ក្រុងញូវយ៉ក: ការសិក្សាថ្មីមួយបានបង្ហាញថា បុរសប្រមាណ ១០ ភាគរយ និងស្ដ្រី ៧ ភាគរយ តែងតែពិបាកគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ និងការអន្ទះសារឿងផ្លូវភេទ។ ប៉ុន្ដែ វានៅតែជាក្ដីកង្វល់ចំពោះ ក្រុមចិត្ដវិទូវេជ្ជបណ្ឌិត ចេនណា ឌីកឃេនសុន មកពីសាកលវិទ្យាល័យ មីនណេសូតា ជាពិសេស ដោយសារការកើនឡើងនៃតារាល្បីៗ និងអភិជន ដែលបានសារភាពនូវចំណង់ញៀនសិចរបស់ខ្លួនជាសាធារណៈ។
ចំណង់ផ្លូវភេទដ៏ពិបាកគ្រប់គ្រង ត្រូវបានហៅថា ជំងឺញៀនសិច ឬ hypersexuality។ វាជាចំណង់ដ៏វិលវល់ក្នុងខួរក្បាល ឬអាកប្បកិរិយាពិបាកគ្រប់គ្រង ធ្វើឲ្យកើតជាស្ដ្រេស ឬផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព ការងារ ទំនាក់ទំនង និងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។
ចំណង់ផ្លូវចិត្ដដ៏លើសលប់ អាចទាក់ទងនឹងបទពិសោធសិចរីករាយច្រើនទម្រង់ ដូចជា ការសម្រេចកាមដោយដៃ សិចតាមអ៊ីនធឺណិត សិចជាមួយដៃគូច្រើន ការប្រើរូប វីដេអូ ឬចំណាយប្រាក់លើសេវាកម្មផ្លូវភេទក្នុងកម្រិតច្រើនលើសលប់ជាដើម។
រោគសញ្ញាបញ្ហាញៀនសិច
តម្រុយខ្លះៗ ដែលអ្នកអាចសម្គាល់ឃើញពីអត្ដចរិតចំណង់សិចលើសលប់ដូចជា អ្នកមានចំណង់សិចខ្លាំងឥតស្រាកស្រាន្ដ ដែលរមែងប្រើពេលវេលាច្រើន និងមានអារម្មណ៍ថា អ្នកនៅតែមិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍នេះបាន។ អ្នកប្រើចំណង់ផ្លូវភេទដ៏ត្រេកត្រអាលនេះ ជាលេសគេចពីបញ្ហាផ្សេងៗ ដូចជាភាពឯកា ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ដ ក្រេវក្រោធ ឬស្ដ្រេសជាដើម។
អ្នកនៅតែប្រព្រឹត្ដសកម្មភាពសិច ដែលមានផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរនានា រួមមាន បញ្ហាប្រឈមនៃការចម្លង ឬទទួលយកជំងឺឆ្លងតាមការរួមភេទ បាត់បង់ទំនាក់ទំនងល្អៗ ជួបបញ្ហានៅកន្លែងការងារ វិបត្ដិហិរញ្ញវត្ថុ ឬបញ្ហាផ្លូវច្បាប់ជាដើម។
អ្នកជួបពិសោធមិនអាចគ្រប់គ្រងចំណង់សិច ក៏ពិបាកបង្កើត និងរក្សាទំនាក់ទំនងស្នេហាផងដែរ។
ដើមចមបង្កបញ្ហាញៀនសិច
ទោះធាតុបង្កនៃចំណង់ផ្លូវភេទពុះកញ្ជ្រោលខ្លាំងនៅមិនត្រូវបានដឹងច្បាស់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏វាទំនងជាមានសមាសធាតុដូចខាងក្រោម។
អតុល្យភាពនៃសារធាតុគីមីធម្ម-ជាតិក្នុងខួរក្បាល ដូចជា កម្រិតអ័រម៉ូនសេរ៉ូតូអ៊ីន ដូផាមីន និងណូរ៉េភីនរីនខ្ពស់ អាចទាក់ទងនឹងចំណង់ផ្លូវភេទដ៏សែនពិបាកគ្រប់គ្រង។
មិនខុសពីជំងឺញៀនដទៃ ចំណង់ផ្លូវភេទ ដែលប្រព្រឹត្តជាទម្លាប់ អាចឡើងដល់កម្រិត និងត្រូវការពេលវេលាយូរ ដើម្បីបន្សាប ព្រមទាំងព្យាបាល។
ចៀសវាងបញ្ហាញៀនសិច
ដោយសារធាតុបង្កចំណង់សិចខ្លាំងមិនត្រូវបានដឹងច្បាស់ វាក៏មិនប្រាកដថា វាត្រូវការពារតាមវិធីណានោះដែរ តែសាមីខ្លួនគួរតែចេះសម្គាល់អាការនិងរួសរាន់រកជំនួយពីពេទ្យផ្លូវចិត្ត។
កុំធ្វើឲ្យអន្ដរាយដល់សុខភាព ឬបណ្ដែតបណ្ដោយខ្លួនឲ្យធ្លាក់ចូលស្ថានភាព ដែលងប់ងុលនឹងសកម្មភាពសិចដ៏គ្រោះថ្នាក់៕HR