ការស្រាវជ្រាវបឋមជាច្រើនបង្ហាញថា វ៉ាក់សាំងកូវីដ ១៩ ដែលប្រើក្នុងពិភពលោកភាគច្រើន ស្ទើរតែគ្មានសមត្ថភាពការពារប្រឆាំងនឹងការរីករាលដាលខ្លាំងរបស់វ៉ារ្យ៉ង់អូមីក្រុង។ នេះបើតាមការឱ្យដឹងពីសារព័ត៌មាន The New York Times។
វ៉ាក់សាំងទាំងអស់ ហាក់ដូចជាផ្ដោតតែលើអត្ថប្រយោជន៍ដ៏សំខាន់មួយ ដែលកម្រិតករណីធ្ងន់ធ្ងររបស់ជំងឺប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែមានតែវ៉ាក់សាំង Pfizer និង Moderna ទេ ដែលទំនងពង្រឹងសមត្ថភាពដូសជំនួយរបស់ខ្លួន និងទទួលបានភាពជោគជ័យដំបូងក្នុងការបញ្ឈប់ការឆ្លងអូមីក្រុង ប៉ុន្តែវ៉ាក់សាំងទាំងនេះគឺ មិនមានច្រើនទេនៅក្នុងពិភពលោក។
វ៉ាក់សាំងផ្សេងទៀត រួមទាំងវ៉ាក់សាំង AstraZeneca Johnson & Johnson និងវ៉ាក់សាំងដែលផលិតនៅក្នុងប្រទេសចិន និងរុស្ស៊ី មិនមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបញ្ឈប់ ការរីករាលដាលនៃអូមីក្រុងទេ។ នេះបើតាមឱ្យដឹងពីការស្រាវជ្រាវដំបូង។
ដោយសារតែប្រទេសភាគច្រើន បានបង្កើតកម្មវិធី ចែកចាយវ៉ាក់សាំងរបស់ពួកគេដោយប្រើប្រាស់វ៉ាក់សាំងទាំងនេះ ដូចនេះប្រសិទ្ធភាពរបស់វ៉ាក់សាំង ក៏អាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើដំណើរនៃការឆ្លងដែរ។
ភាពខុសគ្នានៃសមត្ថភាពរបស់ប្រទេសនានាក្នុងការទប់ទល់នឹងជំងឺរាតត្បាត ក៏នៅមានគម្លាតខុសៗគ្នា ខណៈព័ត៌មានអំពីប្រសិទ្ធភាពវ៉ាក់សាំង មានកម្រិតប្រឆាំងនឹងការឆ្លងអូមីក្រុង អាចបន្ថយតម្រូវការសម្រាប់ការទទួលថ្នាំបង្ការនៅទូទាំងពិភពលោក ដែលមនុស្សជាច្រើនស្ទាក់ស្ទើរ ឬជាប់រវល់ជាមួយបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត។
ភ័ស្តុតាងភាគច្រើនរហូតមកដល់ពេលនេះគឺ ផ្អែកលើការពិសោធពីមន្ទីរពិសោធន៍ ដែលមិនបានចាប់យកកម្រិតពេញលេញនៃការឆ្លើយតបនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់រាងកាយ និងមិនមែនមកពីការតាមដានឥទ្ធិពលលើប្រជាជនក្នុងពិភពពិតនោះទេ។
វ៉ាក់សាំង Pfizer និង Moderna បានប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យា mRNA ថ្មី ដែលផ្តល់នូវការការពារដ៏ល្អបំផុតប្រឆាំងនឹងការឆ្លងមេរោគ ជាមួយគ្រប់វ៉ារ្យ៉ង់។ វ៉ាក់សាំងផ្សេងទៀតទាំងអស់គឺ ផ្អែកលើវិធីសាស្ត្រចាស់ក្នុងការបង្កឱ្យមានការឆ្លើយតបនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ។
វ៉ាក់សាំងចិន Sinopharm និង Sinovac បានចែកចាយទៅប្រទេសស្ទើរតែពាក់កណ្តាល ក្នុងពិភពលោក ប៉ុន្តែប្រសិទ្ធភាពដែលផ្តល់ ដើម្បីការពារការឆ្លងអូមីក្រុងស្ទើរតែសូន្យ។
ការសិក្សាអំពីប្រសិទ្ធភាពបឋមក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស បានរកឃើញថា វ៉ាក់សាំង AstraZeneca ផលិតដោយ Oxford បានបង្ហាញថា វ៉ាក់សាំងនេះ គ្មានសមត្ថភាពបញ្ឈប់ការឆ្លងអូមីក្រុងក្នុងរយៈពេល ៦ ខែដំបូង បន្ទាប់ពីការចាក់វ៉ាក់សាំង។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវ ក៏បានព្យាករថា វ៉ាក់សាំង Sputnik របស់រុស្ស៊ី ដែលកំពុងត្រូវបានប្រើ ប្រាស់ផងដែរនៅក្នុងទ្វីបអាហ្វ្រិក និងអាមេរិកឡាទីន នឹងបង្ហាញអត្រាការពារស្រដៀងគ្នានឹងវ៉ាក់សាំងខាងលើ។
យ៉ាងណាមិញ តម្រូវការសម្រាប់វ៉ាក់សាំង Johnson & Johnson បាននិងកំពុងកើនឡើងនៅក្នុងទ្វីបអ្រាហ្វិក ដោយសារតែរបបចែកចាយតែ ១ ដូស របស់វាធ្វើឱ្យវាងាយស្រួលក្នុងការចែកចាយក្នុងការកំណត់ធនធានទាប។ ប៉ុន្តែវ៉ាក់សាំងនេះ ក៏មិនមានសមត្ថភាពក្នុងការការពារការឆ្លងអូមីក្រុងប៉ុន្មានដែរ។
អង្គបដិបក្ខប្រាណ គឺជាខ្សែការពារដំបូង ដែលបង្កឡើង ដោយវ៉ាក់សាំង។ ប៉ុន្តែវ៉ាក់សាំងក៏ជួយជំរុញដល់ការលូតលាស់នៃកោសិកា T ដែរ ហើយការសិក្សាបឋមបានបង្ហាញថា កោសិកា T ទាំងនេះ ធ្វើកំណត់សម្គាល់វ៉ារ្យ៉ង់អូមីក្រុង ដែលជាផ្នែកមួយមានសារៈសំខាន់ក្នុងការការពារជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ។
អ្នកជំនាញខាងមេរោគ John Moore នៅ Weill Cornell Medicine ក្នុងទីក្រុងញូវយ៉កបាននិយាយថា៖ «អ្វីដែលអ្នកជំងឺបាត់បង់មុនគេ គឺការការពារប្រឆាំងនឹងការឆ្លងមេរោគកម្រិតស្រាល (asymptomatic) អ្វីដែលអ្នកជំងឺអាចរក្សាបានល្អប្រសើរ គឺការការពារប្រឆាំងនឹងជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ និងការស្លាប់។ រហូតមកដល់ពេលនេះ "ស្រទាប់ប្រាក់" នេះ ហាក់ដូចជា មិនសូវបង្កឱ្យមានការស្លាប់ជាងវ៉ារ្យ៉ង់ដែលតាប៉ុន្មានទេ»។
វេជ្ជបណ្ឌិត J. Stephen Morrison នាយកមជ្ឈមណ្ឌលគោលនយោបាយសុខភាពសកលនៅមជ្ឈមណ្ឌល សម្រាប់ការសិក្សាអន្តរជាតិ និងយុទ្ធសាស្ត្របាននិយាយថា ការការពារនេះនឹងមិនគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីទប់ស្កាត់អូមីក្រុងពីការបង្កការរំខានជាសកលនោះទេ។
គាត់បាននិយាយថា៖ «ទំហំនៃការឆ្លងនឹងគ្របដណ្ដប់លើប្រព័ន្ធសុខភាព ដោយសារតែការរីករាលដាល អាចនឹងមានសក្តានុពលខ្លាំង។ ប្រសិនបើអ្នកមានការផ្ទុះឡើងនៃការឆ្លងទូទាំងពិភពលោក តើពេលនោះយើងនឹងចាប់ផ្ដើមព្រួយបារម្ភពីអ្វីខ្លះ? យើងព្រួយបារម្ភថា តើជំងឺរាតត្បាតត្រូវចប់ហើយ ឬវាទើបតែឈានចូលដំណាក់កាលមួយទៀតឬ? ទាំងនេះ គឺអ្វីដែលពួកយើងមិនទាន់បានគិត»៕
វីដេអូ៖