.jpg)
ក្រុមនាដកាបានធ្វើការបួងសួងនៅតាមប្រាសាទរហូតបាន ៤២ និងបន្តប្រណិប័តន៍ការបួងសួងរាល់ថ្ងៃ ដោយសូត្រធម៌ និងតាំងសមាធិ។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញ៖ គ្រងមកុដច្នៃដោយដៃពីរុក្ខជាតិសម្លៀកបំពាក់ពណ៌សដ៏បរិសុទ្ធ ក្រុមនាដកាដែលតែងប្រណិប័តន៍ទម្លាប់រៀបចំបាយសីធ្វើពិធីបួងសួងបារមីស័ក្ដិសិទ្ធិនៃប្រាង្គប្រាសាទខ្មែរអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយនោះ កំពុងតស៊ូទាំងត្រដាបត្រដួស ព្រោះខ្សត់ឱកាសអាស្រ័យផលពីទេសចរណ៍។
ក្រុមនាដកាអង្គរស័ក្ដិសិទ្ធិ ត្រូវបានបង្កើតឡើងជាង ១៤ ឆ្នាំមក ហើយដោយអ្នកស្រី កន្ថា រ៉ាវីន ដែលបានអះអាងថា នេះជាក្រុមរបាំទី១ ខាងវិញ្ញាណ និងបានភ្ជាប់ខ្សែស័ក្តិសិទ្ធិដំបូងបង្អស់នៅលើពិភពលោក។
ប៉ុន្តែក្រុមសិល្បៈដែលចិញ្ចឹមជីវិតដោយផ្ដល់ទស្សនីយភាពសម្ដែងនៅសៀមរាបនោះ បានរងផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងនៅប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
ស្ថាបនិក អ្នកស្រី រ៉ាវីន បានអំពាវនាវសប្បុរសជនឱ្យជួយឧបត្ថម្ភដល់ក្រុមរបាំ ម្បីបន្តខ្សែស័ក្ដិសិទ្ធិនាំសុខសន្តិភាពពិភពលោក តាមរយៈពិធីបួងសួងឧទ្ទិសដល់ព្រលឹងបារមីវត្ថុស័ក្តិសិទិ្ធតាមប្រាសាទខ្មែរ។
អ្នកស្រីប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ថា៖ «បើពួកគេជាក្រុមសិល្បៈធម្មតា ខ្ញុំឱ្យគេផ្ដាច់សិនចាំចប់កូវីដបន្តទៀតក៏បាន តែព្រោះពួកគេជាក្រុមពិសេស ហើយបើផ្ដាច់ខ្សែស័ក្តិសិទ្ធិនេះ គឺមិនងាយភ្ជាប់វិញបានទេ។ ខ្ញុំបានចំណាយទាំងពេលវេលា កម្លាំងចិត្ត ព្រលឹង និងថវិកាពីហោប៉ៅខ្ញុំផ្ទាល់តាំងពីផ្ដើមកូវីដ ដើម្បីបើកប្រាក់ខែឱ្យពួកគេ»។
អតីតជនភៀសខ្លួនពីរបបខ្មែរក្រហម ដែលបច្ចុប្បន្នរស់នៅប្រទេសអង់គ្លេសរូបនេះ បានបង្កើតអង្គការ ងិន ការ៉េតសម្រាប់កម្ពុជា (NKFC) និងសាលារចនា និងវិចិត្រសិល្បៈសម្ដេចព្រះរៀមបុប្ផាទេវីឈូកស។
ក្រុមរបាំគ្រងឈុតសតំណាងឱ្យភាពជ្រះថ្លាបរិសុទ្ធ ក្នុងការបួងសួងឧទ្ទិសដល់បារមីវត្ថុស័ក្ដិសិទ្ធិ។ រូបថត សហការី
អ្នកស្រីរំឭកមុនបង្កើតក្រុមរបាំអង្គរស័ក្ដិសិទ្ធិថា៖ «ពេលខ្ញុំត្រឡប់កាលពីឆ្នាំ ១៩៩២ ខ្ញុំធ្ងន់បេះដូងពិបាកចិត្តដែលពួកគាត់ជួបទុក្ខវេទនា។ ខ្ញុំមានវិប្បដិសារី ដែលខ្ញុំមិនអាចនៅក្នុងពេលប្រទេសជួបភាពខ្មៅងងឹត។ ខ្ញុំសម្រេចចិត្តរកវិធី ដើម្បីជួយពួកគាត់ឱ្យបាន»។
អ្នកស្រីបន្តថា៖ «ដោយមានអ្នកចាំប្រឹក្សាមានបទពិសោធច្រើនឆ្នាំលើការអភិវឌ្ឍ ខ្ញុំរកឃើញផ្លូវទៅបេះដូងអាណាចក្របុរាណខ្មែរ»។
ឆ្នាំ ១៩៩៩ អង្គការ NKFC ផ្ដើមនៅទីជនបទជិតប្រាសាទបន្ទាយស្រី ដោយបានជួយពលរដ្ឋ ២ ៨៦៩ គ្រួសារក្រីក្រលំបាកក្នុង ១៤ ភូមិ។ អង្គការបង្រៀនពីអនាម័យ ចំណេះដឹងការរៀបចំក្នុងគ្រួសារ លើកកម្ពស់ការយល់ដឹងពីអំពើហិង្សា ជំងឺអេដស៍ និងបញ្ហាសង្គមនានាដល់អ្នកភូមិ។
នៅឆ្នាំ ២០០៤ អ្នកស្រីសង់សាលាឈើសាមញ្ញមួយនៅជើងភ្នំដី ដើម្បីបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ហើយកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាលរបាំ និងតន្ត្រីសម្រាប់កុមារផ្ដើមនៅឆ្នាំ ២០០៧។
វិន័យនៃការរក្សាភាពស្អាតបាតមុននឹងចូលរួមហាត់របាំធ្វើឱ្យកម្មវិធីអង្គការរីកចម្រើន។ ជំនួសឱ្យការអូសទាញកុមារមកហាត់ ពួកគេប្រមូលគ្នាមករៀនរបាំ។ ឪពុកម្ដាយក្មេងៗពិតជាត្រេកអរយ៉ាងខ្លាំង។
ប៉ុន្តែរឿងដែលអស្ចារ្យបំផុតនោះ គឺនៅពេលចូលមកដល់ទីធ្លាហាត់ ក្មេងៗហាក់ដូចជាមានវិញ្ញាណអប្សរាដែលឆ្លាក់ជាប់ជញ្ជាំងមកសណ្ឋិតឱ្យនៅឋានមួយទៀត។
ក្រុមរបាំស្រីក៏ទទួលបានការបង្ហាត់រៀនធ្វើបាយសី សម្លៀកបំពាក់ មកុដ ដោយខ្លួនឯងពីផ្កា និងធម្មជាតិ។
អ្នកស្រី រ៉ាវីន រៀបរាប់ថា៖ «ក្រុមរបាំធ្វើមកុដពីស្លឹកត្នោត។ គេយកស្លឹកជាតំណាងនៃការបួងសួង។ ជួនគេយកស្បៃមុងមកពាក់ជាការបួងសួងឱ្យជំងឺគ្រុនចាញ់ចេញឆ្ងាយ។ ពួកគេតែងតែស្លៀកពាក់សពេលបួងសួងបញ្ជាក់ពីភាពបរិសុទ្ធ។ គ្រប់អ្វីដែលយើងធ្វើ គឺសុទ្ធតែមានជាតំណាង»។
វេលា ៥ ឆ្នាំបន្ទាប់មក ពួកគេបានបួងសួងនៅតាមប្រាសាទបាន ៤២ និងបន្តប្រណិប័តន៍ការបួងសួងរាល់ថ្ងៃ ដោយសូត្រធម៌ និងតាំងសមាធិ។
ស្ថាបនិករូបនេះបានបន្តថា៖ «នៅថ្ងៃចម្រើនព្រះជន្មហ្លួងម៉ែគាត់នឹងធ្វើរួចបញ្ជូនទៅហ្លួងម៉ែ និងធ្លាប់ធ្វើជូនដល់ហ្លួងសីហមុនី និងបួងសួងគ្រប់កិច្ចការដែលកើតឡើងលើពិភពលោកទាំងមូលដោយមិនមានការទទួលជាលុយទេ ពីព្រោះវានឹងសាបហើយមិនស័ក្តិសិទ្ធិ»។
សិល្បការិនីលះបង់ពេលាហ្វឹកហាត់ និងធ្វើការបួងសួង ទោះក្នុងពេលដ៏លំបាកនៃវិបត្តិកូវីដ។ រូបថត សហការី
ភាពវិសេសវិសាលនៃក្រុមនាដកានេះ ពួកគេទៅសម្តែងដល់វត្តភូ ទឹកដីឡាវ ប្រទេសជប៉ុន និងបណ្ដារដ្ឋជាច្រើននៅសហរដ្ឋអាមេរិក ដើម្បីភ្ជាប់ព្រលឹងជនភៀសខ្លួនជាមួយទឹកដីអង្គរខ្មែរ។
រាល់ពេលបួងសួង អ្នកមើលតែងតែមានភាពព្រឺព្រួចដោយអំណាចនៃអស្ចារ្យ ហើយក្រុមរបាំហាក់ដូចជាមានអ្វីសណ្ឋិត។ ទន្ទឹមនឹងនោះ តាមជំនឿផ្លូវចិត្តអ្នកចូលរួមហាក់មានសន្តិភាព ដោយបារមីនៃខ្សែស័ក្តិសិទិ្ធ ដែលក្រុមរបាំភ្ជាប់ព្រលឹងវិញ្ញាណ។
អ្នកស្រី រ៉ាវីន បានសម្ដែងការឈឺចាប់នៃការថមថយសមាជិក ១៧៦ នាក់ មកសល់ត្រឹម ២៥ នាក់ ព្រោះតែគ្មានចំណូល។
អ្នកស្រីថា៖ «ខ្ញុំបង្កើតវាឡើងខ្ញុំស្រឡាញ់ណាស់ ចង់ថែរក្សាវាឱ្យដល់ទីបញ្ចប់។ តែនេះ មិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំម្នាក់ទេ គឺប្រទេសជាតិទាំងមូល។ ហេតុនេះ បើខ្មែរមិនកាន់ដៃខ្ញុំទេ ខ្ញុំទៅលែងរួចហើយ។ បើថ្ងៃមុខវាបាត់បង់នោះគ្រប់គ្នានឹងស្ដាយក្រោយ»។
ក្នុងការបួងសួងទាំងការរៀបចំគ្រប់យ៉ាង អ្នករបាំត្រូវថ្វាយពេលវេលាទាំងអស់ ដោយពួកគេមិនអាចធ្វើការងារអ្វីបានទេ។
អ្នកស្រីបន្តទាំងក្ដុកក្ដួលថា៖ «ខ្ញុំយល់ថា គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែរងផលប៉ះពាល់ពីកូវីដ តែបើមានតែសប្បុរសជន ៤ ពាន់នាក់ ស្ម័គ្រចិត្តឱ្យតែ ១ ដុល្លារ ១ ខែ និង ១២ ដុល្លារក្នុង ១ ឆ្នាំ ក្រុមរបាំនេះ នឹងនៅតែអាចបន្តការបួងសួងជូនពរជ័យរួមទាំងបន្តខ្សែស័ក្តិសិទ្ធិនេះរហូតទៅ»។
ការបរិច្ចាគនៅកម្ពុជាអាចធ្វើតាមរយៈ ABA Account 199 656 699 ឈ្មោះ TOAN EK SOPHIE និងអន្តរជាតិ https://www.nkfc.org/donate/៕
