.jpg)
លោក វ្ល៉ាឌីមៀរ ពូទីន ចូលរួមកិច្ចប្រជុំមួយជាមួយក្រុមនិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យកាលពីថ្ងៃទី ២៥ ខែមករា។ AFP
កាលពី៣សប្ដាហ៍មុន ទាហានឆត្រយោងរុស្ស៊ីក្រោមបញ្ជារបស់ឧត្ដមសេនីយ៍ឯក អង់ឌ្រេ សឺដ្យូកូវ បានធ្វើដំណើរចម្ងាយជាង ៤ ០០០ គីឡូម៉ែត្រ ពីក្រុងមូ៉ស្គូទៅកាន់ប្រទេសកាហ្សាក់ស្ថាន ក្រោមការអញ្ជើញរបស់រដ្ឋាភិបាលប្រទេសនេះ ដើម្បីជួយការបង្ក្រាបបាតុកម្ម។ ពួកគេបានបំពេញបេសកកម្មរក្សាសន្តិភាពរបស់ពួកគេក្នុងរយៈពេលត្រឹមតែ ១០ ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះហើយ ចាកចេញវិញ។
បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងប្រតិបត្តិការដែលមានកម្រិត និងលឿនដូចរន្ទះនៅកាហ្សាក់ស្ថាន លោកខាងលិច កំពុងអះអាងថា រុស្សុី កំពុងត្រៀមធ្វើការឈ្លានពានពេញលេញចូលក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន។
រុស្ស៊ីបានច្រានចោលថា ខ្លួនគ្មានផែនការដើម្បីធ្វើការឈ្លានពានទេ បើទោះបីជាមានការរាយការណ៍ថា រុស្ស៊ីនៅតែបន្តបង្កើនចំនួនទាហាននៅជិតព្រំដែនក៏ដោយ។ ប្រសិនបើក្រុងម៉ូស្គូសម្រេចអនុវត្តការឈ្លានពាន នោះលោកឧត្ដមសេនីយ៍សឺដ្យូកូវដែលជា មេបញ្ជាការនៃកងទ័ពឆត្រយោងធំជាងគេក្នុងពិភពលោកត្រូវបានគេរំពឹងនឹងដើរតួនាំមុខគេ។
កងកម្លាំងឆត្រយោងរុស្ស៊ី ឬហៅកាត់ថា VDV ត្រូវបានអ្នកវិភាគចាត់ទុកថាជាផ្លែលំពែងនៃកងទ័ពរុស្ស៊ី ដែលបានចូលរួមបេសកកម្មសំខាន់ៗរបស់រុស្ស៊ីក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់លោកប្រធានាធិបតី វ្ល៉ាឌីមៀរ ពូទីន។ អាជីពរបស់លោកឧត្ដមសេនីយ៍សឺដ្យូកូវដែលរួមមានការដាក់ពង្រាយនៅឆេឆេនី និងគ្រីមា គឺជាការបង្ហាញពីរបៀបដែលកងទ័ពរបស់រុស្ស៊ី បានវិវឌ្ឍក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក ពូទីន ដោយយោធា និងឃ្លាំងអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ បានក្លាយជាឧបករណ៍កណ្តាលនៃគោលនយោបាយការបរទេសរបស់ប្រធានាធិបតីរូបនេះ។
កាលពី ២០ ឆ្នាំមុន យោធារុស្ស៊ី គឺជាកងកម្លាំងទ័ពកំណែនដែលមានការលើកទឹកចិត្តទាបមានប្រាក់ខែទាប មានតែឧបករណ៍ចាស់ៗសល់ពីសម័យសូវៀតហើយពោរពេញទៅដោយនាយទាហាន ដោយចំនួននាយទាហានស្ទើរតែស្មើនឹងចំនួនពលទាហាន។ កងកម្លាំងនេះបានរងការបាត់បង់ទាហានយ៉ាងច្រើន ក្នុងការបង្ក្រាបក្រុមឧទ្ទាមនៅតំបន់ឆេឆេនី។
សព្វថ្ងៃយោធារុស្ស៊ីបានប្រែក្លាយទៅជាកងកម្លាំងដែលពោរពេញទៅដោយសមត្ថភាពដ៏ខ្ពស់ ដែលអាចធ្វើការដាក់ពង្រាយយ៉ាងរហ័សទៅជួយប្រទេសកាហ្សាក់ស្ថាន ធ្វើការអន្តរាគមន៍ពីចម្ងាយក្នុងសង្គ្រាម ស៊ីវិលប្រទេសស៊ីរី និងធ្វើបេសកកម្មសម្ងាត់ដូចជាការកាត់យកឧបទ្វីបគ្រីមា។
ចំណុចរបត់បានកើតឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ ២០០៨ នៅពេលដែលកងកម្លាំងរុស្ស៊ីមានការធ្វេសប្រហែសជាច្រើនក្នុងសង្គ្រាមជាមួយប្រទេសហ្សកហ្ស៊ី។ បើទោះបីជាសង្គ្រាមនេះមានរយៈពេលត្រឹមតែ ៥ ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ យន្តហោះចម្បាំងរុស្ស៊ី ជាច្រើនគ្រឿងត្រូវបានបាញ់ទម្លាក់ដោយកងកម្លាំងខ្លួនឯង ប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនងនៅសមរភូមិគឺមានភាពយ៉ាប់យ៉ឺនធ្វើឱ្យមេបញ្ជាការជាច្រើនរំពឹងលើទំនាក់ទំនងតាមទូរស័ព្ទដៃផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។
ដ្រូនស៊ើបការណ៍របស់ពួកគេអាចបញ្ជូនរូបភាពបានតែបន្ទាប់ពីចុះចតប៉ុណ្ណេះ ហើយមិនអាចធ្វើការផ្សាយផ្ទាល់ទៅបញ្ជាការដ្ឋានទេ។
ការកែប្រែដ៏ធំមួយបានកើតឡើង។ ប្រាក់ខែបានចាប់ផ្ដើមកើនឡើង ឧបករណ៍ត្រូវបានរងទំនើបកម្ម យុទ្ធសាស្ត្រត្រូវបានចម្រាញ់ ហើយនាយទាហានដែលមានការបាក់ទឹកចិត្តត្រូវបានបញ្ជូនទៅសមរភូមិមុខដើម្បីកសាងបទពិសោធ។ ទ័ពកំណែនដែលមិនមានការជំរុញ និងការហ្វឹកហាត់ល្អ ត្រូវបានដកចេញ ហើយជំនួសដោយទាហានអាជីព។
សរុបមក យោធារុស្ស៊ីមានបុគ្គលិកជាង ៩០០ ០០០ នាក់ ក្នុងនោះទាហានកងទ័ពជើងគោកមានចំនួន ២៩០ ០០០ នាក់។ ក្នុងរយៈពេល ១ ទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះរុស្សុីបានរួមបញ្ចូលយន្តហោះចម្បាំង ជំនាន់ថ្មី ធ្វើទំនើបកម្មលើកងទ័ពរថក្រោះ និងកាត់បន្ថយសមាមាត្រចំនួនទាហានកំណែន ធៀបនឹងទាហានអាជីព ពីជាងពាក់កណ្ដាលមកត្រឹមតែ ៣០ ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។
រីឯអ៊ុយក្រែនវិញ មានបុគ្គលិកយោធាសរុប ២៦១ ០០០ នាក់ ដែលក្នុងទាហានជើងគោកមានចំនួន ១៤៥ ០០០ នាក់ ហើយក្រៅពីនេះអ៊ុយក្រែនមានទ័ពបម្រុង ឬទ័ពស្ម័គ្រចិត្តចំនួន ៩០០ ០០០ នាក់។ បើទោះបីជាបានឆ្លងកាត់សង្គ្រាមផ្ដាច់ខ្លួនជិត ៨ ឆ្នាំ អ៊ុយក្រែន គឺនៅមានការខ្វះខាតឧបករណ៍ទំនើប ជាពិសេសប្រព័ន្ធការពារដែនអាកាស។
ផ្លែផ្កានៃកំណែទម្រង់របស់រុស្ស៊ីត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ក្នុងអំឡុងពេលនៃការកាត់យកឧបទ្វីបគ្រីមា ហើយត្រូវបានបញ្ជាក់នៅឆ្នាំបន្ទាប់នៅប្រទេសស៊ីរី។ ស៊ីរីក៏បានក្លាយជាកន្លែងសាកល្បងអាវុធជំនាន់ថ្មីរបស់រុស្ស៊ី និងជាកន្លែងហ្វឹកហាត់នៅសមរភូមិពិតសម្រាប់ទាហានរុស្ស៊ី ជាង ៦០ ០០០ នាក់ ដែលរួមមាននាយទាហានផងដែរ។
ប៉ុន្តែកំណែទម្រង់ទាំងនេះនៅតាមមិនទាន់មហិច្ឆតារបស់រុស្ស៊ី។ កង្វះខាតបុគ្គលិកជំនាញ និងធនធានបច្ចេកវិទ្យា ជាពិសេសបន្ទះឈីប បានពន្យារការចែកចាយនូវអាវុធ និងឧបករណ៍ជំនាន់ថ្មី។ បើទោះយ៉ាងនេះក្ដី អ្នកជំនាញយោធានិយាយថា កម្លាំងយោធាជំនាន់ថ្មីរបស់រុស្ស៊ី នៅតែមានសមត្ថភាពក្នុងការធ្វើការវាយប្រហារយ៉ាងខ្លាំងក្លា៕
