.jpg)
កង្កែប ១០ ម៉ឺនក្បាល ត្រូវបានចិញ្ចឹមនៅតំបន់ Pierrelatte ភាគអាគ្នេយ៍ប្រទេសបារាំង។ រូបថត AFP
ក្រុងប៉ារីស៖ រៀងរាល់ឆ្នាំពលរដ្ឋបារាំងទទួលទានភ្លៅកង្កែបប្រមាណ ៤ ពាន់តោន ឬស្មើនឹងបរិមាណត្រីបាឡែនខៀវ ៤០ ក្បាល។
ប៉ុន្ដែសាច់ភ្លៅថ្លោសៗ នៅលើចានអាហារស្ទើរតែទាំងអស់សុទ្ធតែនាំចូលពីបរទេស ដោយសារការចិញ្ចឹមសត្វព្រៃត្រូវបានហាមប្រាម និងមានការគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹង។
កសិករចិញ្ចឹមកង្កែបបារាំងម្នាក់ Patrice Francois បានលក់ភ្លៅកង្កែបដល់ផ្ទះបាយភោជនីយដ្ឋានលំដាប់ផ្កាយ Michelin និងហាងកាហ្វេផ្សេងៗទៀត។ កង្កែបប្រមាណ ១០ ម៉ឺនក្បាល ត្រូវបានចិញ្ចឹមនៅតំបន់ Pierrelatte ភាគអាគ្នេយ៍ប្រទេសបារាំង។
លោក Francois បានប្រាប់ AFP បន្ទរដោយសំឡេងអូកៗពីស្រះចិញ្ចឹមជាច្រើនក្នុងកសិដ្ឋានរបស់លោកថា៖ «ការចិញ្ចឹមកង្កែបពិតជាកិច្ចការដ៏លំបាក»។
បុរសអាយុ ៥៦ ឆ្នាំ ដែលចាប់ផ្ដើមបើកកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមកង្កែបដំបូងកាលពី ១០ ឆ្នាំ បានបន្ថែមថា៖ «វាចាប់ផ្ដើមហុចទិន្នផលល្អបណ្ដើរៗហើយ តែខ្ញុំអត់ទាន់រកចំណូលរស់ពីរបរនេះនៅឡើយទេ»។
ភ្លៅកង្កែបត្រូវបានចម្អិនជាអាហារនៅភោជនីយដ្ឋានធំៗ។ រូបថត AFP
ចាប់ពីការក្រាបពង ការថែទាំកូនក្អុករហូតដល់ពេញរូបពេញរាង វាចំណាយពេលប្រហែល ១ ឆ្នាំ ដើម្បីឱ្យកង្កែបធំដល់ទម្ងន់ពី ៥០ ទៅ ១០០ ក្រាម ផ្ដល់ភ្លៅថ្លោសៗ ២ ដែលនៅតូចជាងភ្លៅមាន់ឆ្ងាយ។
ពេលបង្កាត់ពូជ វាត្រូវមានលក្ខខណ្ឌច្រើន រួមទាំងអាកាសធាតុក៏ដូចជាដំណើរវិវត្ដនៃចន្ទគតិ (ខ្នើត និងរនោច) ដែលប៉ះពាល់ដល់វេលាបន្ដពូជរបស់កង្កែប។ សម្រាប់ពងកង្កែបរាប់លានគ្រាប់នៅកសិដ្ឋាន កង្កែបប្រមាណ ១០ ម៉ឺនក្បាល ឬ ១០ ភាគរយ អាចធំធាត់ទៅជាកង្កែបពេញសាច់។
បើយោងតាមការសិក្សាមួយក្នុងឆ្នាំ ២០១០ ការទទួលទានកង្កែបទូទាំងសកលលោក មានចំនួនពី ៨០០ លានទៅ ៣,២ ពាន់លានក្បាល ដោយសហរដ្ឋអាមេរិក និងសហភាពអឺរ៉ុបជាទីផ្សារនាំចូលធំបំផុត ខណៈឥណ្ឌូនេស៊ី និងចិនជាទីផ្សារនាំចេញធំបំផុត។
ក្នុងចំណោមអតិថិជនរបស់លោក Francois គឺជាភោជនីយដ្ឋាន Bocuse ផ្កាយ Michelin ២ ស្ថិតនៅក្បែរទីក្រុងលីយ៉ុងភាគខាងកើតប្រទេសបារាំង ដែលបន្ថែមមុខម្ហូបភ្លៅកង្កែបនៅនិទាឃរដូវ។
មេចុងភៅ Gilles Reinhardt ដែលទិញកង្កែប ៤០០ ភ្លៅពីកសិដ្ឋានលោក Francois ក្នុងពេល ១ សប្ដាហ៍បាននិយាយថា៖ «ប៉ុន្ដែគ្មានអ្វីល្អជាងសាច់កង្កែបថ្លោសៗនៅបារាំងឡើយ»៕ AFP/HR
ចុងភៅនៅហាងប្រណីត សម្រិតសម្រាំងសាច់កង្កែប។ រូបថត AFP
