.jpg)
ស៊ីណូហារ៉ា មិនមែនជាចុងភៅអាជីពទេ ប៉ុន្តែលោកព្យាយាមកែច្នៃសត្វល្អិតធ្វើជាអាហារដ៏មានឱជារសឆ្ងាញ់។ រូបថត AFP
ក្រុងតូក្យូ : ក្នុងផ្ទះបាយដ៏មមាញឹក ក្លិនឈ្ងុយភាយពេញច្រមុះ ខណៈមេចុងភៅ យូតុ ស៊ីណូហារ៉ា រៀបចំចម្អិនទឹកស៊ុបសម្រាប់មីរ៉ាមេន ដែលមិនមែនរម្ងាស់ពីសាច់ជ្រូក ឬមាន់។ អាថ៌កំបាំងនៃរសជាតិគ្រឿងផ្សំគឺជា ចង្រិត។
លោក ស៊ីណូហារ៉ា បានពន្យល់អំឡុងពេលកូរទឹកស៊ុបថា៖ «ក្នុងឆ្នាំងមួយនេះ យើងដាក់ចង្រិត ១ ម៉ឺនក្បាល ធ្វើជាទឹកស៊ុបសម្រាប់ ១០០ ចាន»។
មីស៊ុបរ៉ាមេន ផលិតដោយមេចុងភៅ ស៊ីណូហារ៉ា និងក្រុមកូនកាំបិន មានសម្រស់ និងក្លិនមិនខុសពីស៊ុបនៅតាមភោជនីយដ្ឋាននានាទូទាំងប្រទេសជប៉ុននោះទេ។
សរសៃមីពណ៌សនៅចំកណ្ដាលទឹកស៊ុប បន្ថែមដោយសាច់ជ្រូកប៉ុន្មានចំណិត និងជ្រក់ទំពាំងថែមទៀត។
ស៊ីណូហារ៉ា មានបំណងលើកស្ទួយអាហារចម្អិនពីសត្វល្អិត ឲ្យមានតម្លៃស្មើនឹងសាច់សត្វដទៃ។ រូបថត AFP
អ្វីដែលខុសប្លែកតិចតួចនោះគឺថា មេចុងភៅវ័យ ២៦ ឆ្នាំ ស៊ីណូហារ៉ា ប្រើចង្រិតរម្ងាស់ជាទឹកស៊ុប ប្រេងធញ្ញជាតិ ទឹកស៊ីអ៊ីវ និងមី។
ចំណុចមួយទៀត ខុសត្រង់សត្វល្អិតលីងបន្ថែមជាគ្រឿងបន្ថែមរសជាតិ និងលម្អលើចានជាមួយស្លឹកមីស៊ូបា នៅលើចានស៊ុប។
លោក ស៊ីណូហារ៉ា មិនមែនជាមេចុងភៅជំនាញនោះទេ តាមពិត លោកគ្រាន់តែចាត់ទុកខ្លួនឯងជា «កុមារដី» ហើយវាជាអ្វីដែលលោកស្រឡាញ់គ្រប់ធម្មជាតិនៅលើដី រួមទាំង សត្វល្អិតផងដែរ។
ចុងភៅដែលមានទម្លាប់ទទួលទានសត្វល្អិតតាំងពីក្មេងរូបនេះ បានប្រាប់ទីភ្នាក់ងារ AFP ថា៖ «ខ្ញុំចង់ណែនាំនូវអារម្មណ៍ទទួលទានសត្វល្អិត។ ដូច្នេះសត្វល្អិតនឹងត្រូវបានចាត់ទុកដោយស្មើភាពទៅនឹងសត្វធំៗ និងរុក្ខជាតិដទៃទៀត»។
លោក ស៊ីណូហារ៉ា មានចំណូលចិត្តទទួលទានសត្វល្អិត ដោយលួចលាក់ តាំងពីលោកនៅក្មេង។ រូបថត AFP
ខណៈបណ្ដាប្រទេសជាច្រើននៅអាស៊ី អាហ្វ្រិក អាមេរិកខាងត្បូង និងអូសេអានី មានប្រវត្តិទទួលទានសត្វល្អិតជាអាហារជាយូរលង់ណាស់មកហើយ មនុស្សជាច្រើន ជាពិសេសនៅបស្ចិមប្រទេស នៅតែខ្ពើមរអើមនឹងអាហារពីសត្វល្អិតនៅឡើយ។
អ្នកជំនាញបរិស្ថាន និងកសិកម្មបាន និងកំពុងព្យាយាមបំបែករនាំងទាំងនេះ ដោយផ្សព្វផ្សាយសត្វល្អិតជាធនធានសម្បូររ៉ែ និងប្រូតេអ៊ីនស្ទួយបរិស្ថាន។
លោកយល់ឃើញថា សត្វល្អិតជាអាហារឈ្ងុយឆ្ងាញ់ ដែលគួរតែដាក់ក្នុងបញ្ជីមុខម្ហូប ជាក់ស្ដែងមាន ដង្កូវមេអំបៅ ជាដើម។
ដង្កូវស្រោបស្លាបត្រូវបានចាត់ទុកជាសត្វល្អិនរំខានក្នុងប្រទេសជប៉ុន ដោយសារតែពួកវាមករោមបុប្ផាសាគូរ៉ារៀងរាល់ពេល។
រួបភាពកាលពីឆ្នាំ ២០១៥ បង្ហាញលោក ស៊ីណូហារ៉ា ចាប់សត្វល្មូនបំពង។ រូបថត AFP
យ៉ាងណាមិញ លោក ស៊ីណូហារ៉ា យល់ថា ដង្កូវមេអំបៅជាគ្រឿងផ្សំដ៏ពិសេស។
លោកបានប្រាប់ថា៖ «ពួកវាពិតជាឆ្ងាញ់ពិសា។ ពួកវាមានរសជាតិដូចបង្អែមជប៉ុន។ ដង្កូវទាំងនេះស៊ីតែស្លឹកសាគូរ៉ាប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះពួកវាពិតជាមានក្លិនឈ្ងុយ»។
លោក ស៊ីណាហារ៉ា និងក្រុមការងារមានគម្រោងបើកភោជនិយដ្ឋានសត្វល្អិតឈ្មោះ Antcicada នៅទីប្រជុំជនក្រុងតូក្យូ កាលពីខែមេសា តែត្រូវបង្ខំចិត្ដផ្អាកដោយសារតែការរីករាលដាលនៃវីរុសកូរ៉ូណា។
លោក ស៊ីណូហារ៉ា បង្ហាញសត្វល្អិតដែលអាចចម្អិនទទួលទាន កាលពីលោកនៅជានិស្សិតក្នុងឆ្នាំ ២០១៥។ រូបថត AFP
ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេរៀបចំមីស៊ុបរ៉េមេនចង្រិត ដែលអាចចម្អិននៅតាមផ្ទះ និងលក់តាមអនឡាញបានដល់ ៦០០ ឈុតកាលពីពាក់កណ្ដាលខែឧសភា។
លោក បានឲ្យដឹងថា៖ «អរគុណខ្លាំងណាស់ មីមួយឆ្នាំងចុងក្រោយនេះលក់អស់តែ ៣ ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ»។
លោក ស៊ីណូហារ៉ា មានក្ដីរំពឹងខ្ពស់ចំពោះចង្វាក់ផលិតកម្មប្រើសត្វល្អិតនេះ រួមទាំង ស្រាបៀរផលិតពីសត្វចង្រិត និងទឹកតែច្នៃពីលាមកដង្កូវនាងផងដែរ។
លោកបានអះអាងថា៖ «ខ្ញុំមើលឃើញពីសក្ដានុពលយ៉ាងខ្លាំង»៕ AFP/HR
មីរ៉ាមេន ចម្អិនពីចង្រិតរម្ងាស់ធ្វើទឹកស៊ុប និងបំពងដាក់លើសរសៃមី។ រូបថត AFP
រូបមន្តផ្សំពិសេសនៃអាហារចម្អិនដោយលោក ស៊ីណូហារ៉ា គឺជាសត្វចង្រិត។ រូបថត AFP
ការរម្ងាស់ទឹកស៊ុបមួយឆ្នាំង ត្រូវប្រើចង្រិតប្រមាណ ១ ម៉ឺនក្បាល។ រូបថត AFP
រសជាតិទឹកស៊ុបចម្ងិនពីចង្រិត និងសត្វល្អិត ត្រូវបានលោកអះអាងថា ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងទឹកស៊ុបមីរ៉ាមេនទូទៅ។ រូបថត AFP
មុខម្ហូបខ្លះតម្រូវឲ្យក្រឡុសត្វល្អិត មុននឹងយកច្នៃជាគ្រឿងផ្សំ និងបន្ទះសាច់នានា។ រូបថត AFP
