.jpg)
ក្នុងជំនួបពីចម្ងាយលើកដំបូង ប្រធានាធិបតីចិនលោក ស៊ី ជីនភីង បានជំរុញសមភាគីអាមេរិកលោក ចូ បៃដិន ឱ្យទទួលខុសត្រូវ និងជួយបង្វែរគោលនយោបាយចិនរបស់ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនឱ្យត្រឡប់ទៅរក «ផ្លូវសមហេតុផល និងជាក់ស្ដែង»។
ខណៈពេលដែលលោក បៃដិន និងលោក ស៊ី បាននិយាយអំពីតម្រូវការសម្រាប់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងបានយល់ព្រមចៀសវាងជម្លោះ និងរក្សាទំនាក់ទំនងបើកចំហភាគីទាំង ២ បានព្យាយាមបន្ទាបការរំពឹងទុកសម្រាប់ការវិវត្តធំដុំណាមួយ បន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំកាលពីថ្ងៃអង្គារ។
សេតវិមានបាននិយាយថាមេដឹកនាំមានការពិភាក្សា «ដោយគោរព និងស្មោះត្រង់» លើបញ្ហាតានតឹង ដូចជាកោះតៃវ៉ាន់ ហុងកុង ស៊ីនជាំង និងទីបេ ខណៈពេលដែលក្រសួងការបរទេសចិនបានពិពណ៌នាថាកិច្ចប្រជុំនេះគឺ «ត្រង់ ស្ថាបនា ពោរពេញខ្លឹមសារ និងទទួលបានផ្លែផ្កា»។
កិច្ចប្រជុំដំបូងចាប់តាំងពីលោក បៃដិន ចូលកាន់អំណាចគឺមានលក្ខណៈវិជ្ជមាន ប៉ុន្តែកង្វះកិច្ចព្រមព្រៀងបង្ហាញថាភាគីទាំង ២ នៅមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរ ឬធ្វើការលះបង់សំខាន់ៗនៅឡើយទេ។
នៅលើបញ្ហាចម្រូងចម្រាសបំផុតនៃកោះតៃវ៉ាន់ ដែលចិនចាត់ទុកថាជាដែនដីរបស់ខ្លួន លោក ស៊ី បានស្ដីបន្ទោស «មនុស្សមួយចំនួននៅសហរដ្ឋអាមេរិក» ចំពោះការធ្វើឱ្យមានភាពតានតឹង និងព្យាយាម «ប្រើប្រាស់តៃវ៉ាន់ដើម្បីគ្រប់គ្រងប្រទេសចិន»។ ទីក្រុងប៉េកាំងបានខឹងសម្បានឹងការបញ្ចេញមតិរបស់លោក បៃដិន កាលពីខែមុនថា សហរដ្ឋអាមេរិកនឹងការពារកោះនេះពីការវាយប្រហារណាមួយពីប្រទេសចិន។
លោក ស៊ី និយាយថា៖ «យើងមានការអត់ធ្មត់ និងមានឆន្ទៈក្នុងការខិតខំ ដើម្បីអនាគតនៃការបង្រួបបង្រួមដោយសន្តិវិធីដោយភាពស្មោះត្រង់បំផុត និងការខិតខំប្រឹងប្រែងល្អបំផុត។ ប៉ុន្តែចិននឹងត្រូវបង្ខំឱ្យចាត់វិធានការម៉ឺងម៉ាត់ ប្រសិនបើកងកម្លាំងផ្ដាច់ខ្លួន ដើម្បីឯករាជ្យតៃវ៉ាន់បង្កឱ្យយើង និងបង្ខំដៃយើង ឬសូម្បីតែឆ្លងកាត់បន្ទាត់ក្រហមនោះ»។
លោក បៃដិន បានឆ្លើយតបបានប្ដេជ្ញាចិត្តចំពោះគោលនយោបាយចិនតែមួយ ប៉ុន្តែលោកបានរិះគន់ការដាក់សម្ពាធយោធាទៅលើកោះតៃវ៉ាន់។ លោកបាននិយាយថា ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងចំពោះ «កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងឯកតោភាគី ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ន ឬធ្វើឱ្យខូចដល់សន្តិភាព និងស្ថិរភាពនៅទូទាំងច្រកសមុទ្រតៃវ៉ាន់»។
ក្នុងអំឡុងពេលនៃកិច្ចពិភាក្សា លោក ស៊ី បាននិយាយថា វាចៀសមិនរួចទេដែលប្រទេសទាំង ២ នឹងមានការខ្វែងគំនិតគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែចាត់វិធានការ ដើម្បីជួយគ្រប់គ្រង និងកាត់បន្ថយការខ្វែងគំនិតនេះ។
លោកនិយាយថា៖ «ក្នុងរយៈពេល ៥០ ឆ្នាំខាងមុខ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតនៅក្នុងទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិគឺថា ប្រទេសចិន និងសហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវតែស្វែងរកវិធីត្រឹមត្រូវ ដើម្បីចុះសម្រុងគ្នា។ អ្វីក៏ដោយដែលធ្វើឡើងដោយអ្នកនយោបាយ មិនថាគុណសម្បត្តិ ឬគុណវិបត្តិនឹងត្រូវបានកត់ត្រាដោយប្រវត្តិសាស្ត្រ»៕
