
អ្នកធ្វើការនិងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តសម្លឹងមើលបរិវេណមួយ ដែលអ្នកស្រុកត្រូវតេស្តរកមេរោគកូវីដ ១៩ កាលពីថ្ងៃទី ៤ មេសា។ AFP
កាលពីចុងខែមិនា ប្រជាជនរស់នៅក្នុងក្រុងសៀងហៃ នៃប្រទេសចិន បានចាប់ផ្ដើមព្រួយបារម្ភថា ការកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងនៃចំនួនករណីវិជ្ជមានជំងឺកូវីដ ១៩ នឹងធ្វើឱ្យមានការបិទខ្ទប់ទ្រង់ទ្រាយធំលើក្រុងរបស់ពួកគេ។ ការព្រួយបារម្ភអំពីការបិទខ្ទប់បានធ្វើឱ្យមានការផ្អើលទិញម្ហូបអាហារ។
រដ្ឋបាលក្រុងនេះបានព្យាយាមកាត់បន្ថយការព្រួយបារម្ភ ដោយសរសេរលើបណ្ដាញសង្គម Weibo ថា៖ «សូមកុំជឿ ឬផ្សព្វផ្សាយពាក្យចចាមអារ៉ាម»។
លោក វ៉ូ ហ្វាន មន្ត្រីក្រុមការងារឆ្លើយតបកូវីដ ១៩ ១ រូប នៃទីក្រុងសៀងហៃ បាននិយាយការបិទខ្ទប់ គឺមិនអាចធ្វើបានទេ «ដោយសារក្រុងសៀងហៃមិនត្រឹមតែសម្រាប់អ្នករស់ក្នុងប៉ុណ្ណោះទេ។ វាក៏ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមជាតិហើយ ថែមទាំងប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកផងដែរ»។
ត្រឹមតែប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក រដ្ឋបាលក្រុងសៀងហៃបានប្រកាសការបិទខ្ទប់ទ្រង់ទ្រាយធំបំផុត ចាប់តាំងពីការបិទខ្ទប់ទីក្រុងវូហាន កាលពី ២ ឆ្នាំមុន។ ការបិទខ្ទប់ពីដំណាក់កាលត្រូវបានអនុវត្ត ដែលបំបែកក្រុងសៀងហៃជា ២ ដោយយកទន្លេជាព្រំ។
កាលពីពាក់កណ្ដាលខែមីនា លោកប្រធានាធិបតី ស៊ី ជីនភីង បានសង្កត់ធ្ងន់អំពីតម្រូវការនៃការកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់សេដ្ឋកិច្ច បង្កដោយជំងឺកូវីដ ១៩ និងវិធានការប្រឆាំងវា។ ការលើកឡើងរបស់លោកត្រូវបានអ្នកវិភាគជាច្រើនយល់ឃើញថា ជាសញ្ញានៃការបន្ធូរបន្ថយវិធានការដ៏តឹងរ៉ឹងរបស់ខ្លួន។ ការបិទខ្ទប់មជ្ឈមណ្ឌលហិរញ្ញវត្ថុដ៏ធំនេះ គឺការច្រានចោលយ៉ាងច្បាស់នៃគំនិតថា ប្រទេសចិន នឹងបន្ធូរបន្ថយវិធានការរបស់ខ្លួន។
រហូតមកដល់ថ្មីៗនេះ ប្រទេសចិន អាចមោទនភាពថា ខ្លួនបានទប់ទល់នឹងជំងឺកូវីដ ១៩ ដោយជោគជ័យ។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ការវិនិយោគរយៈពេល ២ ឆ្នាំ ទៅលើការបំបាត់ជំងឺកូវីដ ១៩ ឱ្យស្មើសូន្យ កំពុងស្ថិតក្រោមសម្ពាធដ៏ខ្ពស់ ខណៈពេលដែលប្រទេសនេះបន្តរកឃើញការកើនឡើងករណីវិជ្ជមានរាប់ពាន់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ បើទោះបីជាមានវិធានការកាន់តែតឹងរ៉ឹងក៏ដោយ។
ការបិទខ្ទប់ភ្លាមៗរបស់ក្រុងសៀងហៃ ខណៈពេលដែលចំនួនករណីឆ្លងនៅតែបន្តកើនឡើងបានធ្វើឱ្យសំណួរមួយចំនួនអំពីប្រសិទ្ធភាពនៃវិធានការរបស់ចិន។
អ្នករិះគន់និយាយថា ការបិទខ្ទប់បែបនេះ នឹងប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់សេដ្ឋកិច្ច និងកាត់បន្ថយសម្ទុះកំណើន ខណៈពេលដែលទិន្នន័យចេញកាលពីសប្ដាហ៍មុនបង្ហាញថា រឿងនេះកំពុងកើតឡើងរួចទៅហើយ។ រីឯអ្នកគាំទ្រវិញបាននិយាយថា វិធានការនេះគឺជួយផ្ដល់ស្ថិរភាពដល់វិស័យឧស្សាហកម្ម និងជួយសង្គ្រោះជីវិត។
បន្ថែមពីលើក៏មានការខ្វែងគំនិតគ្នាជុំវិញកម្មវិធីចាក់វ៉ាក់សាំងផងដែរ។ តួលេខផ្លូវការបានបង្ហាញថា ជិត ៩០ ភាគរយនៃប្រជាជនជាង ១,៤ ពាន់លានរបស់ខ្លួនបានទទួលការចាក់វ៉ាក់សាំងពេញលេញ ប៉ុន្តែអត្រាក្នុងចំណោមមនុស្សងាយរងការឆ្លង គឺទាបជាងក្រុមមនុស្សដទៃទៀត។ បន្ថែមពីលើនេះប្រទេសចិន បានប្រើប្រាស់តែវ៉ាក់សាំងផលិតក្នុងស្រុកប៉ុណ្ណោះ ខណៈវ៉ាក់សាំងទាំងនេះមិនច្បាស់ថា មានប្រសិទ្ធភាពការពារពីមេរោគបំប្លែងថ្មីឬទេ។
ការបិទខ្ទប់ក្រុងសៀងហៃ បានអូសបន្លាយយូរជាងការប្រកាសរួចទៅហើយ ដែលជំរុញឱ្យមានការតវ៉ាពីអ្នករស់នៅក្នុងទីក្រុង អំពីការលំបាកនៃកង្វះម្ហូបអាហារ និងឱសថ ហើយបង្កឱ្យមានការព្រួយបារម្ភថា តើនឹងអូសបន្លាយយូរប៉ុនណា ប្រសិនបើករណីវិជ្ជមាននៅបន្តកើនឡើង។
អនាគតនៃវិធានការតឹងរ៉ឹងបែបនេះ គឺពិបាកនឹងព្យាករណាស់។ ជាគោលការណ៍ វិធានការរបស់ចិន មានបំណងពន្យារការឆ្លង ដើម្បីធ្វើយុទ្ធនាការចាក់វ៉ាក់សាំងសម្រាប់ប្រជាជនវ័យចំណាស់របស់ខ្លួន។ ឧទាហរណ៍នៃការរីករាលដាលនៅទីក្រុងហុងកុង បង្ហាញពីផលប៉ះពាល់ធំនៃការបរាជ័យក្នុងការធ្វើបែបនេះ។ ក្នុងឆ្នាំ ២០២១ ហុងកុងបានរាយការណ៍ថា ខ្លួនគ្មានករណីឆ្លងក្នុងសហគមន៍ទេ ប៉ុន្តែនៅខែកុម្ភៈឆ្នាំនេះ មេរោគអូមីក្រុងបានវាយលុកទីក្រុងនេះ ដោយក្នុងរយៈត្រឹមតែ ២ ខែប៉ុណ្ណោះ ធ្វើឱ្យមានករណីឆ្លងជាង ១ លាន និងករណីស្លាប់ជាង ៧ ០០០ ជាពិសេសក្នុងប្រជាជនមិនបានទទួលវ៉ាក់សាំង៕
វីដេអូ៖