.jpg)
ក្រសួងការងារចាប់ផ្ដើមធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីស្ថានភាពជីវភាពរស់នៅ និងផលប៉ះពាល់នៃជំងឺកូវីដ ១៩ មុនពេលចាប់ផ្ដើមចរចាប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២១។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញៈ ក្រសួងការងារចាប់ផ្ដើមធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីស្ថានភាពជីវភាពរស់នៅ និងផលប៉ះពាល់នៃជំងឺកូវីដ ១៩ របស់កម្មករនិយោជិតក្នុងវិស័យវាយនភណ្ឌ កាត់ដេរ និងផលិតផលស្បែកជើងមុនពេលចាប់ផ្ដើមចរចាប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២១។ ភាគីតំណាងនិយោជិតកម្មករ និងតំណាងនិយោជកមានក្ដីរំពឹងទុកផ្សេងគ្នា។
ក្រសួងការងារកាលពីថ្ងៃអាទិត្យបានជូនដំណឹងដល់ម្ចាស់ ឬនាយកសហគ្រាស គ្រឹះស្ថាន និងកម្មករនិយោជិតនៅក្នុងវិស័យវាយនភណ្ឌ កាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើងក៏ដូចជាសមត្ថកិច្ចពាក់ព័ន្ធអំពីការស្រាវជ្រាវស្ដីពីស្ថានភាពជីវភាពរស់នៅ និងផលប៉ះពាល់នៃជំងឺកូវីដ១៩ របស់កម្មករ និយោជិត ក្នុងវិស័យទាំងនេះ។
ការស្រាវជ្រាវនេះធ្វើឡើងដោយអគ្គលេខាធិការដ្ឋាន ក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដែលបានចាប់ផ្ដើមធ្វើកាលពីថ្ងៃទី ១៧ ដល់ថ្ងៃទី ៣១ ខែកក្កដា ទៅលើគំរូសំណាកកម្មករនិយោជិតដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយចៃដន្យនៅតាមបណ្ដារាជធានី-ខេត្ត។ ក្រសួងការងារបានជូនដំណឹងនេះដល់ម្ចាស់ ឬនាយកសហគ្រាស និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ និងស្នើកិច្ចសហការជាមួយមន្ត្រីសម្ភាសន៍របស់អគ្គលេខាធិការដ្ឋាន ក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួល អប្បបរមាក្នុងការចុះអង្កេតនេះ។
លោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈថ្លែងកាលពីម្សិលមិញថា៖ «គេធ្វើរាល់ឆ្នាំ នៅពេលចរចាប្រាក់ឈ្នួល សម្រាប់បម្រើឲ្យសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួល»។
លោក ប៉ាវ ស៊ីណា ប្រធានសហភាពចលនាកម្មករកម្ពុជាថ្លែងថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំតែងមានការស្រាវជ្រាវចំនួន ៣ ដាច់ដោយឡែកពីគ្នាសម្រាប់វិស័យនេះដែលធ្វើឡើងដោយភាគីតំណាងរោងចក្រ ភាគីក្រសួងការងារ និងភាគីសហជីពដែលជាតំណាងកម្មករ។
លោកបន្តថា ផលប៉ះពាល់នៃជំងឺកូវីដ ១៩ លើបងប្អូនកម្មករ គឺវាខ្លាំងរួចទៅហើយដែលបណ្ដាលឲ្យផលប្រយោជន៍របស់គាត់មួយចំនួនបានបាត់បង់ស្របពេលដែលមានភាពអត់ការងារធ្វើ ការព្យួរការងារ ការបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារ និងការបិទរោងចក្រខ្លះ។ ភាគីសហជីពនឹងមានក្រុមការងារស្រាវជ្រាវមួយ ដើម្បីធ្វើការស្រាវជ្រាវពីជីវភាពកម្មករនាពេលឆាប់ៗនេះ។
លោក ស៊ីណា នៅតែស្នើឲ្យមានការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលដល់កម្មករ កម្មការិនីដូចរៀងរាល់ឆ្នាំ។ លោកថ្លែងថា៖ «បើយើងក្រឡេកទៅមើលលើអ្នកមករកស៊ីនៅស្រុកខ្មែរវិញ គាត់រកស៊ីច្រើនឆ្នាំហើយ ខ្លះ ២០ ឆ្នាំ ខ្លះ ១៥ ឆ្នាំ ខ្លះបើកដំបូងមួយអគារ ហើយពង្រីករហូតដល់ ៥ អគារ ខ្លះបើកពីទីតាំងមួយរហូតដល់មានទីតាំង ២ ឬ ៣។ អ៊ីចឹងខ្ញុំគិតថា បើគាត់ខាត គាត់មិនអាចពង្រីកអាជីវកម្មរបស់គាត់បានទេ»។
លោកថា៖ «ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាផលប៉ះពាល់សម្រាប់កម្មករ វាធ្ងន់ធ្ងរណាស់។ បើយើងមិនគិតផលប៉ះពាល់លើជីវភាពរបស់គាត់ ហើយគិតតែលើផលប៉ះពាល់លើនិយោជក យើងហាក់ដូចជាមើលឃើញថា និយោជកត្រូវបានលើកទឹកចិត្តខ្ពស់បំផុត ចំណែកផលប្រយោជន៍របស់បងប្អូនកម្មករដែលទទួលបានបន្តិចបន្តួចត្រូវបានកាត់បន្ថយ។ បើយើងមិនគិតជីវភាពរបស់កម្មករ វាធ្វើឲ្យសុខភាពគាត់កាន់តែពិបាក»។
កាលពីខែមុន សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា GMAC បានស្នើទៅក្រសួងការងារឲ្យពន្យារការចរចាប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២១ លើវិស័យកាត់ដេរដោយលើកឡើងថា វិស័យនេះងាយរងគ្រោះពីវិបត្តិកូវីដ១៩។ GMAC បានស្នើឲ្យក្រសួងអនុវត្តនូវប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា សម្រាប់ឆ្នាំ ២០២១ ដូចនឹងប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២០។
ទោះយ៉ាងណាលោក កាំង ម៉ូនីកា អគ្គលេខាធិការរង GMAC ថ្លែងពីម្សិលមិញថា GMAC នឹងចូលរួមជាធម្មតាក្នុងការពិភាក្សាលើប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដូចរៀងរាល់ឆ្នាំ។ ការពិភាក្សានេះនឹងឈរលើលក្ខណវិនិច្ឆ័យ ២ គឺលក្ខណវិនិច្ឆ័យបែបសង្គម និងបែបសេដ្ឋកិច្ច។
លោកថា ការពិភាក្សាប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំឆ្នាំធ្វើឡើងដើម្បីពិនិត្យលើកម្រិតប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ហើយមិនមានន័យថា ត្រូវតែមានការដំឡើងប្រាក់ខែជារៀងរាល់ឆ្នាំនោះទេ។ កម្រិតប្រាក់ខែអប្បបរមាអាចឡើងនៅថេរ ឬអាចថយទៅវិញ អាស្រ័យដោយលក្ខណវិនិច្ឆ័យបែបសង្គម និង បែបសេដ្ឋកិច្ច។ លក្ខណវិនិច្ឆ័យបែបសង្គមនឹងពិនិត្យមើលលើស្ថានភាពគ្រួសារ ថ្លៃនៃការរស់នៅ និងអត្រាអតិផរណា។ ចំពោះលក្ខណវិនិច្ឆ័យបែបសេដ្ឋកិច្ចវិញ ត្រូវពិនិត្យមើលលើកម្រិតផលិតភាព ថាតើមានកំណើនវិជ្ជមាន ឬអវិជ្ជមាន។
លក្ខណវិនិច្ឆ័យផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ក៏ពិនិត្យមើលលើការប្រកួតប្រជែងរបស់កម្ពុជារួមមានការពិនិត្យលើតម្លៃអគ្គិសនីថ្ងៃឈប់សម្រាក ថ្លៃឡូជីស្ទីកការនាំផលិតផលចូលទីផ្សារ ការអនុគ្រោះ និងកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរី និងចំណុចពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ។ ការសិក្សាក៏ពិនិត្យមើលលើកម្រិតនៃប្រាក់ចំណេញនៃវិស័យនេះ និងអត្រាមានការងារធ្វើរបស់វិស័យនេះ។ នេះបើតាមលោក មូនីកា។
«ចំពោះការសិក្សាវាស់ស្ទង់ សម្រាប់ GMAC យើងផ្ដោតជាសំខាន់ទៅលើកត្តាសេដ្ឋកិច្ច គឺយើងពិនិត្យលើផលិតភាពការងារភាពប្រកួតប្រជែងរបស់ប្រទេស កម្រិតប្រកួតប្រជែងរបស់វិស័យ និងផលប៉ះពាលលើទីផ្សារការងារ។ ចំពោះផលប៉ះពាល់លើសង្គម យើងមិនធ្វើការសិក្សាច្រើនទេ ព្រោះយើងយោងទៅលើតួលេខរបស់វិទ្យាស្ថានជាតិស្ថិតិ»។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «បើយើងគ្រាន់តែមើលជាលក្ខណៈសាមញ្ញចំពោះស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នដែលកម្ពុជា និងពិភពលោកទាំងមូលកំពុងស្ថិតក្រោមវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩បើយើងសិក្សាលើលក្ខណវិនិច្ឆ័យបែបសេដ្ឋកិច្ចនោះគឺយើងអាចយល់បានយ៉ាងងាយថា យើងនឹងមិនមានលទ្ធភាពក្នុងការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលទេ»៕
