.jpg)
កម្មករកាត់ដេរ ចេញពីធ្វើការក្នុងរោងចក្រមួយ នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញៈ ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ បានប្រកាសដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការ «យុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍វិស័យកាត់ដេរ ផលិតស្បែកជើង និងកាបូបកម្ពុជា ២០២២-២០២៧» ដែលមានគោលបំណងកំណត់ទិសដៅអភិវឌ្ឍន៍រួម បង្កើតឯករាជភាព ពង្រឹងភាពប៉ាន់ប្រមាណបាន និងពង្រឹងស្ថិរភាពនៃវិស័យកាត់ដេរ ស្បែកជើង និងកាបូបកម្ពុជា ដើម្បីបន្តលើកកម្ពស់អភិវឌ្ឍវិស័យនេះប្រកបដោយចីរភាព។
នៅក្នុងពិធីផ្សព្វផ្សាយ និងដាក់ឱ្យអនុវត្តជាផ្លូវការ «យុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍វិស័យកាត់ដេរ ផលិតស្បែកជើង និងកាបូបកម្ពុជា ២០២២-២០២៧» លោក ផាន់ ផល្លា រដ្ឋលេខាធិការនៃក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច បានលើកឡើងថា ចក្ខុវិស័យចម្បងសម្រាប់ការរៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រនេះ គឺដើម្បីអភិវឌ្ឍវិស័យកាត់ដេរ ផលិតស្បែកជើង និងកាបូបនៅកម្ពុជា ឱ្យទៅជាឧស្សាហកម្មមួយដែលមានចីរភាពបរិស្ថាន មានភាពធន់ មានតម្លៃបន្ថែមខ្ពស់ ផ្តោតលើផលិតផលថ្លៃខ្ពស់ មានលក្ខណពិសេស មានភាពប្រកួតប្រជែង និងជាមូលដ្ឋានគាំទ្រពិពិធកម្មសេដ្ឋកិច្ចនៅកម្ពុជាមុនដំណាច់ឆ្នាំ ២០២៧។
លោកបន្ថែមក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច នឹងដាក់ចេញវិធានការជាយុទ្ធសាស្ត្រ ៥ ដើម្បីសម្រេចចក្ខុវិស័យដែលរួមមាន ការបន្តពង្រឹងធនធានមនុស្សដើម្បីបង្កើនផលិតភាព និងបង្កើតគន្លងអាជីពសម្រាប់កម្មករ, បន្តធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវលក្ខខណ្ឌការងារ និងសុខុមាលភាពកម្មករ, លើកកម្ពស់ការវិនិយោគក្នុងស្រុក និងបរទេសដែលមានតម្លៃបន្ថែមខ្ពស់ និងផ្តោតលើផលិតផលថ្លៃខ្ពស់មានលក្ខណពិសេស, ទាក់ទាញការវិនិយោគក្នុងឧស្សាហកម្មតភ្ជាប់ និងជំរុញការធ្វើពិពិធកម្មទីផ្សារសម្រាប់ការនាំចេញផលិតផលកាត់ដេរ ស្បែកជើង កាបូប។
លោក ប៉ាន សូរស័ក្តិ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម បានលើកឡើងថា យុទ្ធសាស្ត្រនេះនឹងរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការស្តារសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញ ហើយជាយុទ្ធសាស្ត្រគួបផ្សំបំពេញឱ្យគ្នាល្អបំផុតជាមួយក្របខ័ណ្ឌយុទ្ធសាស្ត្រ និងកម្មវិធីស្តារ និងជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា ក្នុងការរស់នៅជាមួយកូវីដ ១៩ តាមគន្លងប្រក្រតីភាពថ្មីសម្រាប់ឆ្នាំ ២០១៩-២០២៣។
លោករដ្ឋមន្ត្រីបញ្ជាក់បន្ថែមថា៖ «ក្រសួងបានត្រៀមរួចជាស្រេចក្នុងការសហការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រនេះឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ សំដៅជំរុញវិនិយោគក្នុងស្រុក និងលើកកម្ពស់វិស័យកាត់ដេរ ផលិតស្បែកជើង និងកាបូបនៅកម្ពុជា ដោយធ្វើយ៉ាងណាឱ្យវិស័យនេះអាចបូកតម្លៃបន្ថែមបានខ្ពស់ក្នុងខ្សែចង្វាក់តម្លៃតំបន់ឱ្យកាន់តែច្រើន»។
លោក អ៊ិត សំហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ បាននិយាយថា ឯកសារគោលនយោបាយនេះនឹងក្លាយជាផែនទីបង្ហាញផ្លូវក្នុងការកំណត់នូវចក្ខុវិស័យរួម គោលបំណង គោលដៅ និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រ ដើម្បីបន្តពង្រឹង និងគ្រប់គ្រងវិស័យនេះឱ្យស្របតាមបរិការណ៍កម្ពុជា។
លោកបន្តថា៖ «យុទ្ធសាស្ត្រនេះនឹងផ្តល់លទ្ធភាពឱ្យកម្ពុជាចាប់យកនូវកាលានុវត្តភាពថ្មីៗ ព្រមទាំងឆ្លើយតបនឹងការប្រែប្រួលយ៉ាងឆាប់រហ័សនៃនិម្មាបនកម្មតំបន់ និងពិភពលោក សំដៅផ្លាស់ប្តូរវិស័យនេះទៅជាឧស្សាហកម្មមួយដែលមានចីរភាពបរិស្ថាន មានភាពធន់ និងតម្លៃបន្ថែមខ្ពស់ជាដើម»។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ លោក អូន ព័ន្ធមុនីរ័ត្ន បានលើកឡើងថា នេះជាយុទ្ធសាស្ត្រដំបូងសម្រាប់ជំរុញការអភិវឌ្ឍវិស័យនេះឱ្យឆ្ពោះទៅរកភាពរីកចម្រើន។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ក្នុងរយៈពេលមធ្យម និងវែង វិស័យកាត់ដេរនឹងនៅតែបន្តជាជន្ទល់សេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយសក្តានុពលតាមរយៈការពង្រីក និងពង្រឹងមូលដ្ឋានឧស្សាហកម្មក្នុងស្រុក សម្រាប់ការនាំចេញ និងការចូលរួមតភ្ជាប់សេដ្ឋកិច្ចទៅនឹងខ្សែចង្វាក់តម្លៃតំបន់ និងសកល ដោយឈរលើកត្តាឧត្តមភាពប្រកួតប្រជែង»។
លោក គង់ សាង ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបាននិយាយថា ការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវកិច្ចសម្រួលពាណិជ្ជកម្មតាមច្រកពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ និងការកាត់បន្ថយថ្លៃភ័ស្តុភារ គឺជាកត្តាមិនអាចខ្វះបានក្នុងការជួយកាត់បន្ថយចំណាយធុរកិច្ច។
លោកបានពន្យល់ថា តាមការសិក្សាដ៏ច្បាស់លាស់ដែលបានធ្វើឡើង ការចំណាយលើភ័ស្តុភារ (Logistic Cost) របស់កម្ពុជាមានតម្លៃខ្ពស់ជាងបណ្តាប្រទេសជាច្រើនក្នុងតំបន់ ពិសេសប្រទេសវៀតណាម។ គេអាចបែងចែកថ្លៃភ័ស្តុភារជា ២គឺ ១ ថ្លៃឡាន (Trucking Cost) និង ២ ថ្លៃបញ្ចេញទំនិញ (Clearance Cost) ដែលរួមមាន ថ្លៃបង់ទៅក្រុមហ៊ុនកប៉ាល់ ថ្លៃបង់ទៅកំពង់ផែ និងកម្រៃសេវាគយផ្លូវការ។
លោកថ្លែងថា៖ «ខណៈការចំណាយលើថ្លៃឡានមានតម្លៃសមរម្យអាចទទួលយកបាន ប៉ុន្តែថ្លៃបញ្ចេញទំនិញវិញមានកម្រិតខ្ពស់គ្មានលក្ខណៈប្រកួតប្រជែង ហើយក្នុងនោះជិតពាក់កណ្តាលគ្មានវិក្កយបត្រគាំទ្រ។ នេះជាបញ្ហាសំខាន់ដែលត្រូវដោះស្រាយឱ្យបានក្នុងផែនការសកម្មភាពរយៈពេលខ្លី»។
លោកបន្តថា ថ្លៃថាមពល និងការប្រើប្រាស់ថាមពលកកើតឡើងវិញនៅតែជាបញ្ហាប្រឈមធំនៅឡើយ ដោយអត្រាតម្លៃនៅតែខ្ពស់ប្រៀបធៀបជាមួយប្រទេសក្នុងតំបន់។ វិស័យឯកជនបានពិចារណាលើជម្រើសប្រើប្រាស់ថាមពលពីពន្លឺព្រះអាទិត្យ ក៏ប៉ុន្តែជម្រើសនេះនៅតែមិនទាន់ផ្តល់នូវការសន្សំសំចៃ និងភាពទាក់ទាញនោះទេ អាស្រ័យដោយការយកថ្លៃអានុភាពខ្ពស់ពេក៕ LA
