ភ្នំពេញៈ បើទោះបី​រយៈពេល​ ២-៣ ​ឆ្នាំ​ចុងក្រោយ​នេះ រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​តាមរយៈ​ក្រសួង​កសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និង​នេសាទ​បាន​ដាក់​ចេញ​នូវ​យុទ្ធសាស្ត្រ​ថ្មី​ជា​បន្តបន្ទាប់ ដើម្បី​លើកកម្ពស់​សមត្ថភាព​នៃ​ការធ្វើ​វារីវប្បកម្ម​ សម្រាប់​ផ្គត់ផ្គង់​តម្រូវការ​ក្នុងស្រុក និង​ឈានទៅ​ការនាំចេញ​ទៅ​ក្រៅប្រទេស​ក៏ដោយ ក៏​សកម្មភាព​នៃ​ការចិញ្ចឹម​ត្រី​នៅ​កម្ពុជា​ក្នុង​ពេលនេះ ហាក់​មិន​បង្ហាញ​សញ្ញា​វិជ្ជមាន​នោះទេ​។ នេះ​បើ​យោងតាម​អ្នក​នៅក្នុង​វិស័យ​វារីវប្បកម្ម​នៅ​កម្ពុជា​។

ដើម្បី​រួមចំណែក​លើក​ទឹកចិត្ត​ដល់​​អ្នក​ចិញ្ចឹម​ត្រី លោកនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក្នុង​អំឡុងពេល​ចុះទៅ​ពិនិត្យ​មជ្ឈមណ្ឌល​ស្រាវជ្រាវ និង​អភិវឌ្ឍន៍​ពូជ​ត្រី​នៅ​ស្រុក​ពាមរក៍ ខេត្តព្រៃវែង កាលពី​ខែកក្កដា ឆ្នាំ​ ២០២០ បាន​ប្រាប់​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​សេដ្ឋកិច្ច និង​ហិរញ្ញវត្ថុ​ឱ្យ​បន្ថែម​ថវិការដ្ឋ​ចំនួន​ ៥ ​លាន​ដុល្លារ​ សម្រាប់​ជួយ​ជំរុញ​ឱ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ងាក​មក​ប្រកប​មុខរបរ​ចិញ្ចឹម​ត្រី បន្ទាប់ពី​កន្លងមក​រដ្ឋាភិបាល​បាន​បញ្ចេញ​ថវិកា​ចំនួន​ ៥០ ​ម៉ឺន​ដុល្លារ​រួចហើយ​។

បើតាម​លោក ហ៊ុន សែន គិត​ត្រឹម​អំឡុង​ពាក់កណ្តាល​ឆ្នាំ​ ២០២០ នៅ​កម្ពុជា​មាន​កសិករ​ជាង ៤៦ ០០០ ​គ្រួសារ​ប្រក​បរបរ​ចិញ្ចឹម​ត្រី​ក្នុង​ស្រះ​។ ជាមួយ​គ្នា​នោះ លោក​បាន​ណែនាំ​ឱ្យ​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​កសិកម្ម ខិតខំ​ជំរុញ​ឱ្យ​មាន​ការចិញ្ចឹម​ត្រី​បន្ថែមទៀត​ឱ្យបាន​យ៉ាងហោច​ចំនួន​ ៥០ ០០០ ​គ្រួសារ​។

ប្រធាន​សមាគម​វារីវប្បករ​កម្ពុជា លោក សុខ រ៉ាដែន បាន​ប្រាប់​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ថា បច្ចុប្បន្ន​វិស័យ​វារីវប្បកម្ម​កម្ពុជា​បាននិង​កំពុង​ជួបប្រទះ​បញ្ហា​ប្រឈម​ជាច្រើន ដែល​ធ្វើឱ្យ​អ្នក​ចិញ្ចឹម​ត្រី​មួយចំនួន​ពិបាក​ក្នុង​ការពង្រីក ឬ​បន្ត​សកម្មភាព​អាជីវកម្ម​របស់ខ្លួន​។ ប្រសិន​បើ​ស្ថានភាព​បែបនេះ​អូសបន្លាយ​យូរ​តទៅទៀត វិស័យនេះ​អាច​នឹង​ឈានដល់​ការជាប់គាំង​។

លោក​បន្ថែមថា ដើម្បី​ធ្វើឱ្យ​វិស័យ​វារីវប្បកម្ម​មាន​ដំណើរការ​ល្អ​ឡើងវិញ គឺ​ត្រូវ​ទាមទារ​ឱ្យមាន​ការសហការ​គ្នា​ពី​គ្រប់​​ផ្នែក​ពាក់ព័ន្ធ​ទាំងអស់ ទាំង​ផ្នែក​ឯកជន និង​រដ្ឋាភិបាល ដើម្បី​ជួបពិភាក្សា​គ្នា​ស្វែងរក​ដំណោះស្រាយ​រួម​ឈាន​ទៅ​អភិវឌ្ឍ​វិស័យ​វារីវប្បកម្ម​ឱ្យ​រីកចម្រើន​ឡើងវិញ​។

លោក​អះអាង​ថា​៖ «​ដោយសារ​ទីផ្សារ​មិនសូវ​អំណោយផល និង​ការចំណាយ​កាន់តែ​ខ្ពស់​នោះ វា​បាន​ធ្វើឱ្យ​វា​រីវប្បករ​-​កម្ពុជា​ជួបនឹង​បញ្ហា​ប្រឈម​ជាច្រើន​ខណៈ​ពេល​នេះ​ក៏មាន​អ្នក​ចិញ្ចឹម​មួយចំនួន​បាន​ផ្អាក​សកម្មភាព​ចិញ្ចឹម​ដែរ​»​។

បើតាម​លោក រ៉ាដែន បញ្ហា​ប្រឈម​ដែល​អ្នក​ចិញ្ចឹម​ត្រី​នៅ​កម្ពុជា​កំពុង​ជួប​ប្រទះ​មានដូចជា បញ្ហា​កង្វះ​ទីផ្សារ​របស់​ផលិតផល​ក្នុង​ស្រុក ដែល​បណ្តាល​មកពី​ការហូរចូល​ត្រី​ដ៏ច្រើន​តាម​ព្រំដែន​ (​វៀតណាម​) ​និង​មិនមាន​ការត្រួតពិនិត្យ​លើ​ប្រភព និង​គុណភាព ពូជ​ត្រី​ជាច្រើន​ត្រូវបាន​នាំចូល​ដោយ​មិនមាន​ការត្រួតពិនិត្យ​,​តម្លៃ​ផលិតកម្ម ពិសេស​ចំណី​កើនឡើង​ខ្ពស់ អត្រា​ការប្រាក់​របស់​ធនាគារ​ខ្ពស់ និង​តម្លៃ​អគ្គិសនី និង​តម្លៃ​ដឹកជញ្ជូន​ក៏ខ្ពស់​ផងដែរ​ បើ​ធៀប​នឹង​ប្រទេស​ជិតខាង​។

ទាក់ទង​នឹង​ផែន​ការដែល​រដ្ឋាភិបាល​ជំរុញ​ឱ្យ​វិស័យ​វារីវប្បកម្ម​កាន់តែ​មាន​ភាពផុលផុស ដើម្បី​អាច​បំពេញ​តម្រូវការ​ក្នុងស្រុក និង​នាំ​ចេញទៅ​ទីផ្សារ​អន្តរជាតិ លោក រ៉ាដែន បាន​លើកឡើង​ថា សូម្បីតែ​ត្រីប្រា​ដែល​កម្ពុជា​គ្រោង​នាំ​ចេញ​ទៅ​ទីផ្សារ​ប្រទេស​ចិន​ក្នុងពេល​ឆាប់ៗ​ (​អាច​ក្នុង​ខែកក្កដា ឬ​សីហា​) ​ក៏​អ្នក​ចិញ្ចឹម​មិនសូវ​ទទួល​បាន​ប្រាក់ចំណេញ​ដែរ ព្រោះតែ​ការចំណាយ​លើ​ការចិញ្ចឹម​ខ្ពស់ ហើយ​លក់បាន​ក្នុងតម្លៃ​ទាប​។

លោក ផន រ៉ានី ម្ចាស់​កសិដ្ឋាន​ចិញ្ចឹម​ត្រី និង​ផ្គត់ផ្គង់​ពូជ​ត្រី ស៊ីអេអិន (PhornRany, owner of C.A.N) ដែល​ស្ថិតក្នុង​ស្រុក​មេសាង ខេត្ត​ព្រៃវែង បាន​ថ្លែងថា ដោយសារ​តែ​អាជីវកម្ម​ចិញ្ចឹម​ត្រី​ប្រឈម​នឹង​បញ្ហា​ជាច្រើន លោក​បាន​ផ្អាក​ចិញ្ចឹម​ត្រី​រយៈពេល ៣-៤ ​ខែ​មកហើយ ព្រោះ​មិនមាន​ប្រាក់​ សម្រាប់​បន្តសកម្មភាព​បាន​។ បញ្ហា​ប្រឈម​សំខាន់ៗ​ដែល​លោក​លើក​ឡើង​រួមមាន កង្វះ​ទីផ្សារ​ដែល​បណ្តាល​មកពី​មានការ​នាំចូល​ត្រី​ដ៏​ច្រើន​ពី​ប្រទេស​វៀតណាម តម្លៃ​ត្រី​ក្នុង​ស្រុក​មិនអាច​ប្រកួតប្រជែង​ជាមួយ​ត្រី​នាំចូល តម្លៃ​អគ្គិសនី​ខ្ពស់ និង​ចំណី​មានតម្លៃ​ខ្ពស់ ជាដើម​។

លោក​ប្រាប់ថា​៖ «​បច្ចុប្បន្ន​មាន​អ្នក​ចិញ្ចឹម​ត្រី​ជាច្រើន​បាន​បោះបង់​មុខរបរ​នេះ​ចោល វា​មាន​បញ្ហា​ច្រើន​មុខ​ណាស់​ដែល​ខ្ញុំ​ពិបាក​និយាយ ប៉ុន្តែ​ក្នុងនោះ​បញ្ហា​ទីផ្សារ និង​តម្លៃ គឺជា​មូលហេតុ​ចម្បង​»​។

លោក​បាន​បញ្ជាក់ថា ដោយសារ​តែមាន​បញ្ហា​ច្រើន​ដូច្នេះ លោក​នៅ​មិនទាន់​គិតថា ពេលណា​នឹង​អាច​បន្ត​អាជីវកម្ម​នេះ​បាន​ឡើងវិញ​នោះទេ​។

ទោះយ៉ាងណា លោក​បញ្ជាក់ថា​៖ «​ប្រសិន​បើ​មានការ​គ្រប់គ្រង​ល្អ និង​ធ្វើតាម​ច្បាប់​កំណត់​ចំពោះ​ការនាំ​ចូល​ត្រី​ពី​ក្រៅ​ប្រទេស​នោះ វិស័យ​វារីវប្បកម្ម​នៅ​កម្ពុជា​ប្រាកដ​ជា​មាន​ដំណើរការ​ល្អ​ឡើងវិញ​»​។

លោក ហង់ ហ៊ាង ម្ចាស់​កសិដ្ឋាន​បង្កាត់​ពូជ​ត្រី​នៅក្នុង​ក្រុង​ដូន​កែវ ខេត្តតាកែវ លើ​ផ្ទៃដី ២,៥​ ហិកតា បាន​ថ្លែងថា កាលពី​ឆ្នាំមុន ក្នុង​អំឡុង​ពេលនេះ កន្លែង​របស់​លោក​លក់​កូន​ត្រី​មាន​ជិត ​៣ ​លាន​កូន​ហើយ ប៉ុន្តែ​ពេលនេះ​ទើបតែ​បាន​ប្រមាណ​ជាង​ ១ ​លាន​ប៉ុណ្ណោះ​។ ការធ្លាក់ចុះ​នេះ លោក​មិនដឹង​ពី​មូលហេតុ​ច្បាស់​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​អាច​បណ្តាល​មកពី​កត្តា​ចំណីអាហារ​ឡើង​ថ្លៃ​ (​ចាប់តាំងពី​មាន​វិបត្តិ​សង្គ្រាម​រុស្ស៊ី​-​អ៊ុយក្រែន​) និង​តម្លៃ​ត្រី​លក់​លើ​ទីផ្សារ ក៏បាន​ថោក​ដែរ គឺ​មិន​រួច​នឹង​ការចំណាយ​។ ​ម្យ៉ាងទៀត​បើតាម​លោក​ដឹង បច្ចុប្បន្ននេះ​ការនាំ​ចូល​កូន​ត្រី​ពី​ប្រទេស​វៀតណាម មក​ចែកចាយ​នៅ​កម្ពុជា​ក៏មាន​ច្រើន​ផងដែរ​។

លោក​អះអាង​ថា​៖ «​ដោយសារ​ទីផ្សារ​មិន​ច្បាស់លាស់ តម្លៃ​លក់​ចេញ​ទាប និង​ចំណី​មាន​តម្លៃ​ខ្ពស់ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​មិនដឹងថា ការចិញ្ចឹម​ត្រី​នៅពេល​ខាង​មុន​អាច​នឹងមាន​ដំណើរការ​បែបណា​ទៀត​ទេ​»​។

បើ​យោងតាម​ម្ចាស់​កសិដ្ឋាន​បង្កាត់​ពូជ​ត្រី​នៅ​ខេត្ត​តាកែវ​ខាងលើ កន្លែង​របស់​លោក​មាន​បង្កាត់​ពូជ​កូន​ត្រី​មួយ​ចំនួន​ដូចជា ត្រីប្រា ត្រី​អណ្តែង និង​ត្រី​ឆ្ពិន ជាដើម​។

រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​កសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់​ និង​នេសាទ លោក វេង សាខុន កន្លងមក​បាន​ប្រាប់​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ថា រដ្ឋាភិបាល​កំពុង​ខិតខំ​ជំរុញ​វារីវប្បកម្ម​ ដើម្បី​បង្កើន​សមត្ថភាព​ផ្គត់ផ្គង់​ក្នុងស្រុក និង​ឈានទៅ​ការនាំចេញ​ផល​នេសាទ​ពី​កម្ពុជា​ទៅកាន់​ទីផ្សារ​អន្តរជាតិ​នៅពេល​អនាគត​។ លោក​បន្តថា រដ្ឋាភិបាល​មាន​ផែនការ​ជំរុញ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ពី​ ៥ ​ម៉ឺន​គ្រួសារ​ដល់​ ១០ ​ម៉ឺន​គ្រួសារ​ចិញ្ចឹម​ត្រី និង​កង្កែប​ក្នុង​តង់​ប្លាស្ទិ​ក ដែល​ក្នុង​រយៈពេល​ត្រឹម​ ៣​ ខែ​នឹង​អាច​ប្រមូលផល​បាន​។

លោក​បាន​បញ្ជាក់ថា​៖ «​ខ្ញុំ​ជឿថា តាមរយៈ​ការ​ខំប្រឹងប្រែង​នេះ វិស័យ​ឯកជន​នឹង​មើល​ឃើញ​ថា កម្ពុជា​អាចឈាន​ដល់​ការនាំចេញ​ផល​នេសាទ​ទៅ​ទីផ្សារ​អន្តរជាតិ​ដោយ​ការចិញ្ចឹម​សម្រាប់​នាំចេញ​តាមបែប​ផែន​ផលិតកម្ម យើង​ឆ្លើយតប​នឹង​តម្រូវការ​ទីផ្សារ​។ ​យើង​ត្រូវមាន​ការកែលម្អ​ក្នុង​ការចិញ្ចឹម​ ដើម្បី​ឆ្លើយតប​នឹង​ស្តង់ដា​របស់គេ​ស្របពេល​ប្រមុខ​រដ្ឋាភិបាល​កំពុង​ធ្វើការ​កែលម្អ​ការដឹកជញ្ជូន​ទំនិញ​»​។

របាយការណ៍​ក្រសួង​កសិកម្ម​បាន​ឱ្យដឹង​ថា ក្នុង​ឆ្នាំ​ ២០២១ ការចិញ្ចឹម​ត្រី​បង្គា​អនុវត្តបាន​ចំនួន ៣៤៨ ៣៥០ ​តោន ស្មើនឹង​ ៧២,៤២ ​ភាគរយ​នៃ​ផែនការ​ ៤៨១ ០០០ ​តោន បើ​ប្រៀបធៀប​នឹង​រយៈពេល​ដូចគ្នា​ក្នុង​ឆ្នាំ​ ២០២០​ មាន​ការថយចុះ ៥២,០៥ ​តោន​៕