នៅពេលដែលនាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុនលោក ហ្វូមីអូ គីស៊ីដា ជ្រើសរើសលោក ហ៊ីរ៉ូកាហ្ស៊ូ ម៉ាតស៊ូណូ ជាអគ្គលេខាធិការទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុនដំណឹងនេះបានធ្វើឱ្យអ្នកវិភាគនយោបាយជាច្រើនភ្ញាក់ផ្អើលហើយធ្វើឱ្យមានការចោទសួរសំណួរថា «តើលោកម៉ាតស៊ូណូជានរណា?»។
តំណែងអគ្គលេខាធិការទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីមានតួនាទីគ្រប់គ្រងការិយាធិបតេយ្យទាំងមូលនៃរដ្ឋាភិបាលជប៉ុនហើយ ប្រសិនបើគ្មានឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីអគ្គលេខាធិការទីស្ដី ការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី គឺជាអ្នកស្នងតំណែងដោយផ្ទាល់ពីនាយករដ្ឋមន្ត្រី។
បេក្ខជនឈានមុខគេសម្រាប់តំណែងនេះរួមមានលោក កូអ៊ីឈី ហាហ្គីដា ដែលជាបេក្ខជនគាំទ្រដោយអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រី ស៊ីនហ្សូ អាបេ និងលោក អ៊ីស៊ូណូរី អូណូដារ៉ា អតីតរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិជប៉ុន និងជាសមាជិកក្រុមអ្នកនយោបាយដឹកនាំដោយលោកគីស៊ីដា។ ប៉ុន្តែលោក គីស៊ីដា មិនបានជ្រើសបេក្ខជនទាំង ២ នេះទេ។
នៅក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានបន្ទាប់ពីការបង្កើតគណៈរដ្ឋមន្ត្រីរបស់លោកគីស៊ីដានៅថ្ងៃទី ៤ តុលា លោក ម៉ាតស៊ូណូ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំមិនត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់សមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំទេ»។
លោក ម៉ាតស៊ូណូ បានបន្ថែមទៀតថា៖ «ខ្ញុំនឹងព្យាយាមមិនធ្វើឱ្យមានបញ្ហាណាមួយសម្រាប់ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី»។ ការលើកឡើងបែបនេះបង្ហាញថា លោក ម៉ាតស៊ូណូ មានលក្ខណៈ ផ្ទុយស្រឡះពីការដឹកនាំដ៏រឹងមាំ និងឆ្លាតវៃរបស់អ្នកកាន់តំណែងមុនៗ ដូចជាលោក យ៉ូស៊ីហ៊ីដេ ស៊ូហ្គា កាលពីមុនពេលលោកក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។
លោក ម៉ាតស៊ូណូគឺ សមាជិកនៃគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យសេរី (LDP) ហើយបទពិសោធថ្នាក់រដ្ឋមន្ត្រីតែមួយគត់របស់លោកគឺនៅពេលលោកធ្វើជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំក្នុងរដ្ឋាភិបាលលោក អាបេ។
លោកនិយាយហៅខ្លួនឯងថា ជាអ្នកនយោបាយបែប «ជីងហ្គាសា» ដែលជាពាក្យបុរាណមួយមានន័យថា ទាហានដែលធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីការរីកចម្រើនរបស់មេដឹកនាំរបស់ខ្លួន។ លោកនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកនយោបាយស្តាំនិយម ឬឆ្វេងនិយមទេ ប៉ុន្តែជាអ្នកអព្យាក្រឹត ខ្ញុំគ្មានមនោគមន៍វិជ្ជាទេ»។
អាជីពជាសមាជិកសភារបស់លោក ម៉ាតស៊ូណូ ដែលចាប់ផ្ដើមកាលពីឆ្នាំ ២០០០ គឺមិនអ្វីគួរឱ្យកត់សម្គាល់។ ១៧ ឆ្នាំ បន្ទាប់ពីជាប់ឆ្នោតលើកដំបូង ទើបលោក ម៉ាតស៊ូណូ ចាប់ផ្ដើមទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ពីសហគមន៍នយោបាយរបស់ប្រទេសជប៉ុន ដែលគេហៅកាត់ថា ណាហ្គាតាចូ នៅពេលលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី អាបេ បាននិយាយថា លោកគឺក្នុងចំណោមអ្នកនយោបាយ ៤ រូប ដែលលោករំពឹងថា នៅពេលអនាគតនឹងដឹកនាំក្រុមធំជាងគេក្នុងគណបក្ស LDP ដែលបច្ចុប្បន្នគឺដឹកនាំដោយប្រធានសភាជប៉ុនលោកហ៊ីរ៉ូយូគី ហូសូដា។
ការលើកឡើងរបស់លោក អាបេ ឱ្យតម្លៃទៅលើម៉ាតស៊ូណូស្មើនឹងជំនិតជិតស្និទ្ធបំផុត ដែលបង្កឱ្យមានការចោទសួរសំណួរថា «ហេតុអ្វីបានជ្រើសរើស ម៉ាតស៊ូណូ» ដែលជាសំណួរស្រដៀងនៅពេលដែលលោក គីស៊ីដា តែងតាំងលោក ម៉ាតស៊ូណូ ជាអគ្គលេខាធិការទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី។
ក្នុងសហគមន៍នយោបាយនយោបាយជប៉ុនដែលពោរពេញទៅដោយអ្នកនយោបាយច្រណែននឹងប្រជាប្រិយភាព និងឋានន្តរស័ក្ដិអ្នកដទៃសមត្ថភាពជៀសវាងជម្លោះជាមួយអ្នកដទៃគឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់អាជីពដ៏ជោគជ័យ។ ក្នុងបរិបទនេះលោក ម៉ាតស៊ូណូ បានឡើងជណ្ដើរថ្នាក់ដឹកនាំ LDP សន្សឹមៗ ដោយមិនទាក់ទាញសត្រូវ។
ការកើនឡើងអំណាចនយោបាយរបស់លោក ម៉ាតស៊ូណូ គឺមួយផ្នែកបង្កដោយជំហរកណ្ដាលនិយមរបស់លោកក្នុងក្រុមនយោបាយដែលបែកខ្ញែកជា ២។ ក្រុមនយោបាយធំជាងគេរបស់គណបក្ស LDP ឥឡូវបែកខ្ញែករវាងក្រុមគាំទ្រអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រី អាបេ និងក្រុមអ្នកនយោបាយជើងចាស់ ហើយក្រុមទាំង ២ នេះតែងតែមានមតិផ្ទុយគ្នា។
ជំហរកណ្ដាលនិយម និងជំនាញរក្សាតុល្យភាពរបស់លោក ម៉ាតស៊ូណូ បានធ្វើឱ្យលោកក្លាយជាអ្នកផ្សះផ្សា និងបង្រួបបង្រួមរវាងក្រុមទាំង ២ នេះ ដែលចុងក្រោយលោកត្រូវបានតែងតាំងជាអគ្គលេខាធិការនៃក្រុមនេះ។ កត្តាទាំងនេះបានផ្ដល់ឥទ្ធិពលដ៏ធំមួយដល់លោក ម៉ាតស៊ូណូ។
លោកគីស៊ីដា បានសង្កេតឃើញការកើនឡើងរបស់លោក ម៉ាតស៊ូណូ ហើយបានព្យាយាមកសាងទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយលោក ម៉ាតស៊ូណូ និងបានគាំទ្រលោក ម៉ាតស៊ូណូ ក្នុងអាជីពនយោបាយរបស់លោក។
លោក ម៉ាតស៊ូណូ បានប្រើប្រាស់ឥទ្ធិពលរបស់ដើម្បីគាំទ្រលោកគីស៊ីដាក្នុងការបោះឆ្នោតថ្នាក់ដឹកនាំគណបក្ស LDP ផ្ទុយ ពីបំណងរបស់លោក អាបេ ហើយនៅពេលដែលលោកគីស៊ីដាក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីលោកបានជ្រើសរើសលោក ម៉ាតស៊ូណូ ជាជំនិតដៃស្ដាំរបស់លោក ផ្ទុយពីការណែនាំរបស់លោក អាបេ។
លោក ម៉ាតស៊ូណូ គឺជាករណីដ៏កម្រមួយក្នុងនយោបាយជប៉ុន ដោយការកើនឡើងឥទ្ធិពលដ៏ឆាប់រហ័សរបស់លោក និងទំនាក់ទំនងបុរសមានឥទ្ធិពលច្រើនជាងគេក្នុងសភាជប៉ុន គឺលោកគីស៊ីដា និងលោក អាបេ។ របៀបដែលលោកនឹងប្រើប្រាស តំណែងជាអគ្គលេខាធិការទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន គឺនឹងក្លាយជាប្រធានបទដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ក្នុងនយោបាយរបស់ជប៉ុន៕