មានការដកដង្ហើមធំធូរទ្រូងនៅទូទាំងសហភាពអឺរ៉ុប បន្ទាប់ប្រធានាធិបតីបារាំងលោក អេម៉ានុយអែល ម៉ាក្រុង បានយកឈ្នះមេដឹកនាំបក្សស្ដាំនិយមជ្រុល លោកស្រី ម៉ារីន ឡឺប៉ែន នៅក្នុងការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសប្រធានាធិបតីបារាំង។
មេដឹកនាំស្ដាំនិយមជ្រុលមួយទៀត ក៏បានដួលរលំផងដែរនៅប្រទេសស្លូវេនី នៅពេលដែលនាយករដ្ឋមន្ត្រី៣អាណត្តិលោក ចាណេស ចានហ្សា បានចាញ់ឆ្នោតសម្ព័ន្ធភាពគណបក្សកណ្ដាលនិយម ក្នុងការបោះឆ្នោតសភាកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ។
ការបរាជ័យទាំង ២ នេះ ត្រូវបានគេមើលឃើញយ៉ាងទូលំទូលាយថា ជាការបន្ធូរសម្ពាធលើសហភាពអឺរ៉ុប និងគោលការណ៍មូលដ្ឋានរបស់ខ្លួន ដែលរួមមានឯករាជភាពនៃប្រព័ន្ធតុលាការ អធិបតេយ្យរួមគ្នា និងឧត្ដមភាពច្បាប់អឺរ៉ុប។ វាក៏ប៉ះពាល់ដល់មហិច្ឆតា និងទស្សនៈពិភពលោករបស់លោក វិកទ័រ អ័របាន នាយករដ្ឋមន្ត្រីហុងគ្រី ដែលគាំទ្រពេញទំហឹងចំពោះលោកស្រី ឡឺប៉ែន និងលោក ចានហ្សា។
បន្ទាប់ពីជ័យជម្នះផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកកាលពីដើមខែនេះ លោក អ័របាន បានប្រកាសថា៖ «ពិភពលោកទាំងមូលបានឃើញយប់នេះនៅទីក្រុងប៊ុយដាប៉ែសថា នយោបាយប្រជាធិបតេយ្យបែបគ្រិស្តសាសនា នយោបាយពលរដ្ឋអភិរក្សនិយម និងនយោបាយស្នេហាជាតិបានយកឈ្នះ។ យើងកំពុងប្រាប់អឺរ៉ុបថា នេះមិនមែនជាអតីតកាលទេ នេះគឺជាអនាគត នេះនឹងជាអនាគតអឺរ៉ុបទូទៅរបស់យើង»។
ប៉ុន្តែរឿងនេះនៅមិនទាន់កើតឡើងទេ។
ជាមួយនឹងសង្គ្រាមរបស់រុស្ស៊ីនៅអ៊ុយក្រែន លោក អ័របាន ដែលមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយអតីតប្រធានាធិបតីអាមេរិក លោក ដូណាល់ ត្រាំ និងប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោក វ្ល៉ាឌីមៀរ ពូទីន គឺកាន់តែនៅតែឯងក្នុងសមាគមអឺរ៉ុប។ របៀបដឹកនាំរបស់លោក អ័របាន បានធ្វើជាគំរូដល់រដ្ឋាភិបាលស្ដាំនិយមរបស់ប្រទេសប៉ូឡូញ ប៉ុន្តែពួកគេបានប្រឆាំងលោក ពូទីន និងរុស្ស៊ី ជាពិសេសបន្ទាប់ពីសង្គ្រាមនេះចាប់ផ្ដើម។
លោក អ័របាន បានទទួលការគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំងពីលោក ត្រាំ អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីអ៊ីស្រាអែលលោក បេនចាមីន ណេតាន់យ៉ាហ៊ូ អតីតឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីអ៊ីតាលី លោក ម៉ាតេអូ សាលវីនី និងមេដឹកនាំស្ដាំនិយមដទៃទៀត។ ប៉ុន្តែបុគ្គលទាំងនេះបានធ្លាក់ពីអំណាចរួចទៅហើយ ធ្វើឱ្យលោក អ័របាន បាត់បង់សម្ព័ន្ធមិត្តសំខាន់ៗនៅជុំវិញពិភពលោក។
កាលពីខែមីនា គណបក្សរបស់លោកស្រី ឡឺប៉ែន បានទទួលប្រាក់កម្ចីជាង ១០ លានអឺរ៉ូពីធនាគារហុងគ្រីមួយ ដែលមានម្ចាស់ជាសម្ព័ន្ធមិត្តរបស់លោក អ័របាន ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់យុទ្ធនាការបោះឆ្នោតរបស់លោកស្រី។ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងបណ្ដាញសង្គមហុងគ្រីបានបង្ហាញការគាំទ្រ ជាចំហចំពោះលោកស្រី ឡឺប៉ែន និងលោក ចានហ្សា។
ការកើនឡើងគាំទ្រចំពោះលោកស្រី ឡឺប៉ែន បានបង្ហាញថាចលនាប្រជានិយម ទាំងស្ដាំនិយមជ្រុល និងឆ្វេងនិយមជ្រុល គឺនៅតែជាកម្លាំងដ៏ខ្លាំងក្លាមួយនៅទ្វីបអឺរ៉ុប ខណៈពេលដែលប្រជាជនជាច្រើនមានកំហឹង ជុំវិញការកើនឡើងអតិផរណា ការកើនឡើងតម្លៃថាមពល ការបន្ថយសម្ទុះកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងការធុញថប់នឹងសហភាពអឺរ៉ុប។
ប៉ុន្តែឥឡូវលោក ម៉ាក្រុង ក្នុងនាមជាប្រធានាធិបតីបារាំងដំបូងក្នុងរយៈពេល ២០ ឆ្នាំ ដែលបានជាប់ឆ្នោតជាលើកទី២ មានសិទ្ធិអំណាចថ្មី ដើម្បីជំរុញគំនិតរបស់គាត់សម្រាប់ការទទួលខុសត្រូវអឺរ៉ុបបន្ថែមទៀត និងការការពារសមូហភាព។
បន្ទាប់ពីការចូលនិវត្តរបស់អធិការបតីលោកស្រី អេនជេឡា មឺរកែល កាលពីឆ្នាំមុន លោក ម៉ាក្រុង ត្រូវបានគេមើលឃើញថា ជាមេដឹកនាំថ្មីរបស់សហភាពអឺរ៉ុប ជាមួយនឹងសំឡេង និងជំហរខ្លាំងជាងមុន ដើម្បីជំរុញបញ្ហាចម្បងរបស់លោក។
ប៉ុន្តែអ្នកវិភាគមួយចំនួននិយាយថា លោក ម៉ាក្រុង ត្រូវតែរៀនមេរៀនពីអាណត្តិទី១ របស់លោក ហើយធ្វើការពិភាក្សាជាមួយអ្នកដទៃ។ លោកមានទម្លាប់ប្រកាសគោលនយោបាយថ្មីដោយខ្លួនឯង ហើយមិនបានពិភាក្សាជាមួយអ្នកដទៃ ធ្វើឱ្យសមភាគីអឺរ៉ុបរបស់លោកខឹងសម្បា។
បារាំងកាន់កាប់តំណែងប្រធានវិលជុំនៃសហភាពអឺរ៉ុបរហូតដល់ចុងខែមិថុនា ហើយគោលដៅចម្បងមួយរបស់លោក ម៉ាក្រុង ក្នុងអំឡុងពេលនេះ គឺការជំរុញឱ្យឈប់នាំចូលប្រេងរុស្ស៊ី។ គេព្យាករថា លោកប្រឈមនឹងការលំបាកក្នុងការធ្វើបែបនេះ ដោយសារប្រទេសអឺរ៉ុបជាច្រើនរំពឹងលើការនាំចូលឥន្ធនៈពីរុស្ស៊ី។
លោកក៏ប្រឈមមុខនឹងកង្វះមូលមតិគ្នាលើរបៀបឆ្លើយតបនឹងសកម្មភាពអរិភាពរបស់រុស្ស៊ី ដែលរួមមានសំណួរថាតើរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយលោក ពូទីន ដល់កម្រិតណា និងតើគួរផ្ដល់ជំនួយយោធាបែបណាខ្លះទៅឱ្យប្រទេសអ៊ុយក្រែន ខណៈពេលអាល្លឺម៉ង់មានភាពស្ទាក់ស្ទើរ ជុំវិញការផ្គត់ផ្គង់អាវុធធុនធ្ងន់។
អាល្លឺម៉ង់មានភាពសប្បាយចិត្តជាងក្នុងក្របខ័ណ្ឌអង្គការណាតូ ក្រោមការដឹកនាំរបស់អាមេរិក ជាជាងចំណាយពេលច្រើនលើគោលគំនិតរបស់លោក ម៉ាក្រុង នៃស្វ័យភាពជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អឺរ៉ុប ហើយប៉ូឡូញ និងរដ្ឋជួរមុខផ្សេងទៀតដែលជាប់ព្រំដែនជាមួយរុស្ស៊ី មិនដែលមានទំនុកចិត្តច្រើនលើគោលដៅរបស់លោក ម៉ាក្រុង ទេ ឬការសន្យារបស់គាត់ថា នឹងមិនធ្វើអ្វីដែលធ្វើឱ្យណាតូខូចខាតទេ ដែលជាអារម្មណ៍ដែលបានគូសបញ្ជាក់ដោយសង្គ្រាមបច្ចុប្បន្ន៕