ក្រុងម៉ានីល៖ អស់រយៈពេលជាង ១ ឆ្នាំ កាស្ពែន ហ្គូ្រតា ត្រូវបានគេ សើចចំអកដោយសារការកាត់ចុង (ការកាត់ស្បែកគ្របក្បាលលិង្គ) ដែលជាប្រពៃណីនៅប្រទេសហ្វីលីពីន ត្រូវបានពន្យារពេលដោយហេតុផលការផ្ទុះភ្នំភ្លើង និងវិបត្តិជំងឺកូវីដ ១៩។
កុមារា ហ្គូត្រា អាយុ ១២ ឆ្នាំ បាននិយាយថា៖ «បើខ្ញុំមិនបានកាត់ចុងពេលនេះ ខ្ញុំមុខជាអាម៉ាស់ហើយ»។
ហ្វីលីពីនមានអត្រាកុមារាកាត់ចុងច្រើនបំផុតមួយក្នុងពិភពលោក ដោយប្រពៃណីនេះត្រូវបានអនុវត្ដជាច្រើនសតវត្សរ៍ ជាការបង្ហាញថា កុមារានឹងឈានដល់វេលាពេញវ័យកំលោះ។
រៀងរាល់ឆ្នាំ កុមារាឈានដល់វ័យជំទង់រាប់ពាន់នាក់បានមកទទួលការវះកាត់ស្បែកដណ្ដប់ក្បាលលិង្គ អំឡុងពេលរដូវក្ដៅចាប់ពីខែមេសា ដល់ខែមិថុនា ពេលសាលាវិស្សមកាល។
ប៉ុន្ដែកាលពីឆ្នាំមុន «រដូវកាត់ចុង» ត្រូវបានលុបចោលជាលើកដំបូងដោយសារតែការផ្ទុះឡើងនៃវីរុសកូរ៉ូណា ជាហេតុធ្វើឱ្យកុមារមួយចនួនរងការសើចចំអកពីសំណាក់សាច់ញាតិ និងមិត្ដភក្ដិពួកគេ។
កុមារា ហ្គូ្រតា បាននិយាយក្រោយកាត់ចុងបាន ២០ នាទីថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំបានក្លាយជាពលរដ្ឋហ្វីលីពីនពេញលេញហើយ ដោយសារការកាត់ចុងនេះ គឺជាផ្នែក ១ ក្នុងការបំពេញងារជាពលរដ្ឋហ្វីលីពីន»។
ពាក់ម៉ាស់ និងរបាំងមុខ កុមារាជាច្រើននាក់អង្គុយរង់ចាំលើកៅអីជ័រក្បែរតុឈើព័ទ្ធជុំវិញដោយវាំងននពណ៌ក្រហម។ អ្នកខ្លះខាំក្រណាត់ ឬគ្របភ្នែកពេលកំពុងការវះកាត់។
កុមារា អាល់ម័រ អាល់ស៊ីរ៉ូ ដែលមកទទួលការវះកាត់នៅក្រៅអគារចំពោះការពន្យារពេលឆ្នាំមុននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានកាត់ចុងក្រោយ ដោយសារគេនិយាយថា ខ្ញុំនឹងកាន់តែធំខ្ពស់ ហើយខ្ញុំនឹងលេងកីឡាកាន់តែល្អ»។
ការកាត់ចុងត្រូវបានអនុវត្ដនៅហ្វីលីពីនជាច្រើនសតវត្សរ៍ ដោយឆ្លងកាត់ទាំងសង្គ្រាមច្រើនលើកច្រើនសា ព្រមទាំងក្រោមនឹមអាណានិគម។
ការកាត់ចុងក្លាយជាទង្វើទូទៅសម្រាប់ជនជាតិមូស្លីម ឬជ្វីហ្វ និងតិចតួចសម្រាប់កាតូលិក។
ប៉ុន្ដែបុរសប្រមាណ ៩០ ភាគរយ ត្រូវបានកាត់ចុងដោយមិនផ្ដោតលើកត្ដាសាសនានោះទេ នៅហ្វីលីពីន។ នេះបើយោងតាមទិន្នន័យរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក។
នេស្ទ័រ កាស្ដ្រូ សាស្ដ្រាចារ្យនរវិទ្យានៃសាកលវិទ្យាល័យបាននិយាយថា «ការកាត់ចុងជាពិធីធ្វើឱ្យកុមារចេះរៀបរយចាកចេញពីកុមារភាពទៅជាមនុស្សពេញវ័យ»៕ AFP/HR