ក្រុងញូវយ៉ក: ការទស្សនាកីឡាជំនាញជាច្រើនប្រភេទ យើងរមែងឃើញកីឡាករផឹកគ្រឿងស្រវឹងរបស់ម្ចាស់ឧបត្ថម្ភកម្មវិធីនៅចំពោះមុខកាមេរ៉ាក្រោយចប់ការប្រកួត។
ប៉ុន្ដែចំពោះរាងកាយក្រោយធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងអានុភាពគ្រឿងស្រវឹងលើប្រព័ន្ធរាងកាយ អាចហុចផលអាក្រក់។
សកម្មភាពបែកញើសហូរញើស ដូចជា ការរត់ លោត ផ្ដួលខ្លួន និងបម្រែបម្រួលទិសដៅធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សាច់ដុំ និងឈឺមួយរយៈខ្លី។
នៅក្នុងបរិស្ថានក្ដៅ និងហើម រាងកាយក៏បាត់បង់ជាតិទឹកតាមញើសយ៉ាងច្រើនសន្ធឹក កាត់បន្ថយចរន្ដឈាមរត់ (ដែលសំខាន់ក្នុងការទទួលយកអុកស៊ីហ្ស៊ែននៅជុំវិញសាច់ដុំ និងសរីរាង្គផ្សេង) និងការស្ដុកទឹកសមាសធាតុអេឡិចត្រុងដើម្បីការកន្ដ្រាក់សាច់ដុំ។
ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងក្រោយលេងកីឡា និងលំហាត់ប្រាណជះឥទ្ធិពលអាក្រក់គ្រប់ទម្រង់ទាំងអស់។ ក្នុងការសិក្សាមួយ ដែលអ្នកចូលរួមទទួលទានអាល់កុល កម្រិត ៤ ភាគរយ ក្រោយហាត់ប្រាណ បានបង្កើនការនោមញឹក និងកាត់បន្ថយដំណើរចរន្ដឈាមរត់ស្រួល។
ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងត្រូវបានស្គាល់ថា អាចជះឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់លើដំណេក និងភាពងងុយដេក ឬជះឥទ្ធិពលប្រយោលលើការចូលដេកយប់ៗជ្រៅ។
ជាមួយឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានលើបញ្ហាកង្វះជាតិទឹក និងដំណើរសះស្បើយនៃបញ្ហាឈឺសាច់ដុំមួយគ្រា ទើបមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ដ្រកីឡាអាមេរិក ធ្វើការណែនាំថា អត្ដពលិកគួរចៀសវាងគ្រឿងស្រវឹងទាំងអស់ក្រោយប្រកួត៕HR