នៅក្នុង​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា​មាន​វិវាទ​ដីធ្លី​ខ្លះ​តែងតែ​កើត​មាន​ឡើង​រវាង​ម្ចាស់​ដី​ដែល​មាន​ព្រំ​តែមួយ​ជាប់​គ្នា​។ ដែល​ករណី​នេះ​ដោយសារ​ពលរដ្ឋ​គូទំនាស់​នៅ​មិន​ទាន់​យល់ដឹង​អំពី​សិទ្ធិ និង​ករណីយកិច្ច​របស់​កម្មសិទ្ធិករ​នៃ​ដី​ព្រំ​ជាប់​គ្នា​។ ​

ជុំវិញ​បញ្ហា​នេះ​លោក​មេធាវី លាង មេត្តា បម្រើការ​នៅ​ការិយាល័យ​មេធាវី​ជីជី​អន្តរជាតិ​ដែល​មាន​អាសយដ្ឋាន​នៅ​អគារ​លេខ ២៣០ D ផ្លូវ​លេខ ២១ ស្ថិតក្នុង​ភូមិ​ព្រែកតាឡុង សង្កាត់​ចាក់អង្រែក្រោម ខណ្ឌ​មានជ័យ រាជធានី​ភ្នំពេញ​បាន​ពន្យល់​តាមរយៈ​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​មុនពេល​ឆ្លើយ​សំណួរ​មួយ​ចំនួន​ដូចខាងក្រោម​៖

នៅក្នុង​បទប្បញ្ញត្តិ​នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ក៏​ទទួលស្គាល់​ និង​ការពារ​ដោយ​ច្បាប់ ដោយ​ផ្ដល់​សិទ្ធិ​ឱ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​អាច​គ្រប់គ្រង ប្រើប្រាស់ អាស្រ័យផល និង​ចាត់ចែង​លើ​អចលនវត្ថុ​ដែល​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់ខ្លួន​បាន​ដោយ​សេរី​ដែល​ភាគច្រើន​សកម្មភាព​នៃ​ការប្រើប្រាស់​ និង​អាស្រ័យផល​នៅលើ​អចលនវត្ថុ តែងតែ​កើតមាន​ឡើង​នូវ​វិវាទ ជាពិសេស​រវាង​ទំនាក់ទំនង​របស់​​កម្មសិទិ្ធករ​នៃ​អចលនវត្ថុ​ដែល​ជាប់​ព្រំ​គ្នា​គឺ​អ្នកជិតខាង​នេះឯង​។

ហេតុដូច្នេះ តើ​ច្បាប់​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា​បាន​កំណត់​អំពី​ករណីកិច្ច និង​ផ្ដល់​សិទ្ធិ​ដល់​កម្មសិទ្ធិករ​នៃ​ដី​ដែល​ជាប់​ព្រំ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច​នោះ​? បើ​តាម​ច្បាប់​ភូមិបាល​ឆ្នាំ​ ២០០១ ​និង​ក្រមរដ្ឋប្បវេណី​​មាន​ចែង​អំពី​វិធាន​ដែល​ត្រូវអនុវត្ត​​ដើម្បី​បង្ការ និង​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ទាំងអស់​នេះ​។

ដើម្បី​ស្វែងយល់​ឲ្យ​កាន់តែ​ច្បាស់ កម្មវិធី​យល់ដឹង​ផ្នែក​ច្បាប់​នឹង​លើកយក​សំណួរ​មួយ​ចំនួន​មក​ធ្វើការ​បកស្រាយ​ជូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឲ្យ​យល់​អំពី​សិទ្ធិ​ និង​ករណីយកិច្ច​របស់​កម្មសិទ្ធិករ​នៃ​ដី​ព្រំជាប់​គ្នា​។ ​ប៉ុន្តែ​មុន​ឈានដល់​ការបកស្រាយ​សំណួរ​ខ្ញុំបាទ​សូម​ធ្វើការ​ផ្ដល់​អត្ថន័យ​នៃ​ពាក្យ​ដូចតទៅ​៖

១.​សិទ្ធិ​ប្រើប្រាស់​ដី​ដែល​ជាប់

​គ្នា​យោង​តាម​មាត្រា ១៤៣ នៃ​ក្រមរដ្ឋប្បវេណី ទាក់ទង​នឹង​សិទ្ធិ​ប្រើ​ដី​ដែល​ជាប់​គ្នា​បាន​ចែងថា​កម្មសិទ្ធិករ​នៃ​ដី​អាច​ទាមទារ​ប្រើ​ដី​ដែល​ជាប់​គ្នា​បាន​ក្នុង​ទំហំ​​ចាំបាច់​ដើម្បី​ធ្វើ​របង ឬ​សំណង់​ ឬ​ជួសជុល របស់​ទាំង​ ២ ​នេះ​នៅ​ព្រំប្រទល់​ដី​។

ប្រសិន​បើ​អ្នកជិតខាង​បាន​ទទួល​ការខូចខាត ដោយសារ​ការសាងសង់ ឬ​ជួសជុល​នេះ​កម្មសិទ្ធិករ​នៃ​ដី​ត្រូវ​បង់ប្រាក់​សំណង​ការខូចខាត​ឲ្យ​ទៅ​ម្ចាស់​កម្មសិទ្ធិករ​ដែល​មាន​របង និង​ផ្ទះ​ដែល​រង​ផលប៉ះពាល់​នោះ ទោះបី​ជា​គាត់​មាន​ច្បាប់​សាងសង​ក៏ដោយ​។

២. ​របង​អឌ្ឍសិទ្ធិ

យោង​តាម​មាត្រា​ ២២៣ ​នៃ​ក្រមរដ្ឋប្បវេណី​ទាក់ទង​នឹង​និយមន័យ​នៃ​អឌ្ឍសិទ្ធិ​បាន​ចែងថា កំពែង ​ឬ​របង​ទាំងអស់​ដែល​នៅត្រង់​ព្រំខណ្ឌ​អចលនវត្ថុ​ត្រូវ​សន្មត​ថា​ជា​​វត្ថុ​អឌ្ឍសិទ្ធិ​របស់​កម្មសិទ្ធិករ​នៃ​អចលនវត្ថុ​នីមួយៗ​។

ជា​គោលការណ៍​កំពែង​រួមមាន​ទាំង​របង​ដែល​នៅត្រង់​ព្រំប្រទល់​ដី គឺជា​កម្មសិទ្ធិរួម​របស់​ម្ចាស់​ដី​ទាំងសងខាង​បើ​យោងតាម​និយមន័យ​នៃ​អឌ្ឍសិទ្ធិ​។ ក្នុង​ករណី​នេះ​ម្ចាស់​ដី​ទាំងសងខាង​ត្រូវ​ទទួល​​បន្ទុក​ចំណាយ​ក្នុង​ការសង់ ជួសជុល ថែទាំ ចាត់ចែង និង​ប្រើប្រាស់​របង​នេះ​រួមគ្នា​។

ប៉ុន្តែ​ម្ចាស់​កម្មសិទ្ធិករ​ម្ខាង​ទៀត​អាច​បដិសេធ​ដោយ​មិន​សហការ​គ្នា​ក្នុង​ការធ្វើ​របង​អឌ្ឍសិទ្ធិ​នេះ​ដោយ​គាត់​ត្រូវ​បោះបង់​អឌ្ឍសិទ្ធិ​របស់ខ្លួន​បាន ដែល​ច្បាប់​បានអនុញ្ញាត​ដោយ​យោងតាម​មាត្រា​ ២២៤ ​នៃ​ក្រមរដ្ឋប្បវេណី​។ ​ក្នុងករណី​នេះ​ម្ចាស់​ដី​ម្ខាង​ទៀត​ដែល​ជា​អ្នកទទួល​បន្ទុក​ចំណាយ​តែម្នាក់ឯង​លើ​ការសាងសង់ ជួសជុល និង​ថែទាំ​របង​គឺជា​ម្ចាស់​កម្មសិទ្ធិ​ដោយ​ផ្តាច់មុខ​លើ​របង​នេះ​ក្នុង​លក្ខខណ្ឌ​នេះ​គាត់​អាច​ប្រើប្រាស់ កែប្រែ ឬ​រុះរើ​របង​នេះ​បាន ដោយ​មិន​ចាំបាច់​មាន​ការឯកភាព​ពី​ម្ចាស់​ដី​ម្ខាង​ទៀត​ទេ​។

៣. ជញ្ជាំងអឌ្ឍសិទ្ធិ

យោងតាម​មាត្រា ២២២ នៃ​ក្រមរដ្ឋប្បវេណី​ទាក់ទង​នឹង​ការសាងសង់​ឡើងវិញ​នៃ​ជញ្ជាំង​អឌ្ឍសិទ្ធិ ជាអាទិ៍ បាន​ចែង​ថា​អ្នកជិតខាង​ដែល​មិន​បាន​សហការ​ក្នុង​ការសាងសង់​បន្ថែម​ជញ្ជាំង​អាច​ទទួល​អឌ្ឍសិទ្ធិ​នៃ​ចំណែក​ជញ្ជាំង​ដែល​បាន​សាងសង់​នោះ​ដោយ​ត្រូវ​បង់​ពាក់កណ្ដាល​នៃ​សោហ៊ុយ​សាងសង់​។

ដូច្នេះ​ទាក់ទង​នឹង​ចំណុច​ដែល​មាន​លើកឡើង​ខាងលើ ប្រជាពលរដ្ឋ​របស់​យើង​មួយ​ចំនួន​គាត់​មាន​ចម្ងល់​នឹង​សំណួរ​មួយចំនួន​ដែល​ទាក់ទង​អំពី​សិទ្ធិ និង​ករណីយកិច្ច​របស់​កម្មសិទ្ធិករ​នៃ​ដី​ព្រំ​ជាប់​គ្នា តើ​ពួកគេ​អាច​ប្រើប្រាស់ អាស្រ័យផល​ទៅ​លើដី​ដែលមាន​ព្រំ​តែមួយ​ជាប់​បាន​ដែរឬទេ​? ​ហើយ​អាច​ប្រើប្រាស់​ និង​អាស្រ័យផល​បាន​កម្រិត​ណាខ្លះ​? ដូចជា សង់​របងសង់​ជញ្ជាំង ជាអាទិ៍​ដែល​សង់​នៅលើ​ដី​មាន​ព្រំ​តែមួយ​ជាប់​គ្នា​។

ហេតុនេះ​ហើយ​ខ្ញុំបាទ​សូម​បកស្រាយ​នូវ​សំណួរ​ដែលជា​ចម្ងល់​របស់​បងប្អូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដូច​ខាង​ក្រោម​៖ (​សូម​រង់ចាំ​អានវគ​បន្ត​នៅ​សប្ដាហ៍​ក្រោយ​)