សៀម អ៊ាងម៉េង មានដើមកំណើតនៅខេត្តកំពង់ចាម កំពុងបង្ហាញថាស្ត្រីក៏អាចរីកចម្រើនក្នុងមុខរបរកសិកម្មបានដូចនឹងបុរសដែរ។ ក្នុងនាមជាស្ត្រីវ័យក្មេងដែលមានបទពិសោធតិចតួច បងស្រី បានប្រថុយជាមួយនឹងការដាំដំឡូងមី រួមជាមួយស្វាមី រហូតអាចប្រែក្លាយជំនួញនេះទៅជាអាជីវកម្មដ៏ជោគជ័យមួយ និងក្លាយជាអ្នកប្រមូលទិញដំឡូងមីដ៏សំខាន់នៅក្នុងស្រុកក្រូចឆ្មារ។ បងស្រីក៏បានចែករំលែករឿងរ៉ាវជោគជ័យរបស់គាត់ដូចខាងក្រោម៖
សូមបងស្រីរៀបរាប់ត្រួសៗពីអាជីវកម្មរបស់បងដោយសង្ខេប
កាលនោះ ខ្ញុំមិនទាន់មានចំណេះដឹងច្រើនអំពីកសិកម្មប៉ុន្មានទេ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីរៀបការជាមួយប្តីរបស់ខ្ញុំក្នុងឆ្នាំ២០០០ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើម និងត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីប្រថុយប្រថានក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួនដែលមានការគាំទ្រ/ជំនួយពីប្តីរបស់ខ្ញុំ។
ជាមួយនឹងដើមទុនតិចតួច គួបផ្សំជាមួយនឹងកម្ចីកសិកម្មដែលខ្ញុំទទួលបានពី អម្រឹត ខ្ញុំបានដាំដុះដំឡូងមីដំបូងលើផ្ទៃដីចំនួន ៥ហិកតា។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការធ្វើចម្ការដំឡូងមីនេះ ខ្ញុំបានរិះរកវិធីថ្មីមួយផ្សេងទៀតដើម្បីពង្រីកអាជីវកម្មដែលមានស្រាប់របស់ខ្ញុំ ដោយប្រមូលទិញដំឡូងមីពីកសិករជិតខាង ដើម្បីពង្រីកការនាំចេញរបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំប្រមូលទិញក្នុងតម្លៃមួយដែលអាចឱ្យខ្ញុំចំណេញពីការលក់បានខ្លះ តាមរយៈការលក់ទៅឱ្យឈ្មួញវៀតណាម។ ជាធម្មតា ដំឡូងមីស្រស់មានតម្លៃជាមធ្យមប្រហែល ៤០០ រៀល [០,១ដុល្លារ] ក្នុង ១គីឡូក្រាម ហើយក្នុងរដូវប្រមូលផលទៀតសោត ខ្ញុំអាចនាំចេញដំឡូងមីពី ១០ ទៅ ១៥ ឡានក្នុង ១ថ្ងៃ ដែលក្នុង ១ឡាន មានដំឡូងមីប្រហែល ២០តោន។
តើឈ្មួញកណ្តាលត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ហើយតើបងស្រីកំណត់ទីផ្សារដោយរបៀបណា?
ក្នុងនាមជាឈ្មួញកណ្តាលម្នាក់ ខ្ញុំត្រូវដើរប្រមូលទិញដំឡូងមីពីកសិករដទៃក្នុងបរិមាណច្រើន ហើយស្តុកវាជាមួយនឹងដំឡូងមីផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ។ នៅពេលដែលយើងទទួលបានបរិមាណដំឡូងមីគ្រប់គ្រាន់ ប្តីរបស់ខ្ញុំនឹងនាំចេញដោយផ្ទាល់ទៅកាន់ទីផ្សារ។
វាគឺជាការអនុវត្ត និងជាអាទិភាពជាប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងក្នុងការនាំចេញនូវដំឡូងមីស្រស់។ ការស្វែងរកទីផ្សារមិនមែនជាកង្វល់ធំនោះទេ ដរាបណាតម្រូវការដំឡូងមីនៅតែមានការកើនឡើង ហើយដោយសារតែខេត្តរបស់យើងស្ថិតនៅជិតព្រំដែនវៀតណាមស្រាប់នោះ វាពិតជាមានភាពងាយស្រួលមួយសម្រាប់យើងក្នុងការចូលទៅកាន់ទីផ្សារ។
តើបញ្ហាប្រឈមអ្វីខ្លះដែលបងស្រីជួបប្រទះ ហើយតើដោះស្រាយវាដោយរបៀបណា?
សត្វល្អិត និងដង្កូវគឺជាកង្វល់មួយដែលកសិករតែងតែជួបប្រទះ តែមិនមែនមានន័យថាយើងគ្មានដំណោះស្រាយចំពោះវានោះទេ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះបាន កសិករគ្រប់រូបត្រូវយល់ដឹងឱ្យកាន់តែច្បាស់អំពីដំណើរការនៃការដាំដុះ ដើម្បីទប់ទល់នឹងការគំរាមកំហែងនេះបានទាន់ពេលវេលា។ ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតគឺជាដំណោះស្រាយមួយ ប៉ុន្តែគួរប្រើក្នុងកម្រិតមធ្យមដែលមិនធ្វើឱ្យខូចដំណាំ និងដីដាំដុះ។
តើបងស្រីអាចចាត់ទុកខ្លួនឯងជាឈ្មួញប្រមូលទិញដំឡូងមីជោគជ័យដែរឬទេ?
ក្នុងដំណាក់កាលនេះ ខ្ញុំនៅមិនទាន់អាចចាត់ទុកខ្លួនឯងថាជាឈ្មួញដ៏ជោគជ័យនោះទេ ព្រោះខ្ញុំត្រូវការពេលវេលា ចំណេះដឹង ក៏ដូចជាបទពិសោធបន្ថែមទៀតពីកសិកម្មប្រភេទនេះ។
ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកសួរថាតើខ្ញុំពេញចិត្តនឹងសមិទ្ធផលអាជីវកម្មបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំឬទេ ខ្ញុំអាចនិយាយបានថាខ្ញុំសប្បាយចិត្តជាងមុន ហើយថែមទាំងអាចចូលរួមចំណែកជួយសង្គមក្នុងមធ្យោបាយផ្សេងៗទៀតផង។ បន្ថែមពីលើការផ្តល់ការអប់រំសម្រាប់កូនៗរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំក៏អាចផ្តល់ការងារក្រៅម៉ោងដល់ប្រជាជននៅក្នុងស្រុករបស់ខ្ញុំផងដែរ។
តើគោលដៅអនាគតរបស់បងស្រីគឺជាអ្វី?
ខ្ញុំនៅមិនទាន់កំណត់គោលដៅរយៈពេលវែងច្រើនប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែផែនការរបស់ខ្ញុំនៅពេលនេះ គឺពង្រីកផ្ទៃដីដាំដុះ ដែលអាចឱ្យខ្ញុំក្លាយជាឈ្មួញដំឡូងមីដ៏ធំនៅក្នុងខេត្តរបស់ខ្ញុំ ហើយក៏អាចនាំចេញដំឡូងមីទៅកាន់ប្រទេសជាច្រើនបន្ថែមទៀត។
តើបងស្រីមានយោបល់អ្វីខ្លះចំពោះអ្នកដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ចូលក្នុងវិស័យជំនួញនេះ?
ដំបូង ពួកគេត្រូវមានគោលដៅច្បាស់លាស់មួយ ដូចដែលដឹងហើយថាអាជីវកម្មនីមួយៗតែងតែមានឧបសគ្គ ដូច្នេះហើយពួកគេត្រូវទទួលយកនូវហានិភ័យ និងត្រៀមខ្លួនក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាដែលកើតឡើងជានិច្ច។ ពួកគេត្រូវមានកញ្ចប់ថវិកាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបំពេញតម្រូវការហិរញ្ញវត្ថុដែលបានកើតឡើងដោយមិនបានត្រៀមទុកជាមុន ក្នុងដំណើរការអាជីវកម្មរបស់ពួកគេ៕