កាល​ពី​ឆ្នាំមុន ទីក្រុង​ប៉េកាំង ដែល​ជា​រដ្ឋធានី​ដ៏​ធំ​របស់​ចិន និង​ជា​ទីក្រុង​ដ៏ធំ​បំផុត​មួយ​នៅ​លើ​ពិភពលោក បាន​ធ្លាក់​ចុះ​នូវ​ចំនួន​ប្រជាជន​ជាលើក​ដំបូង​ក្នុង​រយៈពេល ១៩ ឆ្នាំ​មក​នេះ ខណៈ​ដែល​ប្រទេស​ចិន​កំពុង​ជួប​វិបត្តិ​ប្រជាសាស្រ្ត​ជាច្រើន​ទសវត្សរ៍​មកហើយ។

ចំនួន​ប្រជាជន​ដែល​រស់នៅ​អចិន្ត្រៃយ៍​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​ប៉េកាំង បាន​ធ្លាក់​ចុះពី​ ២១,៨៨ លាន​នាក់​ក្នុង​ឆ្នាំ ២០២១ មក​នៅ​ត្រឹម ២១,៨៤ លាននាក់​ក្នុង​ឆ្នាំ ២០២២ ដែល​តួ​លេខ​នេះ​បាន​បង្ហាញ​ពី​ការ​ថយចុះ​សរុប​ចំនួន ៨៤០០០ នាក់។ លើសពីនេះ ចំនួន​ពលរដ្ឋ​ចំណាក​ស្រុក​ពីជនបទ​ទៅកាន់​ទីក្រុង​ប៉េកាំង ដែល​ភាគច្រើន​គឺ​ដើម្បី​ស្វែង​រក​ការងារ​ធ្វើ ​ក៏​បាន​ធ្លាក់ចុះ​ផងដែរ​បើ​ប្រៀបធៀប​រវាង​ឆ្នាំ ២០២១ និង​ឆ្នាំ ២០២២។

កាលពីឆ្នាំ ២០០៣ ទីក្រុង ប៉េកាំង ធ្លាប់​បាន​ជួប​ប្រទះ​នឹង​បទពិសោធ​ដែល​ចំនួន​មនុស្ស​ស្លាប់ ច្រើន​ជាង​មនុស្ស​កើត ដែល​កាល​នោះ​គឺជាពេលវេលា​នៃ​ការ​ផ្ទុះឡើង​នូវ​ជំងឺ​ផ្លូវ​ដង្ហើម​ធ្ងន់ធ្ងរ ឬហៅថា SARS។ ជំងឺនេះ​បាន​ឆ្លង​ពី​មនុស្ស​ម្នាក់​ទៅ​មនុស្ស​ម្នាក់​ទៀត ដែល​ភាគច្រើន​កើតមាន​នៅ​តំបន់​ភាគ​ខាងត្បូង​ប្រទេស​ចិន ហើយ​ទីបំផុត​បាន​ឆ្លង​រហូត​ដល់​ទៅ​ជាង ៨០០០ នាក់​នៅ​ជុំវិញ​ពិភពលោក។

យោងតាម​ទិន្នន័យ​ផ្លូវការ​បាន​ឱ្យ​ដឹង​ថា ការ​ធ្លាក់​ចុះ​នៃ​ចំនួន​ប្រជាជន​កាល​ពី​ឆ្នាំមុន គឺ​គ្រាន់​តែ​ជា​ចំនួន​តូច​មួយ ដោយសារ​តែ​អត្រា​កំណើន​ធម្មជាតិ​របស់​ប្រជាជន​បាន​ធ្លាក់​ចុះ​ដល់ -០,០៥ ក្នុង​មួយ​ពាន់នាក់។ ប៉ុន្តែ​វា​គឺជា​បញ្ហា​ធំ​ដែល​យើង​អាច​មើលឃើញ​បាន​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស ហើយ​ចំនួន​ប្រជាជន​ចិន​ដែល​បាន​ធ្លាក់​ចុះ កាល​ពី​ឆ្នាំ​មុន​នេះ ក៏​ជា​លើក​ដំបូង​ហើយ​បើ​រាប់​ចាប់​តាំង​ពី​គ្រោះទុរ្ភិក្ស​ដ៏​ធំមួយ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ ១៩៦១។

កត្តារួម​ផ្សំ​ជាច្រើន​បាន​ស្ថិត​នៅ​ពីក្រោយ​ការ​ធ្លាក់ចុះ​ចំនួន​ប្រជាជន​នេះ។ ទីមួយ គឺជា​ផលវិបាក​បណ្ដាល​មក​ពី​គោលនយោបាយ​កូនតែ​មួយ​ដែល​ចិន​បាន​ដាក់​ចេញ​ឱ្យ​អនុវត្ត​ក្នុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ១៩៨០ ប៉ុន្តែ​គោល​នយោបាយ​នេះ​ក៏​ត្រូវ​បាន​បោះបង់​ចោល​វិញ។ កត្តា​បន្ថែម​មួយ​ទៀតនោះ​គឺ ការ​ផ្លាស់ប្តូរ​ផ្នត់​គំនិត​មនុស្ស​អំពី​អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង​ការ​បង្កើត​គ្រួសារ​សព្វថ្ងៃ។ ម៉្យាង​វិញ​ទៀត បញ្ហា​ប្រឈម​ដែល​ពួកគេ​ត្រូវ​ចិញ្ចឹម​កូន​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​ដ៏​ថ្លៃ​របស់​ប្រទេស​ចិន នោះ​ពិត​ជា​ពិបាក​ខ្លាំង ព្រោះ​ពួកគេ​ត្រូវ​ចំណាយ​លើ​សម្ភារ និង​ពេល​វេលា​ច្រើន។

បញ្ហា​ទាំងអស់​នេះ​នឹង​កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ឡើង​បន្ថែម​ទៀត ដោយសារ​តែ​តួនាទី​របស់​បុរស​និង​ស្រ្តី​ត្រូវ​បាន​បែងចែក ពោល​គឺ​ជា​រឿយៗ គេ​តែង​ដាក់​បន្ទុក​ការងារ​ផ្ទះ និង​ការ​ថែទាំ​កុមារ​ភាគច្រើន​ទៅ​លើ​ស្ត្រី ដូច្នេះ​ហើយ ស្ត្រី​ដែល​មាន​ការ​អប់រំ​ខ្ពស់ និង​ឯករាជ្យ​ផ្នែក​ហិរញ្ញវត្ថុ​ទៀត​នោះ នាង​មិន​មាន​ឆន្ទៈ​ក្នុង​ការ​ទទួល​បន្ទុក​ប្រកប​ដោយ​ការ​មិន​ស្មើភាព​គ្នា​បែបនេះ​នោះទេ។

លទ្ធផល​នៃ​ការ​ធ្លាក់ចុះ​ចំនួន​ប្រជាជន​នេះ​ផងដែរ គឺ​ដោយសារ​តែ​ការ​ធ្លាក់​ចុះ​នៃ​អត្រា​កំណើត ព្រម​ទាំង​ការ​កើនឡើង​នៃ​អត្រា​មរណភាព ព្រោះ​ចំនួន​មនុស្ស​ចាស់​ក្នុង​ប្រទេស​មាន​ការ​កើនឡើង​គួរឱ្យ​កត់​សម្គាល់។ បន្ថែម​លើ​នេះ ការ​ថមថយ​កម្លាំង​ពលកម្ម​ក៏​បាន​ជំរុញ​ឱ្យ​មាន​ការព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​ការ​ធ្លាក់​ចុះ​សេដ្ឋកិច្ច ដែល​នឹង​បង្ក​ជា​បញ្ហា​ដល់​ពិភពលោក​ទាំងមូល ដោយសារ​តួនាទី​សំខាន់​របស់​ប្រទេស​ចិន គឺជា​មហាសេដ្ឋកិច្ច​ពិភពលោក​ទី ២ បន្ទាប់ពី​សហរដ្ឋអាមេរិក។

គួរដឹងដែរថា ទីក្រុង​ប៉េកាំង មិនមែន​ជា​ទីក្រុង​តែ​មួយ​គត់​ដែល​កំពុង​ជួប​ប្រទះ​នឹង​ការ​ធ្លាក់​ចុះ​ចំនួន​ប្រជាជន​នោះ​ទេ។ ជាក់ស្ដែង កាល​ពី​ឆ្នាំមុន ខេត្ត​លាវនីង (Liaoning) ដែល​ស្ថិត​នៅ​ភូមិ​ភាគឦសាន និង​ជា​តំបន់​មួយ​ដ៏​សំខាន់​សម្រាប់​ជួយ​ដល់​យុទ្ធសាស្ត្រ​ខ្សែ​ក្រវាត់​របស់​ចិន មាន​អត្រាមរណភាព​ច្រើន​ជាង​រហូត​ដល់​ទៅ​ ២ ដង​នៃ​អត្រា​កំណើត ពោល​គឺ​ចំនួន​ប្រជាជន​បាន​ធ្លាក់​ចុះ​ចំនួន ៣២៤០០០ នាក់ នេះបើយោង​តាម​ការ​លើកឡើង​របស់​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត។

រហូតមក​ដល់​ពេល​នេះ កិច្ច​ខិតខំ​ប្រឹងប្រែង​ជាច្រើន​របស់​អ្នក​បង្កើត​គោល​នយោបាយ​នៅតែ​បរាជ័យ​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​យ៉ាងណា​ឱ្យ​និន្នាការ​ប្រជាជន​នេះ​អាច​បញ្ច្រាស​ទិសដៅ​ទៅ​បាន។ កាលពី​ឆ្នាំមុន ក្រុម​អាជ្ញាធរ​បាន​ចាប់ផ្តើម​ដាក់​ចេញ​នូវ​ផែនការ​ជាច្រើន ដើម្បី​ពង្រឹង​ដល់​ការ​ឈប់​សម្រាក​របស់​មាតុភាព និង​មាន​ផ្ដល់​ការ​កាត់​បន្ថយ​ពន្ធ ក៏​ដូចជា អត្ថប្រយោជន៍​ផ្សេង​ទៀត​ទៅដល់​បណ្ដា​គ្រួសារ​ទាំងអស់។ ទីក្រុង​មួយ​ចំនួន​ទៀត​បាន​ផ្តល់​ការ​ឈប់​សម្រាក​ដល់​មាតុភាព​ក្នុង​រយៈពេល​យូរ​ជាង​ធម្មតា ជំរុញ​សេវាកម្ម​ថែទាំ​កុមារ​ឱ្យ​កាន់តែ​ប្រសើរ​ឡើង ថែម​ទាំង​មាន​ការ​ផ្តល់​ជូន​ជា​សាច់ប្រាក់​សម្រាប់​គ្រួសារ​ណា​ដែល​មាន​កូន​ទី ៣ ទៀតផង។

ដោយឡែក សម្រាប់​ទីក្រុង​វៃហ្វឹង (Weifang) ដែល​ជា​ទីក្រុង​មួយ​នៅ​ខេត្ត​សានដុង (Shandong) បាន​ប្រកាស​ពី​គំនិត​ផ្តួច​ផ្តើម​ថ្មី​មួយកាល​ពី​ដើម​សប្តាហ៍​នេះ ដោយ​ផ្តល់​ការ​អប់រំ​នៅ​វិទ្យាល័យ​សាធារណៈ​ដោយ​ឥត​គិតថ្លៃ​សម្រាប់​កូន​ទី ៣ នៃ​គ្រួសារ​ទាំងអស់ នេះ​បើ​យោងតាម​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​រដ្ឋចិន។

កាលពីខែមករា ខេត្តស៊ីឈួន (Sichuan) ភាគនិរតី​នៃ​ប្រទេស បាន​ប្រកាស​ថា ខ្លួន​នឹង​លុបចោល​ការ​រឹតបន្តឹង​ទៅ​លើ​អ្នក​មាន​កូន​ដែល​មិន​ទាន់​បាន​រៀបការ ដោយ​ផ្តល់​សិទ្ធិ​ជា​ឪពុកម្តាយ និង​អត្ថប្រយោជន៍​ដែល​បាន​បម្រុង​ទុក​ពី​មុន​សម្រាប់​គូស្វាមី​ភរិយា​ជាច្រើនទៀត។

យ៉ាងណា​ក៏ដោយ សកម្មជន​ជាច្រើន​នាក់ រួមមាន​ស្ត្រី និង​អ្នក​រិះគន់​ផ្សេង​ទៀត​បាន​លើក​ឡើង​ថា វា​មិនទាន់​គ្រប់គ្រាន់​នៅ​ឡើយ​ទេ​ក្នុង​ការដោះស្រាយ​បញ្ហា​ដែល​ចាក់ឫស​យ៉ាង​ជ្រៅ​មួយ​នេះ។ ក្នុង​អំឡុងពេល​ជំងឺ​រាតត្បាត​កូវីដ១៩ ពលរដ្ឋចិន​វ័យក្មេង​ជាច្រើន​បាន​ធុញ​ទ្រាន់​នឹង​ការ​ដាក់​សម្ពាធ​ឱ្យ​មាន​កូន​ពី​សំណាក់​សង្គម និង​រដ្ឋាភិបាល​ផ្ទាល់។

មនុស្ស​ភាគច្រើន​បាន​លើក​ឡើង​ថា រដ្ឋាភិបាល​បាន​ផ្តល់​ឱ្យ​ពួកគេ​នូវ​សម្ភារ និង​សន្តិសុខ​ផ្លូវចិត្ត​តិចតួច​ណាស់​ក្នុង​ការ​បំពេញ​តម្រូវ​ការ​របស់ពួកគេ​ដើម្បី​ចិញ្ចឹម​កូន៕