.jpg)
លោកស៊ី ជីនភីង ប្រជុំជាមួយលោកចូ បៃដិនកាលពីថ្ងៃទី២៣ ធ្នូ។ AFP
មានរឿងមិនប្រក្រតីកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសចិន។ កាសែត People''s Daily ដែលជាកាសែតផ្លូវការរបស់គណបក្សកុម្មុយនីស្តចិន បានចុះផ្សាយបទវិចារណកថាមួយដោយមិនមានការលើកឡើងអំពីលោក ស៊ី ជីនភីង ដែលជាអគ្គលេខាធិការបក្សកុម្មុយនីស្ត និងជាប្រធានាធិបតីប្រទេសចិន។
សម្រាប់អត្ថបទមួយដែលមានចំណងថា «ការស្វែងយល់យ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីស្មារតីនៃកិច្ចប្រជុំពេញអង្គលើកទី៦នៃគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមទី១៩ នៃគណបក្សកុម្មុយនីស្ត» គេរំពឹងថាយ៉ាងហោចណាស់លោកស៊ី ជីនភីង គឺជាផ្នែកមួយនៃការវិភាគ។
ការប្រជុំពេញអង្គកាលពីខែមុនបានអនុម័ត«សេចក្ដីសម្រេចជាប្រវត្តិសាស្ត្រ» មួយ ដែលបានផ្ដល់ការកោតសរសើរជាច្រើនឱ្យលោកស៊ី។ ផ្ទុយទៅវិញបទវិចារណកថាខាងលើបានផ្ដល់ការកោតសរសើរយ៉ាងខ្លាំងទៅឱ្យអតីតមេដឹកនាំកំពូលលោក តេង ស៊ាវពីងវិញ ដោយនិយាយអំពីលោកយ៉ាងហោចណាស់៩ដង។
អត្ថបទសរសេរដោយលោកឃូ ឈីងសានប្រធានវិទ្យាស្ថានប្រវត្តិសាស្ត្រ និងអក្សរសាស្ត្របក្សរបស់គណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្សបានលើកឡើងថាគោលនយោបាយកំណែទម្រង់ និងបើកប្រទេសអនុវត្តដោយលោកតេងនៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០ គឺ «ការភ្ញាក់រឭកដ៏អស្ចារ្យរបស់បក្ស»។
លោកឃូបានលើកឡើងថាលោកតេងក៏បាន «រំដោះគំនិតរបស់មនុស្សចេញពីឧបសគ្គដ៏យូរអង្វែងនៃសិទ្ធាន្តឆ្វេងនិយម»។ ការលើកឡើងបែបនេះគឺជាការរិះគន់យ៉ាងខ្លាំងនៃចំពោះកំហុសឆ្គងរបស់លោកម៉ៅ សេទុង ដែលបង្កឱ្យមានមហន្តរាយបដិវត្តន៍វប្បធម៌រវាងឆ្នាំ១៩៦៦ ដល់ ១៩៧៦។ អត្ថបទជិតឈានដល់ការរិះគន់ដោយផ្ទាល់នៃការកាន់អំណាចរបស់លោកម៉ៅ ដែលមានឥទ្ធិពលជាការរិះគន់ការប្រមូលផ្ដុំអំណាចនាពេលបច្ចុប្បន្នដោយលោកស៊ី ជីនភីង។
បទវិចារណកថានេះបានរៀបរាប់យ៉ាងលម្អិតអំពីសមិទ្ធផលរបស់អ្នកកាន់តំណែងមុនលោកស៊ីទាំង២រូបគឺលោកចាង ហ្សេមីន និងលោកហ៊ូ ជីនតាវ ដោយអ្នកទាំង២បានបន្តតាមគន្លងកំណត់ដោយលោកតេង ដែលនេះជាការបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីអ្វីដែលលោកឃូកំពុងចង់លើកឡើង។
លោកឃូសរសេរថា លោកចាង និងលោកហ៊ូ បានធ្វើឱ្យប្រទេសចិនប្រែខ្លួនជាសេដ្ឋកិច្ចធំជាគេទី២ ជាអ្នកចេញកំពូល និងជារោងចក្រពិភពលោក។ លោកឃូហាក់បីដូចជាបង្កប់ន័យថា យុគសម័យស៊ី ជីនភីង ចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ២០១២ ប្រទេសចិនកំពុងរស់នៅរំពឹងលើកាកសំណល់នៃពិធីជប់លៀងដ៏អស្ចារ្យរៀបចំដោយលោកតេង លោកចាង និងលោកហ៊ូ។
ការលើកឡើងបែបនេះ គឺគួរឱ្យកត់សម្គាល់ពីព្រោះលោកឃូមានតំណែងជាន់ក្នុងគណបក្សកុម្មុយនីស្តចិន។ លោកឃូ គឺប្រធានវិទ្យាស្ថានប្រវត្តិសាស្ត្រ និងអក្សរសាស្ត្របក្សរបស់គណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្ស ដែលជាតំណែងមានឋានៈស្មើរដ្ឋមន្ត្រី និងដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបកស្រាយប្រវត្តិសាស្ត្រ និងទំនៀមទម្លាប់របស់បក្ស។ បើតាមនិយមន័យ តំណែងរបស់លោកឃូគឺត្រូវដើរតួដ៏សំខាន់ក្នុងការព្រាងនិងអនុម័ត «សេចក្ដីសម្រេចជាប្រវត្តិសាស្ត្រ» ទី៣ ដែលជាឧបករណ៍នយោបាយព្យាយាមបង្ហាញថាលោកស៊ីបានក្លាយជាមេដឹកនាំប្រសើរជាងលោកតេង។
បន្ថែមពីលើនេះលោកឃូ គឺជាសមាជិកពេញសិទ្ធិនៃគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្ស។ជាអ្នកចូលរួមនៃកិច្ចប្រជុំពេញអង្គលើកទី៦កាលពីខែមុន លោកឃូ ដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីបរិយាកាសបច្ចុប្បន្ននៅគណបក្សកុម្មុយនីស្តចិន។
ការចេញផ្សាយបទវិចារណកថារបស់លោកឃូ បានធ្វើឱ្យអ្នកវិភាគមួយចំនួនគិតថា គណបក្សកុម្មុយនីស្តចិនបានបែកបាក់ផ្ទៃក្នុងជាក្រុមចំនួន២ដោយមួយគាំទ្ររបៀបកាន់អំណាចរបស់លោកស៊ី ជីនភីង និងលោកម៉ៅសេទុង និងមួយទៀតគាំទ្ររបៀបកាន់អំណាចរបស់លោកតេង ស៊ាវពីង លោកចាង ហ្សេមីន និងលោកហ៊ូ ជីនតាវ។
បទវិចារណកថារបស់លោកឃូ បានទាក់ទាញការឆ្លើយតបយ៉ាងរហ័ស។ ៤ថ្ងៃបន្ទាប់ពីការចេញផ្សាយអត្ថបទរបស់លោកឃូ កាសែត People''s Daily បានចេញផ្សាយបទវិចារណកថាមួយសរសេរដោយលោកជាំង ជីនគ័ង នាយកការិយាល័យស្រាវជ្រាវគោលនយោបាយនៃគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្ស។
មានចំណងជើងថា «ការលើកកម្ពស់ការដឹកនាំទូទៅរបស់គណបក្ស» បទវិចារណកថានេះបានកោតសរសើរគោលនយោបាយរបស់លោកស៊ី ជីនភីង និងបន្ទរសារនៃ «សេចក្ដីសម្រេចជាប្រវត្តិសាស្ត្រ»ទី៣ ក្នុងការប្រឆាំងលើការចែកចាយនិយម និងសេរីនិយម ដែលជាគោលនយោបាយរបស់មេដឹកនាំមុន។ លោកជាំងក៏បានការពារការប្រមូលផ្ដុំអំណាចក្នុងដៃលោកស៊ី ជីនភីងទេ។ ផ្ទុយពីអត្ថបទរបស់លោកឃូ អត្ថបទរបស់លោកជាំងមិនបានលើកឡើងពីមេដឹកនាំមុនៗទេ លើកលែងតែលោកម៉ៅ សេទុង។
សេចក្ដីសម្រេចជាប្រវត្តិសាស្ត្រទី៣បានបញ្ឆេះការប្រទាញប្រទង់គ្នាលើខ្សែបន្ទាត់នយោបាយរវាងក្រុមមនោគមន៍វិជ្ជាម៉ៅ-ស៊ី ដែលគាំទ្រការប្រមូលផ្ដុំអំណាច និងក្រុមមនោគមន៍វិជ្ជាតេង-ចាង-ហ៊ូ ដែលគាំទ្រកំណែទម្រង់ និងការបើកប្រទេសជាថ្មីម្ដងទៀត ចំពេលប្រទេសចិនអាចប្រឈមនឹងទស្សនវិស័យសេដ្ឋកិច្ចដ៏អាក្រក់មួយ ដែលត្រូវការឱ្យគណបក្សរួបរួមគ្នាដើម្បីដោះស្រាយ៕
