.jpg)
កាលពីព្រឹកថ្ងៃសុក្រសប្ដាហ៍មុនការប៉ះទង្គិចគ្នាដ៏ធំមួយបានកើតឡើងនៅវិហារអ៊ិស្លាមអាល់អាក់សាក្នុងក្រុងហ្ស៊េរុយសាឡិម ខណៈពេលដែលសាសនិកមូស្លីមនៅក្នុង និងក្រៅវិហារនេះចាប់ផ្ដើមការតមអាហារសម្រាប់ថ្ងៃទី ១៤ នៃខែរ៉ាម៉ាដន។
នៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីវិហារនេះ ជនជាតិជី្វហ្វ បានធ្វើពិធីដុតបំផ្លាញនំប៉័ងធ្វើដោយប្រើមេត្រប៉ែ ដើម្បីកំណត់ការចាប់ផ្ដើមនៃបុណ្យរំលងរបស់សាសនាពួកគេ នៅល្ងាចថ្ងៃសុក្រដដែល។
រីឯនៅភាគខាងជើងទីក្រុងនេះវិញ គ្រិស្តសាសនិកបានចាប់ផ្ដើមក្បួនដង្ហែឈើឆ្កាងឆ្លងកាត់កណ្ដាលក្រុង នៅតាមដងផ្លូវដែលពួកគេជឿថា យេស៊ូគ្រិស្តបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីលានប្រហារជីវិតរបស់លោកដើម្បីប្រារព្ធពិធីអ៊ីស្ទើរ ដែលជាថ្ងៃប្រារព្ធការរស់ឡើងវិញនៃយេស៊ូ គ្រិស្ត។
ជាលើកដំបូងចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩១ បុណ្យរំលង បុណ្យអ៊ីស្ទើរ និង ខែរ៉ាម៉ាដន បានកើតឡើងក្នុងពេលតែ១ ពង្រឹងភាពរួមបញ្ចូលនៃសាសនាទាំងនេះ ប៉ុន្តែក៏បង្កើនភាពតានតឹងដែលកំណត់ប្រវត្តិសាស្ត្ររាប់ពាន់ឆ្នាំនៃក្រុងហ្ស៊េរុយសាឡិម
ផងដែរ។
សម្រាប់អ្នកខ្លះ ការត្រួតស៊ីគ្នានេះ បង្ហាញពីភាពអស្ចារ្យនៃក្រុងហ្ស៊េរុយសាឡិម និងរូបរាងនៃការរួមរស់ជាមួយគ្នាក្នុងចំណោមប្រជាជនខុសៗគ្នានៃក្រុងនេះ។
រីឯសម្រាប់អ្នកដទៃទៀត ការត្រួតគ្នានេះបង្ហាញពី ភាពមិនចុះម្រុងគ្នា និងវិសមភាពនៃ ក្រុងហ្ស៊េរុយសាឡិម ដោយប្រជាជនប៉ាឡេស្ទីននៅទីនោះជាច្រើនចាត់ថា ខ្លួនកំពុងស្ថិតក្រោមការត្រួតត្រារបស់អ្នកឈ្លានពានដីខ្លួន។ ការប៉ះទង្គិចគ្នារវាងប៉ូលិសអ៊ីស្រាអែលនិងជនជាតិប៉ាឡេស្ទីននៅវិហារអាល់អាក់សា បានកើតឡើងម្ដងទៀតនៅថ្ងៃអាទិត្យ ដោយប៉ូលិសបានរារាំងមិនឱ្យជនជាតិប៉ាឡេស្ទីនចូលវិហារអាល់អាក់សារ ដើម្បីអនុញ្ញាតឱ្យជនជាតិជ្វីហ្វចូលទៅទីនោះ។
សម្រាប់សាសនិកគ្រិស្តមួយចំនួន ដែលបានរៀបចំក្បួនដង្ហែរបស់ខ្លួនដើម្បីចៀសវាងបង្កផលប៉ះពាល់ដល់ការធ្វើដំណើររបស់សាសនិកមូស្លីម ការត្រួតស៊ីគ្នានេះគឺបានពង្រឹងអារម្មណ៍របស់ពួកគេជាជនភាគតិចក្នុងចំណោមជនភាគតិច។
នៅឆ្ងាយពីសមុទ្រ ឬទន្លេ ហើយមានទីតាំងនៅលើភ្នំ ក្រុងហ្ស៊េរុយសាឡិមគឺគ្មានសារៈសំខាន់ពាណិជ្ជកម្ម ឬយោធានោះទេ។ ប៉ុន្តែអំណាច របស់ក្រុងនេះគឺមានឫសគល់ក្នុងការកាន់កាប់ជំនឿសាសនារបស់មនុស្សរាប់លាននាក់នៅជុំវិញពិភពលោក ដែលភាគច្រើនលើសលប់ស្ទើរមិនដែលឃើញក្រុងនេះក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។
សម្រាប់ជនជាតិជ្វីហ្វ ក្រុងហ្ស៊េរុយសាឡិមគឺជារាជធានីបុរាណរបស់ពួកគេ ជាអាសនៈរបស់ព្រះមហាក្សត្រដេវីដ និងជាទីតាំងរបស់ប្រាសាទបុរាណទាំង ២ របស់ជនជាតិយូដាចំនួន២ ដែលពួកគេជឿជាក់ថា មានវត្តមានរបស់ព្រះ ស្នាក់នៅទីនោះ។
សម្រាប់សាសនិកមូស្លីម ទីក្រុងនេះគឺជាកន្លែងដែលព្យាការីមហាម៉ាត់ បានហោះឡើងដល់ឋានសួគ៌ ។ នៅកន្លែងដែលមហាម៉ាត់ឡើងឋានសួគ៌នោះ ពួកគេបានសាងសង់វិហារអាល់អាក់សា ដែលជាទីសក្ការៈសំខាន់បំផុតទី៣ក្នុងសាសនារបស់ពួកគេ។
រីឯសម្រាប់សាសនិកគ្រិស្តវិញ ទីក្រុងនេះគឺជាទីកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូ គ្រិស្តត្រូវបានប្រហារជីវិតនៅលើឈើឆ្កាង ហើយឡើងឋានសួគ៌ ជាទីកន្លែងកំណើតនៃសាសនារបស់ពួកគេ។
ភាគច្រើននៃប្រវត្តិសាស្ត្របច្ចុប្បន្ននៃ ក្រុងហ្ស៊េរុយសាឡិម គឺគ្រប់គ្រងដោយអំណាចបរទេស។ ចក្រភពអូតូម៉ង់ (បច្ចុប្បន្នតួកគី) បានគ្រប់គ្រងទីក្រុងនេះរហូតដល់ឆ្នាំ ១៩១៧ ចក្រភពអង់គ្លេសគ្រប់គ្រងដល់ឆ្នាំ ១៩៦៨ ហើយហ្សកដានីដល់ឆ្នាំ ១៩៦៧ បន្ទាប់ពីអ៊ីស្រាអែលដណ្ដើមការកាន់កាប់ក្នុងសង្គ្រាមឆ្នាំនោះ។ ប្រទេសភាគច្រើននៅជុំវិញពិភពលោកចាត់ទុកការកាន់កាប់របស់អ៊ីស្រាអែលថា ជាអំពើខុសច្បាប់ ហើយជនជាតិប៉ាឡេស្ទីននៅរំពឹងថា ទីក្រុងនឹងក្លាយជារដ្ឋធានីរបស់ពួកគេនៅពេលអនាគត៕
