វឌ្ឍនភាពជាច្រើនទសវត្សរ៍របស់ពិភពលោកទាក់ទងនឹងអាយុសង្ឃឹមរស់ ការអប់រំ និងកំណើនសេដ្ឋកិច្ច បានចាប់ផ្តើមជួបភាពមិនប្រក្រតី ចាប់តាំងពីផ្ទុះមានជំងឺរាតត្បាតមក។ នេះបើតាមរបាយការណ៍ថ្មីមួយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។
រយៈពេល ២ ឆ្នាំកន្លងមកនេះ កម្រិតនៃការអភិវឌ្ឍមនុស្ស នៅប្រទេស ៩ ក្នុងចំណោមប្រទេសចំនួន ១០ បានធ្លាក់ចុះនៅលើតារាងសន្ទស្សន៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ (UN) ។ ជំងឺកូវីដ ១៩ សង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន និងផលប៉ះពាល់បណ្តាលមកពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ត្រូវបានគេមើលឃើញថា ជាកត្តាដែលនាំឱ្យការអភិវឌ្ឍពិភពលោកដើរបញ្ច្រាសត្រឡប់ក្រោយវិញ។
សន្ទស្សន៍អភិវឌ្ឍន៍មនុស្ស ត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩៩០ នៅក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីវាស់វែងកម្រិតសុខុមាលភាព នៅតាមបណ្តាប្រទេសនានា ដោយផ្អែកលើកត្តាផ្សេងទៀត ក្រៅតែពីមើលលើផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប។
នៅឆ្នាំ ២០២២ នេះ ប្រទេសស្វ៊ីស ឈរនៅលើលេខរៀងកំពូលនៃសន្ទស្សន៍ជាមួយនឹងអាយុសង្ឃឹមរស់ដល់ ៨៤ ឆ្នាំ ហើយជាមធ្យមប្រជាពលរដ្ឋស្វ៊ីស បានចំណាយពេល ១៦,៥ ឆ្នាំ ក្នុងការអប់រំ និងមានប្រាក់ចំណូលជាមធ្យម ៦៦ ០០០ ដុល្លារ។
ចំណែកចំណាត់ថ្នាក់នៅបាតតារាងនៃសន្ទស្សន៍វិញ បានទៅស៊ូដង់ខាងត្បូង ដែលជាប្រទេសស្ថិតនៅអាហ្វ្រិកខាងជើង។ នៅទីនោះអាយុសង្ឃឹមរស់ គឺ ៥៥ ឆ្នាំ ហើយការចំណាយពេលសិក្សា នៅសាលារៀនជាមធ្យមមានតែ ៥,៥ ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ រីឯប្រាក់ចំណូលដែលប្រជាជនស៊ូដង់រកបាន ក្នុង ១ ឆ្នាំវិញ មានចំនួនត្រឹមតែ ៧៦៨ ដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះ។
សន្ទស្សន៍ ក្នុងឆ្នាំ ២០២២ នេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយផ្អែកលើទិន្នន័យ ដែលបានមកពីក្នុងឆ្នាំ ២០២១ ។ អ្នកជំនាញបានព្យាករថា សន្ទស្សន៍នៃការអភិវឌ្ឍឆ្នាំ ២០២៣ ខាងមុខ អាចនឹងអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត ដោយហេតុថា មានប្រទេសជាង ៨០ កំពុងតែប្រឈមនឹងបញ្ហាសងបំណុលជាតិរបស់ពួកគេ។ បញ្ហានេះមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ហើយនឹងអាចជះផលវិបាក រយៈពេលច្រើនឆ្នាំ។ នេះបើតាមអ្នកជំនាញដដែល៕