.jpg)
កសិករកំពុងយកការុងត្រងស្រូវចេញពីម៉ាស៊ីនបោកស្រូវ នៅសង្កាត់ជ្រាវ ក្រុងសៀមរាប ខេត្តសៀមរាប កាលពីពេលថ្មីៗនេះ។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញៈ ដំណើរនៃការឆ្ពោះទៅរកការអនុវត្តគោលនយោបាយធានារ៉ាប់រងកសិកម្មពេញលេញរបស់ប្រទេស កម្ពុជា ដើម្បីជួយទៅដល់កសិករដាំដុះស្រូវដែលប្រឈមហានិភ័យទឹកជំនន់ និងភាពរាំងស្ងួត ហាក់ដូចជាត្រូវការពេលយូរទៀត ខណៈដែលអ្នកនៅក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ ជាថ្មីម្ដងទៀតអំពាវនាវឲ្យភាគីពាក់ព័ន្ធ ត្រូវពង្រីកគំនិតផ្ដួចផ្ដើមនានាសម្រាប់គម្រោងនេះ។
កង្វះការយល់ដឹងនៅក្នុងចំណោមកសិករ ក៏ជាបញ្ហាប្រឈមដ៏សំខាន់សម្រាប់គម្រោងនេះផងដែរ។ នេះបើតាមអ្នកនៅក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ។
ទីភ្នាក់ងារកិច្ចសហប្រតិបត្តិការអាល្លឺម៉ង់នៅកម្ពុជា (GIZ Cambodia) ជួយរៀបចំសិក្ខាសាលាកាលពីសប្ដាហ៍មុន ដើម្បីបង្កើនការយល់ដឹងពីសារៈសំខាន់នៃការធានារ៉ាប់រងកសិកម្ម ក្នុងចំណោមកសិករកម្ពុជា និងភាគីពាក់ព័ន្ធ។
លោក Gunter Riethmacher នាយកប្រចាំប្រទេសរបស់អង្គការ GIZ Cambodia បានឲ្យដឹងថា គម្រោងធានារ៉ាប់រងកសិកម្ម គឺជាជម្រកការពារមួយសម្រាប់កសិករ ដែលការពារពួកគាត់តាមរយៈការកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការបំផ្លាញដីស្រែពួកគាត់ដោយទឹកជំនន់ និងគ្រោះរាំងស្ងួត។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដោយមានការការពារនេះ កសិករអាចស្ទុះងើបឡើងវិញយ៉ាងរហ័ស និងត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យបង្កើនការដាំដុះរបស់ពួកគាត់ [បន្ទាប់ពីត្រូវបានបំផ្លាញ] ខិតខំកាន់តែខ្លាំងសម្រាប់ផលិតកម្មប្រកបដោយគុណភាព វិនិយោគនៅលើផ្ទៃដីកសិកម្ម ហើយដូច្នេះនឹងបង្កើនផលិតភាព»។ លោកបន្ថែមទៀតថា គោលនយោបាយនេះអាចត្រូវបានផ្ដល់តាមរយៈរាជរដ្ឋាភិបាល ឬវិស័យធានារ៉ាប់រងឯកជន។
អង្គការ GIZ Cambodia រួមជាមួយក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ និងក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ រហូតដល់ពេលនេះរកឃើញថា មានបញ្ហាប្រឈមជាច្រើនដែលចាំបាច់ត្រូវដោះស្រាយ។ នេះបើយោងតាមលោក Gunter Riethmacher។
យោងតាមសេចក្តីរាយការណ៍នាពេលកន្លងមករបស់កាសែតភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ ទឹកជំនន់កាលពីឆ្នាំ ២០១៣ បានបណ្ដាលឲ្យប្រទេសកម្ពុជាខាតបង់ប្រហែល ៣៥៦ លានដុល្លារ។
កន្លងមក អង្គការមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សា និងការអភិវឌ្ឍកសិកម្មកម្ពុជា (CEDAC បានអនុវត្តគម្រោងសាកល្បងរយៈពេល ២ ឆ្នាំមួយ ហៅថា គម្រោងការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មខ្នាតតូចកម្ពុជា (CAMAIS) ដែលផ្ដល់នូវការធានារ៉ាប់រងខ្នាតតូច ដើម្បីជួយដល់កសិករដាំដុះស្រូវ។
លោកស្រី សាយ សុភ័ក្ត្រា អតីតប្រធានគម្រោង CAMAIS បានឲ្យដឹងថា គម្រោងនេះត្រូវការមូលនិធិច្រើន ខណៈដែលការយល់ដឹងអំពីការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មសម្រាប់កសិករនៅតែមានកម្រិត និងត្រូវការពេលវេលាក្នុងការបង្កើនការយល់ដឹង។
លោកស្រីថ្លែងថា៖ «យើងមិនមានមូលនិធិច្រើនដើម្បីបន្តដំណើរការនោះទេ តម្លៃប្រតិបត្តិការមានកាន់តែខ្ពស់ ហើយវាត្រូវការរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់ ៥ ឆ្នាំ ក្នុងការវិនិយោគលើវិស័យនេះ»។
លោកស្រីបន្តថា៖ «យើងបានរកឃើញថា ៧០ ភាគរយនៃកសិករបានបង្ហាញបំណងចង់បន្តការចូលរួមជាមួយគម្រោងនេះ។ ពួកគេមានការយល់ដឹងកាន់តែច្រើនអំពីអត្ថប្រយោជន៍ [របស់គម្រោង]»។
កសិករដាំដុះស្រូវដែលចូលរួមក្នុងគម្រោងនេះបង់ថ្លៃធានារ៉ាប់រងនៅពេលចាប់ផ្ដើមរដូវដាំដុះ ដោយផ្អែកតាមទំហំដីស្រែរបស់ពួកគេ ប្រភេទស្រូវដែលដាំដុះ និងឧបករណ៍បច្ចេកទេសដែលត្រូវប្រើប្រាស់។
ជាថ្នូរមកវិញ ពួកគេទទួលបានការពិគ្រោះយោបល់អំពីបច្ចេកទេសកសិកម្ម និងទទួលប្រាក់ធានារ៉ាប់រង បើសិនដំណាំរបស់ពួកគេរងការខូចខាតដោយសារទឹកជំនន់ ឬភាពរាំងស្ងួត។ ក្នុងអំឡុងរយៈពេល ២ ឆ្នាំនៃគម្រោងនេះ ដែលបានដំណើរការនៅឆមាសទី ២ ឆ្នាំ ២០១៥ កសិករចំនួន ៤៨ នាក់ នៅក្នុងចំណោមសមាជិកសរុប ១៥៧ នាក់ ទទួលបានប្រាក់សំណងធានារ៉ាប់រង។
គម្រោងរយៈពេល ២ ឆ្នាំនេះត្រូវបានដាក់ឲ្យដំណើរការដោយមានមូលនិធិ ៩៦ ០០០ ដុល្លារ ដែលផ្តល់ដោយអង្គការ Foundation Achmea មានមូលដ្ឋាននៅប្រទេស ហូឡង់ ដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងស្រុក ៩ ក្នុងខេត្ត ៣ គឺខេត្ត កំពង់ឆ្នាំង តាកែវ និងខេត្ត កំពង់ស្ពឺ។
លោក យក់ ចំរើនរិទ្ធិ នាយកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន Forte Insurance (Cambodia) Plc ដែលកំពុងដំណើរការគម្រោងសាកល្បងមួយលើការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៥ មកនោះ បានឲ្យដឹងថា ខណៈដែលផែនការនេះ មានសារៈសំខាន់សម្រាប់កសិកម្ម បញ្ហាប្រឈមនៅតែមាន។
លោកថ្លែងថា៖ «ខណៈដែលយើងសិក្សារួចហើយ និងបានព្យាយាមជាមួយនឹងគម្រោងសាកល្បងនៃការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មនេះ រហូតមកដល់ពេលនេះ លទ្ធផលមានភាពយឺតយ៉ាវបន្តិច និងពិបាកក្នុងការទទួលបានជោគជ័យ ខណៈដែលយើងបានកត់សម្គាល់ថា វាខ្វះភាគីពាក់ព័ន្ធ និងការយល់ដឹងអំពីការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មពីកសិករ ព្រមទាំងការគាំទ្រពីរដ្ឋាភិបាលផងដែរ»។
លោកបានឲ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៥ មក ការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មសាកល្បងរបស់ក្រុមហ៊ុន Forte ផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ប្រជាជន ២០០ គ្រួសារនៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង បន្ទាយមានជ័យ ពោធិ៍សាត់ សៀមរាប និងកំពង់ធំ ដែលបានផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់លើដំណាំស្រូវ។
លោកបន្ថែមថា រហូតមកដល់ពេលនេះ ក្រុមហ៊ុនមិនទទួលបានចំណេញពីគម្រោងនេះទេ ដោយប្រមូលបុព្វលាភធានារ៉ាប់រងបានតែ ៥ ២០០ ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែបង់សំណងឲ្យកសិករវិញប្រហែល ៧ ០០០ដុល្លារ។
លោក ចំរើនរិទ្ធិ បានឲ្យដឹងទៀតថា ដើម្បីទទួលបានជោគជ័យក្នុងការធានារ៉ាប់រងកសិកម្ម វិស័យនេះចាំបាច់ត្រូវឧបត្ថម្ភធនដោយរដ្ឋាភិបាល។
លោកថ្លែងថា៖ «ការអនុវត្តការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មដោយជោគជ័យនៅតែត្រូវការពេល។ យើងចាំបាច់ត្រូវបង្កើតក្របខ័ណ្ឌការងារ សិក្សាពីការចំណាយ ព្រមទាំងគោរពតាមគោលនយោបាយ និងច្បាប់របស់រដ្ឋាភិបាល»។
លោកបានបន្ថែមទៀតថា៖ «វាត្រូវការពេលវេលាយ៉ាងហោចណាស់ពី ៣ ទៅ ៥ ឆ្នាំបន្ថែមទៀត ដើម្បីលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងស្ដីពីការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មនេះ»។
លោកបញ្ជាក់ថា ក្រុមហ៊ុនផ្គត់ផ្គង់ខាងកសិកម្ម ពាណិជ្ជករ និងក្រុមហ៊ុនកែច្នៃ ទទួលអត្ថប្រយោជន៍ពីគម្រោងធានារ៉ាប់រងកសិកម្មនេះ តាមរយៈការរួមបញ្ចូលគម្រោងនេះជាមួយសេវារបស់ពួកគេ ដូចជាគម្រោងធ្វើកសិកម្មតាមកិច្ចសន្យាជាដើម។
លោកបានអះអាងថា៖ «ការលើកកម្ពស់ពាណិជ្ជករ និងការបញ្ចូលការធានារ៉ាប់រងកសិកម្មទៅក្នុងគម្រោងធ្វើកសិកម្មតាមកិច្ចសន្យា នឹងធានាបាននូវបរិមាណ និងគុណភាពនៃវត្ថុធាតុដើម»។
លោក ម៉ម អំណត់ រដ្ឋលេខាធិការនៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទបានឲ្យដឹងថា គម្រោងធានារ៉ាប់រងកសិកម្ម ស្ថិតក្នុងគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលរួចហើយ ដើម្បីលើកកម្ពស់វិស័យកសិកម្មរបស់កម្ពុជា។ ប៉ុន្តែលោកបញ្ជាក់ថា គោលនយោបាយនេះត្រូវការពេលវេលា។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «គម្រោងធានារ៉ាប់រងកសិកម្ម ក៏ស្ថិតក្នុងគោលបំណងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលដើម្បីបង្កើតឲ្យចេញជារូបរាងផងដែរ។ យើងចាំបាច់ត្រូវសិក្សា និងបង្កើតក្របខ័ណ្ឌការងារ»។ លោកបន្តថា៖ «ជំហានដំបូង ចាំបាច់ត្រូវចោទសួរថា តើអ្វីជាបញ្ហាប្រឈម និងថាតើត្រូវកសាងទំនុកចិត្តយ៉ាងដូចម្តេចសម្រាប់ប្រជាកសិករ»៕ LA
