.jpg)
អគ្គលេខាធិការណាតូលោក Jens Stoltenberg (កណ្ដាល) រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសហ្វាំងឡង់ Pekka Haavisto (ឆ្វេង) និងរដ្ឋមន្ត្រីការ-បរទេសស៊ុយអែត Ann Linde (ស្តាំ) ធ្វើសន្និសីទសារព័ត៌មាន ក្រោយចប់កិច្ចប្រជុំ កន្លងមក។ AFP
ការសម្រេចចិត្តរបស់ហ្វាំងឡង់ និងស៊ុយអែត ក្នុងការបោះបង់អព្យាក្រឹតភាព ដែលពួកគេបានប្រកាន់ខ្ជាប់អស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍ ដើម្បីដាក់ពាក្យចូលជាសមាជិកណាតូ គឺជាការបង្ហាញដ៏រឹងមាំបំផុត ក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប ប្រឆាំងនឹងការឈ្លានពានរបស់ចក្រពត្តិរុស្ស៊ី។
ក្រុមប្រទេសស្កង់ឌីណាវី ទាំងហ្វាំងឡង់ និងស៊ុយអែត បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា ការគំរាមកំហែងពីប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ីលោក វ្ល៉ាឌីមៀរ ពូទីន ថា ជាការគំរាមកំហែងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយពួកគេមិនអាចឈរមើលបានឡើយ។
នាយករដ្ឋមន្ត្រីស៊ុយអែត លោកស្រី Magdalena Andersson បាននិយាយកាលពីថ្ងៃអាទិត្យថា៖ «ការមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធយោធា បានបម្រើប្រទេសស៊ុយអែតយ៉ាងល្អ ប៉ុន្តែការសន្និដ្ឋានរបស់យើង គឺខ្លាចថា វានឹងមិនបម្រើយើងឱ្យបានល្អដូចគ្នានាពេលអនាគត។ នេះមិនមែនជាការសម្រេចចិត្តលំៗនោះទេ»។
ដោយសារតែយោធាហ្វាំងឡង់ និងស៊ុយអែត ត្រូវរួបរួមគ្នាយ៉ាងល្អជាមួយអង្គការណាតូ ហើយនៅពេលការអនុវត្ត អាចដំណើរការបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស នោះការផ្លាស់ប្តូរផ្លូវយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ប្រទេសនានាទាក់ទងនឹងការឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីលើអ៊ុយក្រែន នឹងអនុវត្តជាក់ស្ដែងបានតិចជាងទ្រឹស្ដីនយោបាយ។
ប្រទេសនានាត្រូវបានការពារដោយអង្គការណាតូ បើមិនដូច្នោះទេពួកគេ នឹងត្រូវប្រឈមជាមួយប្រទេសរុស្ស៊ីដោយខ្លួនឯង។ សម្រាប់ប្រទេសស៊ុយអែត និងជាពិសេសប្រទេសហ្វាំងឡង់ ដែលមានព្រំដែនចម្ងាយ ៨១០ ម៉ាយល៍ (១ ៣០៣,៥៧ គ.ម) ជាមួយរុស្ស៊ី ការសម្រេចចិត្តរបស់លោក ពូទីន ក្នុងការឈ្លានពានប្រទេសជិតខាង មិនមែនជាបញ្ហា ដែលគេអើពើងាយៗឡើយ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ដែលជាប្រទេសសន្តិភាពនិយមជាទូទៅ ចាប់តាំងពីប្រទេសនេះ បានងើបចេញពីគំនរបាក់បែកពីឆ្នាំ ១៩៤៥ មក បានចាប់ផ្តើមការវិនិយោគដ៏ធំ នៅក្នុងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ ក៏ដូចជាប៉ុនប៉ងផ្តាច់ខ្លួនពីការពឹងផ្អែកលើថាមពលពីប្រទេសរុស្ស៊ីផងដែរ។
លោកស្រី Nathalie Tocci នាយកវិទ្យាស្ថានកិច្ចការអន្តរជាតិ នៅទីក្រុងរ៉ូម បាននិយាយថា៖ «ការពង្រីកអង្គការណាតូ មិនមែនមកពីការឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីលើអ៊ុយក្រែននោះទេ ប៉ុន្តែវាពិតជាផលវិបាកមួយ។ ឥឡូវនេះ ស៊ុយអែត និងហ្វាំងឡង់ ឃើញរុស្ស៊ីអ្នកចាប់ផ្ដើម និងជាអ្នកសើរើសង្គ្រាមឡើងវិញ តាមរបៀបមួយគ្រោះថ្នាក់ជាងអំឡុងពេលចុងក្រោយនៃសង្គ្រាមត្រជាក់ទៀត»។
ប្រទេសស៊ុយអែត និងហ្វាំងឡង់ បានវិនិច្ឆ័យអព្យាក្រឹតភាពជាផលប្រយោជន៍របស់ពួកគេ នៅពេលប្រឈមនឹងរុស្ស៊ី ហើយប្រទេសទាំង ២ ក៏មិនផ្លាស់ប្តូរគោលបំណងគេ បើទោះប្រទេសទាំង២ ចូលរួមជាមួយសហភាពអឺរ៉ុប ក្នុងរយៈពេលជាង ៣ ទសវត្សរ៍ចាប់តាំងពីសង្គ្រាមត្រជាក់បានបញ្ចប់ក៏ដោយ។
ការផ្លាស់ប្តូរមនោសញ្ចេតនា នៅក្នុងប្រទេសទាំង ២ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែកន្លងមកនេះ មានសភាពខ្លាំងក្លា ជាពិសេសក្រោយលោក ពូទីន ប្ដេជ្ញាចិត្តតតាំងនឹងអង្គការណាតូវិញ ដើម្បីធ្វើឱ្យប្រទេសគាំទ្រអ៊ុយក្រែនប្រឆាំងខ្លួន មានភាពចុះខ្សោយ ដែលបណ្ដាលឱ្យមានការចាប់កំណើតឡើងវិញនៃសម្ព័ន្ធភាពនេះទៅវិញ។
ប្រទេសដែលមានប្រជាជនតិចជាង ១ ភាគ ៤ គាំទ្រឱ្យប្រទេសទាំង ២ ចូលជាមួយអង្គការណាតូ កាលពីឆ្នាំមុន បែរជាកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងទៅវិញនាពេលបច្ចុប្បន្ន ពោលគឺកើនដល់ ៧៦ភាគរយ នៅក្នុងការស្ទង់មតិនាពេលថ្មីៗនេះ នៅក្នុងប្រទេសហ្វាំងឡង់។ គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យសង្គមរបស់ប្រទេសស៊ុយអែត ដែលជាគណបក្សដ៏ធំបំផុតរបស់ប្រទេស និងជាបន្ទាយនៃការមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធជាយូរមកហើយ ក៏បានទទួលយកសមាជិកភាពរបស់អង្គការណាតូផងដែរ។
អ្នកស្រី Nicole Bacharan អ្នកវិភាគគោលនយោបាយការបរទេសបារាំងនិយាយថា៖ «លោក ពូទីន ឡើងទៅលើដើមឈើ ហើយមិនដឹងថា ត្រូវចុះតាមណា។ ឥឡូវនេះ គាត់នឹងប្រឈមមុខនឹងការរួបរួមរបស់អង្គការណាតូ និងការតាំងចិត្តពីប្រទេសជាច្រើន»។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា នៅមាត្រា ៣ នៃសន្ធិសញ្ញាបង្កើតអង្គការណាតូចែងថា សមាជិកត្រូវតែរក្សា និងអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពបុគ្គល និងសមូហភាពរបស់ពួកគេ ដើម្បីទប់ទល់នឹងការវាយប្រហារដោយប្រដាប់អាវុធតាមរយៈការជួយខ្លួនឯង និងជំនួយទៅវិញទៅមកជាបន្តបន្ទាប់ និងមានប្រសិទ្ធភាព។ នៅក្នុងករណីនៃប្រទេសស៊ុយអែត និងហ្វាំងឡង់ សមត្ថភាពទាំងនេះ ត្រូវបានអភិវឌ្ឍយ៉ាងទូលំទូលាយរួចហើយ តាមរយៈកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជិតស្និទ្ធជាមួយអង្គការណាតូ។
លោក Carl Bildt អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសស៊ុយអែតបាននិយាយថា៖ «យើងកំពុងស្ថិតនៅលើផ្លូវឆ្ពោះទៅរកទំនាក់ទំនងកាន់តែ ជិតស្និទ្ធជាមួយអង្គការណាតូ។ ការសម្រេចចិត្តរបស់យើងឆ្លុះបញ្ចាំងពីទស្សនៈ ដែលថា ប្រទេសរុស្ស៊ី នឹងនៅតែជាកន្លែងដ៏ស្មុគស្មាញក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាសម្រាប់រយៈពេលយូរ ហើយសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន នឹងមានរយៈពេលយូរ ប៉ុន្តែនឹងបញ្ចប់ ដោយយុត្តិធម៌ និងមានការពិនិត្យឡើងវិញពីសំណាក់អ្នកដឹកនាំនៅក្នុងវិមានក្រឹមឡាំងក្នុងពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ»។
នៅពេលសួរថា តើស៊ុយអែតខ្លាចការសងសឹកពីរុស្ស៊ីទេ លោក Bildt បាននិយាយថា៖ «អ្នកមិនដែលដឹងមុនទេថា រុស្ស៊ីនឹងធ្វើអ្វី ប៉ុន្តែអារម្មណ៍នៅពេលនេះ យើងមានភាពជឿជាក់ពួកគេ និងជឿលើយុត្តិធម៌»។
ការវាយតម្លៃថា សង្គ្រាមអ៊ុយក្រែនអាចមានរយៈពេលវែង ឥឡូវនេះ ត្រូវបានចែកចាយយ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប។ លោក ពូទីន មិនត្រឹមតែឈ្លានពានតែអ្នកជិតខាងរបស់គាត់ប៉ុណ្ណោះទេ តែលោកថែមទាំង នឹងវាយយកលោកខាងលិច ហើយអាមេរិកមួយ ត្រូវបានរុស្ស៊ីដាក់រហស្សនាមថា «អាណាចក្រភូតភរ»៕
