សៀមរាប : រយៈពេល ១៩ ឆ្នាំនៃអាជីពការងារជាកម្មករសំណង់ លោក គៀម កង់ ត្រូវក្រោកពីព្រលឹមឡើងជិះម៉ូតូកញ្ចាស់ឆ្ពោះដំណើរពីឃុំដូនកែវទៅកាន់តំបន់ប្រជុំជនទីក្រុង ដើម្បីបំពេញការងារប្រចាំថ្ងៃរួចក៏វិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញនាវេលាព្រលប់។ លោកត្រូវធ្វើការ ៧ ថ្ងៃក្នុង ១ សប្ដាហ៍ជាថ្នូរនឹងចំណូលប្រចាំថ្ងៃដ៏តិចតួចមកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ដោយគ្មានពេលក្រឡេកមើលពីសក្ដានុពលជុំវិញដីផ្ទះរបស់ខ្លួនឡើយ។
រហូតដល់ពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ ២០១៨ នេះអតីតកម្មករសំណង់អាយុ ៣៥ ឆ្នាំរូបនេះបានប្ដូរមកចាប់មុខរបរចិញ្ចឹមមេមាន់នៅទីធ្លាផ្ទះ ដើម្បីភ្ញាស់កូនលក់ ក្រោមការបណ្ដុះបណ្ដាលពីអង្គការកសិកម្ម។
លោក គៀម កង់ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំធ្វើសំណង់តាំងពីអាយុ ១៦ ឆ្នាំអត់មានរីកចម្រើនទៅណាទេ មានតែពាក្យនឿយ។ បើកលុយមកបានតែម៉ាកាន់ទេ សងថ្លៃចំណាយតាមតូប ព្រោះយើងអត់មានដាំដំណាំអ្វីបានទេ។ បើយើងចិញ្ចឹមសត្វនៅផ្ទះយើងអាចដាំដំណាំ និងរកត្រី សាច់បានហូប»។
អាជីវកម្មទើបបង្កើតឡើងថ្មី ចាប់ពីខែមិថុនាឆ្នាំនេះក្នុងភូមិល្បើក ឃុំ ដូនកែវ ស្រុកពួក ខេត្ដសៀមរាប លោកអាចលក់កូនមាន់ម្ដងពី ៥០ ទៅ ១០០ ក្បាល ដោយរយៈពេល ៤ ខែមកនេះលោកលក់កូនមាន់បាន ៣៥០ ក្បាល។ អតិថិជនរបស់លោកជាប្រជាសហគមន៍ដែលមានបំណងចង់ចិញ្ចឹមកូនមាន់យកសាច់។
លោកបន្ដថា៖ «ការចិញ្ចឹមមាន់ ចំពោះខ្ញុំ ល្អជាងសំណង់ឆ្ងាយណាស់។ យើងបានទាំងពងធ្វើម្ហូបផង ហើយអនាគតទៅ យើងចិញ្ចឹមបានពងច្រើន យើងអាចលក់ចេញ ១ ខែ ២០០ ទៅ ៣០០ ក្បាល វារកចំណូលបានច្រើនជាងធ្វើសំណង់។ សំខាន់ពេលសម្រាកឈឺថ្កាត់ម្ដងៗ វានៅតែផ្ដល់ចំណូលចិញ្ចឹមជីវភាពដដែល»។
ក្រៅពីលោក កង់ នៅមានលោក នឿម ឌឹក ម្នាក់ទៀតក៏បានអភិវឌ្ឍខ្លួនពីកម្មករសំណង់មកជាអ្នកចិញ្ចឹមមាន់យកសាច់ ដែលបច្ចុប្បន្នលោកអាចផ្គត់ផ្គង់មាន់ពីចន្លោះ ១០០ ទៅ ១៥០ ក្បាលក្នុងខែ។ សម្រាប់ការលក់ម្ដងៗ អ្នកចិញ្ចឹមមាន់អាយុ ៣៧ ឆ្នាំរូបនេះអាចរកចំណូលបានពី ៤៥ ម៉ឺនរៀល ក្រោយពីកាត់កងការចំណាយផ្សេងៗ។
ទាំងលោក កង់ និង ឌឹក ព្រមទាំងប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនទៀតក្នុងឃុំដូនកែវ នៃសហគមន៍កសិកម្មសាមគ្គីចំរើនផលបានទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលផ្នែកកសិកម្មពីអង្គការនានា រួមទាំងអង្គការ Heifer International ដែលមានតួនាទីជួយពង្រឹកនូវផលិតផល និងលទ្ធភាពរបស់ប្រជាសហគមន៍ធម្មជាតិ ដូចជា ការចិញ្ចឹមមាន់ ជ្រូក និងដាំបន្លែជាដើម។
លោក ស៊ឹម តារា នាយកកម្មវិធីអង្គការ Heifer International បានឲ្យដឹងថា៖ «យើងជួយបង្កើនផលិតកម្ម និងផលិតភាពតាមរយៈការផ្តល់បច្ចេកទេសដាំដុះ ចិញ្ចឹមសត្វ ក៏ដូចជាការផ្តល់ពូជសត្វ និងបន្លែទៅតាមតម្រូវការទីផ្សារព្រមទាំងភ្ជាប់ផលិតផលពួកគេទៅនឹងទីផ្សារផងដែរ»។
ជាមួយនឹងការបើកហាងមាន់ទាស្រែដែលមាន ២ សាខានៅភ្នំពេញ និងសៀមរាប វាជាទីផ្សារផលិតផលសហគមន៍ និងជាកន្លែងមួយសម្រាប់ភ្ជាប់ផលិតផលបងប្អូនសហគមន៍ទៅបណ្ដាញជាច្រើនដូចជា ដៃគូដែលគាំទ្រផលិតផលធម្មជាតិតាមបណ្ដាហាង និងភោជនីយដ្ឋាន។
នាយកកម្មវិធីអង្គការរូបនេះបន្ថែមថាសហគមន៍បែងចែកជា ២ កម្រិតគឺកម្រិតក្រុមផលិត និងកម្រិតប្រមូលទិញដែលមាន ៦៤ សហគមន៍កសិកម្ម ឬជាង ៤៣ ០០០ គ្រួសារក្នុង ១២ ខេត្ដមានតួនាទីរកទីផ្សារ ប្រមូលទិញ និងកែច្នៃកសិផល។
លោក ស៊ឹម តារា បានបន្ដថា៖ «១០០ រៀលពីអតិថិជននឹងធ្លាក់ដល់ដៃសហគមន៍» ខណៈអតិថិជនទិញផលិតផលពិតប្រាកដដែលផលិតដោយកសិករខ្មែរ»។
ក្នុងនាមជាអតិថិជនគាំទ្រផលិតផលសហគមន៍ក្នុងស្រុកលោក ខាំ សេរីចន្ថា ជំនួយការប្រឹក្សាយោបល់ទូទៅប្រចាំរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិភូមិស្លាក៏បានជ្រើសរើសផលិតផលបន្លែសាច់ពីសហគមន៍កសិកម្មសាមគ្គីចំរើនផលនេះដែរ។
លោកបានប្រាប់ពីហេតុផលថា៖ «យើងចូលរួមចំណែកបង្កើនទីផ្សារសហគមន៍តាមរយៈការប្រើប្រាស់បន្លែ និងសាច់គ្មានជាតិគីមីដែលអាចជួយទ្រទ្រង់ដល់កសិផលសហគមន៍ និងគិតគូរទៅដល់សុខភាពភ្ញៀវមកកម្សាន្ដនៅភូមិស្លា»។
ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារទាន់តម្រូវការពីព្រោះបច្ចុប្បន្នការកុម្ម៉ង់មានចំនួនច្រើនលើសលប់ពីប្រជាសហគមន៍ចិញ្ចឹមមាន់យកសាច់នោះនៅថ្ងៃអនាគតលោក គៀម កង់ មានបំណងផលិតកូនមាន់ឲ្យបាន ១៥០០ ក្បាលឯណោះក្នុង ១ ខែ៕
វីដេអូ៖