ខណៈពេលដែលបណ្ដាប្រទេសជុំវិញពិភពលោកប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅក្រុងហ្ស៊ឺណែវ កាលពីថ្ងៃចន្ទ ទី ១៣ កញ្ញា ដើម្បីពិភាក្សាការផ្ដល់ជំនួយទៅប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់តាលីបង់ ប្រទេសជិតខាងចិន និងប៉ាគីស្ថាន បានចាប់ផ្ដើមផ្ដល់ជំនួយរួចទៅហើយ និងបានពិភាក្សាការផ្ដល់បន្ថែមទៀតនៅពេលអនាគត។
ប្រទេសដែលឆ្លងកាត់សង្គ្រាមជាច្រើនទសវត្សរ៍នេះ គឺកំពុងប្រឈមនឹងវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច និងមនុស្សធម៌ដ៏រ៉ាំរ៉ៃ ហើយកំពុងត្រូវការជំនួយពីខាងក្រៅយ៉ាងខ្លាំង។
ប៉ុន្តែមូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ (IMF) និងធនាគារពិភពលោកបានដកជំនួយទាំងអស់សម្រាប់ប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ដោយលើកលែងតែជំនួយមនុស្សធម៌។ សហរដ្ឋអាមេរិក និងបណ្ដាប្រទេសលោកខាងលិចផ្សេងទៀតនៅមានភាពស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការផ្ដល់ជំនួយដល់ក្រុមតាលីបង់រហូតដល់ចលនាសកម្មប្រយុទ្ធអ៊ិស្លាមនេះ គោរពតាមលក្ខខណ្ឌមួយចំនួនដូចជាការធានាគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ជាពិសេសសិទ្ធិស្ត្រី។
ទុនបម្រុងជាតិរបស់អាហ្វហ្គានីស្ថានប្រមាណ ១០ ពាន់លានដុល្លារ ដែលទំនងជាផ្ញើនៅសាខាធនាគារជាតិអាមេរិកប្រចាំទីក្រុងញូវយ៉ក ក៏ត្រូវបានបង្កកផងដែរ។
កាលពីសប្ដាហ៍មុន តំណាងអគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកអាហ្វហ្គានីស្ថាន លោកស្រី ដេបូរ៉ា លីយ៉ុង បានប្រាប់ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិថា៖ «គោលបំណងដែលអាចយល់បាន គឺការបដិសេធមិនឱ្យប្រាក់ទាំងនេះ ដល់រដ្ឋបាលតាលីបង់» ប៉ុន្តែ «ឥទ្ធិពលដែលចៀសមិនរួច គឺជាវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរដែលអាចបណ្ដាលឱ្យមនុស្សរាប់លាននាក់ទៀតធ្លាក់ចូលក្នុងភាពក្រីក្រ និងភាពអត់ឃ្លាន អាចបង្កឱ្យមានរលកជនភៀសខ្លួនដ៏ធំចេញពីប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ហើយពិតជាធ្វើឱ្យប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ដើរថយក្រោយជាច្រើនជំនាន់»។
អាហ្វហ្គានីស្ថាន គឺក្នុងចំណោមប្រទេសដែលពឹងផ្អែកលើជំនួយច្រើនបំផុតក្នុងពិភពលោក។ ជំនួយពីបរទេស គឺស្មើនឹង ៤០ ភាគរយនៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរបស់អាហ្វហ្គានីស្ថាន និងផ្គត់ផ្គង់ ៣ ភាគ ៤ នៃចំណាយសរុបរបស់រដ្ឋាភិបាល។
អ្នកវិភាគមួយចំនួនបាននិយាយថា ការស្ទាក់ស្ទើរ ឬការឈប់ផ្ដល់ជំនួយដោយសារការព្រួយបារម្ភអំពីការកាន់អំណាចរបស់តាលីបង់ គឺសមហេតុផល។ ផ្ទុយពីការសន្យាថា ពួកគេនឹងបង្កើតរដ្ឋាភិបាលដែលរួមបញ្ចូលគ្រប់ភាគីគណៈរដ្ឋមន្ត្រីស្ដីទី គឺផ្សំឡើងពីសមាជិកជើងចាស់នៃក្រុមតាលីបង់ទាំងស្រុងដែលភាគច្រើនមានជំហរអភិរក្សនិយមជ្រុលហើយទំនងនឹងគ្រប់គ្រងប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ដោយផ្ដាច់ការ។
ប៉ុន្តែសកម្មជនជាច្រើនបានរិះគន់ប្រទេសទាំងនេះថា មិនបានរកមធ្យោបាយផ្សេងសម្រាប់ការផ្ដល់ជំនួយដល់ប្រជាជនអាហ្វហ្គានីស្ថាន។ ពួកគេបានលើកឡើងថា ប្រទេសទាំងនេះគួរតែចម្លងគំរូផ្ដល់ជំនួយនៅប្រទេសយេម៉ែន ដែលសមាគមអន្តរជាតិធ្វើការផ្ដល់ជំនួយតាមរយៈអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងទីភ្នាក់ងាររបស់អង្គការសហប្រជាជាតិដោយមិនចាំបាច់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងអ្នកគ្រប់គ្រងប្រទេស។
យ៉ាងណាមិញ កង្វះជំនួយពីលោកខាងលិច គឺកំពុងជំរុញឱ្យប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ឱ្យខិតទៅជិតប្រទេសចិន និងប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ដែលបានចាប់ផ្ដើមផ្ដល់ជំនួយជាម្ហូបអាហារ ឱសថ និងឧបករណ៍សុខាភិបាលរាប់លានដុល្លារទៅហើយ។
ប៉ាគីស្ថានមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជ្រាលជ្រៅជាមួយក្រុមតាលីបង់ ហើយបានរងចោទប្រកាន់ថា បានគាំទ្រក្រុមឧទ្ទាមនេះ ក្នុងប្រយុទ្ធជាមួយអាមេរិក និងរដ្ឋាភិបាលអាហ្វហ្គានីស្ថាន។
ចិនដែលមានសម្ព័ន្ធភាពរឹងមាំជាមួយប៉ាគីស្ថាន គឺបានកសាងទំនាក់ទំនងជាមួយក្រុមតាលីបង់ផងដែរ។ អ្នកវិភាគមួយចំនួនបានគិតថា ចិនត្រូវបានទាក់ទាញដោយកំណប់ រ៉ែដ៏ធំរបស់អាហ្វហ្គានីស្ថាន រួមទាំងរ៉ែលោហៈលីចូមផងដែរ ដែលមានតម្រូវការដ៏ខ្ពស់ក្នុងវិស័យផលិតថ្មសម្រាប់ទូរស័ព្ទស្មាតហ្វូន និងយានយន្តអគ្គិសនី។
បន្ថែមពីនេះ ចិនក៏មានការព្រួយបារម្ភអំពីការសាយភាយអំពើភេរវកម្មចេញពីអាហ្វហ្គានីស្ថានឆ្លងដែនចូលទឹកដីរបស់ខ្លួនជាហេតុធ្វើឱ្យចិនជំរុញតាលីបង់យ៉ាងខ្លាំងឱ្យជួយទប់ទល់ការសាយភាយ។
អ្នកជំនាញមួយចំនួនក៏គិតថា ចិនអាចនឹងរួមបញ្ចូលប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ក្នុងគម្រោងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធក្រវាត់ និងផ្លូវ (Belt and Road Iniativeឬ BRI)។ គេគិតថា អាហ្វហ្គានីស្ថានអាចចូលរួមក្នុងគម្រោងច្រករបៀងសេដ្ឋកិច្ចចិន-ប៉ាគីស្ថាន (CPEC) ដែលជាស្នូលមួយនៃ BRI។
រដ្ឋាភិបាលចិនមិនទាន់បានអត្ថាធិប្បាយនៅឡើយទេ ចំពោះការចូលរួមរបស់អាហ្វហ្គានីស្ថានក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់តាលីបង់ក្នុងគម្រោងទាំងនេះ ប៉ុន្តែរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសចិនលោក វ៉ាង យី បាននិយាយថា ប្រទេសចិន នឹងបន្តគម្រោងសាងសង់ខ្សែរថភ្លើងដឹកទំនិញរវាងប្រទេសទាំង ២៕