ភាពភ័យខ្លាចបានកើនឡើង សម្រាប់ពលករចំណាកស្រុកនៅតំបន់កាស្មៀរដែលគ្រប់គ្រងដោយឥណ្ឌា បន្ទាប់ពីមនុស្ស ៤ នាក់ ត្រូវបានបាញ់សម្លាប់ក្នុងរយៈពេល ២ ថ្ងៃ ខណៈក្រុមឧទ្ទាមប្រឆាំងឥណ្ឌាគំរាមកំហែងវាយប្រហារបន្ថែមទៀត ដែលបង្ខំឱ្យមនុស្សរាប់ពាន់នាក់ ត្រូវភៀសខ្លួនចេញពីតំបន់នេះ។
ក្រុមឧទ្ទាមកាស្មៀរបានប្រយុទ្ធគ្នាអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ ដោយទាមទារឱ្យមានរដ្ឋឯករាជ្យមួយ ឬការរួមបញ្ចូលគ្នាជាមួយប្រទេសជិតខាងប៉ាគីស្ថាន ដែលទាមទារគ្រប់គ្រងតំបន់មានទំនាស់នេះទាំងមូលដូចគ្នា។
កាលពីល្ងាចថ្ងៃអាទិត្យសប្ដាហ៍មុន ពលករចំណាកស្រុកចំនួន ២ នាក់ ត្រូវបានក្រុមឧទ្ទាមបាញ់សម្លាប់ដោយមិនរើសមុខ ក្រោយពីក្រុមប្រដាប់អាវុធនេះ បានរារាំងពលករមិនឱ្យចូលទៅក្នុងបន្ទប់ជួលរបស់ពួកគេនៅជិតភូមិ Ganjipora ក្នុងស្រុក Kulgam ភាគខាងត្បូង។ ១ ថ្ងៃមុនហេតុការណ៍នេះ កើតឡើង អ្នកលក់ដូរតាមផ្លូវហិណ្ឌូម្នាក់នៅក្នុងតំបន់ Eidgah នៃក្រុង Srinagar និងជាងឈើមូស្លីមម្នាក់ទៀតនៅក្នុងស្រុក Pulwama ត្រូវបានសម្លាប់តាមរបៀបស្រដៀងគ្នា។
ត្រឹមតែខែតុលានេះ ជនស៊ីវិលយ៉ាងតិច ១១ នាក់ រួមទាំងពលករចំណាកស្រុក ៥ នាក់ ត្រូវបានក្រុមឧទ្ទាមបាញ់សម្លាប់ក្នុងតំបន់កាស្មៀរ។ ការសម្លាប់នេះ គឺជាផ្នែកមួយនៃការកើនឡើងនៃអំពើហិង្សានាពេលថ្មីៗក្នុងតំបន់ ដែលមានមនុស្សយ៉ាងតិច ៣៣ នាក់ស្លាប់ ចាប់តាំងពីដើមខែតុលាមក ក្នុងនោះរួមបញ្ចូលទាំងក្រុមឧទ្ទាម ១៣ នាក់ និងសមាជិកកងកម្លាំងសន្តិសុខឥណ្ឌា ៩ នាក់ផង។
ចំពេលមានការវាយប្រហារកើនឡើង ពលករចំណាកស្រុករាប់រយនាក់ ត្រូវបានផ្លាស់ទៅជំរំយោធាឥណ្ឌា ឬអគារការពារផ្សេងទៀត។ កម្មករសំណង់ម្នាក់ ឈ្មោះ Ram អាយុ ៤៥ ឆ្នាំ ដែលធ្វើការនៅកាស្មៀរ ដែលគ្រប់គ្រងដោយឥណ្ឌា អស់រយៈពេល ១៥ ឆ្នាំមកហើយនោះ បាននិយាយថា លោកត្រូវបានប៉ូលិសទូរស័ព្ទហៅឱ្យទៅស្នាក់នៅឯអគារដែលមានការការពារ។
ពលករដែលមកពី West Bengal រូបនេះបានបន្ថែមថា ខណៈដែលកម្មករចំណាកស្រុកកំពុងភ័យខ្លាច លោកមានការ-ព្រួយបារម្ភកាន់តែខ្លាំងឡើង។ លោកនិយាយថា៖ «មនុស្សជំពាក់លុយខ្ញុំ ហើយខ្ញុំត្រូវចេញទៅក្រៅហើយសុំលុយគេ ព្រោះត្រូវបង់ថ្លៃសាលាឱ្យកូន តែវាអាចធ្វើទៅបាន លុះត្រាតែខ្ញុំទទួលបានប្រាក់ដែលខ្ញុំរកបានទាំងអស់»។
ការសម្លាប់ពលករចំណាកស្រុកតាមគោលដៅ បង្ខំឱ្យពលកររាប់ពាន់នាក់ វេចបង្វេច ហើយចាកចេញទៅរដ្ឋទីកំណើតរបស់ខ្លួនវិញ។ កម្មករធ្វើការនៅចម្ការផ្លែប៉ោមមួយនៅក្នុងស្រុកShopian ក្នុងតំបន់បាននិយាយជាអនាមិកពេលកំពុងជិះឡានក្រុងទៅស្រុកវិញថា៖ «យើងមិនពាក់ព័ន្ធនឹងនយោបាយទេ យើងគ្រាន់តែមកទីនេះដើម្បីរកប្រាក់ប៉ុណ្ណោះ យើងមិនដឹងថា ហេតុអ្វីបានជាយើងក្លាយជាគោលដៅឡើយ»។
តាមការប៉ាន់ប្រមាណរបស់រដ្ឋាភិបាល ពលករចំណាកស្រុកប្រហែល ៤០០ ០០០ នាក់ បានចូលមកកាស្មៀរជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដើម្បីស្វែងរកការងារជាជាងដេរ ជាងឈើ ជាងកាត់ដេរ និងជាងដែកជាដើម។ មន្ត្រីក្នុងតំបន់ម្នាក់ បានប្រាប់សារព័ត៌មាន Al Jazeera ថា ពលករកំពុងត្រូវប្តូរទៅកាន់ទីតាំង ដែលការពារដោយកងកម្លាំងពិសេស ដោយសារតែការមិនធានាបាននូវបញ្ហាសុវត្ថិភាព។
ពួកមន្ត្រីកាស្មៀរនិយាយថា ក្រុមឧទ្ទាមដែលមិនសូវមានគេស្គាល់ឈ្មោះ «រណសិរ្សតស៊ូ (TRF)» ដែលមានមូលដ្ឋាននៅប៉ាគីស្ថានត្រូវបានគេជឿថា នៅពីក្រោយការសម្លាប់ជនស៊ីវិលនាពេលថ្មីៗនេះ។ ក្រុម TRF បានគំរាមកំហែងវាយប្រហារបន្ថែមទៀត ទៅលើជនចំណាកស្រុកក្នុងតំបន់ ដោយបាននិយាយថា ពួកគេគឺជាផ្នែកមួយនៃ «ការរចនារបស់ទីក្រុងញូវដែលី ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរប្រជាសាស្ត្រនៃតំបន់ដែលមានប្រជាជនមូស្លីមភាគច្រើន»។
TRF បាននិយាយក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ ចេញផ្សាយកាលពីដើមខែតុលាថា៖ «ជាថ្មីម្តងទៀត យើងចង់បញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ថា អ្នកកាន់លំនៅឋានជនអន្តោប្រវេសន៍ និងអ្នកសហការ មិនថាកាន់សាសនាណាក៏ដោយ គឺជាសត្រូវនៃការតស៊ូនៅកាស្មៀរ ហើយនិងមិនត្រូវរួចជីវិតឡើយ»។
ស្ថានការណ៍នៅតំបន់កាស្មៀរ ដែលគ្រប់គ្រងដោយឥណ្ឌាកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ កាលពី ២ ឆ្នាំមុន នៅពេលដែលរដ្ឋាភិបាលរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រី ណារ៉េនដ្រា ម៉ូឌី (Narendra Modi) លុបចោលស្វ័យភាព ដែលមានកំណត់របស់តំបន់ ដាក់ការរឹតបន្តឹងសន្តិសុខរយៈពេល ១ ខែ និងចាប់ខ្លួនជនជាតិកាស្មៀររាប់រយនាក់ រួមទាំងបង្កើតច្បាប់ ដែលជាការគំរាមកំហែងដល់ការផ្លាស់ប្តូរប្រជាសាស្ត្ររបស់តំបន់ទៀតផង។
ការលុបចោលមាត្រា ៣៧០ និងមាត្រា ៣៥-A នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញឥណ្ឌា ដែលហាមឃាត់ជនមិនមែននៅក្នុងស្រុកមកពីរដ្ឋដទៃទៀត មិនឱ្យតាំងលំនៅ ឬទិញដីជាអចិន្រៃ្តយ៍នៅតំបន់កាស្មៀរនោះ បានបង្កការភ័យខ្លាចដល់ប្រជាពលរដ្ឋថា រដ្ឋាភិបាលអាចនឹងដកហូតដីធ្លី និងមុខរបររបស់ពួកគេ។
រដ្ឋាភិបាលសហព័ន្ធ បានបង្ហាញពីភាពត្រឹមត្រូវនៃការផ្លាស់ប្តូរដ៏វែងឆ្ងាយរបស់ខ្លួន ដោយនិយាយថា វាចាំបាច់ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការបះបោរប្រដាប់អាវុធ បង្កើតការងារ និងវិបុលភាពសេដ្ឋកិច្ចបន្ថែមទៀតនៅក្នុងតំបន់ ប៉ុន្តែអ្នកស្រុកនិយាយថា ការផ្លាស់ប្តូរនេះ គ្រាន់តែធ្វើឱ្យស្ថានការណ៍សន្តិសុខនៅក្នុងតំបន់កាន់តែអាក្រក់ទៅៗប៉ុណ្ណោះ។
ឆ្នាំ ២០២១ គឺជាឆ្នាំមួយ ដែលមានចំនួនមនុស្សស្លាប់ច្រើនបំផុត សម្រាប់ក្រុមជនចំណាកស្រុក និងជនជាតិភាគតិចនៅតំបន់កាស្មៀរ ដែលគ្រប់គ្រងដោយឥណ្ឌា។ ចាប់តាំងពីខែមករាមក ជនស៊ីវិលយ៉ាងតិច ៣២ នាក់ រួមទាំងសកម្មជនរបស់គណបក្សនយោបាយគាំទ្រឥណ្ឌា ត្រូវបានសម្លាប់នៅក្នុងតំបន់នេះ ហើយមនុស្ស ៦ នាក់ ដែលស្លាប់នៅឆ្នាំនេះ ជាជនជាតិភាគតិច៕
ហួន ឌីណា