានប័ណ្ណ ប.ស.ស ដោយមកព្យួរសេរ៉ូមដល់ផ្ទះជួលហើយក៏បានធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់មុនពេលអស់សេរ៉ូមទៀតផង។
ករណីនេះ មានសមត្ថកិច្ចចុះមកមើលនិងធ្វើកំណត់ហេតុដែរ តែក្រោយមកក៏ស្ងាត់ឈឹងទៅវិញ រីឯគ្រូពេទ្យដែលជាម្ចាស់គ្លីនិកក៏គ្មានឃើញតុលាការណាមកចេញដីកាឃាត់ខ្លួនដើម្បីសាកសួរឬស៊ើបអង្កេតថាតើមកពីមូលហេតុអ្វីទើបបានជាអ្នកជំងឺស្លាប់ស្រួលៗម្ល៉េះ?
ហើយគ្រូពេទ្យវិជ្ជាជីវៈនៅសេវាឯកជននោះក៏គ្មានទោសពៃរ៍អ្វីទាំងអស់។ ហេតុដូច្នេះហើយ រាជរដ្ឋាភិបាលគួរតែអនុវត្តច្បាប់ឲ្យមានតុល្យភាពនឹងគ្នាចំពោះសេវាឯកជន ទាំងគ្រូពេទ្យគ្មានវិជ្ជាជីវៈនិងមានវិជ្ជាជីវៈ ឲ្យតែប្រព្រឹត្តធ្វេសប្រហែសនិងខុសច្បាប់។
ជាពិសេសចំពោះស្រុកប្រតិបត្តិសុខាភិបាលណាដែលមិនទាន់អនុវត្តពេញលេញបញ្ហាសេវាឯកជនខុសច្បាប់ដូចជាគ្រូពេទ្យភូមិ ឆ្មបបុរាណ និងការលក់ឱសថក្លែងក្លាយ គួរតែរកមើលគំរូស្រុកប្រតិបត្តិណាដែលគេគ្រប់គ្រងបានល្អគ្មានបាតុភាពអ្វីកើតឡើង កុំចាំដល់ពេលមានអ្នកជំងឺស្លាប់ទើបបានផ្អើលមួយប្រាវរួចក៏ស្ងាត់ទៅវិញដដែលនោះ៕
ចូលរួមផ្តល់យោបល់តាមរយៈ soprach.tong@phnompenhpost.com