លោកស្រី ចេន សុភាព ស្ថាបនិក និងជាប្រធានសមាគមកីតម្បាញខ្មែរ។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញៈ ផលិតផលតម្បាញសរសៃសូត្រ និងអំបោះ ដែលធ្វើដោយដៃរបស់សិប្បករខ្មែរស្ទើរតែត្រូវគេបំភ្លេចចោលទៅហើយមកទល់នឹងពេលនេះ ខណៈផលិតផលដូចគ្នានេះភាគច្រើនត្រូវបានគេមើលឃើញថា បាននាំចូលពីប្រទេសជិតខាងជំនួសវិញ។
លោកស្រី ចេន សុភាព ដែលជាអតីតគិលានុបដ្ឋាយិកា និងបានបម្រើការនៅក្នុងស្ថាប័នអន្តរជាតិជាង ១ ទសវត្សរ៍នោះបានសម្រេចចិត្តបោះបង់ការងារទាំងនោះមកចូលប្រឡូកក្នុងសិប្បកម្មតម្បាញវិញ ដោយលោកស្រីមានបំណងធ្វើឲ្យវិស័យនេះរស់ឡើងវិញ។
អ្នកយកព័ត៌មានកាសែតភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ហ៊ឹន ពិសី បានជួប លោកស្រី ចេន សុភាព ដែលបច្ចុប្បន្នជាស្ថាបនិក និងជាប្រធានសមាគមកីតម្បាញខ្មែរ ដើម្បីជជែកពីការចាប់ផ្តើមមុខជំនួញទាក់ទងនឹងផលិតផលតម្បាញខ្មែរ។
ហេតុអ្វីបានជាលោកស្រីសម្រេចចិត្តជ្រើសយក របរផ្នែកតម្បាញខ្មែរ?
វាអាចនិយាយថា ផ្តើមចេញពីក្តីស្រឡាញ់ និងការចូលចិត្តប្រើប្រាស់ផលិតផលខ្មែរ ខណៈពីមុនមកផលិតផលទាំងនេះ ពិសេសស៊ឹងខ្មែរ គឺពិបាករកទិញនៅផ្សារណាស់។ បើទោះបីផលិតផលទាំងនេះមានប្រវត្តិផលិតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាតាំងពីដូនតាច្រើនជំនាន់មកហើយ ប៉ុន្តែផលិតផលទាំងនោះហាក់ត្រូវបានគេបោះបង់ចោល ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញផលិតផលដូចគ្នានេះត្រូវបាននាំចូលពីប្រទេសជិតខាង ដូចជាពី ឡាវ ថៃ និងមីយ៉ាន់ម៉ា ជាដើម។
ខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថា ហេតុអ្វីបានជាខ្មែរដែលមានប្រវត្តិផលិត និងប្រើប្រាស់របស់ទាំងនោះតាំងពីយូរមកហើយនោះ បែរជាទៅប្រើផលិតផលនាំចូលពីបរទេស ខណៈឧបករណ៍ផលិតជាច្រើនកន្លែងត្រូវគេគ្របទុកចោលនៅក្រោមផ្ទះ?
បន្ទាប់ពីសិក្សាទីផ្សារដោយខ្លួនឯងរួចមកខ្ញុំរកឃើញថា មូលហេតុដែលផលិតផលតម្បាញខ្មែរ (ស៊ឹងខ្មែរ) មិនសូវមានឱកាសបង្ហាញវត្តមាននៅលើទីផ្សារ ព្រោះមិនមានម៉ូដ និងគុណភាពស្របតាមតម្រូវការទីផ្សារ។
តើលោកស្រីចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មនេះពីពេលណា? តើផលិតផលទាំងអស់នោះផលិតនៅកន្លែងណា?
បន្ទាប់ពីចុះធ្វើការផ្ទាល់ជាមួយអ្នកត្បាញស៊ឹង ផាមួង និងក្រមា មួយរយៈមកខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបើកសិប្បកម្ម «កីតម្បាញខ្មែរ» នៅពាក់កណ្តាល ឆ្នាំ២០១៥ ដើម្បីតាំងលក់ផលិតផលធ្វើពីដៃរបស់ខ្មែរ ដែលមានគុណភាពល្អ និងច្រើនពណ៌។
ផលិតផលរបស់ខ្ញុំសុទ្ធតែផលិតពីវត្ថុធាតុដើមដែលមានគុណភាពខ្ពស់ និងមានកិច្ចសហការល្អជាមួយអ្នកតម្បាញទៀតផង។ ភាគច្រើននៃផលិតផលទាំងនេះផលិតនៅ កោះដាច់ កោះឧកញ៉ាតី និងពីខេត្តតាកែវ ដែលជាកន្លែងមានប្រវត្តិធ្វើការងារនេះជាយូរមកហើយ។
តើទីផ្សារផលិតផល តម្បាញខ្មែរនាពេលនេះមានលក្ខណៈបែបណា?
បើនិយាយពីទីផ្សារយើងឃើញថា តម្រូវការប្រើប្រាស់ផលិតផលតម្បាញខ្មែរកំពុងកើនឡើងជាលំដាប់ ជាក់ស្តែងសម្រាប់ហាងកីតម្បាញខ្មែរ ទាំង ២ សាខាក្នុងរយៈពេល ១ ខែ យើងលក់ចេញស៊ឹង និងផាមួង មិនក្រោម ៥០០ ក្បិននោះទេ (១ ក្បិនមាន ២ សំពត់)។
ការងាកមកនិយមប្រើប្រាស់ផលិតផលខ្មែរ គឺដោយសារបច្ចុប្បន្នផលិតផលរបស់យើងមានម៉ូដ និងពណ៌ច្រើនជម្រើស ហើយគុណភាព និងតម្លៃក៏មានភាពសមរម្យផងដែរ។
ទន្ទឹមនឹងចំនួនការប្រើប្រាស់ផលិតផលពីតម្បាញខ្មែរកំពុងកើនឡើងនេះ បច្ចុប្បន្នមានអ្នកនៅបរទេសជាច្រើនបានមកទាក់ទងខ្ញុំដើម្បីយកផលិតផលទៅលក់នៅបរទេស ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះខ្ញុំមិនទាន់បានយល់ព្រមទេ ព្រោះមិនទាន់អាចបំពេញនឹងតម្រូវការក្នុងស្រុកបានគ្រប់គ្រាន់។
តើលោកស្រីបានធ្វើសកម្មភាពអ្វីខ្លះ ដើម្បីជំរុញការប្រើប្រាស់ផលិតផលតម្បាញខ្មែរ?
ដើម្បីចូលរួមជំរុញការប្រើប្រាស់ផលិតផលខ្មែរ នាងខ្ញុំ និងក្រុមការងារសមាគមកីតម្បាញខ្មែរ តែងតែចូលរួមគ្រប់ព្រឹត្តិការណ៍តាំងពិព័រណ៍ទាក់ទងនឹងផលិតផលខ្មែរ ដូចជាយុទ្ធនាការទិញផលិតផលខ្មែរ ពិធីបុណ្យទន្លេបុណ្យសមុទ្រ និងពិព័រណ៍ដែលពាក់ព័ន្ធការគាំទ្រផលិតផលក្នុងស្រុក។
ទន្ទឹមនឹងនេះនាងខ្ញុំក៏តែងនាំយកនូវការផ្សព្វផ្សាយពីការប្រើប្រាស់ផលិតផលតម្បាញខ្មែរទៅចូលរួមក្នុងសិក្ខាសាលា និងការជួបជុំលក្ខណៈស្ថាប័ន និងសមាគមផ្សេងៗផងដែរ។
ភាពលេចធ្លោក្នុងអាជីវកម្មបានធ្វើឲ្យលោកស្រីមានឱកាសទៅចូលរួមប្រកួតយកពានរង្វាន់ជាច្រើន។ តើពានរង្វាន់អ្វីខ្លះ ដែលលោកស្រីទទួលបាននាពេលកន្លងមក?
កាលពីពេលថ្មីៗនេះខ្ញុំទើបបានឈ្នះពានរង្វាន់ជើងឯក «ភាពជាអ្នកដឹកនាំឆ្នើម»ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៨ ចំនួន ១ ខណៈកាលពីឆ្នាំ ២០១៧ ខ្ញុំបានឈ្នះពានរង្វាន់ធំៗចំនួន ៣។
ជាមួយគ្នានេះកាលពីខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០១៨ កន្លងមកខ្ញុំក៏ត្រូវបានក្រសួងការបរទេសអាមេរិក អញ្ជើញឲ្យទៅសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងនាមជាស្ថាបនិកកីតម្បាញខ្មែរ ដើម្បីចូលរួមវគ្គទស្សនកិច្ចសិក្សា «កម្មវិធីទស្សនកិច្ចភាពជាអ្នកដឹកនាំអន្តរជាតិ» IVLP ជាមួយសហគ្រិនស្ត្រី ៩ រូប និងតំណាងក្រសួង ២ រូបពីប្រទេស កម្ពុជា។
ក្នុងនាមប្រធានសមាគម ដែលមានសមាជិកជាង ២០០ គ្រួសារ តើលោកស្រីយល់ឃើញបែបណាចំពោះ ទីផ្សារតម្បាញខ្មែរទៅថ្ងៃអនាគត?
ខ្ញុំគិតថាដោយសារសម្លៀកបំពាក់ខ្មែរដែលច្នៃពីស៊ឹង ផាមួង ហូល និងក្រមាពាក់ទៅមានភាពស្រស់ស្អាតបង្ហាញពីអត្តសញ្ញាណជាតិខ្មែរ ហើយអាចច្នៃ និងប្រើបានទាំងសម័យ និងបុរាណជាមួយតម្លៃសមរម្យនោះ វានឹងធ្វើឲ្យតម្រូវការប្រើប្រាស់កាន់តែមានច្រើន។
ទោះបីយ៉ាងណាអ្នកផលិតក៏ត្រូវខិតខំអភិវឌ្ឍផលិតផលរបស់ខ្លួនឲ្យមានគុណភាព សោភណភាព និងរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះអតិថិជនផងដែរ។ ខ្ញុំជឿថា ខ្មែរប្រាកដជាគាំទ្រខ្មែរ និងប្រាថ្នាចង់ឃើញខ្មែររីកចម្រើនគ្រប់វិស័យ។
ខ្ញុំប្រាថ្នាចង់ឃើញ កម្ពុជា មានម៉ាកផលិតផលល្បីៗរបស់ខ្លួននៅលើពិភពលោក ហើយខ្ញុំក៏មានទិសដៅឆ្ពោះទៅរកក្តីស្រមៃនោះផងដែរ៕LA
