.jpg)
លោក ពូទីន ប្រជុំជាមួយសមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខតាមវីដេអូខនហ្វើរុិន។ AFP
លោកខាងលិច បានព្រមានដាក់ទណ្ឌកម្ម «ដ៏ធំ» និង «មិនធ្លាប់មាន» ទៅលើប្រទេសរុស្ស៊ី ប្រសិនវិមានក្រឹមឡាំងសម្រេចធ្វើការឈ្លានពានចូលដែនដីប្រទេសអ៊ុយក្រែន។ ប៉ុន្តែខណៈពេលភាពតានតឹងឈានដល់ចំណុចកំពូល អ្នកវិភាគមួយចំនួនបាននិយាយថា វិធានការលោកខាងលិច នឹងមិនប្រសិទ្ធភាពទៅលើរុស្ស៊ី ប្រសិនបើក្រុងម៉ូស្គូទទួលការគាំទ្រពីប្រទេសចិន។
នៅដើមខែកុម្ភៈ ប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោក វ្ល៉ាឌីមៀរ ពូទីន នឹងធ្វើដំណើរទៅកាន់ក្រុងប៉េកាំង ដើម្បីចូលរួមក្នុងពិធីបើកកីឡាអូឡាំពិករដូវរងា ដែលក្នុងអំឡុងពេលនោះលោកនឹងជួបជាមួយសម្ព័ន្ធមិត្តដ៏សំខាន់មួយ គឺប្រធានាធិបតីចិនលោក ស៊ី ជីនភីង។ ក្នុងការសន្ទនាតាមទូរស័ព្ទកាលពីខែលោក ស៊ី បានសម្ដែងការគាំទ្រចំពោះលោក ពូទីន ជុំវិញការទាមទារធានាសន្តិសុខពីលោកខាងលិច ដែលរួមមានការធានាថា អ៊ុយក្រែននឹងមិនចូលជាសមាជិកនៃសម្ព័ន្ធភាពយោធាលោកខាងលិចណាតូ។
កាលពី ១ ទសវត្សរ៍មុនទំនាក់ទំនងដ៏ជិតស្និតនេះ គឺមិនទំនងនឹងកើតឡើងទេ ដោយកាលនោះរុស្សី និងចិន គឺជាគូប្រជែងគ្នាច្រើនជាងដៃគូ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់ការកើនឡើងភាពតានតឹងជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក បានធ្វើឱ្យកើតមានផលប្រយោជន៍ និងទស្សនៈពិភពលោករួមរវាងក្រុងម៉ូស្គូ និងក្រុងប៉េកាំង។ ក្នុងការសន្ទនាខាងលើលោក ស៊ី បានប្រាប់លោក ពូទីន ថា «កម្លាំងអន្តរជាតិមួយចំនួនកំពុងជ្រៀតជ្រែកតាមអំពើចិត្តក្នុងកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់ចិន និងរុស្សី ក្រោមរូបភាពប្រជាធិបតេយ្យ និងសិទ្ធិមនុស្ស»។
ការលើកឡើងរបស់លោកស៊ីទៅកាន់លោក ពូទីន បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា មេដឹកនាំទាំង ២ ត្រូវបានបង្រួបបង្រួមដោយជំនឿថា សហរដ្ឋអាមេរិក កំពុងរៀបចំផែនការបំផ្លាញ និងផ្ដួលរំលំរដ្ឋាភិបាលរបស់ពួកគេ ហើយប្រើប្រាស់សកម្មជនប្រជាធិបតេយ្យជាឧបករណ៍ ដើម្បីធ្វើការជ្រៀតជ្រែក។ ក្នុងសម័យរុងរឿងនៃលទ្ធិកុម្មុយនីស្ត ទាំងក្រុងប៉េកាំង និងក្រុងមូ៉ស្គូបានគាំទ្របដិវត្តន៍វណ្ណៈនៅជុំវិញពិភពលោក ប៉ុន្តែនៅសម័យបច្ចុប្បន្នពួកគេបានប្រែមកប្រឆាំងការធ្វើបដិវត្តន៍។ នៅពេលដែលភាពចលាចលផ្ទុះឡើងនៅប្រទេសកាហ្សាក់ស្ថាន ដែលមានព្រំដែនជាប់ទាំងរុស្ស៊ី និងចិន ក្រុងម៉ូស្គូបានចោទប្រកាន់អាមេរិកថា បានព្យាយាមគាំទ្រ «បដិវត្តន៍ពណ៌» ហើយក្រុងប៉េកាំង បានបន្ធូរសារនេះ។
រុស្សី និងចិន បានមើលឃើញថា បាតុកម្មនៅកាហ្សាក់ស្ថាន គឺស្របតាមពុម្ពមួយ។ រុស្សីមានជំនឿជាយូរមកហើយថា អាមេរិកបានជួយបដិវត្តន៍ម៉ៃដាននៅប្រទេសអ៊ុយក្រែន កាលពីឆ្នាំ២០១៤-២០១៥ ដែលឈានដល់ការទម្លាក់របបគាំទ្រដោយរុស្ស៊ី។ ប្រទេសចិន ក៏បាននិយាយថា «កម្លាំងបរទេស» ដែលអាចនិយាយសំដៅទៅអាមេរិក គឺនៅពីក្រោយនៃបាតុកម្មក្រុងហុងកុងឆ្នាំ ២០១៩។
ទាំងលោក ពូទីន និងលោក ស៊ី បានជឿជាក់ថា ភាពងាយរងគ្រោះរបស់ពួកគេចំពោះ «បដិវត្តន៍ពណ៌» គឺដោយសារគុណវិបត្តិក្នុងសណ្ដាប់ធ្នាប់ពិភពលោក ពោលគឺរបៀបដំណើរការនៃប្រព័ន្ធនយោបាយពិភពលោកនាពេលបច្ចុប្បន្ន។ ជាហេតុធ្វើឱ្យប្រទេសទាំង ២ ព្យាយាមបង្កើតសម័យថ្មីមួយក្នុងនយោបាយពិភពលោក ដើម្បីបំពេញផលប្រយោជន៍របស់ពួកគេ តាមទស្សនៈរបស់មេដឹកនាំទាំង ២ នាបច្ចុប្បន្ននេះ។
អ្វីដែលចិន និងរុស្ស៊ីប្រឆាំងក្នុងប្រព័ន្ធនយោបាយពិភពលោកនាពេលបច្ចុប្បន្ននោះ គឺគំនិត «ឯកប៉ូលនិយម» ដែលពួកគេនិយាយថា បានផ្ដល់អំណាចលើសលប់ទៅឱ្យសហរដ្ឋអាមេរិក។ ពាក្យថា «ឯកប៉ូលនិយម» ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជាលើកដំបូងបន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃសហភាពសូវៀត ដែលពេលនោះនៅសល់មហាអំណាចតែមួយគត់គឺសហរដ្ឋអាមេរិក។
គោលការណ៍ «ឯកប៉ូលនិយម» បានអនុញ្ញាតឱ្យអាមេរិកធ្វើសកម្មភាពដោយមិនមានការប្រឆាំង។ នេះ គឺចាប់ផ្ដើមដោយសង្គ្រាមជាមួយអ៊ីរ៉ាក់នៅឆ្នាំ ១៩៩១ និងការអន្តរាគមន៍ជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងសង្គ្រាមស៊ីវិលនៅជុំវិញពិភពលោក។ បន្ទាប់ការវាយប្រហារភេរវកម្មនៅឆ្នាំ ២០០១ អាមេរិកបានដឹកនាំការឈ្លានពានចូលប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ហើយបានឈ្លានពានប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់នៅឆ្នាំ ២០០៣។
បន្ថែមពីលើនេះចិន និងរុស្ស៊ីក៏មើលឃើញអាមេរិក គឺកំពុងផ្សព្វផ្សាយគំនិតលោកខាងលិចមកខាងកើតផងដែរ ដែលពួកគេនិយាយថាអាចប៉ះពាល់ទៅដល់វប្បធម៌របស់ពួកគេ។
ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ការបរាជ័យរបស់អាមេរិកនៅអាហ្វហ្គានីស្ថាន ដែលត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ដោយការជម្លៀសដ៏ចលាចល បានធ្វើរុស្សីជឿជាក់ថា «ឯកប៉ូលនិយម» របស់អាមេរិក គឺកំពុងតែបែកបាក់ហើយ។
រុស្សី និងចិនមានបំណងប្រកាន់យកគំនិត «ពហុប៉ូលនិយម» ដោយពួកគេនឹងបង្កើតដែនឥទ្ធិពលក្នុងតំបន់របស់ពួកគេ ហើយអាមេរិកត្រូវតែគោរពដែនឥទ្ធិពលទាំងនេះ ដោយឈប់ព្យាយាមជ្រៀតជ្រែកចូលកិច្ចការក្នុងដែនទាំងនេះ៕
