.jpg)
ទាហានអ៊ុយក្រែន ជិះនៅលើរថក្រោះឆ្ពោះទៅកាន់ខ្សែត្រៀមជួរមុខក្នុងតំបន់ Lugansk កាលពីថ្ងៃទី ២៥ កុម្ភៈ។ AFP
ចារកម្មលោកខាងលិច អ្នកសារព័ត៌មាននៅសមរភូមិ និងវីដេអូរាប់ពាន់ម៉ោងនៅលើបណ្ដាញសង្គមបានបង្ហាញរូបភាព និងស្ថានភាពនៃការលុកលុយរបស់រុស្ស៊ីទៅលើអ៊ុយក្រែន៖ រថក្រោះ និងរថយន្តយោធាផ្សេងទៀតរងការបំផ្លាញ ឆាបឆេះ និងបោះបង់ចោលនៅកណ្ដាលផ្លូវ ឬជាប់ក្នុងជង្ហុកកៀនផ្លូវ។
ភាពជោគជ័យរបស់អ៊ុយក្រែនក្នុងការរារាំងផែនការសង្គ្រាមរន្ទះរបស់រុស្ស៊ី ដើម្បីចូលកាន់កាប់ក្រុងកៀវ និងក្រុងធំៗដទៃទៀត គឺភាគច្រើនដោយសារសមត្ថភាពរបស់កងទ័ពអ៊ុយក្រែនក្នុងការតាមដាន និងបំផ្លាញរថក្រោះ និងរថយន្តយោធារុស្ស៊ី បង្កឱ្យមានការខាតបង់យ៉ាងខ្លាំង ហើយពន្យារការទៅមុខនៃការលុកលុយរបស់រុស្ស៊ី។
កងកម្លាំងអ៊ុយក្រែន រៀបខ្លួនជាក្រុមតូចៗ ដែលជាញឹកញាប់ប្រដាប់ដោយគ្រាប់រ៉ុក្កែតបាញ់ពីស្មា ឬជើងទម្រចល័តផ្គត់ផ្គង់ដោយលោកខាងលិច បានប្រើប្រាស់សណ្ឋានដី និងចន្លោះប្រហោងក្នុងយុទ្ធសាស្ត្ររបស់កងទ័ពរុស្ស៊ី ដើម្បីការវាយប្រហារទាំងនេះ។
អាវុធខ្នាតតូចប្រើប្រាស់ដោយអ៊ុយក្រែន និងកាំភ្លើងធំប្រើប្រាស់ដោយរុស្ស៊ី បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីភាពខុសគ្នារវាងយុទ្ធសាស្ត្រដែលបានប្រើប្រាស់ដោយភាគីទាំងសងខាង។
កាលឆ្នាំ ២០១២ ប្រទេសរុស្ស៊ី បានបញ្ចប់ការធ្វើកំណែទម្រង់យ៉ាងទូលំទូលាយលើកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធដោយមានលទ្ធផលជាការបង្កើត «កងវរសេនាចម្រុះ» ជាអង្គភាពប្រយុទ្ធចម្បងនៃ កងទ័ពប្រទេសនេះ។ អាមេរិកប៉ាន់ស្មានថា ក្នុងចំណោម «កងវរសេនាចម្រុះ» ទាំង ១៧០ របស់រុស្ស៊ីចំនួន ១០០ ត្រូវបានដាក់ពង្រាយទៅប្រទេសអ៊ុយក្រែន។
ឧត្តមភាពនេះ គឺប្រដាប់ដោយរថក្រោះ ទាហានថ្មើរជើងចល័តដោយរថពាសដែក កាំភ្លើងធំមីស៊ីល និងប្រព័ន្ធការពារដែនអាកាសហើយមានសមត្ថភាពផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងរហ័សពីប្រតិបត្តិការវាយប្រហារល្បឿនលឿន ទៅការវាយប្រហារចម្ងាយឆ្ងាយ ដើម្បីគាំទ្រប្រតិបត្តិការរបស់អង្គភាពផ្សេងៗ។
ប៉ុន្តែ «កងវរសេនាចម្រុះ» មានចំណុចខ្សោយដ៏ធំមួយ គឺការរំពឹងយ៉ាងខ្លាំងលើរថយន្តរបស់ពួកគេ ដោយក្នុងមួយអង្គភាពនីមួយៗមានរថយន្តជាមធ្យម ៧៥ គ្រឿង ខណៈពេលមានទាហានថ្មើរជើងត្រឹមតែជាង ២០០ នាក់ប៉ុណ្ណោះ ធ្វើឱ្យអង្គភាពនេះងាយរងការវាយប្រហារពីក្រោយ និងពីចំហៀង។ អង្គភាពនេះ គឺកាន់តែងាយរងការវាយប្រហារ នៅពេលដែលក្រុមទាហានថ្មើរជើងអ៊ុយក្រែនតូចៗ ប្រើប្រាស់សណ្ឋានដីដើម្បីធ្វើការវាយឆ្មក់ពីទិសដៅចំណុចខ្សោយ។
បន្ថែមពីលើនេះ ទាហានរុស្ស៊ីភាគច្រើន ដែលត្រូវដាក់ពង្រាយសម្រាប់ «ការធ្វើសមយុទ្ធ» បានមានភាពភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលពួកគេទទួលបញ្ជាឱ្យឆ្លងដែនចូលអ៊ុយក្រែនដោយហាក់ដូចជាមានតែប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោក វ្ល៉ាឌីមៀរ ពូទីន និងមន្ត្រីជំនិតមួយចំនួនតូចទេ ដែលដឹងអំពីផែនការលុកលុយចូលប្រទេសអ៊ុយក្រែន។
នេះមានន័យថា រថក្រោះ និងរថយន្តទាំងនេះ បានឆ្លងចូលអ៊ុយក្រែនដោយមិនបានត្រៀមខ្លួនជាមុន ហើយរថយន្តជាច្រើនស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពខូចខាត ឬត្រូវការផ្លាស់ប្ដូរគ្រឿងបន្លាស់រួចទៅហើយ។ រថយន្តទាំងនេះបានប្រឈមនឹងបញ្ហានៅពេលដែលពួកគេព្យាយាមធ្វើដំណើរចុះផ្លូវ ដោយមានរូបភាពជាច្រើនបង្ហាញការបោះបង់រថយន្តរុស្ស៊ីដែលជាប់នៅក្នុងភក់។
ផែនការរបស់រុស្ស៊ីក៏សង្កត់ធ្ងន់លើការចូលកាន់កាប់ទីក្រុងធំៗឱ្យបានឆាប់រហ័សផងដែរ ដូច្នេះមានន័យថាក្បួនចម្បាំងរបស់រុស្ស៊ី គឺត្រូវធ្វើដំណើរលើផ្លូវជាតិរបស់អ៊ុយក្រែន ហើយត្រូវផ្ដោតលើការចូលកាន់កាប់ចំណុចប្រសព្វនៃផ្លូវជាតិទាំងនេះ ជាជាងការចូលកាន់កាប់ភូមិស្រុកតាមបណ្ដាខេត្តនីមួយៗ។
ដោយសង្កេតឃើញបែបនេះ អ៊ុយក្រែនបានធ្វើការសន្និដ្ឋានចំនួន ២៖ ទី១ ទំហំមុខនៃក្បួនរថក្រោះ គឺមិនអាចធំជាងទទឹងផ្លូវទេហើយល្បឿននៃក្បួន គឺកំណត់ដោយរថក្រោះនៅខាងមុខគេ។ ទី២ ពួកគេអាចធ្វើសកម្មភាពដោយសេរីនៅក្នុងព្រៃភ្នំ វាលស្រែ និងក្នុងភូមិតូចៗ នៅបណ្ដោយផ្លូវទាំងនោះ។
ដោយមានកង្វះទាហានថ្មើរជើង ដើម្បីការពារផ្នែកចំហៀង និងផ្នែករបស់ខ្លួន ក្បួនរថក្រោះរុស្ស៊ីបានរងការវាយឆ្មក់ដោយក្រុមទាហានថ្មើរជើងតូចៗរបស់អ៊ុយក្រែន ដែលធ្វើការវាយពីសណ្ឋានដីដែលអាចជួយលាក់ខ្លួនពួកគេបាន ហើយផ្ដល់ច្រកសម្រាប់ការដកថយ។
ស្នូលនៃការវាយឆ្មក់ទាំងនេះ គឺមីស៊ីល ឬរ៉ុកែ្កតប្រឆាំងរថក្រោះបាញ់ពីស្មា ឬជើងទម្រចល័តចម្រុះជាច្រើនម៉ាក ដោយគួរឱ្យកត់សម្គាល់ជាងគេ គឺប្រព័ន្ធមីស៊ីលស្វ័យប្រវត្តិ Javalin ផលិតដោយអាមេរិក។
ការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធមីស៊ីលខ្នាតតូចបែបនេះ បានអនុញ្ញាតឱ្យទាហានថ្មើរជើងអ៊ុយក្រែនមានសមត្ថភាពកម្ទេចរថក្រោះរុស្ស៊ី ដោយរក្សាល្បឿនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ធ្វើការវាយឆ្មក់ ហើយ ដកថយវិញ។
មុនការលុកលុយចាប់ផ្ដើមសហរដ្ឋអាមេរិក និងសមាជិកអង្គការណាតូដទៃទៀតបានបញ្ជូនមីស៊ីលទាំងនេះ ចំនួនរាប់ពាន់គ្រាប់ជាមួយនឹងគ្រូបង្វឹកទៅកាន់ប្រទេសអ៊ុយក្រែន។ ទាំងលោកខាងលិច និងអ៊ុយក្រែនបាននិយាយថា មីស៊ីលទាំងនេះបានជួយយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការទប់ទល់នឹងការលុកលុយរបស់រុស្ស៊ី៕
វីដេអូ៖
