.jpg)
ទាហានមកពីកងវរសេនាធំរបស់កងទ័ពស៊ុយអែត ដំឡើងកាំភ្លើងយន្តលើកោះហ្គោតឡែន កាលពីថ្ងៃទី ៥ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៩។ AFP
កងវរសេនាធំប្រចាំកោះហ្គោតឡែនរបស់កងទ័ពស៊ុយអែត បានហាត់សមមេរៀនសឹកសង្គ្រាមរបស់ពួកគេ រួមមានការហាត់ប្រើប្រាស់មីស៊ីលប្រឆាំងរថក្រោះ NLAW ដែលកំពុងបង្ហាញប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់នៅប្រទេសអ៊ុយក្រែន។
កងវរសេនាធំ ដែលត្រូវបានធ្វើឱ្យមានរូបរាងវិញ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ នៅលើកោះដ៏មានសារៈសំខាន់ជាយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់ជួយដល់ការគ្រប់គ្រងចរាចរណ៍ផ្លូវអាកាស និងផ្លូវទឹក នៅសមុទ្របាល់ទិក ឥឡូវនេះកំពុងស្ថិតក្នុងដំណើរការកសាងកម្លាំងជាថ្មីម្ដងទៀត ដោយមានគោលដៅពង្រីកចំនួនទាហានដល់ទៅ ៤ ០០០ នាក់ ពីទំហំបច្ចុប្បន្ន ៤០០ នាក់ តែយ៉ាងណាចំនួននេះ គឺនៅឆ្ងាយពីកម្លាំង ២៥ ០០០ នាក់ ដែលបានបម្រើការនៅកោះនេះ កាលពីសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់។
ក្នុងការគិតឡើងវិញដ៏ធំនៃឥរិយាបថសន្តិសុខរបស់ខ្លួន ដែលបង្កដោយការឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីទៅលើអ៊ុយក្រែន ប្រទេសស៊ុយអែត កំពុងរៀនឡើងវិញអំពីការក្លាយខ្លួនជាមហាអំណាចយោធា ហើយរួមជាមួយដៃគូយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ខ្លួន គឺហ្វាំងឡង់។ ស៊ុយអែតកំពុងត្រៀមដាក់ពាក្យចូលជាសមាជិកអង្គការណាតូ ដែលនឹងបញ្ចប់ជំហរអព្យាក្រឹត និងមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធជាង ២០០ ឆ្នាំរបស់ខ្លួន។
មេបញ្ជាការថ្មីនៃកងវរសេនាធំកោះហ្គោតឡែន លោកវរសេនីយ៍ឯក ម៉ាកនុស ហ្វ្រីកវ៉ាល មានទស្សនៈយ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីបេសកកម្មនៃការកសាងសមត្ថភាពយោធាស៊ុយអែតឡើងវិញ ក៏ដូចជាសារៈសំខាន់នៃកោះ ដែលកងវរសេនាធំរបស់លោកកំពុងការពារ។ លោកនិយាយថា៖ «បើអ្នកជាម្ចាស់កោះហ្គោតឡែន អ្នកអាចគ្រប់គ្រងចលនាផ្លូវទឹក និងអាកាសនៅក្នុងសមុទ្របាលទិកទាំងមូល»។
លោកបាននិយាយថា ការចូលជាសមាជិកអង្គការណាតូ គឺជាការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នកនយោបាយ ប៉ុន្តែលោកនឹងគាំទ្រការសម្រេចចិត្តនេះ ដោយលោកបានប្រាប់ថា៖ «កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ គឺជារឿងមួយ ប៉ុន្តែសម្ព័ន្ធភាព គឺជារឿងផ្សេងទៀត។ សម្ព័ន្ធភាពមានន័យថា អ្នកទទួលបានការធានា»។
របាយការណ៍សភា ដែលបង្ហាញកាលពីថ្ងៃសុក្រ ដោយរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសស៊ុយអែត លោកស្រី អាន់ លីនដេ បាននិយាយថា សមាជិកភាពរបស់ខ្លួន រួមជាមួយហ្វាំងឡង់នៅក្នុងអង្គការណាតូ នឹងបង្កើនឥទ្ធិពលរារាំងនៅអឺរ៉ុបខាងជើង បើទោះបីជាការវិភាគជាច្រើន បានព្រមានអំពីវិធានការសងសឹកពីរុស្ស៊ីនៅក្នុងអំឡុងពេលអន្តរកាល ប្រសិនបើស៊ុយអែតដាក់ពាក្យចូលជាសមាជិក។
ប្រសិនការកាត់យកឧបទ្វីបគ្រីមៀរ កាលពីឆ្នាំ ២០១៤ គឺជាការដាស់តឿន អ៊ីចឹងការឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីទៅលើអ៊ុយក្រែន គឺជាការភ្ញាក់រឭកដ៏ធំមួយ។
អារម្មណ៍នៅប្រទេសហ្វាំងឡង់ ដែលបានធ្វើសង្គ្រាម ២ លើក ជាមួយសហភាពសូវៀតបានផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងខ្លាំងក្នុងរយៈពេល ៦ ខែចុងក្រោយនេះ ដើម្បីគាំទ្រការចូលជាសមាជិកអង្គការណាតូ ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកប្រធានាធិបតី សូលី នីនីស្តូ។ ឥឡូវនេះជិត ៨០ ភាគរយ នៃប្រជាជនហ្វាំងឡង់គាំទ្រការចូលជាសមាជិកធៀបនឹងត្រឹមតែ ២០ ភាគរយប៉ុណ្ណោះ កាលពីមុនសង្គ្រាម។ កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ លោក នីនីស្តូ និងលោកស្រីនាយករដ្ឋមន្ត្រី សានណា ម៉ារីន បានបង្ហាញការគាំទ្ររបស់ពួកគេជាសាធារណៈ ហើយការបោះឆ្នោតក្នុងសភាត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងធ្វើនៅថ្ងៃចន្ទ។
ដើមឡើយនាយករដ្ឋមន្ត្រីស៊ុយអែត លោកស្រី ម៉ាដាលេណា អានឌឺសុន បានបង្ហាញការប្រឆាំងការស្នើចូលជាសមាជិករហូតដល់ត្រឹមដើមខែមីនា មុននឹងផ្លាស់ប្ដូរមកគាំទ្រវិញជាពិសេស បើហ្វាំងឡង់ដាក់ពាក្យចូលដែរ។ អ្នកវិភាគនិយាយថា ការផ្លាស់ប្ដូរនេះ គឺដោយសារដើមឡើយសាធារណជនស៊ុយអែត មិនសូវខ្វល់នឹងសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែនទេ ប៉ុន្តែមតិសាធារណៈបានផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងខ្លាំង បន្ទាប់ពីការព្រមានពីប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោក វ្ល៉ាឌីមៀរ ពូទីន និងរដ្ឋាភិបាលរុស្ស៊ីថា នឹងមានការឆ្លើយតបប្រសិនបើស៊ុយអែត និងហ្វាំងឡង់ចូលជាសមាជិកណាតូ។
យ៉ាងណាមិញស៊ុយអែត និងរុស្ស៊ីមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងស្មុគស្មាញក្នុងរយៈពេល ៧០០ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ដែលរួមមានការឈ្លានពានកោះហ្គោតឡែន កាលពីឆ្នាំ ១៨០៨ ដោយប្រទេសរុស្ស៊ី។ ទាហានរុស្ស៊ី ១ ៨០០ នាក់ចុងក្រោយ ត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីកោះនេះ ១ ខែមក ប៉ុន្តែសង្គ្រាមនេះត្រូវបានបញ្ចប់ដោយរុស្ស៊ីកាត់យកប្រទេសហ្វាំងឡង់ ពីទឹកដីស៊ុយអែត។ ៦ ឆ្នាំក្រោយមក ក្នុងឆ្នាំ ១៨១៤ ប្រទេសស៊ុយអែត បានចូលរួមសង្គ្រាមចុងក្រោយរបស់ពួកគេ។
នៅក្នុងសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់ ប្រទេសស៊ុយអែត ប្រឈមមុខនឹងការគំរាមកំហែងពីសហភាពសូវៀតនៅសមុទ្របាល់ទិក។ កងនាវាដ៏ធំរបស់សូវៀតនៅតំបន់កាលីនីនក្រាដមានចម្ងាយប្រមាណជា ៥០០ គីឡូម៉ែត្រ ពីឆ្នេរសមុទ្រស៊ុយអែត។ សហភាពសូវៀតក៏បានដាក់ពង្រាយមីស៊ីល មានសមត្ថភាពនុយក្លេអ៊ែរនៅតំបន់កាលីនីនក្រាដផងដែរ។
បន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃសហភាពសូវៀត ប្រទេសស៊ុយអែត បានគិតថា សង្គ្រាម គឺជារឿងអតីតកាល ដែលមិនទំនងកើតឡើងទៀតឡើយនៅអឺរ៉ុប។ ពួកគេបានដកកងយោធាស្ទើរតែទាំងអស់ចេញពីកោះហ្គោតឡែន ហើយកាត់បន្ថយប្រមាណ ៩០ ភាគរយ នៃទំហំកងទ័ពជើងគោករបស់ខ្លួន ខណៈពេលដែលកងទ័ពជើងទឹក និងជើងអាកាសត្រូវបានកាត់បន្ថយ ៧០ ភាគរយ៕
