ក្រុងស្រ៊ីណាហ្គារ៖ ភាពចលាចលនៅតំបន់កាស្មៀរគ្រប់គ្រងដោយឥណ្ឌា បានឈានដល់រយៈពេល ១ ឆ្នាំហើយ ចាប់តាំងពីលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ណារិនដ្រា ម៉ូឌី បានដកស្វ័យភាពតំបន់នេះ កាលពីខែសីហា ឆ្នាំ ២០១៩។
នៅមុនពេលខួប ១ ឆ្នាំនៅថ្ងៃពុធនេះ AFP បានពិនិត្យមើលប្រវត្តិទាក់ទងនឹងវិធានការបន្ទាន់នោះ ការបង្ក្រាបរបស់សន្តិសុខយ៉ាងតឹងរ៊ឹង និងលទ្ធផលមិនល្អនៃការបង្ក្រាប និងការប៉ះទង្គិចនៅព្រំដែនជាមួយចិនបង្កឲ្យមនុស្សស្លាប់យ៉ាងច្រើន។
ប្រទេសឥណ្ឌា និងប៉ាគីស្ថាន បានធ្វើសង្គ្រាម ២ ដើម្បីដណ្តើមយករដ្ឋចាមមូន និងតំបន់កាស្មៀរមកកាន់កាប់ចាប់តាំងពីតំបន់នេះ ត្រូវបានបែងចែកជា ២ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៧ ប៉ុន្តែប្រទេសទាំង ២ នេះ នៅតែចាត់ទុកតំបន់នេះ ជារបស់ពួកគេទាំងមូល ថ្វីបើប្រទេសចិន គ្រប់គ្រងផ្នែកតូចៗ និងទាមទារយកបន្ថែមទៀតក្តី។
ប្រជាមតិមួយ ដែលតម្រូវដោយសេចក្តីសម្រេចរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៨ មិនដែលបានកើតឡើងទេ។
សម្រាប់រយៈពេល ៣ ទសវត្សរ៍កន្លងទៅនេះ ការបះបោរមួយប្រឆាំងការគ្រប់គ្រងរបស់ឥណ្ឌាគាំទ្រដោយប៉ាគីស្ថាន ក្រុងញូវដេលីចោទប្រកាន់ និងការឆ្លើយតបដោយប្រើកម្លាំងបានបណ្តាលឲ្យមនុស្សរាប់ម៊ឺននាក់ស្លាប់ ភាគច្រើនជាជនស៊ីវិល។
ប្រទេសឥណ្ឌា និងប៉ាគីស្ថានតាមធម្មតាបានបាញ់តគ្នាឆ្លងព្រំដែនទៅវិញទៅមក ហើយកាលពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៩ ការវាយប្រហារអត្តឃាតមួយបានបណ្តាលឲ្យទាហានឥណ្ឌា ៤០ នាក់ស្លាប់ ដោយរុញឲ្យប្រទេសទាំង ២ ខិតទៅរកមាត់ជ្រោះនៃសង្គ្រាម ១ ទៀត។
គណបក្សជាតិនិយមហិណ្ឌូ Bharatiya Janata របស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ម៉ូឌី បានចាត់ទុកឋានៈពិសេសរបស់តំបន់កាស្មៀរ ដែលភាគច្រើនកាន់សាសនាមូស្លីម ដោយមានស្វ័យភាពតាមជាផ្នែក និងមានទង់ជាតិផ្ទាល់របស់ខ្លួន និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ជាកំហុសប្រវត្តិសាស្ត្រ។
លោក ម៉ូឌី បានថ្លែងថា ឋានៈនោះមិនបានផ្តល់អ្វីក្រៅតែពីអំពើភេរវកម្ម ការបំបែកខ្លួន ការប្រកាន់បក្សពួក និងអំពើពុករលួយធំបំផុតនោះទេ។ ប៉ុន្តែការសម្រេចចិត្តជាប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់លោក នឹងនាំមកនូវវិបុលភាព និងសន្តិភាព។
ការផ្លាស់ប្តូររបស់លោកដាក់តំបន់កាស្មៀរ ឲ្យនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងផ្ទាល់ពីក្រុងញូវដេលី និងបានធ្វើឲ្យរដ្ឋនេះ រួមតូច ដោយបែងចែករដ្ឋនេះជាដែនដីសហជីព ២ គឺក្រុងចាមមូន និងកាស្មៀរ និងតំបន់ឡាដាកហ៍។
កិច្ចប្រតិបត្តិការសន្តិសុខទ្រង់ទ្រាយធំមួយ ត្រូវបានធ្វើឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដោយក្រុងញូវដេលីបានបញ្ជូនទាហានរាប់ម៊ឺននាក់ទៅចូលរួមជាមួយទាហានជិតកន្លះលាននាក់នៅទីនោះស្រាប់។
ប្រជាជន ៧ លាននាក់នៅតំបន់កាស្មៀរ ត្រូវបានដាក់ការរឹតបន្តឹងសន្តិសុខរយៈពេលជាច្រើនសប្តាហ៍ ដោយសេរីភាពនៃការធ្វើដំណើរចេញចូលត្រូវបានរឹតត្បិតយ៉ាងតឹងរ៊ឹង និងការជួបជុំនានាត្រូវហាម។
ប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទ និងអ៊ីនធឺណិតត្រូវបានកាត់ផ្តាច់អស់រយៈពេលជាច្រើនខែ៕ AFP/PSA