ការសិក្សារបស់ធនាគារពិភពលោកបានរកឃើញថា ការបង់ថ្លៃបណ្ណាការ អាពាហ៍ពិពាហ៍នៅតែមាន តាមភូមិនានាក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានពិនិត្យលើអាពាហ៍ពិពាហ៍ចំនួន ៤០ ០០០ ដែល បានរៀបចំឡើងនៅតាមតំបន់ ជនបទឥណ្ឌាចន្លោះពីឆ្នាំ ១៩៦០ និង ២០០៨ ។ ពួកគេបានរកឃើញថា ថ្លៃបណ្ណាការត្រូវបានចំណាយ ក្នុងតម្លៃ ៩៥ ភាគរយ នៃតម្លៃអាពាហ៍ពិពាហ៍សរុប ទោះបីនេះជាអំពើខុសច្បាប់ នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា តាំងពីឆ្នាំ ១៩៦១ ក៏ដោយ។
ការអនុវត្តពិធីបែបនេះនៅតែបន្តមានដែលបណ្តាលឱ្យស្ត្រីងាយរងគ្រោះដោយអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ និងរហូតដល់ស្លាប់។ការចំណាយ និងទទួលថ្លៃឈ្នួលគឺជាប្រពៃណីដែលមានអាយុកាលរាប់សតវត្សរ៍នៅអាស៊ី ខាងត្បូងដែលឪពុកម្តាយរបស់កូនក្រមុំត្រូវផ្តល់អំណោយជាសម្លៀក បំពាក់សាច់ប្រាក់និងគ្រឿងអលង្ការដល់ក្រុមគ្រួសារកូនកំលោះ។
ការសិក្សាដែលបានរកឃើញនេះ គឺផ្អែកលើទិន្នន័យនៅរដ្ឋចំនួន ១៧ របស់ឥណ្ឌាដែលមានប្រជាជន ឥណ្ឌាប្រមាណ ៩៦ ភាគរយ។
ទោះបីថ្លៃបណ្ណាការគឺខុសច្បាប់នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាតាំងពីឆ្នាំ ១៩៦១ ក៏ដោយនៅតាមតំបន់ជន បទនានា នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា នៅតែមាន ហើយកម្រត្រូវបានគេរាយការណ៍ថាជាបទល្មើស។ តាមសិត្ថិដែលសារព័ត៌មាន BBC បានផ្សាយ នៅប្រទេសឥណ្ឌានៅក្នុងរដ្ឋនីមួយៗមានពិធីមង្គលការជិត ១០ លាន ក្នុង ១ ឆ្នាំ ដែលនៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ មានចំនួនប្រមាណតិចជាង ១ ម៉ឺនពិធីមង្គលការ។
បណ្ណាការត្រូវបានគេរាយការណ៍តែនៅពេលដែលការទាមទាររបស់កូនកំលោះហួសពីអ្វីដែលគ្រួសារកូនក្រមុំអាចមានលទ្ធភាពនឹងផ្តល់ឱ្យ។ កូនក្រមុំត្រូវបាន គេរំលោភបំពានលើរាងកាយ និងត្រូវបានទទួលរង អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ។
ជាញឹកញយ ការរំលោភបំពាន ទាក់ទងនឹងថ្លៃ បណ្ណាការត្រូវបាន ធ្វើឡើងក្រោមច្បាប់មួយដែលការពារ ការរំលោភបំពានក្នុងគ្រួសារដោយក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ ស្ត្រីជាង ១១៣ ០០០ នាក់ បានរាយការណ៍អំពីការ រំលោភបំពានពីសំណាក់ប្តី។
ករណីចំនួន ៧ ៦៤៦ នាក់ត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ថា ជាវិវាទទាក់ទងនឹង ថ្លៃឈ្នួល នោះគឺមានស្ត្រីជិត ២១ នាក់ ត្រូវបានសម្លាប់ដោយប្តីឬគ្រួសារ ខាងប្តីព្រោះគ្រួសាររបស់ពួកគេ មិនអាចបំពេញតម្រូវការថ្លៃបណ្ណាការបាន៕