.jpg)
រូបតំណាង អ្នកជំងឺបាក់ទឹកចិត្តចូលចិត្តនៅម្នាក់ឯង មិនចង់ចេញទៅក្រៅជួបគេឯង។ រូបថត ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍
ភ្នំពេញៈ ខណៈអ្នកជំងឺបាក់ទឹកចិត្តអាចត្រូវបានគេគិតថាជាមនុស្សទន់ជ្រាយដែលគ្រាន់តែជួបបញ្ហា ឬបរាជ័យក្នុងកិច្ចការណាមួយក៏សម្រេចចិត្តបែបល្ងង់ខ្លៅទៅធ្វើអត្តឃាតនោះ អ្នកជំនាញខាងចិត្តវិទ្យាបានលើកឡើងថា ជំងឺបាក់ទឹកចិត្តមិនងាយកើតឡើងទៅលើមនុស្សធម្មតានោះទេ លុះត្រាតែមនុស្សនោះមានវិបត្តិជាច្រើនកើតឡើងដំណាលគ្នា ហើយពុំមាននរណាអាចផ្តល់ជាការពិភាក្សា។
ថ្លែងប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍តាមទូរស័ព្ទលោក ហឿ សេធុល អ្នកជំនាញខាងចិត្តវិទ្យាបានប្រាប់ពីមូលហេតុដែលនាំឲ្យកើតមានជំងឺបាក់ទឹកចិត្តឡើងថា៖ «ខ្ញុំសុំលើកហេតុផល ២ យ៉ាងដែលបណ្តាលឲ្យមានជំងឺនេះកើតឡើងទី ១ គឺអាចកើតឡើងមកពីភាពតានតឹង ឧបមាថាបើសិនយើងជាអ្នកធ្វើការមួយ ហើយការងារបានបរាជ័យក្នុងការងារដែលយើងបានធ្វើឲ្យយើងមានភាពតានតឹងនឹងស្មុគស្មាញ ប៉ុន្តែយើងក៏នៅអាចទប់ទល់បាន ចុះបើសិនស្របពេលហ្នឹងយើងមានបញ្ហារឿងគ្រួសារ បញ្ហានឹងការសិក្សា ឬមួយដូចជាយុវវ័យគាត់មានវិបត្តិរឿងស្នេហាមួយទៀតគ្រប់យ៉ាងវាប្រមូលផ្តុំគ្នា ទើបធ្វើឲ្យភាពតានតឹងវាកាន់តែកើនឡើង»។
ចិត្តវិទូខ្មែរដែលបានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកចិត្តវិទ្យាពីប្រទេសហ្វីលីពីន និងជាអតីតនិស្សិតបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រចិត្តសាស្ត្រសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញលោក ហឿ សេធុល បានបន្តទៀតថា៖ «ចំពោះមនុស្សដែលគាត់បានជួបនឹងបញ្ហាទី ១ នឹងរួចហើយ ហើយថែមទាំងគ្មានអ្នកណាម្នាក់យល់ចិត្តគាត់ យល់ពីគាត់ថែមទាំងស្តីបន្ទោសថែមទៀត វារឹតតែធ្វើឲ្យបុគ្គលដែលជួបបញ្ហាកាន់តែមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនអន់ជាងមនុស្សមិនបានការលែងចង់ធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងក្រៅពីចង់នៅតែម្នាក់ឯង»។
លោក ហឿ សេធុល អ្នកជំនាញចិត្តវិទ្យាកម្ពុជា។ រូបថត ហ្វេសប៊ុក
លោក ហឿ សេធុល ក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរអំពីអាការរបស់មនុស្សដែលធ្លាក់ទៅក្នុងជំងឺបាក់ទឹកចិត្តដោយគេសម្គាល់ឃើញថា អ្នកនោះចូលចិត្តនៅម្នាក់ឯងមានភាពស្មុគស្មាញច្រើនគិតថា នៅក្នុងពិភពលោកមានតែខ្លួនឯងមានតែភាពឯកាយល់ថាអ្នកដទៃល្អជាងខ្លួន មិនចង់ចេញទៅណា មិនចង់ជួបអ្នកណា ពេលខ្លះគិតចង់សម្លាប់ខ្លួន ឬរត់ទៅឲ្យឆ្ងាយជាដើម។
ចំពោះការព្យាបាលអ្នកមានជំងឺនេះលោក ហឿ សេធុល ក៏បានបង្ហាញផងដែរថា៖ «មិនពិបាកក្នុងការព្យាបាលទេ គ្រាន់តែព្យាយាមយល់ពីអ្នកជំងឺឲ្យបានច្រើននៅក្បែរអ្នកជំងឺ និងលើកទឹកចិត្តជានិច្ច ហាមមិនឲ្យស្តីបន្ទោស ឬទូន្មាន វាអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺគិតកាន់តែច្រើន»។
សម្រាប់អ្នកចង់ជួយអ្នកជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត លោកបានណែនាំថា៖ «ព្យាយាមផ្តល់ការពិភាក្សាជាមួយគាត់ឲ្យច្រើនដើម្បីឲ្យបុគ្គលនោះគិតថានៅមានអ្នកដែលយល់ពីខ្លួន ហើយកុំហាមមិនឲ្យយំជួនកាលការយំវាបានធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល។ ប៉ុន្តែបើសិនជាអ្នកជំងឺមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ គួរតែនាំគាត់ទៅជួបជាមួយអ្នកជំនាញចិត្តវិកល ទើបជាការប្រសើរ»។
លោក ហឿ សេធុល អ្នកជំនាញចិត្តវិទ្យាក៏បានផ្តាំផ្ញើដល់អ្នកដែលកំពុងមានជំងឺ និងមិនទាន់មានជំងឺបាក់ទឹកចិត្តនេះថា៖ «សូមកុំព្យាយាមលាក់អារម្មណ៍ បើកចិត្តឲ្យទូលាយ កុំយករឿងដែលមានភាពតានតឹងមកគិតនាំឲ្យកាន់តែយ៉ាប់ ដើរកម្សាន្តឲ្យបានច្រើន ហើយក៏កុំព្យាយាមគេចវេះក្នុងការពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញចិត្តវិកលអី ព្រោះរឿងនេះមិនមែនជារឿងត្រូវខ្មាសទេ ចំពោះអ្នកដែលជាសមាជិកគ្រួសារដែលមានអ្នកជំងឺនេះសូមយកចិត្តទុកដាក់ឲ្យបានច្រើន កុំគិតថាជារឿងតូចតាច»៕
