ក្រុង​វ៉ាស៊ីនតោន៖ ​អ្នក​តវ៉ា​ដោយ​សន្តិវិធី​រាប់​ម៊ឺន​នាក់​បាន​ជួប​គ្នា​ ដើម្បី​ទាម​ទារ​រក​​យុត្តិធម៌​ចំពោះ​ការ​រើស​អើង​ពូជ​សាសន៍​កាល​ពី​ថ្ងៃ​សៅរ៍​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ជា​ច្រើន ​នៅ​ទូទាំង​អាមេរិក​ បន្ទាប់​ពី​ការ​ស្លាប់​របស់​លោក​ GeorgeFloyd ​ខណៈ​ចលនា​នេះ​ត្រូវ​បង្ក​ឡើង​ដោយ​ការ​ស្លាប់​របស់​លោក ​ក្រោម​​ដៃ​ប៉ូលិស​បាន​ឈាន​ចូល​ដល់​ចុង​សប្តាហ៍​ទី ២ ​ហើយ​នោះ​។ ​​​

ការ​តវ៉ា​ទាំង​នោះ ​បាន​កើត​ឡើង​ចាប់​ពី​ក្រុង​ញូវយ៉ក​រហូត​ដល់​ក្រុង​ឡូសអេនជឺលេស ​ប៉ុន្តែ​ក្រុង​វ៉ាស៊ីន​តោន​ ស្ថិត​ចំ​ចំណុច​កណ្តាល​នៃ​ការ​តវ៉ា​ ខណៈ​អ្នក​តវ៉ា​រាប់​ពាន់​នាក់​ស្បែក​ខ្មៅ ​ស្បែក​ស​ និង​ត្នោត​បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា​នៅ​តាម​ដង​​ផ្លូវ​ក្នុង​ក្រុង​ដែល​ព័ទ្ធ​ជុំវិញ​សេតវិមាន ​ដែល​ត្រូវ​បិទ​ដោយ​របង​​ពណ៌​ខ្មៅ។ ​

អ្នកស្រី​ Christine Montgomery ​ជា​អ្នក​មាន​ដើម​កំណើត​នៅ​ក្រុង​វ៉ាស៊ីនតោន​បាន​ថ្លែង​ថា៖ ​«​ការ​តស៊ូ​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​យូរ​មក​ហើយ ជា​ច្រើន​ទសវត្សរ៍​រាប់​រយ​ឆ្នាំ​ហើយ ​និង​នៅ​ត្រង់​ចំណុច​នេះ ​វា​គឺ​ជា​ពេល​វេលា​ផ្លាស់​ប្តូរ​»។

លោកស្រី​បាន​ថ្លែង​បន្ថែម​ថា៖ ​«​ខ្ញុំ​​នៅ​ទីនេះ ​ដូច្នេះ​កូន​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ ​មិនមែន​អ្នក​ចូលរួម​បន្ទាប់ ​ដែល​កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​ទូទាំង​ពិភព​លោក​នោះ​ទេ» ​ដោយ​បាន​បង្ហាញ​កូន​អាយុ ​១០ ​ឆ្នាំ​ឈរ​នៅ​បន្ទាប់​គាត់។

នៅ​ក្រោម​ពន្លឺ​ព្រះ​អាទិត្យ ​ប៉ុន្តែ​ថ្ងៃ​ក្តៅ​ខ្លាំង​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ពាក់​ម៉ាស់ ​ដោយសារ​វីរុស​រាត​ត្បាត​កូរ៉ូណា​។

ក្រុម​អ្នក​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​បាន​ចែក​ទឹក​ហូប ​ទឹក​សម្រាប់​លាង​ដៃ ​និង​សម្ភារ​ដទៃ​ទៀត​ ខណៈ​តំបន់​នេះ​ត្រូវ​បាន​បិទ​ដោយសារ​បរិយាកាស​មនុស្ស​យ៉ាង​ច្រើន​កុះករ ​ដោយ​មាន​តន្ត្រី ​រូប​គំនូរ​នៅ​លើ​ជញ្ជាំង ​រថយន្ត​ដឹក​ម្ហូប​អាហារ​ជា​ច្រើន​គ្រឿង​ ​និង​អាជីវករ​ដែល​លក់​អាវ​យឺត​ដែល​មាន​សរសេរ​អក្សរ​ថា ​«Black Lives Matter»។​

​​ក្រុមអ្នក​តវ៉ា​​​ ហែក្បួន​​នៅក្បែរ​សេត​វ​ិមាន​​នៅក្នុងអំឡុង​បា​ត​ុកម្ម​ប្រឆាំង​​ការ​​រើសអើ​ង​ពូជ​សា​ស​ន៍។ រូបថ​​តAFP

ឧទ្ធម្ភាគចក្រ​ជា​ច្រើន​គ្រឿង​បាន​ហោះ​ឆ្វែល​នៅ​ពី​ខាង​លើ​ក្បាល​ ខណៈ​អ្នក​តវ៉ា​ខ្លះ​បាន​រាំ​ច្រៀង ​ប៉ុន្តែ​អ្នក​ផ្សេង​ទៀត​ស្រែក​ថា​ ​«នេះ​មិនមែន​​ពិធី​ជប់​លៀង​សប្បាយ​ទេ​!​»។

តម្រួត ​និង​ប៉ូលិស​បាន​តាមដាន​ការ​ជួប​ជុំ​នោះ​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​បំផុត ​ប៉ុន្តែ​មាន​ចំនួន​តិច​ជាង​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​មុន​នេះ ​ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​បាន​ញញឹម​ដាក់​អ្នក​តវ៉ា​ និង​​គ្រវី​ដៃ​ ខណៈ​ហែ​ក្បួន​នៅ​ក្បែរ​ពួក​គេ​នោះ​។

នៅ​លើ​ផ្សារ​ដែល​បាំង​របង​ រនាំង ​​និង​ឆ្មាំ​ពាក់​ឯក​សណ្ឋាន​បាន​រារាំង​ក្រុម​អ្នក​តវ៉ា​ឲ្យ​​ចេញ​ពី​ជណ្តើរ​នៃ​កន្លែង​រំឭក ​Lincoln Memorial ​ជា​ទី​ដែល​សកម្មជន​សិទ្ធិ​ស៊ីវិល​ដ៏​​​​ល្បី​ម្នាក់ គឺ​លោក​ Martin Luther King Jr​ បាន​ថ្លែង​សុន្ទរកថា ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ ​១៩៦៣ ​ថា៖​ «ខ្ញុំ​មាន​ក្តី​សុបិន​មួយ​»។

អ្នកស្រី ​Deniece Laurent-Mantey មាន​វ័យ ​៣១ ​ឆ្នាំ​បាន​ថ្លែង​ថា៖ «លោក​ Martin Luther King ​បាន​ឈរ​នៅ​ទី​នេះ ​ហើយ​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក​ យើង​គឺ​ជា​ជន​ស្បែក​ខ្មៅ​នៅ​ទី​នេះ​ មាន​សារ​នៃ​ក្តី​សង្ឃឹម​ថ្មី​មួយ​»។​​

ការ​តវ៉ា​ទាំង​នោះ ​បាន​កើត​ឡើង​ដោយសារ​វីដេអូ​របស់​ប៉ូលិស​ម្នាក់ ដែល​ប្រើ​ជង្គង់​សង្កត់​ក​របស់​លោក​ Floyd ​រយៈពេល​ជិត ​៩ នាទី​ ខណៈ​លោក​អង្វរ​សុំ​ទុក​ជីវិត​ឲ្យ​លោក​ ជា​បុរស​ស្បែក​ខ្មៅ​គ្មាន​អាវុធ​ចុង​ក្រោយ ​ដែល​បាន​ស្លាប់​នៅ​ក្នុង​ដៃ​របស់​មន្ត្រី​អនុវត្ត​ច្បាប់​ស្បែក​ស​។ ​

កំហឹង​ចាប់​តាំង​ពី​លោក​ Floyd ​ស្លាប់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​មីន​នៀ​ប៉ូលិស ​កាល​ពី​ថ្ងៃទី ​២៥ ​ខែ​ឧសភា ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ភាព​ចលាចល​ស៊ីវិល​ធ្ងន់ធ្ងរ​បំផុត​នៅ ​US​ ចាប់​តាំង​ពី​ស្តេច​ត្រូវ​បាន​គេ​ធ្វើ​ឃាត​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ ១៩៦៨ ដោយ​ការ​តវ៉ា​រាលដាល​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នានា​​នៅ ​US កាល​ពី​ថ្ងៃ​សៅរ៍៕ AFP/PSA