.jpg)
វ៉ាក់សាំងប្រភេទស៊ីណូវ៉ាក់ និងស៊ីណូហ្វាម។ ហុង មិនា
ក្រុមផ្តល់ប្រឹក្សារបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) បាននិយាយនៅថ្ងៃចន្ទថា ការចាក់ដូសជំនួយគួរតែចាក់លើក្រុមមនុស្សអាយុចាប់ពី ៦០ ឆ្នាំឡើងទៅ ដែលធ្លាប់បានទទួលវ៉ាក់សាំងស៊ីណូវ៉ាក់ និងស៊ីណូហ្វាម។ នេះបើយោងតាមការចុះផ្សាយរបស់សារព័ត៌មាន South China Morning Post (SCMP)។
ក្រុមអ្នកប្រឹក្សាយុទ្ធសាស្ត្រស្តីពីការចាក់ថ្នាំបង្ការរោគ (SAGE) ក៏បាននិយាយថា ដូសជំនួយគួរតែត្រូវបានផ្តល់ដល់មនុស្សដែលមានប្រព័ន្ធការពារខ្សោយមធ្យម និងធ្ងន់ធ្ងរ ដែលធ្លាប់ទទួលបានវ៉ាក់សាំងកូវីដ ១៩ គ្រប់ប្រភេទ ដែលអនុញ្ញាតដោយអង្គការ WHO។
ក្រុមប្រឹក្សាដដែលនេះ បានប្រកាសអនុសាសន៍របស់ខ្លួន បន្ទាប់ពីការពិនិត្យទិន្នន័យ ដែលបានប្រមូលកាលពីសប្តាហ៍មុន គិតចាប់ពីអង្គការ WHO បានអនុម័តវ៉ាក់សាំងកូវីដមួយចំនួនតូចសម្រាប់ប្រើពេលមានអាសន្នរួចមក។
ទិន្នន័យទាំងនេះ បានបង្ហាញថា មនុស្សនៅក្នុងក្រុមទាំង ២ នេះ មានហានិភ័យខ្ពស់នៃការឆ្លងមេរោគឆ្លង បន្ទាប់ពីការចាក់វ៉ាក់សាំងទាំង ២ ដូសមក។ មនុស្សដែលមិនមានប្រព័ន្ធការពារនៅក្នុងក្រុមនេះ ភាគច្រើនរួមមាន អ្នកមានជំងឺមហារីក ឬអ្នកជំងឺដទៃទៀត កំពុងទទួលការព្យាបាល និងមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំខ្សោយ។
ក្រុមប្រឹក្សាដដែលនេះ បានសង្កត់ធ្ងន់ថា អ្នកជំនាញសូមមិនណែនាំឱ្យប្រើដូសជំនួយ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រសិទ្ធភាពវ៉ាក់សាំងថយចុះ ឬការប្រែប្រួលលើផលប៉ះពាល់មួយចំនួនទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្រុមនេះបានផ្តល់អនុសាសន៍ថា ការទទួលដូសជំនួយ គឺជាផ្នែកមួយនៃ «ការការពារស៊េរីបឋមបន្ថែម» សម្រាប់ក្រុមងាយ-រងគ្រោះទាំងនេះ ដែលមិនមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំខ្លាំងគ្រប់គ្រាន់ក្រោយទទួល ២ ដូសរួច។
លោក Joachim Hombach លេខាធិការនៃក្រុមអ្នកជំនាញឯករាជ្យដែលបានបើកកិច្ចប្រជុំបិទទ្វាររយៈពេល ៤ ថ្ងៃចុងក្រោយនេះ បាននិយាយថា៖ «យើងធ្លាប់ទទួលបានការអំពាវនាវពីសុខភាពសាធារណៈយ៉ាងច្បាស់ហើយ យើងដឹងថា ការចែកចាយដូសទី៣ អាចបង្កើនការឆ្លើយតបនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ»។
ទិន្នន័យដែលបានពិនិត្យលើប្រសិទ្ធភាពវ៉ាក់សាំងការពារកូវីដ ១៩ របស់ក្រុមហ៊ុនស៊ីណូវ៉ាក់ និងស៊ីណូហ្វាម បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា នៅក្នុងក្រុមមនុស្សវ័យចំណាស់ វ៉ាក់សាំងទាំងនេះនៅមានប្រសិទ្ធភាពតិចណាស់ ប្រសិនបើទទួលបានតែ ២ ដូស។
សម្រាប់វ៉ាក់សាំងស៊ីណូវ៉ាក និងស៊ីណូហ្វាមអ្នកជំនាញបានណែនាំឱ្យចាក់ដូសទី៣ ក្នុងចន្លោះទី១ ទៅ ៣ ខែបន្ទាប់ពីចាក់ដូសទី២ រួច។
ក្រុមប្រឹក្សាថ្នាំបង្ការរោគ SAGE បាននិយាយថា៖ «នៅពេលអនុវត្តអនុសាសន៍នេះ ដំបូងប្រទេសនានាគួរតែបង្កើនការចាក់ដូសទី២ ឱ្យបានច្រើន មុននឹងចែកចាយដូសជំនួយដល់ក្រុមមនុស្សចាស់។ យើងមានអារម្មណ៍ថា អនុសាសន៍នេះ គឺអាចធ្វើបានទាន់ពេលវេលាក្នុងន័យថា យើងដឹងថាវាអាចនឹងមានផលប៉ះពាល់ដល់ការផ្គត់ផ្គង់វ៉ាក់សាំងទាំងនេះ ដូច្នេះយើងចង់ធ្វើវាឱ្យបានឆាប់ជាងនេះ»។
ទោះជាយ៉ាងណា ប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលទាប និងមធ្យមមួយចំនួននៅអាមេរិកឡាទីន និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ បានពឹងផ្អែកយ៉ាងហោចណាស់មួយផ្នែកលើវ៉ាក់សាំងចិន ដែលប្រទេសនេះបានសន្យានឹងផ្គត់ផ្គង់វ៉ាក់សាំងប្រមាណ ២ ពាន់លានដូស ដល់ប្រទេសនៅជុំវិញពិភពលោកនៅឆ្នាំនេះ ដោយភាគច្រើនជា វ៉ាក់សាំងស៊ីណូវ៉ាក់ និងស៊ីណូហ្វាម។
លោក Yanzhong Huang អ្នកជំនាញជាន់ខ្ពស់ផ្នែកសុខភាពពិភពលោកនៅក្រុមប្រឹក្សាទំនាក់ទំនងបរទេសនៅទីក្រុងញូវយ៉កលើកឡើងថា៖ «អនុសាសន៍របស់ក្រុមប្រឹក្សា SAGE អាចមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការការពារមនុស្សចាស់រាប់សិបលាននាក់នៅក្នុងប្រទេសចិន តែម្នាក់ឯង ដែលប្រជាជនជាង ១៨ ភាគរយ មានអាយុលើសពី ៦០ ឆ្នាំ»។
ក្រុមប្រឹក្សាដដែលនេះនឹងពិនិត្យមើលទិន្នន័យទាក់ទងនឹងតម្រូវការនៃការចាក់ថ្នាំបង្ការរោគសម្រាប់វ៉ាក់សាំងទាំងនេះ ឬវ៉ាក់សាំងផ្សេងទៀត នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំមួយនៅខែក្រោយ ខណៈអង្គការសុខភាពពិភពលោក WHO បានចេញសេចក្តីប្រកាសផ្អាកការចែកចាយដូសជំនួយរហូតដល់ដំណាច់ឆ្នាំនេះ ដោយលើកឡើងពីភាពមិនស្មើគ្នានៃលទ្ធភាពទទួលបានវ៉ាក់សាំង នៅលើពិភពលោក។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រស្ដីពីប្រព័ន្ធភាពស៊ាំលោកស្រី Kylie Quinn អនុប្រធានស្រាវជ្រាវរបស់សាកលវិទ្យាល័យ RMIT នៅទីក្រុងមែលប៊នលើកឡើងថា៖ «អង្គការសុខភាពពិភពលោកមិនរារាំងការចែកចាយដូសទី៣ សម្រាប់មនុស្សផ្សេងទៀតទេ ប៉ុន្តែពួកគេនិយាយយ៉ាងច្បាស់ថា យើងគួរផ្ដោតទៅលើក្រុមមនុស្ស ដែលគួរព្រួយបារម្ភបំផុត ហើយនេះ គឺជារបៀបដែលយើងត្រូវការផ្តល់អទិភាពដល់ការផ្គត់ផ្គង់វ៉ាក់សាំង»៕
