ការសម្រេចចិត្តមិនឈរឈ្មោះបោះឆ្នោតដោយមិនមានការផ្ដល់សញ្ញាជាមុនរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុនលោកយ៉ូស៊ីហ៊ីដេ ស៊ូហ្គា បានចាប់ផ្ដើមការប្រកួតប្រជែងដើម្បីស្នងតំណែងពីលោករវាងក្រុមអ្នកនយោបាយជំនាន់ក្រោយ ដែលមិនពេញចិត្តនឹងការកកស្ទះក្នុងនយោ បាយជប៉ុន និងក្រុមអ្នកនយោបាយឆ្មាំចាស់ ដែលចង់រក្សាស្ថានភាពដូចបច្ចុប្បន្ន។
លោកស៊ូហ្គាបានបន្សល់ទុកវិបត្តិដ៏ធំបំផុតក្នុងរយៈពេល ១ ទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ សម្រាប់គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យសេរី (LDP) របស់លោក។ យុទ្ធនាការចាក់វ៉ាក់សាំងរបស់ជប៉ុនមានលក្ខណៈយឺតយ៉ាវ ចំនួនករណីឆ្លងវីរុសកូរ៉ូណា ស្ថិតក្នុងកម្រិតខ្ពស់បំផុតនៃការរីករាលដាល ការងើបឡើងវិញនៃសេដ្ឋកិច្ចមានលក្ខណៈក្ដៅអ៊ុនៗ ហើយរដ្ឋាភិបាល បានបរាជ័យក្នុងការបង្ហាញផ្លូវច្បាស់លាស់ទៅមុខ។
បើទោះបីជាមានឱកាសតិចតួចដែលគណបក្ស LDP ធ្លាក់ពីអំណាចក៏ដោយ ក៏កំហឹងសាធារណជនចំពោះការគ្រប់គ្រងវិបត្តិកូវីដ ១៩ នៅអាចបង្កឱ្យសំឡេងភាគច្រើនរបស់ពួកគេក្នុងសភាជប៉ុនធ្លាក់ចុះ។ ដោយសារសមាជិកសភាមកពី LDP មួយចំនួនមានការភ័យខ្លាចថាពួកគេនឹងមិនជាប់ឆ្នោតក្នុងការបោះឆ្នោតជាតិនៅចុងឆ្នាំនេះ អ្នកវិភាគមួយចំនួនបានគិតថា ពួកគេនឹងឆ្លៀតឱកាសនេះដើម្បីកែលម្អរូបភាពរបស់បក្ស LDP។
អ្នកវិភាគ បាននិយាយថាការប្រកួតប្រជែងថ្នាក់ដឹកនាំ LDP អាចនឹងក្លាយជាចំណុចរបត់នៃនយោបាយជប៉ុន ប្រសិនបើវិបត្តិកូវីដ១៩ និងការគំរាមកំហែងដល់ការកាន់អំណាចដ៏យូរអង្វែងរបស់ LDP បង្កឱ្យមានការប្រកួតប្រជែងដែលមិនត្រូវបានសម្រេចដោយនយោបាយបក្សពួកនិយមដូចមុនៗ។
គណបក្ស LDP នឹងធ្វើការជ្រើសរើសថ្នាក់ដឹកនាំថ្មីនៅថ្ងៃទី២៩ កញ្ញាខាងមុខនេះ ហើយអ្នកដែលឈ្នះនឹងដឹកនាំគណបក្សក្នុងការបោះឆ្នោតជាតិនៅថ្ងៃទី ៣០ ខែវិច្ឆិកា។
មកដល់ពេលនេះមានអតីតរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស២រូបគឺលោក តារ៉ូ កូណូ និងហ្វូមីអូ គីស៊ីដាបានលេចចេញជាបេក្ខជនឈានមុខគេ។លោកកូណូ ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងនាំមកក្រុមអ្នកនយោបាយវ័យក្មេងដែលជាធម្មតាត្រូវបានហាមឃាត់មិនឱ្យកាន់តំណែងជាន់ខ្ពស់ក្នុងគណៈរដ្ឋមន្ត្រីខណៈពេលដែលលោកគីស៊ីដា ត្រូវបានគេមើលឃើញថា ជាបេក្ខជនដែលនឹងបន្តនយោបាយឆ្មាំចាស់។
លោកកូណូ ដែលជារដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកកំណែទម្រង់រដ្ឋបាល និងគោលនយោបាយវ៉ាក់សាំង ហើយជាអតីតរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិ និងអតីតរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសក្រោមលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីស៊ីនហ្សូ អាបេ នៅមិនទាន់ប្រកាសបេក្ខភាពរបស់លោកនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែលោកនិយាយថា លោកកំពុងពិចារណា និងពិគ្រោះយោបល់ជាមួយសមាជិកដទៃទៀតនៃបក្ស LDP។
លោកកូណូ គឺជាអ្នកនយោបាយដ៏មានប្រជាប្រិយភាព ហើយមានវត្តមានដ៏ធំក្នុងបណ្ដាញសង្គម ដោយលោកមានអ្នកគាំទ្រជាង ២,៣ លាននាក់លើ Twitter។ ប៉ុន្តែលោកមិនសូវមានការគាំទ្រពីសមាជិកសភាជើងចាស់ ដោយសារចរិតឆេវឆាវ និងរបៀបធ្វើការឯករាជ្យរបស់លោក។
បន្ថែមពីលើនេះទៅទៀត លោក កូណូ អាចរងការចោទប្រកាន់អំពីភាពយឺតយ៉ាវនៃយុទ្ធនាការចាក់វ៉ាក់សាំង ដោយសារលោកទទួលបន្ទុករៀបចំគោលនយោបាយចាក់វ៉ាក់សាំងរបស់រដ្ឋាភិបាលលោកស៊ូហ្គា។
ក្នុងសៀវភៅមួយរបស់លោក លោកកូណូបានលើកឡើងថា ជប៉ុនត្រូវការឆ្លើយតបទៅនឹងការកើនឡើងឥទ្ធិពលរបស់ចិន មិនត្រឹមតែតាមរយៈការពង្រឹងសម្ព័ន្ធភាពរបស់ខ្លួនជាមួយអាមេរិកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈក្របខ័ណ្ឌក្នុងតំបន់កាន់តែរឹងមាំជាងមុនក្នុងការទំនាក់ទំនងសន្តិសុខនិងសេដ្ឋកិច្ច។
លោកស៊ូហ្គាទំនងនឹងផ្ដល់ការគាំទ្ររបស់លោកចំពោះលោក កូណូ ប៉ុន្តែឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុលោក តារ៉ូ អាសូ ដែលជាប្រធានក្រុមសមាជិកសភា ៥៣ រូប របស់លោកកូណូ នៅបង្ហាញភាពស្ទាក់ស្ទើរនៅឡើយ។
អ្នកវិភាគមួយចំនួនបានគិតថា ភាពស្ទាក់ស្ទើររបស់រដ្ឋមន្ត្រីអាយុ ៨០ ឆ្នាំនេះ គឺដោយសារលោកមានការព្រួយបារម្ភថា នៅពេលលោកកូណូក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រី លោកនឹងត្រូវបង្ខំឱ្យចូលនិវត្តន៍ ខណៈពេលដែលគេរំពឹងថា លោកកូណូនឹងតែងតាំងអ្នកនយោបាយវ័យក្មេងឱ្យកាន់តំណែងនេះវិញ។
រីឯលោកគីស៊ីដាវិញ គឺជានយោបាយទន់ភ្លន់ មានការគាំទ្រពីសមាជិកសភាជើងចាស់ ប៉ុន្តែមិនសូវមានការគាំទ្រពីសាធារណជន។ លោកគឺជាបេក្ខជនតែមួយគត់ដែលបានប្រកាសបេក្ខភាពក្នុងការជ្រើសរើសថ្នាក់ដឹកនាំបក្ស LDP។
លោក គីស៊ីដា បានធ្វើឱ្យសមាជិកដទៃទៀតភ្ញាក់ផ្អើលបន្ទាប់ពីលោកប្រកាសថា ប្រសិនបើលោកឈ្នះការប្រកួតប្រជែងនេះ លោកនឹងធ្វើកំណែទម្រង់បទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងបក្ស ដើម្បីដកអំណាចរបស់អគ្គលេខាបក្ស។ អ្នកវិភាគមួយចំនួនបានគិតថា លោក គីស៊ីដា ធ្វើបែបនេះដើម្បីទាក់ទាញការគាំទ្រពីដើម្បីទាក់ទាញការគាំទ្រពីមនុស្សវ័យក្មេង ខណៈពេលដែលគេនៅរំពឹងថា នឹងបន្តតែងតាំងអ្នកនយោបាយជើងចាស់ឱ្យកាន់តំណែងជាន់ខ្ពស់ក្នុងគណៈរដ្ឋ មន្ត្រី។
កាលពីឆ្នាំមុនលោក គីស៊ីដា បានឈរឈ្មោះក្នុងការបោះឆ្នោតថ្នាក់ដឹកនាំបក្ស បន្ទាប់ពីលោក ស៊ីនហ្សូ អាបេ លាលែងពីតំណែង។ ក្រុមដទៃទៀតបានប្រឆាំងបេក្ខភាពរបស់លោក ហើយលោកស៊ូហ្គាបានឈ្នះការបោះឆ្នោតនេះ។
បើទោះបីជាលាលែងពីតំណែងអស់រយៈពេល១ឆ្នាំរួចហើយក៏ដោយ អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីស៊ីនហ្សូ អាបេនៅមានឥទ្ធិពលខ្លាំងក្នុងគណបក្ស LDP។ លោកបានផ្ដល់សញ្ញាថាលោកនឹងគាំទ្រអ្នកនយោបាយអភិរក្សនិយមលោកស្រី សាណាអេ តាកាអ៊ីឈី ដែលជាអតីតរដ្ឋមន្ត្រីកិច្ចការផ្ទៃក្នុង។ លោកស្រី តាកាអ៊ីឈី មិនចូលរួមក្រុមបក្សពួកណាទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានគេដឹងថាបានចែករំលែកទស្សនៈរបស់លោកអាបេ លើប្រវត្តិសាស្ត្រនិងការធ្វើកំណែទម្រង់រដ្ឋធម្មនុញ្ញសន្តិភាពនិយមរបស់ជប៉ុនដើម្បីពង្រីកតួនាទីយោធារបស់ជប៉ុន៕