.jpg)
ទិដ្ឋភាពកំពង់អាយើរ ជាតំបន់ប្រជុំភូមិលើទឹក តភ្ជាប់ដោយស្ពានខ្វែងខ្វាត់ នៅប្រទេសប៊្រុយណេ។
ក្រុងបានដាស៊េរី បេហ្គាវ៉ាន់: ភូមិទឹកធំបំផុតក្នុងលោកទទួលងារជាក្រុងវេនិក ខាងកើតដោយអ្នកស្រាវជ្រាវព័រទុយហ្គាល់ លោក ហ្វើឌីណាន់ ម៉ាហ្គេលលែន ដែលបានធ្វើដំណើរផ្សងព្រេងអេស្ប៉ាញទៅកាន់បណ្ដាប្រទេសអាស៊ីខាងកើតឥណ្ឌាខាងកើតពីឆ្នាំ ១៥១៩ ដល់ឆ្នាំ ១៥២២ ជាដំណើរនាវាចរមួយជុំផែនដីលើកដំបូង។
ប៉ុន្ដែ កំពង់អាយើរ ជាទីក្រុងរបស់ប្រទេសប្រ៊ុយណេ អត់មានគេស្គាល់។ រយៈពេល ១៣០០ ឆ្នាំ ប្រជាជនមកតាំងលំនៅលើផ្ទៃទឹកបង្កើតបានជាភូមិកំពង់អាយើរ។ តាំងពីពេលនោះ វាត្រូវបានហៅថា ក្រុងវេនិក ខាងកើត តែភាពចម្លែករបស់វាសំណង់លើផ្ទៃទឹកនេះ មានលក្ខណៈខុសពីទីក្រុងបុរាណរបស់អ៊ីតាលី។
ថ្វីដ្បិតតែវាត្រូវបានចាត់ទុកជាភូមិឋានមួយយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏វាជាបណ្ដុំភូមិតូចៗចំនួន ៤២ ដែលតភ្ជាប់គ្នាដោយស្ពានថ្មើរជើងជិត ៣០ គីឡូម៉ែត្រ។ ទោះបីជាសំណង់ទាំងនេះស្ថិតនៅលើផ្ទៃទឹក ភូមិឋានមានបណ្ដាញភ្លើងអគ្គិសនី និងម៉ាស៊ីនត្រជាក់ប្រើប្រាស់ថែមទៀត។
កំពង់អាយើរ បានភ្ជាប់ទឹកដីប្រ៊ុយណេ ទៅនឹងអតីតកាល ខណៈប្រជាជនក្នុងតំបន់នេះ រស់នៅចេញចូលលើផ្ទៃទឹកតាំងពីបុរាណកាល។ កំពង់អាយើរ ធ្លាប់ជាបេះដូងប្រទេសជាតិ ជាមួយនឹងមូលដ្ឋានគ្រឹះដើម និងមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្ម ជំនួញ និងទេសចរណ៍។
បណ្ដាញផ្ទះលើផ្ទៃទឹក ផ្លូវដើរ និងស្ពានសង់ខ្ពស់ផុតទឹកមានចាប់ពីអគារខ្ពស់ៗរហូតដល់ព្រះវិហារទាន់សម័យនៃក្រុងបានដាស៊េរីបេហ្គាវ៉ាន់។
ព្រះវិហារ និងសំណង់ផ្ទះសំបែងមានភាពទំនើបខុសពីទីជនបទ។
បច្ចុប្បន្ន វានៅតែជាទីតាំងសម្រាប់អគាររាប់ពាន់ខ្នង រួម-មាន សាលារៀន វិហារអ៊ិស្លាម និងស្ថានីយប៉ូលិស។ ភូមិលើផ្ទៃទឹកដ៏ធំនេះ នៅមានមន្ទីរពេទ្យ ហាងលក់ដូរ និងភោជនីយដ្ឋានថែមទៀត។
សម្រែកអ្នកបើកទូកនាពេលរសៀលហៀបអស្ដង្គត បានរន្ថើនឮឡើងៗ ខណៈអ្នកលក់ដូរលើទូកឈើវែងៗខំប្រញាប់ប្រញាល់បន្ថែមល្បឿនលើផ្ទៃទឹក។ ជាភូមិឋានសម្រាប់មនុស្សប្រមាណ ៣ ម៉ឺននាក់ ស្មើនឹងចំនួនប្រជាជនប្រ៊ុយណេ សរុប ១០ ភាគរយ ភូមិកំពង់អាយើរ ជាកេរដំណែលជាតិ និងរាជរដ្ឋាភិបាលព្យាយាមអភិរក្សរបៀបរបបរស់នៅបែបប្រពៃណីនេះ។
ភ្ញៀវទេសចរមកកាន់តំបន់នេះ ត្រូវបានទទួលយ៉ាងកក់ក្ដៅជាមួយតាក់ស៊ីទឹកដ៏វែង ជាទូកដឹកអ្នកដំណើរពីគោលដៅឆ្ងាយនៅទូទាំងភូមិទឹកដ៏ធំបំផុតក្នុងលោកនេះ៕HR
ភ្ញៀវទេសចរអាចដើរតាមស្ពានតភ្ជាប់ភូមិជាច្រើននៅលើផ្ទៃទឹក។
