.jpg)
ក្រុមស្ត្រីដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងចលនាតវ៉ាកើតឡើង បន្ទាប់ពីមេទ័ព Min Aung Hlaing ដឹកនាំការកាន់អំណាចថ្មី។ ក្រុមស្ដ្រីមីយ៉ាន់ម៉ា ដែលចូលរួមក្នុងការតស៊ូប្រដាប់អាវុធ ដើម្បីតតាំងនឹងការគ្រប់គ្រង ដោយយោធាមីយ៉ាន់ម៉ា ចាប់តាំងពីរដ្ឋប្រហារកាលពីថ្ងៃទី ១ ខែកុម្ភៈ កន្លងមកនេះ។
អ្នកប្រយុទ្ធស្ត្រីចំនួន ៤ នាក់បានប្រាប់សារព័ត៌មានអាល់ហ្សាចារ៉ាថាក្រុមស្ដ្រីចង់បំផ្លាញរបបផ្តាច់ការយោធា និងផ្តួលរំលំបទដ្ឋានយេនឌ័រប្រពៃណីមិនស្មើភាពពីមុនមក ដោយចង់ឱ្យស្ដ្រីដើរតួនាទីស្មើគ្នាក្នុងការកសាងប្រទេសជាតិជាថ្មី។
គួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរថា សារព័ត៌មានអាល់ហ្សាចារ៉ាបានប្រើប្រាស់ឈ្មោះក្លែងក្លាយ សម្រាប់ប្រភព ដែលជាស្ត្រីចូលរួមក្នុងការតស៊ូនេះ និងអ្នកផ្សេងទៀតដែលមាននៅក្នុងអត្ថបទនេះ ដោយសារចៀសវាងការសងសឹងពីសំណាក់យោធាមីយ៉ាន់ម៉ា។
កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ បានចាប់ផ្ដើមក្បួនបាតុកម្ម ដើម្បីគាំទ្រលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យមុនគេ បន្ទាប់មកក្រុមស្ត្រីបន្តដើរក្បួននៅជួរមុខ។ ក្រុមទាំងនេះផងដែរ ក៏បានចូលរួមក្នុងចលនា «មិនស្តាប់បង្គាប់ដោយជនស៊ីវិល» ក្នុងការអំពាវនាវឈានមុខ សម្រាប់សិទ្ធិជនជាតិភាគតិច។
គួររម្លឹកផងដែរថា ជារឿយៗស្ត្រីបានប្រើប្រាស់ភាពជាស្ត្រីរបស់ពួកគេ ជាឧបករណ៍នៃការតស៊ូប្រជែងនឹងគោលគំនិតគៀបសង្កត់ពីបុរស។ ជានិមិត្តសញ្ញានេះការតស៊ូប្រជែង ក្រុមស្ត្រីបានប្រើសម្លៀកបំពាក់ក្នុងគ្រវីទង់ជាតិធ្វើពីសារុងរូបមេដឹកនាំរដ្ឋប្រហារ មីន អ៊ុងឡាំង ទៅនឹងក្រដាសអនាម័យ និងខ្សែក្រវាត់ សារុង កន្ត្រៃ និងបានបោះសំឡីអនាម័យពាសពេញផ្លូវ ដើម្បីចំអក និងបង្អាប់កងកម្លាំងសន្តិសុខ ហើយបញ្ឈប់សកម្មភាពរបស់ពួកគេ។
តាមរយៈការប្រើឧបករណ៍ ដើម្បីបង្ហាញនូវ «ពាក្យប្រមាថ» ទាំងនេះ ក្រុមស្ត្រីបាននិយាយថា ពួកគេកំពុងទាមទារឋានៈរបស់ពួកគេឡើងវិញ និងប្រឆាំងនឹងអាកប្បកិរិយាអយ្យកោដូចគ្នា ដែលយល់ថា ពួកគេទាបជាងនៅក្នុងសង្គម។
កញ្ញា Kabya May ដូចស្ត្រីជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាដែរដោយគ្រូបង្រៀនអាយុ ២៣ ឆ្នាំនេះ មកពីតំបន់ Sagaing ទម្លាប់ស្លៀកសារុងប្រវែងកជើងហៅថា htamein។ ឥឡូវនេះ នាងគឺជាសមាជិកនៃក្រុម Myaung Women Warriors ដែលជាក្រុមអ្នកប្រយុទ្ធស្ត្រីទាំងអស់ដែលបានប្រកាសជាសាធារណៈលើកដំបូងរបស់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។
កញ្ញា Kabya May លើកឡើងថា៖ «ខ្ញុំបានចូលរួមការតស៊ូនេះ ដោយសារតែខ្ញុំចង់កម្ចាត់សត្វឆ្កែ (ជាពាក្យ សម្រាប់ជេប្រមាថកងកម្លាំងសន្តិសុខមីយ៉ាន់ម៉ា)។ ហេតុផលដែលខ្ញុំចូលរួមជាមួយក្រុមតស៊ូរបស់ស្ត្រីគឺដើម្បីបង្ហាញថាស្ត្រីអាចធ្វើអ្វីដែលបុរសកំពុងធ្វើដូចគ្នា»។
សមាគមជំនួយសម្រាប់អ្នកទោសនយោបាយ (ភូមា) ប្រាប់សារពត៌មានអាល់ហ្សាចារ៉ាថា៖ «ក្នុងចំណោមមនុស្ស ១២៦០ នាក់ដែលត្រូវបានសម្លាប់ ដោយកងកម្លាំងសន្តិសុខ ចាប់តាំងពីការធ្វើរដ្ឋប្រហារនោះយ៉ាងហោចណាស់មាន ៨៧ នាក់ជាស្ត្រី ខណៈជនជាប់ទោស និងជាប់ចោទជាង ១,៣០០ នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្ស ១២០០០ នាក់សរុបគឺជាស្ត្រី»។
កញ្ញា Amara អ្នកនាំពាក្យរបស់ក្រុមចលនា Myaung Women Warriors ប្រាប់សារព័ត៌មានអាល់ហ្សាចារ៉ាថាក្រុមនេះស្វែងរកការប្រឈមមុខនឹងការដាក់កម្រិតយេនឌ័រ។ នាងលើកឡើងថា៖ «សង្គមកំណត់កិច្ចការមួយចំនួនសម្រាប់បុរស និងស្ត្រី។ យើងដើរក្បួន ដើម្បីបំបែកគំរូទាំងនេះ ហើយដើម្បីបង្ហាញថាដៃដែលយោលអង្រឹងអាចជាផ្នែកនៃបដិវត្តន៍ប្រដាប់អាវុធផងដែរ»។
មុនរដ្ឋប្រហារ Amara មិនដែលនឹកស្មានថា នាងនឹងក្លាយជាអ្នកតស៊ូបដិវត្តន៍ឡើយ ប៉ុន្តែការឃើញពីការសម្លាប់ និងអំពើហិង្សានៅជុំវិញនាងបានបង្ខំនាងឱ្យចាត់ទុកនូវអ្វីដែលនាងបានឃើញជាជំហានចាំបាច់។
អ្នកតស៊ូប្រយុទ្ធរូបនេះបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំបានកាន់អាវុធតែពេលដែលខ្ញុំគ្មានជម្រើសផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំមានការថប់បារម្ភអំពីគ្រោះថ្នាក់ប្រភេទណានឹងកើតឡើងចំពោះខ្ញុំ…ម្យ៉ាងវិញទៀត យើងប្តេជ្ញាថា យើងត្រូវយកឈ្នះវា។ យើងកំពុងរៀបចំចិត្តគំនិតរបស់យើងដោយខ្លួនឯង»៕
