កាលពីថ្ងៃពុធ ទី១៩ ឧសភាក្រសួងការបរទេសសិង្ហបុរីបានរំឭកស្ថានទូតអាមេរិកកុំជ្រៀតជ្រែតបញ្ហាផ្ទៃក្នុងរបស់ប្រទេសខ្លួនដែលរួមបញ្ចូលទាំងប្រធានបទអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានៅក្នុងគោលនយោបាយសាធារណៈ។
ក្រសួងការបរទេសសិង្ហបុរីបាននិយាយនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ថា៖ «ក្រសួងការបរទេសបានរំឭកដល់ស្ថានទូតអាមេរិកទាក់ទងនឹងបេសកកម្មបរទេសនៅសិង្ហបុរីគឺមិនត្រូវជ្រៀតជ្រែកក្នុងបញ្ហាសង្គមនិងនយោបាយក្នុងស្រុករបស់យើងទេ។ បញ្ហាសង្គមនិងនយោបាយក្នុងស្រុករួមបញ្ចូលទាំងបញ្ហាដូចជា ដំណោះស្រាយទៅដល់អ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាដែលអាចដោះស្រាយបានដោយប្រើគោលនយោបាយសាធារណៈ»។ នេះបើតាមការស្រង់ សម្តីរបស់សារព័ត៌មាន CNA។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះបានបន្តរៀបរាប់ថា «បញ្ហានេះជាជម្រើស និងដំណោះស្រាយរបស់ប្រជាជនសិង្ហបុរីជជែកវែកញែក និងសម្រេចចិត្ត»។
ការលើកឡើងនេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីស្ថានទូតអាមេរិកប្រចាំប្រទេសសិង្ហបុរី មានកិច្ចពិភាក្សាដែលធ្វើតាមប្រព័ន្ធអនឡាញស្តីពីប្រធានបទ សេដ្ឋកិច្ចសម្រាប់សមភាពអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា៖ ការស្វែងយល់ពីនិន្នាការសកលលោកជាមួយសាស្រ្តាចារ្យ Lee Badgett កាលពីថ្ងៃទី ១៧ ឧសភា។
កិច្ចពិភាក្សានេះ មានការចូលរួមពីសំណាក់អង្គការ Oogachaga និងស្ថានទូតអាមេរិកប្រចាំប្រទេសសិង្ហបុរី។ អង្គការ Oogachaga ជាសហគមន៍ដែលមិនរកប្រាក់ចំណេញដែលធ្វើការជាមួយអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា។
យោងតាមការស្រង់សម្តីរបស់ CNA អ្នកនាំពាក្យស្ថានទូតបាននិយាយថា សហរដ្ឋអាមេរិកគាំទ្រការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានៅទូទាំងសកលលោក។ អ្នកនាំពាក្យបានបន្តនិយាយថា សិក្ខាសាលាដែលរៀបចំឡើងនៅថ្ងៃទី ១៧ ឧសភា បានប្រារព្ធទិវាអន្តរជាតិប្រឆាំងនឹងការស្អប់ខ្ពើមអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា អ្នកកែភេទហើយផ្តោតលើគុណសម្បត្តិសេដ្ឋកិច្ចនៃសមភាពសហគមន៍អ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ច្បាប់ក្រមព្រហ្មទណ្ឌសិង្ហបុរីមាត្រា ៣៧៧A ស្តីពីការរួមភេទរវាងបុរស និងបុរសនៅទីសាធារណៈ ឬឯកជន គឺខុសច្បាប់ដែលអាចត្រូវជាប់ពន្ធនាគាររហូតដល់ ២ ឆ្នាំ។
ច្បាប់នេះត្រូវបានអនុម័តនៅឆ្នាំ ១៩៣៨ ដោយមេដឹកនាំអាណានិគមអង់គ្លេស។ អាជ្ញាធរសិង្ហបុរីកម្រប្រើប្រាស់មាត្រានេះ ហើយមេដឹកនាំប្រទេសសិង្ហបុរីរួមទាំងនាយករដ្ឋមន្រ្តីបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្លួនបានបដិសេធមិនដកមាត្រានេះចេញដោយនិយាយថា មាត្រានេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពអភិរក្សនៃសង្គមរបស់រដ្ឋ។
កាលពីខែមករា មានក្រុមធ្វើយុទ្ធនាការបានដាក់បណ្តឹងឧទ្ធរណ៍ប្រឆាំងនឹងសេចក្តីសម្រេចរបស់តុលាការក្នុងការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវច្បាប់ហាមឃាត់ការរួមភេទរវាងបុរស និងបុរស ដើម្បីលុបចោលច្បាប់តាំងសម័យអាណានិគម។
នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍បានសរសេរថា ការទាមទារនេះរួមបញ្ជូលទាំងសិទ្ធិស្មើភាពគ្នាចំពោះមុខច្បាប់ សិទ្ធិរស់រានមានជីវិត សេរីភាពផ្ទាល់ខ្លួន និងសិទ្ធិសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិ។
ការតវ៉ានេះត្រូវបានច្រានចោល ២ លើករួចមកហើយលើកទី១ នៅឆ្នាំ ២០១៤ និងម្តងទៀតកាលពីឆ្នាំ ២០២០៕