ភ្នំពេញៈ អង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូរកឃើញករណីរំលោភសេពសន្ថវៈលើស្ត្រី និងកុមារី ប្រព្រឹត្តដោយសាច់ញាតិមានការកើនឡើងគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ ខណៈជនរងគ្រោះនៅតែជួបឧបសគ្គក្នុងការទទួលបានយុត្តិធម៌ដោយការអនុវត្តច្បាប់របស់អាជ្ញាធរធូររលុង ប៉ុន្ដែមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលថា អាជ្ញាធរមិនបានព្រងើយកន្តើយចំពោះបញ្ហាទាំងនេះទេ។
របាយការណ៍ដែលអង្គការលីកាដូចេញក្នុងអំឡុងខែធ្នូនេះ ហើយដែលបានផ្សព្វផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី ១៣ ធ្នូ មានចំណងជើងថា “ទម្លាយភាពស្ងៀមស្ងាត់៖ ការរំលោភសេពសន្ថវៈដោយសាច់ញាតិ និងឧបសគ្គក្នុងការទទួលបានយុត្តិធម៌»។
របាយការណ៍កម្រាស់ ២៥ ទំព័របង្ហាញថា ក្នុងករណីរំលោភសេពសន្ថវៈ ឬប៉ុនប៉ងរំលោភសេពសន្ថវៈទាំងអស់ដែលអង្គការលីកាដូបានធ្វើអន្តរាគមន៍ចាប់ពីខែមករា ឆ្នាំ ២០១៧ ដល់ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៩ រកឃើញចំនួន ១៣៧ ករណី គឺជនសង្ស័យជាសាច់ញាតិរបស់ជនរងគ្រោះ ដូចជា ឪពុក ពូ ឬជីតាបង្កើត ៤៦ ភាគរយ និងអំពើហិង្សាផ្លូវភេទប្រព្រឹត្តដោយឪពុកចុង ឬសាច់ញាតិឪពុកចុង និងសាច់ថ្លៃមាន ៥៤ ភាគរយ។
របាយការណ៍បន្តថា ចាប់តាំងពីខែមិថុនា ដល់ខែសីហា ឆ្នាំ ២០២០ អង្គការលីកាដូបានធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពអំពីស្ថានភាព ឬលទ្ធផលរបស់ករណីនីមួយៗទាំង ១៣៧ ឡើងវិញ ដោយទទួលបានព័ត៌មានថ្មីបំផុតនៃករណីចំនួន ១៣។ ក្នុងនោះមានករណីមួយចំនួនលើសពីពាក់កណ្ដាលបន្តិចប៉ុណ្ណោះ ឬស្មើនឹង ៥៣ ភាគរយ បានឈានដល់ការជំនុំជម្រះក្ដី ដោយជនល្មើសត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពេញលេញតាមច្បាប់ពាក់ព័ន្ធ។
បើតាមអង្គការលីកាដូចំនួនករណីតិចជាង ១ ភាគ ៥ ឬស្មើនឹង ១៩ ភាគរយ គឺជនល្មើសត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសក្នុងកម្រិតស្រាលដោយជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេលខ្លី និងការកាត់ទោសកំបាំងមុខ និងមិនត្រូវបានចាប់ខ្លួន។ ក្រៅពីនេះករណីខ្លះរកឃើញ មានការដោះស្រាយបញ្ចប់ក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ និងពន្យារពេលកាត់ក្តី ហើយជនរងគ្រោះមានសង្ឃឹមតិចតួចទទួលបានយុត្តិធម៌។
របាយការណ៍បង្ហាញថា៖ «ឧបសគ្គក្នុងការទទួលបានយុត្តិធម៌សម្រាប់ជនរងគ្រោះទាំងនេះដោយសារមានកត្តាជាច្រើនដូចជា អំពើពុករលួយ កង្វះការការពារជនរងគ្រោះ សម្ពាធពីសមាជិកគ្រួសារ និងប៉ូលិសមិនឱ្យរាយការណ៍ទៅខាងក្រៅ ដើម្បីការពារកិត្តិយស»។
លីកាដូបញ្ជាក់ថា៖ «អាជ្ញាធរមួយចំនួនជួយជ្រោមជ្រែងឱ្យបញ្ចប់រឿងក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ។ ការធ្វើដំណើរវែងឆ្ងាយ និងចំណាយប្រាក់ច្រើនក្នុងដំណើរការរឿងក្តីនៅតុលាការ។ ករណីខ្លះទៀត ជនរងគ្រោះសម្រេចដកបណ្ដឹងវិញ ដោយសារជនល្មើសជាអ្នករកស៊ីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ»។
លោក អំ សំអាត នាយករងទទួលបន្ទុកផ្នែកឃ្លាំមើល និងការពារសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការលីកាដូថ្លែងពីម្សិលមិញថា គ្រោះថ្នាក់នៃអំពើរំលោភសេពសន្ថវៈក្នុងរង្វង់គ្រួសារគឺកើតមានឡើងច្រើន។ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរនៅតែមិនទាន់ចាត់វិធានការគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីធ្វើឱ្យប្រាកដថា ជនល្មើសត្រូវបានយកមកផ្ដន្ទាទោស។ សិទ្ធិរបស់ស្ត្រី និងក្មេងស្រីត្រូវបានមើលរំលង ដែលនេះបង្ហាញថា អំពើរំលោភសេពសន្ថវៈគឺជាអ្វីដែលអាចអត់ឱនឱ្យបាន។
តាមការកត់សម្គាល់របស់លោកគឺហានិភ័យនៃការរំលោភសេពសន្ថវៈក្នុងរង្វង់គ្រួសារទំនងជាកើនឡើងច្រើនកាលពីឆ្នាំមុន ខណៈដែលសាលារៀនបានបិទ។ កត្តាអ្នកគ្មានការងារធ្វើ គឺកើនឡើងជាមួយនឹងការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ ១៩ ដែលនាំឱ្យមនុស្សជាច្រើនត្រូវចំណាយពេលនៅផ្ទះច្រើន និងស្ថិតនៅក្បែរជនល្មើស។
លោក អំ សំអាត បានបញ្ជាក់ថា៖ «ចំពោះកត្តាគួបផ្សំមួយចំនួនទៀតដែលនាំឱ្យមានការកើនឡើងនៃករណីចាប់រំលោភផ្លូវភេទលើស្ត្រី និងកុមារីក៏បណ្ដាលមកពីការធ្លាក់ចុះសីលធម៌សង្គម ការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន គ្រឿងស្រវឹង ការខ្វះចន្លោះនៃការត្រួតពិនិត្យវីដេអូអាសអាភាសប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត និងបញ្ហាក្រីក្រជាដើម»។
ជុំវិញរបាយការណ៍របស់លីកាដូលោកស្រី ជូ ប៊ុនអេង រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃទទួលបន្ទុកការប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្សកាលពីម្សិលមិញក៏បានយល់ស្របដែរថា ពិតជាមានអំពើរំលោភសេពសន្ថវៈលើស្ត្រី និងកុមារីដែលប្រព្រឹត្តដោយសាច់ញាតិរបស់ខ្លួនច្រើនមែន។ ប៉ុន្ដែចំពោះតួលេខកើនឡើង ឬមិនកើននោះ លោកស្រីបានបញ្ជាក់ថា ក្រុមការងារជំនាញកំពុងធ្វើការស្រាវជ្រាវ និងរៀបចំចងក្រងធ្វើជាសំណុំរបាយការណ៍ឱ្យបានច្បាស់លាស់សិន។
លោកស្រីរដ្ឋលេខាធិការបន្ថែមថា ការកើតឡើងនៃអំពើសេពសន្ថវៈនេះ ដោយសារការផ្សព្វផ្សាយរូបភាព និងវីដេអូអាសអាភាសនៅលើប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត ឬអនឡាញច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងណាលោកស្រីបានអះអាងថា អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធរបស់រដ្ឋាភិបាលមិនបានព្រងើយកន្តើយចំពោះបញ្ហាទាំងនេះទេ។
ក្នុងនាមមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់រដ្ឋាភិបាលដែលធ្វើការផែ្នកប្រឆាំងការរំលោភសេពសន្ថវៈ លោកស្រី ជូ ប៊ុនអេង បានបញ្ជាក់ថា៖ «រដ្ឋាភិបាលបានបង្កើតទាំងគោលនយោបាយ និងច្បាប់ជាច្រើន ហើយពេលនេះរដ្ឋាភិបាលកំពុងបង្កើតច្បាប់មួយទៀតស្ដីពីការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធអនឡាញ។ រីឯអាជ្ញាធរកំពុងបង្កើនសកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយអប់រំដល់ពលរដ្ឋ គឺយើងមិនអាចអូសបន្លាយការងារនេះឱ្យរំលងផុតទៅកាន់តែវែងថែមទៀតទេ។ បើសិនជាយើងបានដឹង គឺយើងតែងមានវិធានការករណីហ្នឹងភ្លាមៗតែម្តង»៕
វីដេអូ៖