ភ្នំពេញៈ រដ្ឋសភានៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាកាលពីថ្ងៃចន្ទបានសម្ពោធ និងផ្សព្វផ្សាយសៀវភៅកំណត់ហេតុស្ដីពីការតស៊ូរបស់លោក ហេង សំរិន ប្រធានរដ្ឋសភាក្នុងដំណើររំដោះប្រទេសជាតិចេញពីរបបប៉ុលពត ការចូលរួមស្ដារ និងអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិឡើងវិញក្រោយភ្លើងសង្គ្រាមបានរលត់ទៅ។ បេសកកម្មក្នុងបុព្វហេតុជាតិ និងប្រជាជនដែលលោកចំណាយពេលសឹងពេញមួយជីវិតត្រូវបានកត់ត្រាទុកក្នុងសៀវភៅ «ការតស៊ូរបស់ប្រជាជនៈ កម្ពុជារស់ឡើងវិញ»។
នៅក្នុងពិធីសម្ពោធ និងផ្សព្វផ្សាយសៀវភៅនេះកាលពីព្រឹកថ្ងៃចន្ទនៅឯរដ្ឋសភាដែលមានអ្នកចូលរួមប្រមាណ ១០០ នាក់មានទាំងមន្ត្រីសមាជិករដ្ឋសភា ព្រឹទ្ធសភា មន្ត្រីរាជរដ្ឋាភិបាល និងមន្ត្រីនៃគ្រឹះស្ថានអប់រំសាធារណៈនិងឯកជនផងដែរ ដែលពួកគេចាត់ទុកថាលោក ហេង សំរិន គឺជា«វីរបុរស» ដែលបានចូលរួមក្នុងការផ្ដួលរលំរបបខ្មែរក្រហម ប៉ុលពត និងបានកសាងប្រទេសកម្ពុជាឡើងវិញចាប់ពី «ឆ្នាំសូន្យ»។
លោក ឡេង ប៉េងឡុង អគ្គលេខាធិការនៃរដ្ឋសភាបានថ្លែងនៅក្នុងពិធីសម្ភោធ និងផ្សព្វផ្សាយសៀវភៅនោះថា លោក ហេង សំរិន រួមជាមួយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងលោក ជា ស៊ីម អតីតប្រធានព្រឹទ្ធសភាបានរំដោះប្រទេសកម្ពុជាចេញពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៩។
លោកថ្លែងថា៖ «គាត់គឺជាវីរបុរសស្នេហាជាតិពិតៗប្រកបដោយព្រហ្មចរិយាធម៌ សុចរិត ស្មោះត្រង់ ស្លូតបូត ដែលក្នុង ១ ជីវិតរបស់សម្ដេចបានលះបង់គ្រប់បែបយ៉ាងក្នុងបុព្វហេតុរំដោះជាតិមាតុភូមិឲ្យផុតពីអាណានិគមពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ និងចាប់ផ្តើមស្ដារ និងកសាងអភិវឌ្ឍប្រទេសពី ១ ជំហានទៅ ១ ជំហានរហូតដល់រីកចម្រើន និងប្រជាពលរដ្ឋបានរស់នៅក្នុងសុខសន្តិភាព»។
សៀវភៅស្តីអំពី «ការតស៊ូរបស់ប្រជាជន៖ កម្ពុជារស់ឡើងវិញ» នេះមាន ៦ ជំពូក និង ១៤៨ ទំព័រដែលបានរៀបរាប់លម្អិតអំពីជីវិតដំបូងរបស់លោក ហេង សំរិន រហូតដល់ឆ្នាំ ២០១៣។ លោកបានសរសេរព្រាងសៀវភៅតាំងពីឆ្នាំ ២០១២ មកមុនពេលប្រគល់សេចក្តីព្រាងនៃបទពិសោធជីវិតរបស់លោកទៅឱ្យលោកនៃ ប៉េណា អតីតអនុប្រធានទី ១ នៃព្រឹទ្ធសភាដែលបានស្លាប់កាលពីចុងខែកញ្ញា។
មួយផ្នែកនៃសៀវភៅនេះ ត្រូវបានបោះពុម្ពជាភាសាខ្មែរនៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ មុនពេលវាត្រូវបានបោះពុម្ពជាភាសាអង់គ្លេសដោយក្រុមហ៊ុន Editions Didier Millet Pte Ltd នៅក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរីក្នុងឆ្នាំនេះ។
នៅក្នុងអារម្ភកថានៃសៀវភៅរបស់គាត់លោក ហេង សំរិន បានឧទ្ទិសសៀវភៅនេះទៅដល់ «ព្រលឹងប្រជាជនកម្ពុជាទាំងអស់ ដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់ពួកគេយ៉ាងក្លាហាន» ដើម្បីរំដោះប្រទេសជាតិ និងការពារមាតុភូមិ។ លោក ហេង សំរិន បានសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ថានៅឆ្នាំ ១៩៧៩ បន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃរបបខ្មែរក្រហមក្រុមអ្នកសង្កេតការណ៍បរទេសបានពិពណ៌នាប្រទេសកម្ពុជាថាជា «វាលកប់ខ្មោច» ដែលគេហៅថា ឆ្នាំសូន្យ។
លោកសរសេរថា៖ «ការពិសោធនៅក្នុងការផ្លាស់ប្តូរសង្គមដែលអនុវត្តដោយ ប៉ុល ពត អៀង សារី គឺមានន័យថារយៈពេល ៣ ឆ្នាំ ៨ ខែ និង ២០ ថ្ងៃដែលពោរពេញទៅដោយឈាម និងទឹកភ្នែកដែលនាំឱ្យកម្ពុជាឈានឆ្ពោះទៅរកជ្រោះមរណៈ។
ទីប្រជុំជន និងទីក្រុងទាំងអស់ត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាព្រឹត្តិការណ៍មួយនៅក្នុងសុបិនដ៏អាក្រក់។ ពួកគេហាក់មានអារម្មណ៍ថាពួកគេរស់នៅក្នុងទីក្រុងមួយដែលត្រូវបានបំផ្លិចបំផ្លាញដោយគ្រាប់បែកបរមាណូ។ វាគឺជាសង្គមមួយដែលគ្មានអ្វីសោះមានតែភាពច្របូកច្របល់ និងភាពវឹកវររួមនឹងការគំរាមកំហែងយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនៃគ្រោះទុរភិក្យ»។
កើតក្នុងគ្រួសារកសិករនៅទីជនបទមួយនៃស្រុកពញាក្រែកខេត្តកំពង់ចាមក្នុងឆ្នាំ ១៩៣៤ លោក ហេង សំរិន បានបួសជាព្រះសង្ឃនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៩ មុនពេលចាកសិក្ខាបទនៅឆ្នាំ ១៩៥៤ តែ ១ ឆ្នាំបន្ទាប់ពីកម្ពុជាទទួលបានឯករាជ្យពីអាណានិគមបារាំងក្នុងឆ្នាំ ១៩៥៣។
លោកគឺជាប្រធានស្ថាបនិកចលនាមហាជនធំមួយឈ្មោះ «រណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា (FUNSK) ដែលក្រោយមកត្រូវបានប្តូរឈ្មោះទៅជា «រណសិរ្សសាមគ្គីអភិវឌ្ឍមាតុភូមិកម្ពុជា (SFDCM)» ដែលបានបង្កើតឡើងក្នុងសមាជមួយនៅខេត្តក្រចេះកាលពីថ្ងៃទី ២ ខែធ្នូឆ្នាំ ១៩៧៨ ដែលគាំទ្រដោយបក្សកុម្មុយនីស្តវៀតណាម។
បន្ទាប់ពីការផ្តួលរំលំរបបខ្មែរក្រហមនៅថ្ងៃទី ៧ ខែមករា ឆ្នាំ ១៩៧៩ លោក ហេង សំរិន បានក្លាយជាប្រមុខរដ្ឋនៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា និងជាអគ្គលេខាធិការបក្សនៃគណបក្សបដិវត្តន៍ប្រជាជនកម្ពុជានៅឆ្នាំ ១៩៨១។
បន្ទាប់ពីអតីតព្រះមហាក្សត្រព្រះបាទនរោត្តមសីហនុចូលមកគ្រងរាជ្យឡើងវិញនៅឆ្នាំ ១៩៩៣ លោក សំរិន ត្រូវបានផ្តល់គោរមងារកិត្តិយសជា «សម្តេច» ដែលមានន័យថាអ្នកដឹកនាំឆ្នើម និងទទួលបានសេចក្តីស្រឡាញ់ពីប្រជាជន»។ បច្ចុប្បន្នលោក ហេង សំរិន គឺជាប្រធានរដ្ឋសភា៕ NS